کد مطلب: 226037
شعر نگفته شاعر، مرگ اوست / زادروز محمد حقوقی شاعر و نویسنده
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۲۴
امروز روز تولد محمد حقوقی ست، شاعر و نویسنده اصفهانی مه نقش برجسته ای در معرفی ادبیات معاصر و به خصوص شعر به نسل جوان و برخی دانشجویان داشت. هنوز وقتی از کنار ویترین کتاب‌فروشی‌ها رد می‌شویم کتاب‌های «شعر زمان ما» به چشم می‌خورد؛ کتاب‌هایی که پلی بودند برای نسل ما تا با بزرگان شعر نو آشنا شویم.
هنوز هم کتاب «شعر نو از آغاز تا امروز» تازگی خود را حفظ کرده و آن را می‌خوانیم تا بدانیم چگونه شعر نو به ثمر نشست و اوج گرفت، هنوز اشعار حقوقی مخاطبان خود را دارد. محمد حقوقی نمرده است چون معتقد بود «شعر نگفته شاعر، مرگ اوست». حقوقی شعرهایش را سرود و از "مقصد شرابخانه شرقی" به ما گفت تا "قطار آبی آبادان". او با مرگ روبه‌رو شد و آن را سرود و اکنون پیش ما نیست اما تمام شهر پر از بوی آشنای اوست.
محمد حقوقی متولد ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۱۶ در اصفهان با نوشتن آثار تحقیقی و ادبی در زمینه شعر نو شهرت یافت. نوشته‌های او در نقد ادبی مورد توجه بسیار قرار گرفت و شعرهایش نیز با موفقیت و پذیرش از سوی اهل ادب و فرهنگ مواجه شد. حقوقی برگزارکننده شب شعر و جلسات «جنگ اصفهان» بود که با همت و شرکت افرادی همچون هوشنگ گلشیری و ابوالحسن نجفی رونقی به ادبیات و فرهنگ اصفهان داد. محمد حقوقی پس از سال‌ها تحقیق و پژوهش در ادبیات در هشتم تیرماه سال ۱۳۸۸ درگذشت.
جریان سازی «جنگ اصفهان» در ادبیات معاصر
به گزارش ایسنا محمدرحیم اخوت با بیان این که «مرثیه‌ای برای رباب» یکی از آثار معروف حقوقی، در مکتب نیمایی سروده شده ولی شعری خاص با ویژگی‌های منحصر به فرد است، گفت: حقوقی در سرایش مرثیه ید طولایی داشت و کتابی نیز به نام «اندوه‌یادها» دارد که برای بسیاری افراد مرثیه سروده است. با این حال حقوقی با «مرثیه‌ای برای رباب» بود که نام و آوازه به دست آورد.
او با اشاره به این که جنگ اصفهان یکی از معدود نشریات جریان‌ساز بود، ادامه داد: تنها حقوقی در «جنگ اصفهان» فعالیت نمی‌کرد و افرادی همچون ابوالحسن نجفی، احمد میرعلایی، هوشنگ گلشیری و سایرین مجموعه‌ای را تشکیل دادند که بسیار دوران‌ساز بود.
اخوت با تاکید بر نقش بی‌مثال «جنگ اصفهان»در جهت‌دهی و ایفای نقش در جریان ادبی معاصر اظهار کرد: با این که من از هیئت تحریریه «زنده‌رود» هستم که خود را ادامه‌دهنده راه حقوقی و جنگ می‌داند ولی نقشی را که «جنگ اصفهان» در زمان خود ایفا کرد «زنده‌رود» نتوانست ایفا کند. البته دنیا نیز دنیای دیگری شده است و در آن زمان دسترسی به نشریات به سادگی امروز نبود. "زنده‌رود" راه و روال خاص خود را دارد ولی من آن را با "جنگ اصفهان" قابل مقایسه نمی‌دانم.
اخوت به نقدهای حقوقی بر شعرهای شاعرانی همچون شاملو و سپهری پرداخت و ادامه داد: نقد و بازخوانی حقوقی از شعر شاعران نامداری همچون شاملو و سپهری ویژگی خاص خود را داشت که در آن زمان کم وبیش نو بود.
او اضافه کرد: حقوقی به دنبال حرفی نبود که خاص و نو باشد ولی صادقانه و منصفانه با شعر برخورد می‌کرد و به صورت جدی آن را بررسی می‌کرد. به عنوان نمونه بسامد واژگان را یکی از ویژگی‌های شاعران می‌دانست و در ارزیابی‌های خود آن را می‌گنجاند.
نویسنده «پاییز بود» با تاکید بر نگاه ویژه و خاص حقوقی به داستان گفت: با این که حقوقی تمام بازخوانی خود را بر روی شعر قرار داد و کارش را تفسیر و نقد شعر می‌دانست ولی نگاهی هم که در نشست‌های ادبی به داستان داشت نگاهی خاص و عمیق بود.
هنوز هم کتاب «شعر نو از آغاز تا امروز» تازگی خود را حفظ کرده و آن را می‌خوانیم تا بدانیم چگونه شعر نو به ثمر نشست و اوج گرفت، هنوز اشعار حقوقی مخاطبان خود را دارد. محمد حقوقی نمرده است چون معتقد بود «شعر نگفته شاعر، مرگ اوست». حقوقی شعرهایش را سرود و از "مقصد شرابخانه شرقی" به ما گفت تا "قطار آبی آبادان". او با مرگ روبه‌رو شد و آن را سرود و اکنون پیش ما نیست اما تمام شهر پر از بوی آشنای اوست.
محمد حقوقی متولد ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۱۶ در اصفهان با نوشتن آثار تحقیقی و ادبی در زمینه شعر نو شهرت یافت. نوشته‌های او در نقد ادبی مورد توجه بسیار قرار گرفت و شعرهایش نیز با موفقیت و پذیرش از سوی اهل ادب و فرهنگ مواجه شد. حقوقی برگزارکننده شب شعر و جلسات «جنگ اصفهان» بود که با همت و شرکت افرادی همچون هوشنگ گلشیری و ابوالحسن نجفی رونقی به ادبیات و فرهنگ اصفهان داد. محمد حقوقی پس از سال‌ها تحقیق و پژوهش در ادبیات در هشتم تیرماه سال ۱۳۸۸ درگذشت.
جریان سازی «جنگ اصفهان» در ادبیات معاصر
به گزارش ایسنا محمدرحیم اخوت با بیان این که «مرثیه‌ای برای رباب» یکی از آثار معروف حقوقی، در مکتب نیمایی سروده شده ولی شعری خاص با ویژگی‌های منحصر به فرد است، گفت: حقوقی در سرایش مرثیه ید طولایی داشت و کتابی نیز به نام «اندوه‌یادها» دارد که برای بسیاری افراد مرثیه سروده است. با این حال حقوقی با «مرثیه‌ای برای رباب» بود که نام و آوازه به دست آورد.
او با اشاره به این که جنگ اصفهان یکی از معدود نشریات جریان‌ساز بود، ادامه داد: تنها حقوقی در «جنگ اصفهان» فعالیت نمی‌کرد و افرادی همچون ابوالحسن نجفی، احمد میرعلایی، هوشنگ گلشیری و سایرین مجموعه‌ای را تشکیل دادند که بسیار دوران‌ساز بود.
اخوت با تاکید بر نقش بی‌مثال «جنگ اصفهان»در جهت‌دهی و ایفای نقش در جریان ادبی معاصر اظهار کرد: با این که من از هیئت تحریریه «زنده‌رود» هستم که خود را ادامه‌دهنده راه حقوقی و جنگ می‌داند ولی نقشی را که «جنگ اصفهان» در زمان خود ایفا کرد «زنده‌رود» نتوانست ایفا کند. البته دنیا نیز دنیای دیگری شده است و در آن زمان دسترسی به نشریات به سادگی امروز نبود. "زنده‌رود" راه و روال خاص خود را دارد ولی من آن را با "جنگ اصفهان" قابل مقایسه نمی‌دانم.
اخوت به نقدهای حقوقی بر شعرهای شاعرانی همچون شاملو و سپهری پرداخت و ادامه داد: نقد و بازخوانی حقوقی از شعر شاعران نامداری همچون شاملو و سپهری ویژگی خاص خود را داشت که در آن زمان کم وبیش نو بود.
او اضافه کرد: حقوقی به دنبال حرفی نبود که خاص و نو باشد ولی صادقانه و منصفانه با شعر برخورد می‌کرد و به صورت جدی آن را بررسی می‌کرد. به عنوان نمونه بسامد واژگان را یکی از ویژگی‌های شاعران می‌دانست و در ارزیابی‌های خود آن را می‌گنجاند.
نویسنده «پاییز بود» با تاکید بر نگاه ویژه و خاص حقوقی به داستان گفت: با این که حقوقی تمام بازخوانی خود را بر روی شعر قرار داد و کارش را تفسیر و نقد شعر می‌دانست ولی نگاهی هم که در نشست‌های ادبی به داستان داشت نگاهی خاص و عمیق بود.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
