در واقع سطح آدرنومدولین در خون ساکنینِ کهنسالِ روستای آچارولی، همانند مقادیری بود که به طور معمول در افرادی دیده میشود که در دهههای 20 یا 30 عمر خود به سر میبرند.
دانشمندان دریافتند که وجود مقادیرِ کمِ آدرنومدولین در خونِ افراد مورد مطالعه، به عنوان یک عامل محافظِ قدرتمند عمل کرده و به توسعۀ مطلوبِ ریزجریان یا گردشِ خونِ مویرگی، کمک میکند.
گروه تحقیقاتی هنوز علت اصلیِ این پدیده را کشف نکرده است، اما پژوهشگران معتقدند که رژیم غذایی و ورزش ارتباط نزدیکی با عمر طولانیِ این روستاییان دارد.
مردم آچارولی ترجیح میدهند که گوشت ماهیهایی را بخورند که خود صید میکنند. آنها همچنین در خانههایشان مرغ و خرگوش پرورش داده و از گوشت آنها تغذیه میکنند.
این روستاییان همچنین در تغذیۀ خود از روغن زیتون، سبزیجات و میوههای خانگی بهره میبرند.
در این مطالعه مشخص شد که تمامی ساکنین روستا در پختوپز از گیاهِ معطر رُزماری یا اِکلیلکوهی استفاده میکنند. براساس نتایج تحقیقات پزشکی، مصرفِ این گیاه به بهبود عملکردِ مغزِ آنها کمک میکند.
به گفتۀ محققان، افراد حاضر در این روستا نسبت به ساکنینِ دیگر کشورهای غربی، به بیماریهای کمتری مبتلا هستند.
نتیجۀ بررسیها نشان داد که ساکنینِ آچارولی به ندرت دچار بیماریهای مزمنی مانند بیماریهای قلبی، چاقی و آلزایمر میشوند.
این روستاییان به بیماری آب مرواریدِ چشم نیز مبتلاء نمیشوند. این در حالی است که به عنوان مثال در کشوری مانند امریکا در اکثر موارد، افراد بالای 80 سال به آب مروارید مبتلا هستند.
پژوهشگران از عوامل دیگری نظیر هوایِ خوب و روابط زناشوییِ سالم در سنین بالا نیز به عنوان عوامل مؤثر بر طول عمر روستاییانِ آچارولی یاد میکنند.