ایران قرارداد خرید ۸۰۰ میلیون دلاری s ۳۰۰ را باید هرچه سریع تر پیگیری کند. چون این خبر، در مورد زمان اجرای این انتقال سکوت می کند.

اگر انتقال سامانه قبل از جلسات نهایی مذاکرات هسته ای ایران با آمریکا صورت پذیرد میتوان گفت خبر مسرت بخشی است.

اما اگر پوتین و روسیه فقط وعده انتقال این سامانه و عمل به پیمان ۸۰۰ میلیون دلاری را داده باشند میتوان گفت که مخاطب این خبر ما نیستیم.

مخاطب اسرائیل و حامیانش هستند که این پیام را دریافت می کنند: «اگر توافق غرب با ایران صورت بپذیرد، ایران را مسلح تر از قبل خواهید یافت! اگر توافق کنید دلیلی ندارد روسیه اسلحه نفروشد. پس بترسید که هزینه توافق با ایران برای شما غیرقابل تحمل تر خواهد بود!»

اگر مذاکرات هسته ای با ۵+۱ را مذاکراتی بین ایران و آمریکا میدانیم باید ایران بعنوان ذی نفع این ماجرا، سریعا از مسکو بخواهد منظور و قصد خود از ارسال سامانه s۳۰۰ را خیلی صریح و شفاف طی یک قرارداد احیائ خرید سامانه به امضا برسانند تا روسیه نتواند باز هم ایران را کارتی برای امتیازگیری از غرب قرار ندهد. دقت کنید که این امتیاز گیری روسیه از غرب، اینبار برخلاف اکثر موارد قبلی دقیقا روی منافع ایران یعنی تصمیم گیری طرف مقابل مذاکرات هسته ای خطر ایجاد می کند.

ساده انگاری است اگر بگوییم این خرید مستقل از مذاکرات است و روسیه هر وقت دلش خواست می تواند به قرار داد عمل کند. روسیه باید به قرارداد عمل کند بخصوص که الان هیچ قانون و فرمانی مانع از اجرای خرید سامانه نیست و هرچه سریع تر باید فرایندهای این معامله شفاف سازی شود.

اگر اهمال کنیم روسیه این بار موفقیت مذاکرات هسته ای را فقط به نفع خود و نه منافع ایران تهدید می کند. آیا از نظر روسیه ایران میتواند با سامانه s۳۰۰ روسی بازی دیگری کند؟ هرچند مسخره است (چون مذاکرات فقط هسته ای است و تهدیدها همان تهدیدها است) ولی برای تنویر مساله می گوییم چطور است به آمریکایی ها اطمینان دهیم در صورت توافق از خرید سامانه روسی منصرف می شویم؟

الف