داخلی صفحه یادداشت بینندگان آرشيو يادداشت

۱

چگونه با دولت ها برخورد کنیم؟

بخش تعاملی الف - معین الحق

مبنای حقیر همیشه حمایت از دولت ها بوده، گاه دولت ها کم کاری هایی دارند که در حد معمول و طبیعی باید توصیه هایی به دولت ها کرد، و در عین حال مراقب بود بذر ناامیدی در جامعه افشانده نشود. اما گاه مساله صرفا کم کاری نیست بلکه مساله انحراف دولت هست که در این زمینه باید روشنگری کرد، تبیین و بیان لازم است، دیگر بحث کم کاری نیست، بحث حرکت کلی یک کشور است، در فضای انحراف نمی توان کسی راتایید کرد یا با وی همراهی کرد، وقتی انحرافی ببینیم باید به شکل معقول بگوییم که با این خط انحرافی همراه نیستیم، مرز خود را با خط انحرافی دقیقا مشخص کنیم و مواضع انحراف را برای مردم روشن کنیم، صحیح نیست که با خطوط انحرافی همراهی و همنوایی داشته باشیم، این حکم عقل و فطرت انسانی است که در مسیر اشتباه و منحرف قدم مگذار و با کسی هم قدم نشو.

مثلا در اوایل دولت نهم شاید کم کاری هایی بود اما انحراف چشمگیری دیده نمی شد اما در دولت دهم شاهد جریانی انحرافی بودیم، اینجا بود که نحوه برخورد نیروهای انقلابی با دولت دهم تغییر کرد، بیاد دارم که برخی اعضای فعلی جبهه پایداری در مجلس و روزنامه کیهان، جزو اولین کسانی بودند که تعبیر جریان انحرافی را بکار بردند، بعد هم جریان پایداری شکل گرفت که علی رغم تبلیغاتی که می شود درحقیقت جریانی بود که بخاطر دوری از انحرافات دولت دهم و طیفی از اصولگرایان و همکاسه نبودن با آنان در سال ۹۰ تشکیل شد،

این جدایی نه بخاطر کم کاری ها بلکه بدلیل انحرافات گروه های دیگر بود.

این سبک برخورد، که بر اساس فطرت بشری و قواعد اسلامی، انسانی است همان سیره ما در برخورد با دولت یازدهم است، در اوایل کار سعی در کمک و حمایت دولت داشتیم اما وقتی انحراف دولت مثل آفتاب تابان روشن شود دیگر جای بحث کم کاری، و اشتباه کاری و امثال اینها نیست، بلکه بحث انحراف است، جریانی که در برخی قسمت های دولت به دنبال ارتباط با غرب و برجام دو و سه هست یا در مسائل فرهنگی به مرز ولنگاری رسیده، و یا گهگاه با اصحاب فتنه همراهی می کند هرگز نمی تواند پیش برنده و موتور محرک جریان عظیم انقلاب اسلامی و حافظ عزت و شان ملت بزرگوار ایران باشد، بنابراین به طور طبیعی شکل رفتار نیروهای انقلابی و دلبستگان جمهوری اسلامی با دولت تغییر خواهد کرد.