کد مطلب: 440609
فرزند طلاق، تنهاتر از یتیم!
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۲:۳۹
زندگی خوب و موفق به آن زندگی نمی‌گویند که هیچ تفاوت و اختلاف و رنج و مشکلی وجود نداشته باشد. زندگی خوب و موفق، آن زندگی است که در آن، تمام رنج‌ها و مشکلات و اختلاف سلیقه‌ها را بتوان به خوبی مدیریت کرد. زندگی خوب مدیریت صحیح رنج‌ها و اختلافات است.
دانش‌آموزی با استعداد بالا و برخوردی مؤدبانه بود، ولی انگار از چیزی به شدت رنج می‌برد! بعد از چندین جلسه صحبت کردن‌های طولانی، بالاخره گره از زبانش باز شد و به مطلبی اشاره کرد که روح هر انسانی بعد از شنیدن آن حرف‌ها آزرده می‌شود.
او می‌گفت: چند سال پیش، در راهروی دادگاه، منتظر بودم تا تکلیفم را مشخص کنند. پدرم مرا با خودش خواهد برد، یا مادرم؟! مادرم از انتهای سالن آمد، ولی تنها بود! بله، پدرم حتی برای خداحافظی با من هم به سمتم نیامد. او رفت و مرا به مادرم سپرد. زندگی بدون پدر سخت است. نه پشتوانه‌ای، نه درآمدی و نه کسی که وقتی با بچه‌ها دعوایم شود، آنها را از پدرم بترسانم و بگویم الان می‌روم و به پدرم می‌گویم.
زندگی بدون سرپرست، بدون پدر، برایم خیلی دشوار بود تا اینکه مادرم دوباره ازدواج کرد. همه دوستانم می‌گفتند ناپدری خوب نیست. خشن و بد اخلاق است، ولی مادرم می‌گفت نه، او جای خالی پدر را برایت پر خواهد کرد. اما بعد از گذشت مدت کوتاهی، به صداقت حرف‌های کودکانه دوستانم پی بردم. او مرا همچون بیگانه‌ای می‌دید!
بعد از اینکه خدا به آنها دختری داد، یقین کردم که در آن خانه و خانواده جدید، مزاحمی بیش نیستم. ناپدری می‌توانست پدری مهربان باشد اما او فقط به دخترش محبت میکند، فقط او را می‌بوسد، فقط او را در آغوش می‌گیرد، فقط با او به بازار می‌رود، فقط او را فرزندم صدا می‌زند.
با چشمانی اشکبار و قلبی شکسته، نگاهی به من، که معلمش بودم انداخت و گفت:«حاج آقا؟ یعنی الان من هم یتیم هستم؟! حاج آقا؟ میشه درباره یتیم برام صحبت کنید؟» به یاد سفارشات امیرالمؤمنین(ع) افتادم که می‌فرمایند: «الله الله فی الایتام». یتیم، به کودکانی گفته می‌شود که پدرشان را در دوران کودکی از دست داده باشند. (فوت کرده باشد)، ولی فرزندان طلاق که از داشتن پدر یا مادر یا هر دوی آنها محرومند، مورد بی‌مهری و بی‌توجهی و گاهی مورد ظلم قرار می‌گیرند.
مهربانی با فرزندان طلاق
قبل از اینکه از فرزندانی سخن بگویم که پدرشان از دنیا رفته است و یتیم شده‌اند و خداوند، توجه بسیار ویژه‌ای به آنها دارد، می‌خواهم اشاره‌ای داشته باشم به فرزندان طلاق که پدر و مادرشان با ناسازگاری و بی‌توجهی تمام، آنها را بی‌سرپرست رها کرده‌اند و ناپدری‌ها و نامادری‌ها، نه تنها جای خالی پدر و مادر را برایشان پر نکرده‌اند، بلکه با رفتاری غیر‌اخلاقی و غیر‌شرعی، به آن کودکان ظلم و بی‌احترامی می‌کنند!
مگر نخوانده و نشنیده‌اند که امیرمومنان علی(ع) فرمودند:«به بازماندگان دیگران احسان و محبت کنید تا بعد از شما به بازماندگانتان احسان و محبت کنند.» اگر روزی همین اتفاق برای فرزند من بیفتد دیگران با او چه برخوردی خواهند داشت؟! اگر روزی فرزند من، سرپرست خود را از دست دهد، چه بلایی بر سرش خواهد آمد؟!
والدینی که قصد جدایی و طلاق دارید! در هر زندگی، اختلاف سلیقه و تفاوت وجود دارد. در هر زندگی، رنج و غصه وجود دارد. در هر زندگی، مشکلات ریز و درشت بوده و خواهد بود. زندگی خوب و موفق به آن زندگی نمی‌گویند که هیچ تفاوت و اختلاف و رنج و مشکلی وجود نداشته باشد. زندگی خوب و موفق، آن زندگی است که در آن، تمام رنج‌ها و مشکلات و اختلاف سلیقه‌ها را بتوان به خوبی مدیریت کرد. زندگی خوب مدیریت صحیح رنج‌ها و اختلافات است.
شما والدینی که آهنگ جدایی کرده‌اید! هیچ به آن فرزند یا فرزندانی که قرار است از وجود پدر یا مادر، بی‌بهره شوند، فکر کرده‌اید؟! به آن کودکان بی‌گناهی که باید سنگ بی‌مدیریتی شما در زندگی مشترکتان را بخورند فکر کرده‌اید که آه این کودکان گریبانتان را نخواهد گرفت؟! قصد ازدواج با شخصی را دارید که از همسر قبلش فرزند دارد.
آیا به این فکر کرده‌اید وقتی شما تصمیم به ازدواج با شخصی را گرفته‌اید که از همسر قبلش دارای فرزند است، در زندگی جدید، شما باید برایش پدری یا مادری کنید! آیا با خود به این جمع‌بندی رسیده‌اید که باید آن فرزند را همچون فرزند خود بدانید و در رفتار، گفتار، محبت، احترام و ادب، نباید هیچ تفاوتی بین او و فرزندانتان قائل شوید؟! اینکه آن فرزند، فرزند طلاق بوده یا فرزند یتیمی که پدر و مادرش را از دست داده است، در نوع رفتار شما نباید هیچ گونه تفاوتی رخ دهد. شما باید بدانید که هر گونه بی‌عدالتی و بی‌احترامی و ظلمی که از طرف شما نسبت به او صورت گیرد، حتماً خشم پروردگار عالم را برای خود خریده‌اید.
حضرت علی(ع) می‌فرمایند:«ادب الیتیم بما تؤدب منه ولدک واضربه مما تضرب منه ولدک» همان گونه که فرزند خودت را تربیت و ادب می‌کنی، به همان صورت و با همان روش یتیمی را که در اختیار تو است را ادب و تربیت کن و با همان شیوه‌ای که فرزند خودت را تنبیه می‌کنی، با همان یتیمی را که در اختیار تو است تنبیه کن. عبارت امیر‌مؤمنان حضرت علی(ع) ، آنچنان دقیق و روشن است که تکلیف را بر یتیم نوازان مشخص کرده است. حضرت می‌فرمایند: یتیم را همچون فرزند خود بدانید و هیچ تفاوتی در رفتار و گفتارتان نشان ندهید، در غیر این صورت، آماده قهر الهی باشید.
بهترین خانه و بدترین خانه
رسول خدا(ص) فرمودند: بهترین خانه‌های مسلمانان، خانه‌ای است که در آن یتیمی باشد و به او نیکی کنند و بدترین خانه‌های مسلمانان، خانه‌ای است که در آن یتیمی باشد و با او بدی کنند. من و سرپرست یتیم در بهشت، مانند دو انگشت، همراه هم هستیم. یتیم وسیله‌ای برای سنجش میزان خلوص ایمان و بندگی ما، نسبت به خداوند است.
احترام و محبت به یتیم، رضایت خداوند را در بر دارد و بی‌احترامی و بدرفتاری با او، خشم و غضب خداوند را به همراه داشته و عاقبت دردناکی را برای ما رقم خواهد زد. پیامبر گرامی اسلام می‌فرمایند:«برای یتیم همچون پدری مهربان باش و بدان که هر چه کشت کنی، همان را برداشت می‌کنی. اگر پدری مهربان برایش باشی و دستان پر محبتت را بر سرش بکشی، خداوند به اندازه هر تار مویی که بر آن دست کشیده‌ای، ثوابی برایت می‌نویسد.»
اشک یتیم، عرش خدا را می‌لرزاند
رسول خدا(ص) فرمودند: اذا بکی الیتیم، اهتز العرش علی بکائه. فیقول الله تعالی یا ملائکتی اشهدوا علی ان من اسکته و استرضاه ارضیته فی یوم القیامه: «وقتی یتیمی گریه کند و اشک بریزد، عرش خدا، به خاطر گریه او، به لرزه می‌افتد. در آن هنگام، خداوند به ملائکه می‌گوید: ای ملائکه من، شاهد باشید که اگر کسی، آن یتیم را ساکت کند و مانع از گریه کردنش شود و آن یتیم را راضی کند، من هم آن شخص را در روز قیامت راضی می‌کنم.»
در این میان، افراد زیادی هستند که خودشان با استقبال فراوان و آغوشی گرم، یتیمانی را به فرزندی می‌پذیرند و در نهایت احترام و ادب، به آنان محبت می‌کنند. این افراد همان کسانی هستند که خداوند به آنان وعده بهشت و همنشینی با پیامبرش را داده است. زینب کبری(س) از جمله افرادی است که خداوند در قیامت او را راضی میکند.
آنقدر خداوند به زینب، دختر علی و زهرا(ع) می‌بخشد تا راضی شود. یکی از دلایلش این است که زینب کبری، از یتیمان برادر شهیدش حسین(ع) مراقبت می‌کرد و به جای آنها تازیانه و شلاق می‌خورد، ولی در مقابل، یزید ملعون است که در پاسخ اشک‌های دختر بچه یتیمی، سر بریده پدرش را هدیه می‌دهد! بترسیم از آن روزی که در بی‌احترامی و ظلم به یتیمان، شبیه یزید شویم.
حال انتخـاب با شماست. یتیم نوازی، همچون زینب(س)، دختر علی(ع) یا یتیم آزاری، همچون یزید، پسر معاویه؟ کودکان بی‌سرپرست و بد‌سرپرست را فراموش نکنیم.
منبع: جوان
دانش‌آموزی با استعداد بالا و برخوردی مؤدبانه بود، ولی انگار از چیزی به شدت رنج می‌برد! بعد از چندین جلسه صحبت کردن‌های طولانی، بالاخره گره از زبانش باز شد و به مطلبی اشاره کرد که روح هر انسانی بعد از شنیدن آن حرف‌ها آزرده می‌شود.
او می‌گفت: چند سال پیش، در راهروی دادگاه، منتظر بودم تا تکلیفم را مشخص کنند. پدرم مرا با خودش خواهد برد، یا مادرم؟! مادرم از انتهای سالن آمد، ولی تنها بود! بله، پدرم حتی برای خداحافظی با من هم به سمتم نیامد. او رفت و مرا به مادرم سپرد. زندگی بدون پدر سخت است. نه پشتوانه‌ای، نه درآمدی و نه کسی که وقتی با بچه‌ها دعوایم شود، آنها را از پدرم بترسانم و بگویم الان می‌روم و به پدرم می‌گویم.
زندگی بدون سرپرست، بدون پدر، برایم خیلی دشوار بود تا اینکه مادرم دوباره ازدواج کرد. همه دوستانم می‌گفتند ناپدری خوب نیست. خشن و بد اخلاق است، ولی مادرم می‌گفت نه، او جای خالی پدر را برایت پر خواهد کرد. اما بعد از گذشت مدت کوتاهی، به صداقت حرف‌های کودکانه دوستانم پی بردم. او مرا همچون بیگانه‌ای می‌دید!
بعد از اینکه خدا به آنها دختری داد، یقین کردم که در آن خانه و خانواده جدید، مزاحمی بیش نیستم. ناپدری می‌توانست پدری مهربان باشد اما او فقط به دخترش محبت میکند، فقط او را می‌بوسد، فقط او را در آغوش می‌گیرد، فقط با او به بازار می‌رود، فقط او را فرزندم صدا می‌زند.
با چشمانی اشکبار و قلبی شکسته، نگاهی به من، که معلمش بودم انداخت و گفت:«حاج آقا؟ یعنی الان من هم یتیم هستم؟! حاج آقا؟ میشه درباره یتیم برام صحبت کنید؟» به یاد سفارشات امیرالمؤمنین(ع) افتادم که می‌فرمایند: «الله الله فی الایتام». یتیم، به کودکانی گفته می‌شود که پدرشان را در دوران کودکی از دست داده باشند. (فوت کرده باشد)، ولی فرزندان طلاق که از داشتن پدر یا مادر یا هر دوی آنها محرومند، مورد بی‌مهری و بی‌توجهی و گاهی مورد ظلم قرار می‌گیرند.
مهربانی با فرزندان طلاق
قبل از اینکه از فرزندانی سخن بگویم که پدرشان از دنیا رفته است و یتیم شده‌اند و خداوند، توجه بسیار ویژه‌ای به آنها دارد، می‌خواهم اشاره‌ای داشته باشم به فرزندان طلاق که پدر و مادرشان با ناسازگاری و بی‌توجهی تمام، آنها را بی‌سرپرست رها کرده‌اند و ناپدری‌ها و نامادری‌ها، نه تنها جای خالی پدر و مادر را برایشان پر نکرده‌اند، بلکه با رفتاری غیر‌اخلاقی و غیر‌شرعی، به آن کودکان ظلم و بی‌احترامی می‌کنند!
مگر نخوانده و نشنیده‌اند که امیرمومنان علی(ع) فرمودند:«به بازماندگان دیگران احسان و محبت کنید تا بعد از شما به بازماندگانتان احسان و محبت کنند.» اگر روزی همین اتفاق برای فرزند من بیفتد دیگران با او چه برخوردی خواهند داشت؟! اگر روزی فرزند من، سرپرست خود را از دست دهد، چه بلایی بر سرش خواهد آمد؟!
والدینی که قصد جدایی و طلاق دارید! در هر زندگی، اختلاف سلیقه و تفاوت وجود دارد. در هر زندگی، رنج و غصه وجود دارد. در هر زندگی، مشکلات ریز و درشت بوده و خواهد بود. زندگی خوب و موفق به آن زندگی نمی‌گویند که هیچ تفاوت و اختلاف و رنج و مشکلی وجود نداشته باشد. زندگی خوب و موفق، آن زندگی است که در آن، تمام رنج‌ها و مشکلات و اختلاف سلیقه‌ها را بتوان به خوبی مدیریت کرد. زندگی خوب مدیریت صحیح رنج‌ها و اختلافات است.
شما والدینی که آهنگ جدایی کرده‌اید! هیچ به آن فرزند یا فرزندانی که قرار است از وجود پدر یا مادر، بی‌بهره شوند، فکر کرده‌اید؟! به آن کودکان بی‌گناهی که باید سنگ بی‌مدیریتی شما در زندگی مشترکتان را بخورند فکر کرده‌اید که آه این کودکان گریبانتان را نخواهد گرفت؟! قصد ازدواج با شخصی را دارید که از همسر قبلش فرزند دارد.
آیا به این فکر کرده‌اید وقتی شما تصمیم به ازدواج با شخصی را گرفته‌اید که از همسر قبلش دارای فرزند است، در زندگی جدید، شما باید برایش پدری یا مادری کنید! آیا با خود به این جمع‌بندی رسیده‌اید که باید آن فرزند را همچون فرزند خود بدانید و در رفتار، گفتار، محبت، احترام و ادب، نباید هیچ تفاوتی بین او و فرزندانتان قائل شوید؟! اینکه آن فرزند، فرزند طلاق بوده یا فرزند یتیمی که پدر و مادرش را از دست داده است، در نوع رفتار شما نباید هیچ گونه تفاوتی رخ دهد. شما باید بدانید که هر گونه بی‌عدالتی و بی‌احترامی و ظلمی که از طرف شما نسبت به او صورت گیرد، حتماً خشم پروردگار عالم را برای خود خریده‌اید.
حضرت علی(ع) می‌فرمایند:«ادب الیتیم بما تؤدب منه ولدک واضربه مما تضرب منه ولدک» همان گونه که فرزند خودت را تربیت و ادب می‌کنی، به همان صورت و با همان روش یتیمی را که در اختیار تو است را ادب و تربیت کن و با همان شیوه‌ای که فرزند خودت را تنبیه می‌کنی، با همان یتیمی را که در اختیار تو است تنبیه کن. عبارت امیر‌مؤمنان حضرت علی(ع) ، آنچنان دقیق و روشن است که تکلیف را بر یتیم نوازان مشخص کرده است. حضرت می‌فرمایند: یتیم را همچون فرزند خود بدانید و هیچ تفاوتی در رفتار و گفتارتان نشان ندهید، در غیر این صورت، آماده قهر الهی باشید.
بهترین خانه و بدترین خانه
رسول خدا(ص) فرمودند: بهترین خانه‌های مسلمانان، خانه‌ای است که در آن یتیمی باشد و به او نیکی کنند و بدترین خانه‌های مسلمانان، خانه‌ای است که در آن یتیمی باشد و با او بدی کنند. من و سرپرست یتیم در بهشت، مانند دو انگشت، همراه هم هستیم. یتیم وسیله‌ای برای سنجش میزان خلوص ایمان و بندگی ما، نسبت به خداوند است.
احترام و محبت به یتیم، رضایت خداوند را در بر دارد و بی‌احترامی و بدرفتاری با او، خشم و غضب خداوند را به همراه داشته و عاقبت دردناکی را برای ما رقم خواهد زد. پیامبر گرامی اسلام می‌فرمایند:«برای یتیم همچون پدری مهربان باش و بدان که هر چه کشت کنی، همان را برداشت می‌کنی. اگر پدری مهربان برایش باشی و دستان پر محبتت را بر سرش بکشی، خداوند به اندازه هر تار مویی که بر آن دست کشیده‌ای، ثوابی برایت می‌نویسد.»
اشک یتیم، عرش خدا را می‌لرزاند
رسول خدا(ص) فرمودند: اذا بکی الیتیم، اهتز العرش علی بکائه. فیقول الله تعالی یا ملائکتی اشهدوا علی ان من اسکته و استرضاه ارضیته فی یوم القیامه: «وقتی یتیمی گریه کند و اشک بریزد، عرش خدا، به خاطر گریه او، به لرزه می‌افتد. در آن هنگام، خداوند به ملائکه می‌گوید: ای ملائکه من، شاهد باشید که اگر کسی، آن یتیم را ساکت کند و مانع از گریه کردنش شود و آن یتیم را راضی کند، من هم آن شخص را در روز قیامت راضی می‌کنم.»
در این میان، افراد زیادی هستند که خودشان با استقبال فراوان و آغوشی گرم، یتیمانی را به فرزندی می‌پذیرند و در نهایت احترام و ادب، به آنان محبت می‌کنند. این افراد همان کسانی هستند که خداوند به آنان وعده بهشت و همنشینی با پیامبرش را داده است. زینب کبری(س) از جمله افرادی است که خداوند در قیامت او را راضی میکند.
آنقدر خداوند به زینب، دختر علی و زهرا(ع) می‌بخشد تا راضی شود. یکی از دلایلش این است که زینب کبری، از یتیمان برادر شهیدش حسین(ع) مراقبت می‌کرد و به جای آنها تازیانه و شلاق می‌خورد، ولی در مقابل، یزید ملعون است که در پاسخ اشک‌های دختر بچه یتیمی، سر بریده پدرش را هدیه می‌دهد! بترسیم از آن روزی که در بی‌احترامی و ظلم به یتیمان، شبیه یزید شویم.
حال انتخـاب با شماست. یتیم نوازی، همچون زینب(س)، دختر علی(ع) یا یتیم آزاری، همچون یزید، پسر معاویه؟ کودکان بی‌سرپرست و بد‌سرپرست را فراموش نکنیم.
منبع: جوان
۱۳۹۵/۰۷/۰۵ ۰۷:۲۶
کلمات کلیدی : فرزند طلاق، طلاق
زهره افجه
۱۳۹۵-۱۱-۱۱ ۱۹:۳۵:۲۲
فکر نمی کنید این همه نوشته ها واین همه صحبت ها درتلویزیون راجع به طلاق وبجه های طلاق چه ضربهای مهلکی به روح وروان کسانی که در گیر این مشگلات هستند ایجاد میکند .......به خصوص زمانی که در جمعی باشند و باید به اجبار نگاههای ترحم امیز را نظاره گر باشند فکر نی کنید این مثال باعث به بیراه رفتن بجه ها وزنهای بی سرپرست می شود کمی واقع بین باشید این همه این انسانهای مظلوم را تحقیر نکنید (4143770) (alef-11)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
