کد مطلب: 363703
راهنمای کتاب/«حتا شبیه خودم زندگی نکرده ام»؛ منیره حسینی؛ چشمه
می خواهم زندگی کنم
ناهید آهنگری؛ 29 خرداد 1395
تاریخ انتشار : شنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۵۹
«حتا شبیه خودم زندگی نکرده ام»
نویسنده: منیره حسینی
ناشر: چشمه چاپ اول ۱۳۹۴
۹۰ صفحه ؛ ۷۵۰۰ تومان
شما می‌توانید کتاب «حتا شبیه خودم زندگی نکرده ام» را تا یک هفته پس از معرفی با ۱۰ درصد تخفیف از فروشگاه اینترنتی شهر کتاب آنلاین خرید کنید.
****
روزگاری بود که ادبیات معاصر ایران بالاخص شعر از کمبود حضور زنان فعال و با پشتکار شاعر یا نویسنده رنج می‌برد. تعداد قابل توجه زنان شاعر در عرصه ادبیات امروز به خصوص از دهه شصت و هفتاد به بعد گویای این امر است که عزلت زنان در عرصه ادبی، امروز دیگر شکسته شده و این شکستگی خود به یکی از مضمونهای شعری آنها نیز تبدیل شده است؛ زنان دیگر برای دیده شدن خود را پشت مردان پنهان نمی‌کنند. ماهیت اعتراض گونه اشعار زنان امروز، بیانگر این میل به سرکشی و رهایی از قید و بندهایی است که وضعیت اجتماعی و فرهنگی جامعه برای آنان رقم زده است.
زنان شاعر همواره در شعر خود زندگی زیست نشده‌ای را تجربه کرده‌اند که ریشه در تجربه محدودیت و تنگناهای زندگی اجتماعی داشته است. نگاه حسی و عاطفی داشتن به طبیعت، خود و زندگی یکی از عناصر زیبایی‌شناختی شعر امروز زنان ایران به شمار می‌آید. اما جداسازی شعر زنان و مردان به این شکل در جامعه ایران که تجربه ناقص و ناتمامی از برابری زن و مرد را دارد، شاید به این شکاف برابری ناشی از نگاه جنسیتی بیشتر دامن بزند. ولی مقوله «شعر زنانه» مقوله‌ای جداست.
شعر زنانه به شعری گفته می‌شود که ویژگی‌های دنیای زنانه را به تصویر می‌کشد. این زنانگی را می‌توان در زبان، تصاویر، لحن و چگونگی کاربرد کلمات دید و لزوما این زنانگی به نگاه جنسیتی مربوط نمی‌شود بلکه بیشتر به اختلافات اجتماعی و فرهنگی موجود میان دو جنس اشاره دارد که طبیعتا باعث ایجاد دنیاهای متفاوتی نیز می‌شود.
مجموعه شعر «حتا شبیه خودم زندگی نکرده‌ام» تصویرگر دنیای زنی است که «زیر بار حرف های سنگین» خسته است و سهمش از تمام عاشقانه‌هایی که نزیسته، تنهایی است. منیره حسینی برای پنجمین بار مجموعه شعری را به چاپ رسانده که شاید روایتی دیگر باشد از زندگی تک تک زنان این مرز و بوم که شبیه خودشان زندگی نکرده‌اند.
این مجموعه حاوی ۵۲ شعر سپید با مضامینی عاشقانه و اجتماعی است که با عنوان هشتاد و دومین مجموعه جهان تازه‌ی شعر به همت نشر چشمه منتشر شده است. منیره حسینی متولد ۱۳۶۲ تهران، دانشجوی رشته خبرنگاری است و پیش از این چهار مجموعه شعر با نام‌های «بی‌حواس‌ترین زن دنیا»، «عاشقانه‌های جنجالی»، «با کناری‌ات کنار نمی‌آیم» و «سکسکته» را چاپ کرده است.
نخستین کتاب او با عنوان «بی‌حواس‌ترین زن دنیا» در سال ۹۰ برنده جایزه ادبی قیصر امین‌پور شد. شعرهای این مجموعه اغلب از زبانی روان و استعاره‌هایی نو برخوردارند که در کنار نگاه حسی شاعر به ابژه‌ها می‌تواند ارتباط صمیمی‌ای با مخاطب سخت گیر امروز شعر برقرار کند.
نویسنده: منیره حسینی
ناشر: چشمه چاپ اول ۱۳۹۴
۹۰ صفحه ؛ ۷۵۰۰ تومان
شما می‌توانید کتاب «حتا شبیه خودم زندگی نکرده ام» را تا یک هفته پس از معرفی با ۱۰ درصد تخفیف از فروشگاه اینترنتی شهر کتاب آنلاین خرید کنید.
****
روزگاری بود که ادبیات معاصر ایران بالاخص شعر از کمبود حضور زنان فعال و با پشتکار شاعر یا نویسنده رنج می‌برد. تعداد قابل توجه زنان شاعر در عرصه ادبیات امروز به خصوص از دهه شصت و هفتاد به بعد گویای این امر است که عزلت زنان در عرصه ادبی، امروز دیگر شکسته شده و این شکستگی خود به یکی از مضمونهای شعری آنها نیز تبدیل شده است؛ زنان دیگر برای دیده شدن خود را پشت مردان پنهان نمی‌کنند. ماهیت اعتراض گونه اشعار زنان امروز، بیانگر این میل به سرکشی و رهایی از قید و بندهایی است که وضعیت اجتماعی و فرهنگی جامعه برای آنان رقم زده است.
زنان شاعر همواره در شعر خود زندگی زیست نشده‌ای را تجربه کرده‌اند که ریشه در تجربه محدودیت و تنگناهای زندگی اجتماعی داشته است. نگاه حسی و عاطفی داشتن به طبیعت، خود و زندگی یکی از عناصر زیبایی‌شناختی شعر امروز زنان ایران به شمار می‌آید. اما جداسازی شعر زنان و مردان به این شکل در جامعه ایران که تجربه ناقص و ناتمامی از برابری زن و مرد را دارد، شاید به این شکاف برابری ناشی از نگاه جنسیتی بیشتر دامن بزند. ولی مقوله «شعر زنانه» مقوله‌ای جداست.
شعر زنانه به شعری گفته می‌شود که ویژگی‌های دنیای زنانه را به تصویر می‌کشد. این زنانگی را می‌توان در زبان، تصاویر، لحن و چگونگی کاربرد کلمات دید و لزوما این زنانگی به نگاه جنسیتی مربوط نمی‌شود بلکه بیشتر به اختلافات اجتماعی و فرهنگی موجود میان دو جنس اشاره دارد که طبیعتا باعث ایجاد دنیاهای متفاوتی نیز می‌شود.
مجموعه شعر «حتا شبیه خودم زندگی نکرده‌ام» تصویرگر دنیای زنی است که «زیر بار حرف های سنگین» خسته است و سهمش از تمام عاشقانه‌هایی که نزیسته، تنهایی است. منیره حسینی برای پنجمین بار مجموعه شعری را به چاپ رسانده که شاید روایتی دیگر باشد از زندگی تک تک زنان این مرز و بوم که شبیه خودشان زندگی نکرده‌اند.
این مجموعه حاوی ۵۲ شعر سپید با مضامینی عاشقانه و اجتماعی است که با عنوان هشتاد و دومین مجموعه جهان تازه‌ی شعر به همت نشر چشمه منتشر شده است. منیره حسینی متولد ۱۳۶۲ تهران، دانشجوی رشته خبرنگاری است و پیش از این چهار مجموعه شعر با نام‌های «بی‌حواس‌ترین زن دنیا»، «عاشقانه‌های جنجالی»، «با کناری‌ات کنار نمی‌آیم» و «سکسکته» را چاپ کرده است.
نخستین کتاب او با عنوان «بی‌حواس‌ترین زن دنیا» در سال ۹۰ برنده جایزه ادبی قیصر امین‌پور شد. شعرهای این مجموعه اغلب از زبانی روان و استعاره‌هایی نو برخوردارند که در کنار نگاه حسی شاعر به ابژه‌ها می‌تواند ارتباط صمیمی‌ای با مخاطب سخت گیر امروز شعر برقرار کند.
کلمات کلیدی : نشر چشمه
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
