کد مطلب: 411502
محكوميت عاملان قتل خريدار خانه به قصاص
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۴۱
دو مرد جوان كه پس از فروش خانه‌اي با قولنامه جعلي به مردي مسن، او را به قتل رسانده بودند با حكم دادگاه كيفري استان تهران به قصاص نفس محكوم شدند. قضات همچنين همدست ديگر آنها را نيز به اتهام كلاهبرداري به دو سال حبس محكوم كردند.
به گزارش اعتماد، بامداد 7 مرداد 91 پليس دماوند از وقوع يك فقره درگيري روي پل عابر پياده باخبر شد. با حضور ماموران مشخص شد مردي مسن پس از درگيري با چند نفر به‌شدت از ناحيه سر مجروح و به بيمارستان منتقل شده است. تحقيقات نشان مي‌داد كه مصدوم پيش از اين خانه‌اي را به شكل قولنامه‌اي خريده اما براي گرفتن سند آن با فروشنده به مشكل برخورده بود.
پس از چند روز، مصدوم در بيمارستان جان باخت تا پرونده قتلش پيش روي كارآگاهان قرار گيرد. آنها مدتي بعد موفق شدند دو مرد كه در يك مشاور املاكي كار مي‌كردند را به اتهام قتل دستگير كنند. آنها به قتل اعتراف كردند تا پرونده‌شان براي رسيدگي در اختيار شعبه 74 سابق دادگاه كيفري استان تهران قرار گيرد. قضات اين شعبه متهمان را به قصاص نفس محكوم كردند اما اين راي در ديوان عالي كشور شكست و براي رسيدگي مجدد به شعبه دهم دادگاه كيفري استان تهران به رياست قاضي كيخوا فرستاده شد. در ابتداي جلسه دادگاه، پسر مقتول خواستار قصاص شد و گفت: «چند وقت پيش يكي از متهمان دوستش را به عنوان فروشنده به پدرم معرفي كرد. پدرم هم 20 ميليون تومان به او داد و قولنامه را گرفت اما مالك اصلي فرد ديگري بود و وقتي پدرم از اين ماجرا باخبر شد با متهمان قرار گذاشت. آنها پدرم را با ضربه‌هاي چوب كشتند تا بتوانند قولنامه جعلي را پس بگيرند.»
سپس نوبت به احمد (يكي از متهمان) رسيد. او گفت: «من مشاوراملاكي دارم. مالك خانه از من خواسته بود آن را اجاره بدهم اما من به پول بيشتري نياز داشتم براي همين نقشه فروش آن را با پسرخاله‌ام حميد در ميان گذاشتم. او خودش را مالك معرفي كرد و ما خانه را قولنامه‌اي به مقتول فروختيم. وقتي نتوانستيم خانه را به او تحويل بدهيم به رفتارمان شك كرد و متوجه كلاهبرداري‌مان شد. تهديد كرد به پليس شكايت مي‌كند كه ما هم براي جلوگيري از اين موضوع، با او قرار گذاشتيم. روز حادثه به پل كه رسيديم، همراه پسرخاله‌ام با چوب به سرش زديم. وقتي از حال رفت، اسناد را دزديديم و فرار كرديم. ما نمي‌خواستيم كلاهبرداري كنيم. قرارمان اين بود كه با پول سرقتي يك كاري راه بيندازيم و پس از مدتي پول شاكي را بدهيم اما او به شكايت تهديدمان كرد.»
سپس حميد پشت جايگاه قرار گرفت و با انكار قتل گفت: «پسرخاله‌ام به دروغ به من گفته بود 20 ميليون تومان به يكي از دوستانش قرض داده اما نمي‌تواند آن را پس بگيرد. از من كمك خواست. روز حادثه روي پل، با اشاره او با چوب ضربه‌اي به سر مقتول زدم اما كشنده نبود چون مقتول پس از آن از روي زمين بلند شد. خود احمد ضربه‌هاي بعدي را به سر مقتول زد. من قاتل نيستم. » در پايان دادگاه قضات وارد شور شدند و هر دو متهم را به جرم مشاركت در قتل عمد به قصاص نفس محكوم كردند. همدست ديگر آنها نيز كه در ابتدا خود را مالك خانه معرفي كرده بود، به اتهام كلاهبرداري به 2 سال حبس محكوم شد.
به گزارش اعتماد، بامداد 7 مرداد 91 پليس دماوند از وقوع يك فقره درگيري روي پل عابر پياده باخبر شد. با حضور ماموران مشخص شد مردي مسن پس از درگيري با چند نفر به‌شدت از ناحيه سر مجروح و به بيمارستان منتقل شده است. تحقيقات نشان مي‌داد كه مصدوم پيش از اين خانه‌اي را به شكل قولنامه‌اي خريده اما براي گرفتن سند آن با فروشنده به مشكل برخورده بود.
پس از چند روز، مصدوم در بيمارستان جان باخت تا پرونده قتلش پيش روي كارآگاهان قرار گيرد. آنها مدتي بعد موفق شدند دو مرد كه در يك مشاور املاكي كار مي‌كردند را به اتهام قتل دستگير كنند. آنها به قتل اعتراف كردند تا پرونده‌شان براي رسيدگي در اختيار شعبه 74 سابق دادگاه كيفري استان تهران قرار گيرد. قضات اين شعبه متهمان را به قصاص نفس محكوم كردند اما اين راي در ديوان عالي كشور شكست و براي رسيدگي مجدد به شعبه دهم دادگاه كيفري استان تهران به رياست قاضي كيخوا فرستاده شد. در ابتداي جلسه دادگاه، پسر مقتول خواستار قصاص شد و گفت: «چند وقت پيش يكي از متهمان دوستش را به عنوان فروشنده به پدرم معرفي كرد. پدرم هم 20 ميليون تومان به او داد و قولنامه را گرفت اما مالك اصلي فرد ديگري بود و وقتي پدرم از اين ماجرا باخبر شد با متهمان قرار گذاشت. آنها پدرم را با ضربه‌هاي چوب كشتند تا بتوانند قولنامه جعلي را پس بگيرند.»
سپس نوبت به احمد (يكي از متهمان) رسيد. او گفت: «من مشاوراملاكي دارم. مالك خانه از من خواسته بود آن را اجاره بدهم اما من به پول بيشتري نياز داشتم براي همين نقشه فروش آن را با پسرخاله‌ام حميد در ميان گذاشتم. او خودش را مالك معرفي كرد و ما خانه را قولنامه‌اي به مقتول فروختيم. وقتي نتوانستيم خانه را به او تحويل بدهيم به رفتارمان شك كرد و متوجه كلاهبرداري‌مان شد. تهديد كرد به پليس شكايت مي‌كند كه ما هم براي جلوگيري از اين موضوع، با او قرار گذاشتيم. روز حادثه به پل كه رسيديم، همراه پسرخاله‌ام با چوب به سرش زديم. وقتي از حال رفت، اسناد را دزديديم و فرار كرديم. ما نمي‌خواستيم كلاهبرداري كنيم. قرارمان اين بود كه با پول سرقتي يك كاري راه بيندازيم و پس از مدتي پول شاكي را بدهيم اما او به شكايت تهديدمان كرد.»
سپس حميد پشت جايگاه قرار گرفت و با انكار قتل گفت: «پسرخاله‌ام به دروغ به من گفته بود 20 ميليون تومان به يكي از دوستانش قرض داده اما نمي‌تواند آن را پس بگيرد. از من كمك خواست. روز حادثه روي پل، با اشاره او با چوب ضربه‌اي به سر مقتول زدم اما كشنده نبود چون مقتول پس از آن از روي زمين بلند شد. خود احمد ضربه‌هاي بعدي را به سر مقتول زد. من قاتل نيستم. » در پايان دادگاه قضات وارد شور شدند و هر دو متهم را به جرم مشاركت در قتل عمد به قصاص نفس محكوم كردند. همدست ديگر آنها نيز كه در ابتدا خود را مالك خانه معرفي كرده بود، به اتهام كلاهبرداري به 2 سال حبس محكوم شد.
کلمات کلیدی : قصاص
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
