الف - آزادي بيان چه شد؟!

در حالي که خبر حيرت آور تجمع ميليوني در کربلاي حسيني به مناسبت اربعين، جهان را مبهوت ساخت، در حالي که اين خبر از روي حقد و کينه دشمنان اسلام توسط رسانه هاي غرب مورد سانسور قرار گرفت، اين سانسور در داخل به شکل ديگري اعمال شد. آن هم از طريق انتشار يک خبر! خبر چه بود؟ لغو سخنراني علي مطهري در مشهد!

برخی رسانه ها در ايران با انتشار اين خبر، خواستند تجمع ميليوني اربعين حسيني در ايران و عراق را تحت الشعاع قرار دهند. تجمعي که با شرکت مسلمانان هشتاد کشور صورت گرفته بود.
در حالي که مردم از گراني رنج مي برند، صاحبان صنايع و حرف و کسبه دادشان از رکود بلند است، در حالي که در هر خانه 2 تا 3 نفر جوان بيکار تحصيلکرده وجود دارد و دولت طي سه سال و نيم گذشته هيچ پاسخ روشني براي ناکارآمدي خود ندارد، يک خبر همه اين دغدغه ها را تحت الشعاع قرار داد. خبر چه بود؟ لغو سخنراني علي مطهري در مشهد!

در حالي که در واشنگتن نتيجه انتخابات به نفع يک جنگ طلب و اسلام ستيز تمام شده است، او قول داده که برجام را پاره کند، در حالي که زمزمه انتخاب و انتصاب نزديکان وي براي تشکيل دولت از کساني است که در خصومت با ملت ايران مسابقه گذاشته اند، در حالي که رئيس دولت ما همه تخم مرغ هاي خود را در سبد برجام گذاشته و مبهوت نتايج انتخابات در آمريکاست، يک خبر بايد مردم را از سؤالات برانگيخته از اين اتفاق بيرون آورد! آن خبر چه بود؟ لغو سخنراني علي مطهري در مشهد!

شايد مطهري خود نداند يک سوژه است! او چه بخواهد و چه نخواهد مأمور پروژه حاشيه سازي براي فراموش کردن سؤالات اصلي و مطالبات واقعي مردم در حوزه هاي مختلف است. سوژه از آنجا کليد مي خورد که او نامه اي به رئيس جمهور مي دهد و رئيس جمهور هم وزراي کشور و دادگستري را مأمور رسيدگي به اين حادثه به اصطلاح بزرگ مي کند!

رئيس جمهور هم براي او سنگ تمام مي گذارد و او را با اين اوصاف مي ستايد؛ "حريت، شجاعت بيان، مدافع مصالح ملي و..."! و خبر لغو سخنراني او را "تکان دهنده" توصيف مي کند! رئيس جمهور اين اتفاق را "مايه شرمساري" تلقي مي کند و آن را تعرض به "آزادي هاي اساسي" ترجمه مي کند.

خب، دولت که در سياست خارجي ناکام بوده، در بهبود معيشت مردم ناکارآمد بوده و گزارش هاي 100 روزه به مردم را هم تعطيل کرده است، بايد کاري بکند. او بايد از آزادي بيان و آزادي هاي سياسي دفاع کند. اين را بايد به فال نيک گرفت و از آن استقبال کرد!
يک بررسي ساده آماري نشان مي دهد در سال هاي اخير که دولت يازدهم سر کار بوده حد اقل 62 مورد سخنراني منتقدين دولت در دانشگاه ها و مساجد لغو شده است.

مشروح اين خبر را مي توانيد در سايت خبري تسنيم مورخ اول آذر 95 به شناسه خبر 1246575 بخوانيد. مردم مي گويند؛ چطور مي شود رئيس جمهور از لغو سخنراني 52 شخصيت برجسته کشور که اغلب روحاني هستند و از نمايندگان محترم مجلس فعلي، اساتيد دانشگاه، و... مي باشند به عنوان نقض آزادي بيان و آزادي هاي سياسي هيچ تكاني نخورده و ياد نکرده و حقوق آنها را ناديده گرفته است و از حريت آنان دفاع نکرده و فقط از لغو يک سخنراني شکايت کرده است؟

مردم مي گويند؛ چون دفاع از آنان داخل پروژه حاشيه سازي نيست و آنها "سوژه" نيستند! آيا اين فهم مردم درست است؟

مردم مي گويند؛ ناکارآمدي دولت در حوزه هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي مشخص است. در حوزه سياسي اگر ادعاي دفاع از آزادي هاي سياسي دارد، بسم الله. آزادي بيان با لغو 62 سخنراني منتقدين دولت چه مي شود؟! شخص رئيس جمهور چه پاسخي براي آن دارد؟ مردم سؤال مي کنند؛ آقاي رئيس جمهور چه بياني را آزاد و چه بياني را غير آزاد مي داند؟

ديروز رئيس قوه قضائيه شجاعانه به ميدان آمد. دفاع او دفاع از جايگاه قوه قضائيه است.
قوه قضائيه بايد در جايگاه حقيقي قرار گيرد تا برخي فكر نكنند با حاشيه‌سازي مي‌توان شعور سياسي و درك اجتماعي مردم را ناديده گرفت.

آيت‌آلله آملي لاريجاني از رئيس‌جمهور گله كرد و گفت: آيا رئيس‌جمهور فقط نسبت به يك طيف خاص وظيفه دارد؟ اين سوال مردم هم هست. آيا پاسخي براي آن از سوي سخنگوي دولت داده مي‌شود؟