کد مطلب: 313500
ادعای عجیب الجبیر درباره رابطه با ایران
تاریخ انتشار : شنبه ۷ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۲۰:۰۲
وزیر خارجه عربستان سعودی بار دیگر با متهم کردن ایران به مداخله در امور کشورهای لبنان، سوریه، عراق، بحرین و یمن در عین حال ادعا کرد کشورش در پی برقراری روابط حسنه با ایران است .
عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان سعودی در گفتگوی اختصاصی اش با گودرون هارر، مسئول سرویس خارجی روزنامه اتریشی اشتاندارد به وجود مشکلات بین عربستان با تهران اذعان کرد.
به گزارش واحد مرکزی خبر، جبیر پنجاه و سه ساله که از آوریل سال ۲۰۱۵ میلادی وزیر خارجه کشور عربستان سعودی شده است در پاسخ به این سئوال خبرنگار اشتاندارد اتریش که پرسید: چرا بیزاری و نفرت از اهل تشیع روز به روز در حال بیشتر شدن است، اظهار داشت: تا سال ۱۹۷۹ میلادی به هیچ وجه فرقه گرایی، نقشی در منطقه غرب آسیا بازی نمی کرد تا اینکه در ایران، انقلاب اسلامی شد و ایران، وارد لبنان شد و با تاسیس و پایه گذاری حزب الله لبنان بر ترویج جریان فرقه گرایی تلاش کرد. تا پیش از آن ما چنین چیزی نداشتیم. به بیانی گویاتر باید بگویم که واقعه سال ۱۹۷۹ واکنشی را در جهان سنی مذهبان ایجاد کرد و افراطیون نیز توانستند به حوزه فعالیت و عملیات خود دست پیدا کنند. وی ادامه داد: اکنون نیز اوضاع پیچیده ای داریم که کل جهان را در برگرفته است. به همین منظور ما به رویکردی یکپارچه برای حل این پیچیدگی نیاز داریم و زمانی که بدنبال متهم کردن یکدیگر باشیم، نمی توانیم به این رویکرد و روش راه حلی دست پیدا کنیم. در این مسیر کلیه مسائل اجتماعی، اقتصادی، روان شناختی، سیاسی، دینی و مسائل دیگر نقش آفرینند و صرفا بیان کردن کافی نیست. عادل الجبیر که هشت سال تمام سفیر عربستان در واشنگتن بود، ابراز داشت: وقتی مسلمانی کسی را به قتل می رساند در واقع او یک تروریست اسلامی است و اگر عامل و ضارب، مسیحی باشد، او یک جنایتکار است. بعنوان مثال در سوء قصد به دفتر نشریه «شارلی ابدو» در پاریس ما این مساله را شاهد بودیم که مهاجمان بعنوان جهادگرا معرفی شدند و پلیسی که در دفاع از آن محل جان خود را از دست داد، مسلمان بود و هیچکس هم به آن اشاره ای نکرد. در اینحال گودرون هارر در ادامه اظهارات وزیر خارجه عربستان گفت: این گفته نمی تواند درست باشد. من هم چیزی از آن نمی دانستم. جبیر پاسخ داد: آنقدر در باره این مساله دیر بحث و بررسی شد که سرتیتر جراید نوشتند: تروریستهای اسلامگرا
اشتاندارد سئوال کرد: چرا با وجود آنکه تقریبا برای کلیه مسائل و مناقشات این منطقه، درک و تفاهم ایرانی-سعودی مورد نیاز است با اینحال مناسبات دو کشور ایران و عربستان همواره در حال بدتر شدن است؟ به نظر شما آیا فرصتی برای برقراری یک گفتمان سازنده میان دو این کشور امکانپذیر نیست؟
وزیر خارجه عربستان در پاسخ گفت: ما برای اینکار آمادگی داریم. ما درپی مناسبات حسنه هستیم و ما این مساله را به ایرانیها هم گفته ایم. مشکل، اقداماتی است که آنها انجام می دهند. این، آنها هستند که در لبنان، سوریه، عراق، بحرین و در یمن مداخله می کنند و این، آنها هستند که تلاش می کنند مواد منفجره به بحرین یا به عربستان سعودی قاچاق کنند.
جبیر در پاسخ به این سئوال که با توجه به آنکه در ایران، نیروها و افکار مختلفی وجود دارند آیا این امیدواری می تواند وجود داشته باشد که دولت روحانی، ایران را به کشوری عملگرا تبدیل کند، گفت: ما بلافاصله بعد از انتخاب(روحانی)، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران را (به ریاض) دعوت کردیم. این مربوط به دو سال قبل است و او هنوز به عربستان نیامده است. او گفت: ما تاکنون چندین بار دعوتمان از ایرانیها را تکرار کرده ایم. ببینید! فقط صحبت کردن کافی نیست بلکه آنچه بعد از گفتگو اتفاق بیفتد، تعیین کننده است. او در پاسخ به این سئوال که ارزیابی شما از ایران چیست؛ کشوری که کارش میسیونری (تبلیغ مذهبی) تشیع است یا کشوری ملی گرا که بدنبال دستیابی به هژمونی (قدرت برتر) در منطقه است، اظهار داشت: من فکر می کنم آنها ملی گرا هستند. اصلا چرا این سئوال را از خودشان نمی پرسید؟
خانم هارر در ادامه این گفتگو از جبیر در مورد مناسبات میان عربستان و اتریش که بر اثر انتقاد شدید به مرکز گفتمان ملک عبدالله در وین و محرومیت حقوق عمومی کارکنان مدرسه سعودی در این شهر، روابط یکسال گذشته میان این دو کشور را متلاطم کرده بود، پرسید که وزیر خارجه در پاسخ گفت: این مسائل حقیقتا به روابط دو کشور آسیب نرسانده است. چون مناسبات ما تاریخی و محکم است. ما می توانیم خیلی مستقیم و صادقانه با هم صحبت کنیم. مساله ای که برای مدرسه سعودی در وین نیز پیش آمده به نظر سیاسی شده است. ما همواره گفته ایم هیچ منافعی در یک مدرسه نداریم. این مساله به بخشی از کمپین سیاسی تبدیل شده است. در اینحال اشتاندارد سئوال کرد: اما درگیری در مرکز گفتمان ملک عبدالله همچنان در افکار عمومی تاثیر خود را دارد. اینطور نیست؟ وزیر خارجه عربستان گفت: این یک سوء تفاهم بود که نقش این مرکز در وین چه باید باشد؟ اما نقش این مرکز همانند پلی است که میان ادیان و فرهنگها برقرار می شود. این مرکز می تواند نمایندگان ادیان را در یک محل دور هم جمع کند. قرار نبود که این مرکز بعنوان یک گروه فعال یا دیده بان حقوق بشر عمل کند. چون اگر انتظار می رفت که این مرکز از جریاناتی که در عربستان سعودی اتفاق می افتد، انتقاد کند، پس باید در جای دیگری خود را درگیر این مسائل می کرد و در آنصورت دیگر ماهیت مرکز گفتمان نداشت. البته قبول دارم که این مرکز می توانست ماموریتش را بهتر انجام دهد و به همین خاطر معتقدم که اکنون باید در این زمینه تلاش کند. وی در خصوص ناآرامی هایی که انعکاس آن شنیدن صدای ضد سعودی است و اینکه سلفی گرایی یا همان اسلام محافظه کار با افراطی گرایی مستعد خشونت برابر و یکسان است، اظهار داشت: مردم بدنبال درک و بیانات ساده (فهم) هستند. اینطور گفته می شود که ریشه این جریانات، فقدان دموکراسی و نبود حق و حقوق برای مردم است که در نهایت آنها را به سمت تروریسم سوق می دهد. اما اگر این اظهارات درست است؛ پس چرا تروریستها در فرانسه، انگلیس، آمریکا و سایر نقاط هم حاضرند؟ آیا در آنجا دموکراسی یا جامعه لیبرال وجود ندارد؟ به نظرم بیکاری و نبود فرصت، جوانها را به انجام اقدامات تروریستی می کشاند. وی در پاسخ به این سئوال که چرا انگیزه ها (ی دینی) اینقدر متفاوت است و خاستگاه آن ایدئولوژی که شما به آن نزدیکید، کجاست، خاطر نشان کرد: باز تکرار می کنم که هیچ بیان و گفتار ساده ای در این خصوص وجود ندارد. اینکه گفته می شود عربستان سعودی و جریان سلفی گرایی، منبعی از ایدئولوژی افراط گرا هستند، صحت ندارد. تاسیس نخستین کشور از سعودی ها به حدود سیصد سال قبل باز می گردد. دویست و هفتاد سال است که ما هیچ تروریست سعودی نداشته ایم. اگر این ایدئولوژی آنقدر افراطی و خشن است، پس چرا در طول این مدت صلح آمیز بوده است؟
عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان سعودی در گفتگوی اختصاصی اش با گودرون هارر، مسئول سرویس خارجی روزنامه اتریشی اشتاندارد به وجود مشکلات بین عربستان با تهران اذعان کرد.
به گزارش واحد مرکزی خبر، جبیر پنجاه و سه ساله که از آوریل سال ۲۰۱۵ میلادی وزیر خارجه کشور عربستان سعودی شده است در پاسخ به این سئوال خبرنگار اشتاندارد اتریش که پرسید: چرا بیزاری و نفرت از اهل تشیع روز به روز در حال بیشتر شدن است، اظهار داشت: تا سال ۱۹۷۹ میلادی به هیچ وجه فرقه گرایی، نقشی در منطقه غرب آسیا بازی نمی کرد تا اینکه در ایران، انقلاب اسلامی شد و ایران، وارد لبنان شد و با تاسیس و پایه گذاری حزب الله لبنان بر ترویج جریان فرقه گرایی تلاش کرد. تا پیش از آن ما چنین چیزی نداشتیم. به بیانی گویاتر باید بگویم که واقعه سال ۱۹۷۹ واکنشی را در جهان سنی مذهبان ایجاد کرد و افراطیون نیز توانستند به حوزه فعالیت و عملیات خود دست پیدا کنند. وی ادامه داد: اکنون نیز اوضاع پیچیده ای داریم که کل جهان را در برگرفته است. به همین منظور ما به رویکردی یکپارچه برای حل این پیچیدگی نیاز داریم و زمانی که بدنبال متهم کردن یکدیگر باشیم، نمی توانیم به این رویکرد و روش راه حلی دست پیدا کنیم. در این مسیر کلیه مسائل اجتماعی، اقتصادی، روان شناختی، سیاسی، دینی و مسائل دیگر نقش آفرینند و صرفا بیان کردن کافی نیست. عادل الجبیر که هشت سال تمام سفیر عربستان در واشنگتن بود، ابراز داشت: وقتی مسلمانی کسی را به قتل می رساند در واقع او یک تروریست اسلامی است و اگر عامل و ضارب، مسیحی باشد، او یک جنایتکار است. بعنوان مثال در سوء قصد به دفتر نشریه «شارلی ابدو» در پاریس ما این مساله را شاهد بودیم که مهاجمان بعنوان جهادگرا معرفی شدند و پلیسی که در دفاع از آن محل جان خود را از دست داد، مسلمان بود و هیچکس هم به آن اشاره ای نکرد. در اینحال گودرون هارر در ادامه اظهارات وزیر خارجه عربستان گفت: این گفته نمی تواند درست باشد. من هم چیزی از آن نمی دانستم. جبیر پاسخ داد: آنقدر در باره این مساله دیر بحث و بررسی شد که سرتیتر جراید نوشتند: تروریستهای اسلامگرا
اشتاندارد سئوال کرد: چرا با وجود آنکه تقریبا برای کلیه مسائل و مناقشات این منطقه، درک و تفاهم ایرانی-سعودی مورد نیاز است با اینحال مناسبات دو کشور ایران و عربستان همواره در حال بدتر شدن است؟ به نظر شما آیا فرصتی برای برقراری یک گفتمان سازنده میان دو این کشور امکانپذیر نیست؟
وزیر خارجه عربستان در پاسخ گفت: ما برای اینکار آمادگی داریم. ما درپی مناسبات حسنه هستیم و ما این مساله را به ایرانیها هم گفته ایم. مشکل، اقداماتی است که آنها انجام می دهند. این، آنها هستند که در لبنان، سوریه، عراق، بحرین و در یمن مداخله می کنند و این، آنها هستند که تلاش می کنند مواد منفجره به بحرین یا به عربستان سعودی قاچاق کنند.
جبیر در پاسخ به این سئوال که با توجه به آنکه در ایران، نیروها و افکار مختلفی وجود دارند آیا این امیدواری می تواند وجود داشته باشد که دولت روحانی، ایران را به کشوری عملگرا تبدیل کند، گفت: ما بلافاصله بعد از انتخاب(روحانی)، محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران را (به ریاض) دعوت کردیم. این مربوط به دو سال قبل است و او هنوز به عربستان نیامده است. او گفت: ما تاکنون چندین بار دعوتمان از ایرانیها را تکرار کرده ایم. ببینید! فقط صحبت کردن کافی نیست بلکه آنچه بعد از گفتگو اتفاق بیفتد، تعیین کننده است. او در پاسخ به این سئوال که ارزیابی شما از ایران چیست؛ کشوری که کارش میسیونری (تبلیغ مذهبی) تشیع است یا کشوری ملی گرا که بدنبال دستیابی به هژمونی (قدرت برتر) در منطقه است، اظهار داشت: من فکر می کنم آنها ملی گرا هستند. اصلا چرا این سئوال را از خودشان نمی پرسید؟
خانم هارر در ادامه این گفتگو از جبیر در مورد مناسبات میان عربستان و اتریش که بر اثر انتقاد شدید به مرکز گفتمان ملک عبدالله در وین و محرومیت حقوق عمومی کارکنان مدرسه سعودی در این شهر، روابط یکسال گذشته میان این دو کشور را متلاطم کرده بود، پرسید که وزیر خارجه در پاسخ گفت: این مسائل حقیقتا به روابط دو کشور آسیب نرسانده است. چون مناسبات ما تاریخی و محکم است. ما می توانیم خیلی مستقیم و صادقانه با هم صحبت کنیم. مساله ای که برای مدرسه سعودی در وین نیز پیش آمده به نظر سیاسی شده است. ما همواره گفته ایم هیچ منافعی در یک مدرسه نداریم. این مساله به بخشی از کمپین سیاسی تبدیل شده است. در اینحال اشتاندارد سئوال کرد: اما درگیری در مرکز گفتمان ملک عبدالله همچنان در افکار عمومی تاثیر خود را دارد. اینطور نیست؟ وزیر خارجه عربستان گفت: این یک سوء تفاهم بود که نقش این مرکز در وین چه باید باشد؟ اما نقش این مرکز همانند پلی است که میان ادیان و فرهنگها برقرار می شود. این مرکز می تواند نمایندگان ادیان را در یک محل دور هم جمع کند. قرار نبود که این مرکز بعنوان یک گروه فعال یا دیده بان حقوق بشر عمل کند. چون اگر انتظار می رفت که این مرکز از جریاناتی که در عربستان سعودی اتفاق می افتد، انتقاد کند، پس باید در جای دیگری خود را درگیر این مسائل می کرد و در آنصورت دیگر ماهیت مرکز گفتمان نداشت. البته قبول دارم که این مرکز می توانست ماموریتش را بهتر انجام دهد و به همین خاطر معتقدم که اکنون باید در این زمینه تلاش کند. وی در خصوص ناآرامی هایی که انعکاس آن شنیدن صدای ضد سعودی است و اینکه سلفی گرایی یا همان اسلام محافظه کار با افراطی گرایی مستعد خشونت برابر و یکسان است، اظهار داشت: مردم بدنبال درک و بیانات ساده (فهم) هستند. اینطور گفته می شود که ریشه این جریانات، فقدان دموکراسی و نبود حق و حقوق برای مردم است که در نهایت آنها را به سمت تروریسم سوق می دهد. اما اگر این اظهارات درست است؛ پس چرا تروریستها در فرانسه، انگلیس، آمریکا و سایر نقاط هم حاضرند؟ آیا در آنجا دموکراسی یا جامعه لیبرال وجود ندارد؟ به نظرم بیکاری و نبود فرصت، جوانها را به انجام اقدامات تروریستی می کشاند. وی در پاسخ به این سئوال که چرا انگیزه ها (ی دینی) اینقدر متفاوت است و خاستگاه آن ایدئولوژی که شما به آن نزدیکید، کجاست، خاطر نشان کرد: باز تکرار می کنم که هیچ بیان و گفتار ساده ای در این خصوص وجود ندارد. اینکه گفته می شود عربستان سعودی و جریان سلفی گرایی، منبعی از ایدئولوژی افراط گرا هستند، صحت ندارد. تاسیس نخستین کشور از سعودی ها به حدود سیصد سال قبل باز می گردد. دویست و هفتاد سال است که ما هیچ تروریست سعودی نداشته ایم. اگر این ایدئولوژی آنقدر افراطی و خشن است، پس چرا در طول این مدت صلح آمیز بوده است؟
۱۳۹۶/۰۴/۱۴ ۲۰:۴۵
کلمات کلیدی : عادل الجبیر+عربستان+ایران
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
