الف - ساعت 5 عصر یک کمدی متفاوت

بالاخره پس از فراز و فرود های فراوان این فیلم در 30 تیر ماه 1396 اکران خود را آغاز کرد . چند روز قبل از آن نیز جمع کثیری از هنرمندان و چهره های سر شناس در اکران خصوصی فیلم حضور داشتند و مدیری آن مراسم را «بزرگترین اکران خصوصی تاریخ سینمای ایران » دانست.

اگر بخواهیم اولین فیلم سینمایی مدیری را تحلیل کنیم باید قدم به قدم پیش برویم شخصیت اصلی داستان قرار است در آخرین مهلت پرداخت قسط خانه به بانک برود . فضایی که مدیری از خانه شخصیت اصلی ترسیم کرده بسیار چشم نواز و زیباست . مدیری تا اینجا فضایی جذاب خلق کرده است . وقتی شخصیت اصلی از خانه بیرون می زند . با حوادثی ناخواسته و پی در پی مواجه می شود . که شاید اصلا کمدی نباشد یا دست کم با آنچه مخاطب از مدیری می شناسد فاصله داشته باشد .

شخصیت اصلی بسیار دلسوز و مقرراتی است به همین خاطر واکنش او در برابر این همه مشکلات که بر سر راهش قرار می گیردفضایی کمدی ایجاد می کند . مثل صحنه بیمارستان که او برای پیرزن دلسوزی می کند و تا بهشت زهرا با او می رود ... حتی برنامه مراسم پذیرایی پیرزن را به دوستش می سپارد . اما باز هم گیر می افتد . و با جمع کثیری از مردم و نیروی انتظامی مواجه می شود و سردرگم است مخاطب دلش را به شخصیت اصلی می سپارد و لحظاتی شاید تلخ را تجربه می کند در نهایت او را در اتاق بازجویی می بینیم که به سوالات بازپرس با بازی مهران مدیری پاسخ می دهد . و شاید نقطه اوج کمدی فیلم همین صحنه بازجویی باشد . آرامش بیش از حد بازپرس و پاسخ های جذاب شخصیت اصلی صدای خنده مخاطب را به گوش می رساند .

اگر بخواهیم نکات مثبت و منفی اثر را در کنار هم ببینیم باید بگوییم این اثر از لحاظ فنی بسیار حساب شده جلو می رود چه از لحاظ تصویر برداری – گریم – دکور – لباس و...
بازیگری سیامک انصاری بسیار روان و طبیعی است و گویی مخاطب اصلا فیلم نمی بیند بلکه حوادث روزمره خود را درون آینه می بیند و به فکر می رود . صحنه بازجویی فیلم از هر لحاظ خوب از آب درآمده هم بازیگری و هم متن و شوخی ها .

اگر بخواهیم ارزیابی کلی از این فیلم داشته باشیم اولین کارگردانی مدیری در سینما خوب و درست از آب در آمده و این فیلم یک فیلم واقعی و خوش ساخت است گرچه دو انتقاد کلی نیز به این اثر وارد است 1 سوژه اصلی این فیلم مشابه مرد هزارچهره است اما بسیار پخته و دقیق تر یعنی مدیری سوژه ای را دستمایه کار قرار داده که قبلا آن را آزموده است و شاید این به مذاق مخاطب خوش نیاید 2 در معرفی اثر آمده که این فیلم کمدی است در حالی که بسیاری معتقدند لحظات کمدی فیلم بسیار کمرنگ است . واقع امر این است که این فیلم یک کمدی تلخ اجتماعی است . اگر به دنبال خندیدن از ابتدا تا انتهای فیلم هستید . این فیلم مناسب نیست . به نظر نویسنده برای کشاندن مردم به سینما مدیری می بایست لحظات کمدی و خصوصا شوخی های کلامی را کمی بیشتر نشان می داد .

اما به هر صورت این فیلم با استقبال فراوان مخاطب مواجه شده و مخاطب آن را دوست داشته است زیرا مخاطب پس از پایان فیلم با خود می گوید « این همان حوادث ساده و روزمره است که همه با آن مواجه می شوند و اگر من جای شخصیت اصلی بودم ...؟ .

اصولا مدیری در این جند سال رفتارهای اجتماعی مردم را بسیار دقیق نقد کرده است و این موضوعی است که در فیلم های کمدی کمتر دیده می شود یعنی نقد اجتماعی . این فیلم با همه فراز و فرود هایش فیلمی درخور توجه از لحاظ ساخت و بافت و از لحاظ پند و هشدار های اجتماعی است.
مدیری اکنون چند رکورد در سینمای ایران ثبت کرده است و می توان به فروش خوب این اثر امید داشت .