کد مطلب: 506244
روسیهِ پوتین، جهانی می شود
تاریخ انتشار : سه شنبه ۷ شهريور ۱۳۹۶ ساعت ۰۶:۳۵
روزنامه «وال استریت ژورنال» در گزارشی ضمن بررسی سیاست های روسیه در جهان، می نویسد: سیاست های مسکو از ترکیه تا نیکاراگوئه گرفته تا آفریقای جنوبی، همواره تلاش برای کاهش نقش نهادها و ترتیبات امنیتی آمریکا بوده است.
گزارش می افزاید: کانون تلاش های تازه روسیه این نیست که روندهایی را در بخشی از جهان دیکته کند، بلکه اقدام های روسیه فرایندی برای بهره برداری از فرصت هایی است تا نظم بین المللی تحت رهبری آمریکا، اقتصاد بازار آزاد، دموکراسی و حاکمیت قانون را از درون تهی کند.
به گزارش ایرنا، «باراک اوباما» رییس جمهوری پیشین آمریکا، زمانی روسیه را تنها بعنوان 'یک قدرت منطقه ای' توصیف کرد اما امروز به نظر می رسد که شرایط اینگونه نیست. «ولادیمیر پوتین» رییس جمهوری روسیه در سال های گذشته جهانی شده و رویکرد جذاب به سبک روسیه را در مناطق دوردستی در پیش گرفته که نفوذ کرملین تقریبا بطور کامل از آنها پاک شده بود. صداهای روسی، اثر انگشت ها و جای پاهای آن در گستره خاورمیانه و اروپا، بخش هایی از آفریقا و آمریکای لاتین قابل ردیابی است.
«آوگنه رومر و آندرو وایس» دو تحلیلگر مسایل روسیه معتقدند: «مسکو روزنه های پرشماری را یافته و به طور گسترده به دنبال بهره برداری از شکاف های درونی اردوگاه غرب است». روسیه تلاش دارد به هزینه واشنگتن و نظام بین المللی متکی بر قانونی که آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم، آن را برساخته و رهبری کرده، اعمال نفوذ کند. جعبه ابزار روسیه هم دربردارنده مواردی مانند تضغیف حاکمیت دموکراسی، شعله ورساختن تنش های مذهبی و نژادی و برافراشتن پایگاه های تازه برای جمع آوری اطلاعات جاسوسی و اعمال قدرت نظامی است. هرکجا که آمریکا و متحدانش پا پس کشیده یا ناکام مانده اند، روسیه با اشتیاق وارد شده است.
گزارش تاکید دارد: «مداخله در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و برانگیختن بدترین بحران سیاسی آمریکا از زمان «واترگیت»، فرسایش انرژی دولت ترامپ و حفظ قدرت «بشار اسد» در سوریه تنها نمونه های موفق رویکرد پوتین به شمار می رود. در دیگر بخش های خاورمیانه، مسکو از فروش تسلیحات، سم پاشی اطلاعاتی، عملیات جاسوسی، اقدام های دیپلماتیک و استفاده از قدرت سخت برای پیشبرد برنامه های سیاست خارجی سود برده است. نمونه این اقدام های را می توان در فروش تسلیحات روسی به ترکیه مشاهده کرد؛ پوتین و اردوغان سرگرم بررسی نحوه تامین مالی 10 و نیم میلیارد دلاری خرید سامانه دفاع هوایی پیشرفته «اس- چهارصد» هستند.
«وال استریت ژورنال» می نویسد: در محیط آشفته لیبی پس از قذافی، پوتین فرصت دیگری یافته و تلاش کرد تا با «خلیفه هفتر» ژنرال دوران قذافی که از پایگاهی در بنغازی سرگرم جنگ با اسلام گراهاست،همراهی کند. در ماه های گذشته، نیروهای ویژه روسی و پهپادهای آن از پایگاهی در مصر برای حمایت از نیروهای هفتر اقدام هایی را انجام دادند.
گزارش ادامه می دهد: پوتین در لیبی، هم انگیزه های ژئوپولیتیک دارد و هم اهداف اقتصادی. عملیات روسیه، پاسخی است به اقدام ائتلاف تحت رهبری آمریکا در برکناری قذافی و به روسیه کمک می کند تا آینده این کشور را شکل دهد. روسیه همچنین مایل به زنده کردن توافق های گذشته برای فروش تسلیحات مدرن و اجرای پروژه های نفتی و ساختمانی است که پس از قذافی معلق شده اند.
در مصر، پوتین سرگرم چانه زن با یک متحد قدیمی آمریکا است چراکه مناسبات قاهره با واشنگتن چند سالی پیچیده شده است. بخش دولتی ساخت تسلیحات روسیه درصدد پرکردن جای خالی ای است که با قطع فروش برخی انواع تسلیحات آمریکایی به مصر برجای مانده است.
این روزنامه می افزاید: در منطقه خلیج فارس، نمایندگان روسیه در تلاش برای توافق با متحدان سنتی آمریکا بر سر سوریه و نیز تسلیحات پیشرفته و حتی هماهنگی بر سر کاهش تولید نفت برای بالابردن بهای آن در بازارهای جهانی هستند. تلاش های ترامپ در نزدیکی به عربستان، امارات و مصر هم تاکنون ناکام مانده و نتوانسته اشتیاق حاکمان عربی به دوستان روسی را کم کند.
تحرک روسیه در صحنه دیگری که اغلب هم نادیده انگاشته شده، یعنی در بالکان دردسرساز می شود... در آفریقای جنوبی، مسکو در رسوایی هایی که رییس جمهوری «یاکوب زومبا» را در خود فرو می برد، دست دارد. در نیکاراگوئه و بویژه کوبا نیز روس ها در پی احیای نفوذ و حضور اطلاعاتی و نظامی خود هستند.
نقطه پیوند همه سیاست های روسیه از ترکیه تا نیکاراگوئه و تا آفریقای جنوبی این است که شمار هرچه بیشتری از بازیگران بین المللی را از نهادها و ساز وکارهای امنیتی ای دور کند که آمریکا در چندین نسل گذشته با تلاش زیاد برساخته است.
پوتین بر این رویکرد پافشاری می کند که می تواند خطوط سیاست جهانی را به سود خود بازنویسی کند.
گزارش می افزاید: کانون تلاش های تازه روسیه این نیست که روندهایی را در بخشی از جهان دیکته کند، بلکه اقدام های روسیه فرایندی برای بهره برداری از فرصت هایی است تا نظم بین المللی تحت رهبری آمریکا، اقتصاد بازار آزاد، دموکراسی و حاکمیت قانون را از درون تهی کند.
به گزارش ایرنا، «باراک اوباما» رییس جمهوری پیشین آمریکا، زمانی روسیه را تنها بعنوان 'یک قدرت منطقه ای' توصیف کرد اما امروز به نظر می رسد که شرایط اینگونه نیست. «ولادیمیر پوتین» رییس جمهوری روسیه در سال های گذشته جهانی شده و رویکرد جذاب به سبک روسیه را در مناطق دوردستی در پیش گرفته که نفوذ کرملین تقریبا بطور کامل از آنها پاک شده بود. صداهای روسی، اثر انگشت ها و جای پاهای آن در گستره خاورمیانه و اروپا، بخش هایی از آفریقا و آمریکای لاتین قابل ردیابی است.
«آوگنه رومر و آندرو وایس» دو تحلیلگر مسایل روسیه معتقدند: «مسکو روزنه های پرشماری را یافته و به طور گسترده به دنبال بهره برداری از شکاف های درونی اردوگاه غرب است». روسیه تلاش دارد به هزینه واشنگتن و نظام بین المللی متکی بر قانونی که آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم، آن را برساخته و رهبری کرده، اعمال نفوذ کند. جعبه ابزار روسیه هم دربردارنده مواردی مانند تضغیف حاکمیت دموکراسی، شعله ورساختن تنش های مذهبی و نژادی و برافراشتن پایگاه های تازه برای جمع آوری اطلاعات جاسوسی و اعمال قدرت نظامی است. هرکجا که آمریکا و متحدانش پا پس کشیده یا ناکام مانده اند، روسیه با اشتیاق وارد شده است.
گزارش تاکید دارد: «مداخله در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و برانگیختن بدترین بحران سیاسی آمریکا از زمان «واترگیت»، فرسایش انرژی دولت ترامپ و حفظ قدرت «بشار اسد» در سوریه تنها نمونه های موفق رویکرد پوتین به شمار می رود. در دیگر بخش های خاورمیانه، مسکو از فروش تسلیحات، سم پاشی اطلاعاتی، عملیات جاسوسی، اقدام های دیپلماتیک و استفاده از قدرت سخت برای پیشبرد برنامه های سیاست خارجی سود برده است. نمونه این اقدام های را می توان در فروش تسلیحات روسی به ترکیه مشاهده کرد؛ پوتین و اردوغان سرگرم بررسی نحوه تامین مالی 10 و نیم میلیارد دلاری خرید سامانه دفاع هوایی پیشرفته «اس- چهارصد» هستند.
«وال استریت ژورنال» می نویسد: در محیط آشفته لیبی پس از قذافی، پوتین فرصت دیگری یافته و تلاش کرد تا با «خلیفه هفتر» ژنرال دوران قذافی که از پایگاهی در بنغازی سرگرم جنگ با اسلام گراهاست،همراهی کند. در ماه های گذشته، نیروهای ویژه روسی و پهپادهای آن از پایگاهی در مصر برای حمایت از نیروهای هفتر اقدام هایی را انجام دادند.
گزارش ادامه می دهد: پوتین در لیبی، هم انگیزه های ژئوپولیتیک دارد و هم اهداف اقتصادی. عملیات روسیه، پاسخی است به اقدام ائتلاف تحت رهبری آمریکا در برکناری قذافی و به روسیه کمک می کند تا آینده این کشور را شکل دهد. روسیه همچنین مایل به زنده کردن توافق های گذشته برای فروش تسلیحات مدرن و اجرای پروژه های نفتی و ساختمانی است که پس از قذافی معلق شده اند.
در مصر، پوتین سرگرم چانه زن با یک متحد قدیمی آمریکا است چراکه مناسبات قاهره با واشنگتن چند سالی پیچیده شده است. بخش دولتی ساخت تسلیحات روسیه درصدد پرکردن جای خالی ای است که با قطع فروش برخی انواع تسلیحات آمریکایی به مصر برجای مانده است.
این روزنامه می افزاید: در منطقه خلیج فارس، نمایندگان روسیه در تلاش برای توافق با متحدان سنتی آمریکا بر سر سوریه و نیز تسلیحات پیشرفته و حتی هماهنگی بر سر کاهش تولید نفت برای بالابردن بهای آن در بازارهای جهانی هستند. تلاش های ترامپ در نزدیکی به عربستان، امارات و مصر هم تاکنون ناکام مانده و نتوانسته اشتیاق حاکمان عربی به دوستان روسی را کم کند.
تحرک روسیه در صحنه دیگری که اغلب هم نادیده انگاشته شده، یعنی در بالکان دردسرساز می شود... در آفریقای جنوبی، مسکو در رسوایی هایی که رییس جمهوری «یاکوب زومبا» را در خود فرو می برد، دست دارد. در نیکاراگوئه و بویژه کوبا نیز روس ها در پی احیای نفوذ و حضور اطلاعاتی و نظامی خود هستند.
نقطه پیوند همه سیاست های روسیه از ترکیه تا نیکاراگوئه و تا آفریقای جنوبی این است که شمار هرچه بیشتری از بازیگران بین المللی را از نهادها و ساز وکارهای امنیتی ای دور کند که آمریکا در چندین نسل گذشته با تلاش زیاد برساخته است.
پوتین بر این رویکرد پافشاری می کند که می تواند خطوط سیاست جهانی را به سود خود بازنویسی کند.
۱۳۹۶/۰۵/۰۵ ۲۰:۱۳
کلمات کلیدی : پوتین، روسیه
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
