کد مطلب: 420756
خطر بیخ گوش آشوراده
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۵ آذر ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۰۱
اجرای طرح های گردشگری در یکی از مهم ترین و حساس ترین زیستگاه پرندگان مهاجر، آشوراده را نابود می کند.
به گزارش ایسنا، مهم ترین پناهگاه پرندگان، یعنی آشوراده، که جزئی از ذخیرگاه زیست کره و تالاب بین المللی پناهگاه حیات وحش میانکاله است از سال 82 تاکنون در حال تخریب شدن است. این منطقه زیستگاه اصلی نادرترین ماهی های خاویاری و ماهی کپور بوده و نیزارها و بوته زارهای حاشیه منطقه باعث رشد و ادامه حیات آنها می شوند. با تغییر و نابودی این نیزارها دیگر نسل این موجودات نیز از میان خواهد رفت.
جزیره آشوراده قسمتی از ذخیره گاه زیست کره و تالاب بین المللی پناهگاه حیات وحش میانکاله است که به عنوان اولین تالاب ایران در 23 ژانویه سال 1975 به ثبت کنوانسیون جهانی تالاب ها رسیده است. این در حالی است که در روی زمین تنها چند منطقه خاص زیست کره وجود دارد که به دلیل بالا بودن کمیت ارزشی، چنین عنوانی گرفته اند از این رو به طور کلی تغییر و دستکاری در آن کاملاً غیرقانونی بوده و هیچ گونه توجیه زیست محیطی ندارد.
حال اینکه چطور آشوراده زیر ذره بین چشمان مسئولان ناظر در حال نابودی است جای سوال دارد. چطور و چگونه اصلی ترین سازمان و حافظ محیط زیست کشور تسلیم شده و قدم اول برای اجرای طرح گردشگری آن هم در قسمتی از پناهگاه بین المللی که 150 گونه پرنده مهاجر برای ادامه زندگی به این نقطه می آیند را برداشته است جای سوال دارد.
عباد طیبی سیف کتی، فعال زیست محیطی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: این پروژه گردشگری در حقیقت منابع ملی را فدای تصمیمات غیرکارشناسی می کند و با ظرفیت های مهم زیست محیطی منطقه همخوانی ندارد.
وی تصریح کرد: جزیره آشوراده یکی از مهم ترین و حساس ترین زیستگاه پرندگان مهاجر است و هر ساله میزبان 150 گونه پرندگان مهاجر است که برای استراحت و تغذیه به این منطقه آمده‌اند. با توجه به پیمودن مسیرهای پروازی بسیار طولانی و عبور از بیابان های خشک و بی آب و کویر، این منطقه برای ادامه بقای پرندگان نقش حیاتی ایفا می کند و این منطقه برای این پرندگان غیرقابل جایگزین است. این منطقه از نظر مسیریابی و مهاجرت پرندگان کلیدی است و آن هم به دلیل نقشی است که این جزیره در حقیقت به عنوان پایانه ورود و خروج پرندگان مهاجر بازی می کند.
این فعال زیست محیطی یادآور شد: از دیگر اهمیت جزیره آشوراده این است که به عنوان یک سیستم پیچیده با کارکردهای طبیعی گوناگون و حلقه اتصال شمال به جنوب پرندگان مهاجر نقش ایفا می کند و با وجود وسعت کم با عامل حیاتی و کلیدی برای حفظ و برقراری یک کریدور مهم پروازی برای شبکه ای از تالاب های مسیر تعیین شده است. ایجاد هرگونه تغییر در آن باعث از بین رفتن چندین نوع پرنده مهاجر، بومی و ماهیان و آبزیان خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: انجام این طرح بی توجهی به کنوانسیون بین المللی رامسر یا همان کنوانسیون تالاب ها است که در سال 1971 برابر با 1350 شمسی منعقد و از افتخارات ایرانیان است. وظیفه این کنوانسیون حفاظت از تالاب ها و پرندگان مهاجر است که هم اکنون بیش از 160 کشور عضو و به این کنوانسیون پیوستند.
طیبی سیف کتی تصریح کرد: بر این اساس بهره‌گیری از طبیعت همواره باید با این نگاه صورت گیرد که منافع نسل آینده نیز در نظر گرفته و تضمین شود. به عبارت دیگر، در بهره‌گیری از محیط‌زیست و منابع طبیعی، باید توجه داشت که منافع شخصی و کوتاه‌مدت اقتصادی، تنها ملاک عمل نباشد و منافع طولانی‌مدت نسل‌ها نیز مورد توجه قرار گیرد.
وی افزود: اهمیت حفظ منابع طبیعی و محیط‌زیست تا بدان‌جا است که در قانون اساسی به‌صراحت به این موضوع اشاره شده و آمده است فعالیت‌های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط‌زیست یا تخریب غیرقابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است.
این فعال زیست محیطی گفت: آیا نابودی تالاب ها، جزیره های مختلف، رودخانه زاینده رود، دریاچه ارومیه، هامون و چشمه باداب سورت در کشور درس عبرت و تجربه نشد؟ اکنون بعضی از سازمان ها به جای انجام وظیفه ذاتی شان شال بازسازی بناها و ثبت آثارهای فرهنگی و تاریخی، در تخریب یکی از ذخیره گاه های مهم و جهانی مشارکت می کنند.
این فعال زیست محیطی افزود: هنوز دیر نشده و جا دارد کمی تنها به کلمه ذخیره گاه و زیست کره توجه شود و بدانیم چه مکان مهمی را در آینده نزدیک نابود خواهیم کرد. انتظار می رود سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری نیز وارد عمل شود که اهداف اصلی آن حفظ و حمایت، احیا، توسعه جنگل ها و مراتع و اراضی و بیشه های طبیعی و اراضی مستحدثه ساحلی، حفظ و اصلاح خاک های کشور است؛ باید نگاه ویژه و علمی نسبت به این طرح غیرکارشناسی داشته باشیم و با تصمیم جدی جلوی این پروژه ویرانگر را بگیریم.
طیبی سیف کتی خاطرنشان کرد: با انجام این پروژه غیرکارشناسی کم کم شرایط برای توسعه ساخت و ساز و شکل گیری روستاهای جدید، احداث جاده های مختلف، حفر چاهای متعدد، ایجاد محل دپوی زباله، چاه های فاضلاب، ریختن زباله مختلف مهیا می شود، از همه مهم تر شکل گیری ایده های جدید توسط کسانی که با رابطه به راحتی در دل جنگل، کنار ساحل، رودخانه و حتی بالای کوه و دل زمین های کشاورزی مجوز ساخت ویلا و هتل آن هم با تمام امکانات را می گیرند نیز از پیامدهای آن خواهد بود.
وی یادآور شد: با وجود دستورات قانونی و تأکیدات مقامات قضایی در زمینه جلوگیری از این فاجعه، متأسفانه بعضی از سازمان ها به وظیفه ذاتی خود عمل نمی کنند و در برابر این زمین خواران واکنش جدی نشان نمی دهند و اکنون آشوراده را با این همه ظرفیت مهم و جهانی فدای طرح غیرکارشناسی می کنند.
این فعال حوزه محیط زیست گفت: از سازمان های نظارتی انتظار می رود تا به فرمایشات مقام معظم رهبری توجه ویژه ای داشته باشند که فرمودند اجازه ندهید به این جنگل ها دست درازی بشود؛ بخش های مختلف کشور که مسئولیتی در این زمینه دارند، از منابع طبیعی گرفته تا محیط زیست تا بقیه‌ی دستگاه‌هایی که ارتباطی با این قضایا دارند، اجازه ندهند با بهانه‌های مختلف به جنگل ها تعدی بشود.
به گزارش ایسنا، مهم ترین پناهگاه پرندگان، یعنی آشوراده، که جزئی از ذخیرگاه زیست کره و تالاب بین المللی پناهگاه حیات وحش میانکاله است از سال 82 تاکنون در حال تخریب شدن است. این منطقه زیستگاه اصلی نادرترین ماهی های خاویاری و ماهی کپور بوده و نیزارها و بوته زارهای حاشیه منطقه باعث رشد و ادامه حیات آنها می شوند. با تغییر و نابودی این نیزارها دیگر نسل این موجودات نیز از میان خواهد رفت.
جزیره آشوراده قسمتی از ذخیره گاه زیست کره و تالاب بین المللی پناهگاه حیات وحش میانکاله است که به عنوان اولین تالاب ایران در 23 ژانویه سال 1975 به ثبت کنوانسیون جهانی تالاب ها رسیده است. این در حالی است که در روی زمین تنها چند منطقه خاص زیست کره وجود دارد که به دلیل بالا بودن کمیت ارزشی، چنین عنوانی گرفته اند از این رو به طور کلی تغییر و دستکاری در آن کاملاً غیرقانونی بوده و هیچ گونه توجیه زیست محیطی ندارد.
حال اینکه چطور آشوراده زیر ذره بین چشمان مسئولان ناظر در حال نابودی است جای سوال دارد. چطور و چگونه اصلی ترین سازمان و حافظ محیط زیست کشور تسلیم شده و قدم اول برای اجرای طرح گردشگری آن هم در قسمتی از پناهگاه بین المللی که 150 گونه پرنده مهاجر برای ادامه زندگی به این نقطه می آیند را برداشته است جای سوال دارد.
عباد طیبی سیف کتی، فعال زیست محیطی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: این پروژه گردشگری در حقیقت منابع ملی را فدای تصمیمات غیرکارشناسی می کند و با ظرفیت های مهم زیست محیطی منطقه همخوانی ندارد.
وی تصریح کرد: جزیره آشوراده یکی از مهم ترین و حساس ترین زیستگاه پرندگان مهاجر است و هر ساله میزبان 150 گونه پرندگان مهاجر است که برای استراحت و تغذیه به این منطقه آمده‌اند. با توجه به پیمودن مسیرهای پروازی بسیار طولانی و عبور از بیابان های خشک و بی آب و کویر، این منطقه برای ادامه بقای پرندگان نقش حیاتی ایفا می کند و این منطقه برای این پرندگان غیرقابل جایگزین است. این منطقه از نظر مسیریابی و مهاجرت پرندگان کلیدی است و آن هم به دلیل نقشی است که این جزیره در حقیقت به عنوان پایانه ورود و خروج پرندگان مهاجر بازی می کند.
این فعال زیست محیطی یادآور شد: از دیگر اهمیت جزیره آشوراده این است که به عنوان یک سیستم پیچیده با کارکردهای طبیعی گوناگون و حلقه اتصال شمال به جنوب پرندگان مهاجر نقش ایفا می کند و با وجود وسعت کم با عامل حیاتی و کلیدی برای حفظ و برقراری یک کریدور مهم پروازی برای شبکه ای از تالاب های مسیر تعیین شده است. ایجاد هرگونه تغییر در آن باعث از بین رفتن چندین نوع پرنده مهاجر، بومی و ماهیان و آبزیان خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: انجام این طرح بی توجهی به کنوانسیون بین المللی رامسر یا همان کنوانسیون تالاب ها است که در سال 1971 برابر با 1350 شمسی منعقد و از افتخارات ایرانیان است. وظیفه این کنوانسیون حفاظت از تالاب ها و پرندگان مهاجر است که هم اکنون بیش از 160 کشور عضو و به این کنوانسیون پیوستند.
طیبی سیف کتی تصریح کرد: بر این اساس بهره‌گیری از طبیعت همواره باید با این نگاه صورت گیرد که منافع نسل آینده نیز در نظر گرفته و تضمین شود. به عبارت دیگر، در بهره‌گیری از محیط‌زیست و منابع طبیعی، باید توجه داشت که منافع شخصی و کوتاه‌مدت اقتصادی، تنها ملاک عمل نباشد و منافع طولانی‌مدت نسل‌ها نیز مورد توجه قرار گیرد.
وی افزود: اهمیت حفظ منابع طبیعی و محیط‌زیست تا بدان‌جا است که در قانون اساسی به‌صراحت به این موضوع اشاره شده و آمده است فعالیت‌های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط‌زیست یا تخریب غیرقابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است.
این فعال زیست محیطی گفت: آیا نابودی تالاب ها، جزیره های مختلف، رودخانه زاینده رود، دریاچه ارومیه، هامون و چشمه باداب سورت در کشور درس عبرت و تجربه نشد؟ اکنون بعضی از سازمان ها به جای انجام وظیفه ذاتی شان شال بازسازی بناها و ثبت آثارهای فرهنگی و تاریخی، در تخریب یکی از ذخیره گاه های مهم و جهانی مشارکت می کنند.
این فعال زیست محیطی افزود: هنوز دیر نشده و جا دارد کمی تنها به کلمه ذخیره گاه و زیست کره توجه شود و بدانیم چه مکان مهمی را در آینده نزدیک نابود خواهیم کرد. انتظار می رود سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری نیز وارد عمل شود که اهداف اصلی آن حفظ و حمایت، احیا، توسعه جنگل ها و مراتع و اراضی و بیشه های طبیعی و اراضی مستحدثه ساحلی، حفظ و اصلاح خاک های کشور است؛ باید نگاه ویژه و علمی نسبت به این طرح غیرکارشناسی داشته باشیم و با تصمیم جدی جلوی این پروژه ویرانگر را بگیریم.
طیبی سیف کتی خاطرنشان کرد: با انجام این پروژه غیرکارشناسی کم کم شرایط برای توسعه ساخت و ساز و شکل گیری روستاهای جدید، احداث جاده های مختلف، حفر چاهای متعدد، ایجاد محل دپوی زباله، چاه های فاضلاب، ریختن زباله مختلف مهیا می شود، از همه مهم تر شکل گیری ایده های جدید توسط کسانی که با رابطه به راحتی در دل جنگل، کنار ساحل، رودخانه و حتی بالای کوه و دل زمین های کشاورزی مجوز ساخت ویلا و هتل آن هم با تمام امکانات را می گیرند نیز از پیامدهای آن خواهد بود.
وی یادآور شد: با وجود دستورات قانونی و تأکیدات مقامات قضایی در زمینه جلوگیری از این فاجعه، متأسفانه بعضی از سازمان ها به وظیفه ذاتی خود عمل نمی کنند و در برابر این زمین خواران واکنش جدی نشان نمی دهند و اکنون آشوراده را با این همه ظرفیت مهم و جهانی فدای طرح غیرکارشناسی می کنند.
این فعال حوزه محیط زیست گفت: از سازمان های نظارتی انتظار می رود تا به فرمایشات مقام معظم رهبری توجه ویژه ای داشته باشند که فرمودند اجازه ندهید به این جنگل ها دست درازی بشود؛ بخش های مختلف کشور که مسئولیتی در این زمینه دارند، از منابع طبیعی گرفته تا محیط زیست تا بقیه‌ی دستگاه‌هایی که ارتباطی با این قضایا دارند، اجازه ندهند با بهانه‌های مختلف به جنگل ها تعدی بشود.
کلمات کلیدی : جزیره آشوراده، محیط زیست
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
