توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 384184
سرطان مثانه رایج تر از پروستات است
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۴۰
مطالعات سال‌های اخیر بیانگر آن است که آمار مبتلایان به سرطان در کشور رشد داشته و این می‌تواند زنگ هشداری برای مردم و نیز پزشکان و محققان باشد.

به گزارش فرهیختگان، مطالعات اخیر دانشمندان ایرانی حاکی از آن است که سرطان مثانه، شایع‌ترین نوع سرطان دستگاه ادراری در ایران به شمار می‌رود. برای اطلاع از وضعیت این سرطان در کشور با دکتر عباس بصیری، رئیس انجمن اورولوژی ایران گفت‌وگو کردیم.

بین سرطان پروستات و مثانه، کدام‌یک شایع‌ترین سرطان دستگاه ادراری هستند؟

آماری داریم که نشان می‌دهد سرطان پروستات شایع‌ترین سرطان بین سرطان‌های دستگاه ادراری است و بعد از آن سرطان مثانه است. مطالعه‌ای در ایران در سال‌های ۷۷ تا ۷۹ انجام گرفت. میانگین این سه سال نشان می‌دهد که ۱۵ هزار و ۵۰۰ بیمار مبتلا به سرطان مثانه داریم در حالی که در این سال‌ها، ۱۱ هزار و ۳۰۰ مورد سرطان پروستات به ثبت رسیده است. بنابراین، سرطان مثانه شایع‌تر از سرطان پروستات است.

در اینجا، یک مساله این است که سرطان مثانه در هر دو جنس بروز می‌کند و پروستات مخصوص مردان است به‌طوری که با در نظر گرفتن گروه مردان، پروستات سرطان شایع‌تری است. ما سرطان مثانه را در کل جمعیت کشور داریم. برای این مساله، ابتدا به سراغ شیوع سرطان پروستات و مثانه رفتیم. آمارها نشان می‌داد که ۱۲ هزار و ۴۰۰ نفر از مردان مبتلا به سرطان مثانه و ۱۱ هزار و ۳۰۰ نفر از مردان مبتلا به سرطان پروستات هستند. طبق این آمار، سرطان مثانه ‌فقط در جنس مردان باز هم شایع‌تر است.

این آمارها با آمارهای جهانی تطابق ندارد به‌گونه‌ای که در کشورهای غربی، سرطان پروستات شایع‌تر است. مساله دوم اینجاست که در ایران سرطان مثانه در آقایان چهار برابر بیش از خانم‌هاست. ولی در آمارهای بین‌المللی، این نسبت سه برابر است یعنی آقایان سه برابر خانم‌ها به سرطان مثانه مبتلا می‌شوند. بنابراین شیوع سرطان پروستات کمتر از کشورهای غربی است و اگر روی سلامتی مردم درجه‌بندی کنیم، موضوع اصلی سرطان مثانه است.

آیا می‌توان علت خاصی برای بالا بودن آمار مبتلایان به سرطان مثانه در نظر گرفت؟

خیر. تاکنون فقط بررسی آماری صورت گرفته و محققان هنوز به دنبال علت آن نبوده‌اند. اما مطالعات قبلی نشان می‌دهد که نقش سیگار در این میان مطرح است. در واقع، بزرگ‌ترین آمار بیرونی برای افزایش شمار مبتلایان به سرطان مثانه، مواد دخانی و مواد افیونی از جمله تریاک و مشتقات آن است. در این میان، عوامل قومی، نژادی و ژنتیک هم دخیل است و می‌تواند احتمال بروز سرطان مثانه را بالا ببرد.

چه علائم پیش‌آگاهی وجود دارد که فرد با مشاهده آنها باید به پزشک مراجعه کند؟

معمولا سرطان مثانه، سرطان پر سر و صدایی است و به دلیل علائمی که دارد، بیمار مطلع می‌شود. شایع‌ترین علامت سرطان مثانه، وجود خون در ادرار است. اما در نقطه مقابل، پروستات قرار دارد که اکثر اوقات مخفی است و تنها با آزمایش مشخص می‌شود. خونریزی، درد، تکرر ادرار، سوزش و شب ادراری از دیگر علائمی هستند که ممکن است زنگ هشداری برای سرطان مثانه باشند. تفاوت سرطان مثانه با پروستات در این است که سرطان مثانه مهاجم‌تر و خطرناک‌تر است و بیشتر دست‌اندازی می‌کند بنابراین، درمان آن سخت‌تر، پرهزینه‌تر و دشوارتر است.

چه عواملی در بروز سرطان مثانه موثر است؟

معمولا در رأس عوامل مستعدکننده سیگار و موادمخدر قرار دارند به‌طوری که افراد سیگاری و معتاد بیشتر در معرض خطر قرار دارند. همچنین افرادی که در کارخانه‌های رنگ‌سازی و لاستیک‌سازی کار می‌کنند، به دلیل وجود مواد شیمیایی تاثیرگذار، مستعد ابتلا به سرطان مثانه هستند.

آیا درمان موثری وجود دارد؟

درمان سرطان مثانه بستگی به مرحله ایجاد بیماری دارد. اگر بیماری در مرحله مقدماتی (داخل مثانه) باشد، بیماری سطحی است و با دستگاه‌های مخصوص، دیواره‌ای را که درگیر شده می‌تراشیم و دارویی را به داخل تزریق می‌کنیم که از پیشرفت غدد سرطانی جلوگیری می‌کند. اگر سرطان از مثانه تجاوز کرده باشد و به غدد لنفاوی رسیده باشد، در مرحله عمیق قرار دارد که غدد سرطانی به عضلات مثانه نفوذ کرده است. در این مرحله، جراحی لازم است که باید بخشی از مثانه برداشته شود. اما در مرحله سوم که مرحله نهایی و وخیم بیماری است، بیماری متاستاز شده و به سایر اندام‌ها هم سرایت می‌کند که تنها راه درمان آن، شیمی‌درمانی است.

درمان‌ها تا چه حد موثر واقع می‌شوند؟

معمولا اگر بیماری سطحی و بیمار در مرحله اول قرار داشته باشد، تا بعد از پنج سال، ۹۰ درصد بیماران بهبود می‌یابند. اما در مرحله عمیق و مرحله متاستاز به دلیل پیشرفت بیماری، حدود ۵۰ درصد بیماران در کمتر از پنج سال فوت می‌کنند.
 
کلمات کلیدی : سرطان+مثانه+پروستات
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.