کد مطلب: 450939
آیا مداحان از خطر سلبریتی شدن در امان می مانند؟!
عماد فاضل‌زاده، 14 اسفند 95
تاریخ انتشار : شنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۱۸
یکی از راه های شناخت فرهنگ انقلاب اسلامی، مطالعه و بررسی خرده فرهنگ هایی است که همزمان با انقلاب تولید شده و در عرصه های مختلف در 37 سال گذشته نقش آفرینی کردند.
مداحی یکی از خرده فرهنگ هایی است که علاوه بر عرصه تبلیغ مذهب، در حوزه هایی مانند دفاع از کشور، استکبارستیزی و میهن پرستی که تبلور همه این عرصه ها در هشت سال جنگ قابل جمع است، به صورت فعال وارد شود.
با این حال اگرچه جریان مداحی یکی از بازتولیدهای ناخواسته جریان انقلاب در هشت سال جنگ تحمیلی بود اما کسی نمی تواند منکر ثمرات گرانبهای آن در احیای شور مبارزه با ظالم در آن زمان شود.
اما متاسفانه در سال های اخیر، جریانی که اصالت خود را در شورآفرینی برای استکبارستیزی می بیند، به دلیل آنکه بستری مانند جنگ تحمیلی برای خود نمی یابد، در بعضی موارد، سرگردان در عرصه های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی سرک کشیده و سعی می کند که مانند سال های جنگ در چنین عرصه های نیز موثر واقع شود.
داشتن تریبون و مخاطب ثابت که منتظر شنیدن اظهارات و تحلیل های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مداح مورد نظر خود است، می رود که سوخت موتور جنگ را به یک چهره سلبریتی قشر مذهبی تبدیل کند و حرکات، تفکرات، منش و حتی راه رفتن آنان تبدیل به الگوی طرفداران شود.
چنین مداحانی به قدری اظهاراتشان برای مخاطبان جذاب است که گاه مجالسشان از مجالس علمی و پند و اندرز سخنرانان مذهبی پررونق تر می شود. جامعه ای که در زمان انقلاب افرادی مانند شهید مطهری، آیت الله طالقانی، علی شریعتی و شهید بهشتی را مامنی برای فکر و شعور خود قرار می داد، اکنون روی به بدل آنان می آورد و شور و شعور را از مداح طلب می کند، چرا؟ چون می بیند در کشوری که همایشهای سیاسی یا اجتماعی با هماهنگی و نظارت ارگان های مختلف انجام می شود، تعداد اندکی از مداحان بدون نظارت و بازرسی ارگان های حکومتی، به تحلیل و ارائه نظرات خود می پردازد بی آنکه به کسی پاسخگو باشند.
شاید اگر همین تعداد اندک از مداحان کشور، به این موضوع بیاندیشند که اظهارات مناقشه برانگیزشان، ممکن است چند نفر را از جلسات مذهبی زده کند، دیگر چنین حواشی برای خود نمی سازند.
شور عقلانی گوهر گمشده مجالسی این چنینی است که راه و چاه را با هم نشان می دهد. فراگیر است و نمی گذارد که بحث و جدل های سیاسی، برجلسات مذهبی غلبه داشته باشد و فضا را از وحدت کلمه تبدیل به فضایی اختلافی کند.
شاید آن اشعاری که در مدح مدافعان حرم و در تقبیح تفکرات تکفیری توسط برخی از شاعران و مداحان کشوری سروده و خوانده می شود، نمونه ای از همان اصالت تبلیغاتی مداح است که در چنین شرایط حساسی بسیار تاثیرگذار، تنش زدا و وحدت آفرین است.
مداحی یکی از خرده فرهنگ هایی است که علاوه بر عرصه تبلیغ مذهب، در حوزه هایی مانند دفاع از کشور، استکبارستیزی و میهن پرستی که تبلور همه این عرصه ها در هشت سال جنگ قابل جمع است، به صورت فعال وارد شود.
با این حال اگرچه جریان مداحی یکی از بازتولیدهای ناخواسته جریان انقلاب در هشت سال جنگ تحمیلی بود اما کسی نمی تواند منکر ثمرات گرانبهای آن در احیای شور مبارزه با ظالم در آن زمان شود.
اما متاسفانه در سال های اخیر، جریانی که اصالت خود را در شورآفرینی برای استکبارستیزی می بیند، به دلیل آنکه بستری مانند جنگ تحمیلی برای خود نمی یابد، در بعضی موارد، سرگردان در عرصه های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی سرک کشیده و سعی می کند که مانند سال های جنگ در چنین عرصه های نیز موثر واقع شود.
داشتن تریبون و مخاطب ثابت که منتظر شنیدن اظهارات و تحلیل های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی مداح مورد نظر خود است، می رود که سوخت موتور جنگ را به یک چهره سلبریتی قشر مذهبی تبدیل کند و حرکات، تفکرات، منش و حتی راه رفتن آنان تبدیل به الگوی طرفداران شود.
چنین مداحانی به قدری اظهاراتشان برای مخاطبان جذاب است که گاه مجالسشان از مجالس علمی و پند و اندرز سخنرانان مذهبی پررونق تر می شود. جامعه ای که در زمان انقلاب افرادی مانند شهید مطهری، آیت الله طالقانی، علی شریعتی و شهید بهشتی را مامنی برای فکر و شعور خود قرار می داد، اکنون روی به بدل آنان می آورد و شور و شعور را از مداح طلب می کند، چرا؟ چون می بیند در کشوری که همایشهای سیاسی یا اجتماعی با هماهنگی و نظارت ارگان های مختلف انجام می شود، تعداد اندکی از مداحان بدون نظارت و بازرسی ارگان های حکومتی، به تحلیل و ارائه نظرات خود می پردازد بی آنکه به کسی پاسخگو باشند.
شاید اگر همین تعداد اندک از مداحان کشور، به این موضوع بیاندیشند که اظهارات مناقشه برانگیزشان، ممکن است چند نفر را از جلسات مذهبی زده کند، دیگر چنین حواشی برای خود نمی سازند.
شور عقلانی گوهر گمشده مجالسی این چنینی است که راه و چاه را با هم نشان می دهد. فراگیر است و نمی گذارد که بحث و جدل های سیاسی، برجلسات مذهبی غلبه داشته باشد و فضا را از وحدت کلمه تبدیل به فضایی اختلافی کند.
شاید آن اشعاری که در مدح مدافعان حرم و در تقبیح تفکرات تکفیری توسط برخی از شاعران و مداحان کشوری سروده و خوانده می شود، نمونه ای از همان اصالت تبلیغاتی مداح است که در چنین شرایط حساسی بسیار تاثیرگذار، تنش زدا و وحدت آفرین است.
کلمات کلیدی : مداحان + محرم + عزاداری + مداحی
صبور
۱۳۹۵-۱۲-۱۴ ۱۰:۱۵:۲۷
انتظار همه احاد جامعه الگو شدن و الگو بودن مداحان اهل بیت است اما بعضی از این عزیزان ظرفیت لازم را حفظ نمیکنند و از موقعیت ایجاد شده سو استفاده میکنند ویا اگر به جلسات خصوصی که اینها بر گزار میکنند و صحبتهای انها را که گاها به بیرون منعکس میشود انسان واقعا متاسف و متالم میشود اینها در جلسات عزاداری و مولودی سنگ تمام میگذارند اما شخصیت و باطن واقعی گویای مسایل دیگری است .این مسولیت متوجه مسولان کشور است که به اندازه شان انها توجه داشته باشند به اندازه تدین و ظرفیت انها مورد عنایت قرار دهند. (4185516) (alef-2)
۱۳۹۵-۱۲-۱۴ ۱۰:۳۴:۳۶
مشکل از جامعه ای است که مداح و هنرپیشه و فوتبالیست برایش الگو و راهبرش میشود
چرا عادت به حذف صورت مسئله دارید
وقتی از کودکی و در اموزشها به خودمان اموزش نقادی و انالیز عقلی محتواها و نه پذیرش هر مطلبی و نیز عزت نفس ندادند همین میشود (4185548) (alef-2)
چرا عادت به حذف صورت مسئله دارید
وقتی از کودکی و در اموزشها به خودمان اموزش نقادی و انالیز عقلی محتواها و نه پذیرش هر مطلبی و نیز عزت نفس ندادند همین میشود (4185548) (alef-2)
۱۳۹۵-۱۲-۱۴ ۱۰:۴۶:۳۱
بهترین کار برگشتن به رسالت اصلی مداحان یعنی روضه خوانی است . هیچ مداحی حق ندارد از تریبون خود برای مقاصد سیاسی استفاده کند . (4185574) (alef-3)
صمصام
۱۳۹۵-۱۲-۱۴ ۱۰:۵۴:۱۹
علت این است که متاسفانه این جریان هیچ گونه تفکر و دور اندیشی است و نیازی برای منافع ملی نمیبیند ..چون خود نیازی ندارد .پس می تازد و می تازد (4185589) (alef-3)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
