احتمالا شما هم برنامه نود این هفته (بیست و چهار شهریور) را تماشا کرده اید. برنامه ای که به قول دوستان پر از کدهای رمزگشایی نشده بود. تک جمله هایی که در پشت هرکدام دنیایی از روابط آلوده و پول های کلان وجود داشت.

قصد پرداختن به جزییات این برنامه را ندارم چون دیگر همه عادت کرده ایم به افشاگری های نصفه و نیمه , به لحن های منم منم آقایان, به بیسوادهای فوتبالی, به کسانی که فقط با هیاهو و توسل به سابقه انقلابی هرچه می خواهند می گویند و به همه این اتفاقاتی که بوی پول و شهرت پرستی و مظلوم.نمایی می دهند.

باید اعتراف کنم علیرغم آنکه زیاد فوتبالی نیستم اما این هفته نود را با دقت زیاد تماشا کردم چون مشخص بود نمایش پشت پرده اتفاقات اخیر پرسپولیس نشانگر بخشی از پشت پرده فوتبال این مملکت می باشد. اما متاسفانه در پایان تقریبا هیچ نتیجه ای نگرفتم! شاید برخی به خاطر علاقه یا عدم علاقه به دایی راحت بتوانند قضاوت کنند اما اگر بیطرفانه به موضوع نگاه کنیم مشخص می شود قضاوت کار آسانی نیست. وقتی مهمان حضوری و تلفنی دقیقا بر عکس هم حرف بزنند و هردو هم برای اثبات صداقت خود شاهد بخواهند یعنی یک جای کار می لنگد.

افشاگری هرچند در ذات خود جذاب است اما نشانگر یک تخلف عظیم می باشد مانند تصادفی که شاید دهها نفر را به خود جذب کند امافی نفسه اتفاقی تلخ می باشد.

کسی منکر وجود این قبیل اتفاقات در خارج از کشور نیست اما ما با پیشینه اسلامی-ایرانی خود نباید تفاوتی با دیگران داشته باشیم؟ چگونه ممکن است دو نفر به این راحتی ر دقیقا خلاف هم صحبت کنند و بر حرف خود مصر باشند؟

باید تاسف خورد به این فوتبال که در ورای ظاهر خود دنیایی از آلودگی دارد. فوتبالی که خیلی ها به عشق آن با نزدیکترین دوستان خود هم مشاجره می کنند اما نمی دانند در پشت پرده چه خبر است. پشت پرده ای که نقل جمل های از آن هم روزها خبرساز خواهد بود.

الف