نامزد دوزادهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری گفت: دولتی که تجارتخانه شخصی شود مگر دردی از کارگر و مستضعف و معلول میفهمد؟
به گزارش فارس، محمدباقر قالیباف کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری ظهر امروز در جمع پرشور مردم ورامین حضور یافت.
محورهای سخنان قالیباف به شرح زیر است:
*در این دشت ورامین تولیدات شما چقدر دست شما را می گیرد؟ بعد با چه قیمتی در تهران به فروش می رسد؟ این وسط منفعت را چه کسی می برد؟ این ها همان جریان 4 درصدی هستند که بدون هیچ تلاش و کاری، با زد و بند و رانت خواری از انفال عمومی بیشترین منفعت را می برند. اینها مانع این هستند که در کشور کار ایجاد شود و مانع رشد و پیشرفت کشور هستند.
*برای دریافت 10 ، 15 میلیون تومان وام آنقدر می برند و می آورند و سند و وثیقه می خواهند که از وام گرفتن بیزار می شوید، اما این 4 درصدی ها کسانی هستند که مدیرعامل بانک را خودشان می گذارند، هیات مدیره بانک را هم خودشان می گذارند. نزدیک به 400 میلیارد تومان وام از همان بانک بر می دارند بدون اینکه وثیقه بگذارند و بدون اینکه بابت آن سودی بدهند. حتی امروز برای وام قرض الحسنه هم بانک ها 4 درصد سود می گیرند، اما این 4 درصد هم را هم از آن 4درصدی ها نمی گیرند و به آنها 400 میلیارد می دهند. بعد شما فکر می کنید در این کشور کار و شغل ایجاد می شود؟
*به من می گویند قالیباف اینگونه حرف نزن هزینه دارد. می فهمم که حتما هزینه دارد، اما می گویم یک جا مکلف هستیم این اطلاعات را بدهیم و مردم مطلع باشند. بر اساس فرهنگ قرآنی در جایی که ظلم به مردم و جامعه شود باید اینها را افشا کرد.
*از حضور گرم و صمیمی مردم شهیدپرور ورامین تشکر می کنم. خوب می دانم در ساعت مناسبی به شهر شما نیامدم چرا که ساعت کاری و در وسط هفته زمان مناسبی نیست، اما علاقه من بود که در جمع شما حضور پیدا کنم و به همه مردم خطه قرچک، ورامین و پاکدشت عرض ادب کنم.
*هر روز بخشی از شما به تهران رفت و آمد داشتید و من وظیفه داشتم در جمع شما حضور پیدا کنم . از میزبانی پرشور ، گرم و صمیمی تان تشکر می کنم.
*امام خمینی (ره) فرمودند: انقلاب و نظام برای محرومان و مستضعفان است. ایشان فرمودند: تنها کسانی که تا آخر خط با این انقلاب می آیند محرومان و مستضعفان هستند. امروز هم می بینیم هر کجا این انقلاب نیاز به حضور، تحمل و خون دل خوردن و خون دادن داشته- تا همین امروز مثل شهدای مدافع حرم- این مردم مستضعف و پابرهنگان بودند که بدون هیچ منتی پای انقلاب ایستاده اند.
*این مردم هرگز کم لطفی و کم محبتی مدیران و روسا را به دل نگرفته اند؛ غصه خورده اند و گله مند شده اند اما برای انقلاب و عظمت ایران و اسلام همه این موارد را تحمل کرده و هم خون دل خوردند و هم خون داده اند.
*انقلاب را مردم در سایه اسلام و امام(ره) ایجاد کردند تا سرنوشت مردم در دست خودشان باشد. بعد از گذشت زمان می بینیم افرادی در این کشور پیدا شدند و رفتارها و نگرش اشرافی گری پیدا کردند که مردم را در صحنه های مختلف مخصوصا در صحنه اقتصاد راه ندادند و به عبارتی دست مردم را از صحنه اقتصاد کوتاه و نقش شان را از اقتصاد دور کردند.
*نه تنها توده های مردم و مستضعفان حتی آنهایی که تلاش می کردند از راه حلال برای این کشور تولید ثروت کنند، کارخانه بسازند، اشتغال ایجاد کنند را هم دچار مشکل کردند و فرصت را از دست آنها هم گرفتند.
*ما امروز در کشوری هستیم که یک درصد جمعیت و خاک دنیا و پنج درصد منابع دنیا را داریم، تنها در حوزه نفت و گاز ما اولین کشور در دنیا هستیم و 18 درصد منابع نفت و گاز دنیا به عنوان ثروت عظیم خدادادی در کشور ما است.
*ما بیشترین نیروی جوان، تحصیلکرده و با مهارت در این کشور داریم، اما این سوال برای همه ما باقی است که چرا در یک کشور ثروتمند و با این ویژگی ها باید مردم امروز به صورت فقیرانه زندگی کنند؟ باید به این سوال پاسخ داده شود. چرایی این سوال روشن است. وقتی که در کشور 25 میلیارد دلار قاچاق کالا و ارز صورت می گیرد دیگر کدام تولید کننده، کارگر و ثروتمند حلال خور، تاجر باشرف، کارخانه دار سالم می تواند دوام بیاورد و کار کند؟ نتیجه این می شود که کارخانه ها یکی پس از دیگری تعطیل می شود و ده ها هزار کارخانه به تعطیلی کشیده می شود و در نهایت امروز در خانه ای نیست که بیکار نباشد.
*مواد اولیه ای را ما در حوزه پتروشیمی تبدیل به مواد خام اولیه می کنیم. این مواد خام باید به صنایع پائین دستی بیاید و به بسیاری از کالاها و محصولات تبدیل شود. بسیاری از کالاهایی که در زندگی روزمره استفاده می کنیم در صنایع پائین دست پتروشیمی تولید می شود. بیشترین شغل و ارزش و افزوده اینجا است اما رانت خوارانی وجود دارند که این گاز را با کمترین قیمت ممکن میگیرند و در مجتمع ها تبدیل به مواد خام می کنند. به جای اینکه این مواد خام در صنایع پائین دستی استفاده شود با کمترین قیمت به خارج صادر میشود.
*چرا من در مناظرات اصرار داشتم که نامزد ریاست جمهوری اعلام کند ثروتش چقدر است؟ من اموال خود را اعلام کردم و در تلویزیون گفتم اگر کسی سندی دارد که محمد باقر قالیباف از اول انقلاب تا امروز کار اقتصادی حتی کار اقتصادی مباح و حلال هم انجام داده است آن را نشان دهد.
*ما در نظام اسلامی از امام (ره) یاد گرفتیم که اگر مدیری در هر سطحی از بخشدار و فرماندار تا مدیر و رئیس جمهور و معاون اول به دنبال کاسبی و ثروت حلال هم باشند زیبنده جمهوری اسلامی نیست.
*قانون می گوید ثروت را به قوه قضائیه بگویید که اضافه نشود. این قانون است و درست است اما حق مردم است که بدانند. در مناظرات دیدید من به خاطر دفاع از حق مردم گفتم.
*وقتی به خانه زن سرپرست خانواری می روم که کهولت سن دارد و از پا افتاده است اما دارای هشت فرزند معلول است و در خانه استیجاری 70 متری زندگی می کندو اینها را در مقابل کسانی که دچار اشرافی گری شده اند، می بینم واقعا ناراحت می شوم.
*دولتی که تجارتخانه شخصی شود و وزرایی که نه یک شرکت و دو شرکت، بلکه دهها شرکت داشته باشند و فعالیت اقتصادی کنند، مگر دردی از کارگر و مستضعف و معلول می فهمد؟
*مردم عزیز پیشوا، قرچک، ورامین و کارگران شریف؛ من درد شما را حس می کنم. همه سعی و توان من نیز این بوده است که در این مدت نزدیک به 12 سالی که توفیق خدمتگزاری در شهر تهران را داشتم، هیچ وقت وعده ای به مردم این شهر ندادم که به آن عمل نکرده باشم و با همه سختی ها پای وعده هایم ایستادم.
*امروز اگر از من سوال کنید مشکل کشور و شهرهای ما چیست؟ می گویم سه کلمه بیشتر نیست؛ بیکاری، گرانی و رکود؛ این سه مشکل بحران اقتصادی را برای ما ایجاد کرده است و این بحران اقتصادی در حال به وجود آوردن بحران اجتماعی است.
*امروز فاصله بین یک جوان نمازخوان، متدین و تحصیلکرده تا تبدیل شدن آن به یک معتاد کارتن خواب تنها به اندازه یک «شغل» است.من متعهد شدم که پنج میلیون شغل ایجاد شود، بعضی ها گفتند یا قالیباف معنی شغل را نمی داند یعنی چه یا 5 میلیون را نمی داند چقدر است.
*من می گویم هم معنی شغل را می دانم و هم 5 میلیون را می دانم اما آن چیزی که شما نمی دانید درد این مردم است. شما برابر انسان ها احساس وظیفه نمی کنید.
*وقتی برنامه ششم در مجلس مصوب شد، همین دولت برنامه ششم توسعه را ابلاغ نکرد. در همین برنامه ششم حداقل ایجاد یک میلیون شغل در سال دیده شده است. اینها می گویند ما 3.5 میلیون بیکار داریم اما من عرض می کنم 3.5 میلیون بیکار بر اساس یک ساعت کار در هفته محاسبه شده است. ما می دانیم اگر کسی دو شیفت هر هر روز کار کند نیاز زندگی اش تامین نمی شود چه رسد به چند ساعت در هفته. امروز بیکاران ما نزدیک به 6 تا 7 میلیون نفر هستند.
*سالانه یک میلیون و 200 هزار نفر به بازار کار اضافه می شوند . باید برای این افراد شغل ایجاد شود. اگر جوانی در این 10 سال شغل پیدا نکرد و نتوانست تشکیل زندگی دهد به این معنی است که این جوان برای همیشه زمین خورده است و هیچ معنایی از زندگیاش نمیفهم.