کد مطلب: 197924
آمریکا؛ دیروز عراق امروز سوریه
بخش تعاملی الف - محمد طاهری
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : شنبه ۱۶ شهريور ۱۳۹۲ ساعت ۰۷:۳۲
« چهارشنبه ۱۹ مارس ۲۰۰۳ به جلسه ای رفتم که آرزو می کردم کاش هیچ وقت پیش نمی آمد. اعضای شورای امنیت ملی در اتاق جلسه ی کاخ سفید جمع شده بودند که مرکزی قوی از تجهیزات ارتباطی است و در طبقه ی زیرین ضلع غربی ساختمان قرار دارد. همه آن جا جمع بودند. پرده ی ویدئویی اتاق، ژنرال تامی فرانک را نشان می داد که با معاونان ارشدش در پایگاه هوایی شاهزاده سلطان عربستان سعودی، مستقر بودند. پنج پرده ی دیگر در حال نمایش ارتش پیش رو، نیروی دریایی، تفنگ داران دریایی، نیروی هوایی و فرماندهان عملیات ویژه بودند. هم قطاران آن ها از نیروهای نظامی بریتانیا و نیروهای دفاعی استرالیا هم به آن ها پیوسته بودند.
از هر کدام شان دو سئوال پرسیدم: یکی این که، آیا شما همه چیزهایی که برای پیروزی لازم است، دارید؟ و دوم این که بر استراتژی تان مسلط هستید؟
همه ی فرماندهان به این سئوال پاسخ مثبت دادند. در آخرکار تامی گفت: آقای رئیس جمهور نیروها در آمادگی کامل هستند. رو به رامسفلد کردم و گفتم: جناب وزیر برای صلح در جهان و مصلحت و آزادی مردم عراق، دستور عملیات نظامی صادر می کنم. خدا حافظ نیروها باشد...»
***
بوش فرمان حمله به عراق را صادر کرد. فرمانی که آنگونه که خود بیان کرده است برای رهایی مردم عراق و برقراری صلح و آزادی بوده است. آن روزها شاید این گویش ناظم نظم جهانی، خیلی خیلی انسان دوستانه می نمود. اما امروز بعد از گذشت حدود ده سال که نه سلاح کشتار جمعی ای در عراق پیدا شد و نه اثری از سایت های ساخت سلاح هسته ای یافت شد، این جملات را با خنده ای تاسف بار می خوانیم.
جنگی که با آرزوی رهایی یک ملت و برقراری صلح جهانی آغاز شد، باعث گرفتاری ملتی مظلوم و ستم دیده شد، نه ملتعراق را به میدان انقلاب واقعی شان رساند و نه جهان را به میدان آزادی نزدیک کرد.
حاصل این ده سال کشته شدن قریب به یک میلیون انسان بی گناه عراقی شد. آماری که همچنان سیر صعودی خود را بعد از ده سال به سرعت ادامه می دهد. جنگی که به روایتی روزانه بیش از ۲۴۶ میلیون دلار برای امریکا هزینه مالی داشته است.
و اما امروز دوباره این ناظم بی نظمی نوین، سودای جنگ دیگری را در سر می پرواند. از قضا این جا هم ناظم دنیا می خواهد ملتی را رها سازد. ناظمی که تاب نمی آورد، دولتی بر علیه ملت اش دست به سلاح برد؛ آن هم سلاح شیمیایی. ادعایی که حتما قبل از اثبات باید دولت سوریه مجازات اش را ببیند!
امریکا امریکاست. چه با بوش پدر، چه با بوش پسر و چه با پرزیدنت مهربانی چون اوباما. شاید این روزها اگر خاطراتاوباما را هم بخوانیم اشک بریزیم و بگوییم آفرین بر مردانگی ات پریزیدنت جان! اما ده سال بعد خاطرات اش را بخوانیم و به یاد بیاوریم اوباما با همان دست چدنی قلم به دست گرفت و خاطرات اش را نوشت که دستکش مخلمی اش، دنیا را فریب داد.
*قسمت اول نوشته از کتاب خاطرات جرج بوش؛ ابتدای فصل عراق عینا نقل گردید
از هر کدام شان دو سئوال پرسیدم: یکی این که، آیا شما همه چیزهایی که برای پیروزی لازم است، دارید؟ و دوم این که بر استراتژی تان مسلط هستید؟
همه ی فرماندهان به این سئوال پاسخ مثبت دادند. در آخرکار تامی گفت: آقای رئیس جمهور نیروها در آمادگی کامل هستند. رو به رامسفلد کردم و گفتم: جناب وزیر برای صلح در جهان و مصلحت و آزادی مردم عراق، دستور عملیات نظامی صادر می کنم. خدا حافظ نیروها باشد...»
***
بوش فرمان حمله به عراق را صادر کرد. فرمانی که آنگونه که خود بیان کرده است برای رهایی مردم عراق و برقراری صلح و آزادی بوده است. آن روزها شاید این گویش ناظم نظم جهانی، خیلی خیلی انسان دوستانه می نمود. اما امروز بعد از گذشت حدود ده سال که نه سلاح کشتار جمعی ای در عراق پیدا شد و نه اثری از سایت های ساخت سلاح هسته ای یافت شد، این جملات را با خنده ای تاسف بار می خوانیم.
جنگی که با آرزوی رهایی یک ملت و برقراری صلح جهانی آغاز شد، باعث گرفتاری ملتی مظلوم و ستم دیده شد، نه ملتعراق را به میدان انقلاب واقعی شان رساند و نه جهان را به میدان آزادی نزدیک کرد.
حاصل این ده سال کشته شدن قریب به یک میلیون انسان بی گناه عراقی شد. آماری که همچنان سیر صعودی خود را بعد از ده سال به سرعت ادامه می دهد. جنگی که به روایتی روزانه بیش از ۲۴۶ میلیون دلار برای امریکا هزینه مالی داشته است.
و اما امروز دوباره این ناظم بی نظمی نوین، سودای جنگ دیگری را در سر می پرواند. از قضا این جا هم ناظم دنیا می خواهد ملتی را رها سازد. ناظمی که تاب نمی آورد، دولتی بر علیه ملت اش دست به سلاح برد؛ آن هم سلاح شیمیایی. ادعایی که حتما قبل از اثبات باید دولت سوریه مجازات اش را ببیند!
امریکا امریکاست. چه با بوش پدر، چه با بوش پسر و چه با پرزیدنت مهربانی چون اوباما. شاید این روزها اگر خاطراتاوباما را هم بخوانیم اشک بریزیم و بگوییم آفرین بر مردانگی ات پریزیدنت جان! اما ده سال بعد خاطرات اش را بخوانیم و به یاد بیاوریم اوباما با همان دست چدنی قلم به دست گرفت و خاطرات اش را نوشت که دستکش مخلمی اش، دنیا را فریب داد.
*قسمت اول نوشته از کتاب خاطرات جرج بوش؛ ابتدای فصل عراق عینا نقل گردید
کلمات کلیدی : محمد طاهری
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
