داخلی صفحه یادداشت بینندگان آرشيو يادداشت

۱۲

بعضی ها و اسرائیل دلواپس رد صلاحیت ها

بخش تعاملی الف - سجاد خادم

بین توهین هایی از قبیل "بی سواد" و "بی شناسنامه" و "بروید به جهنم" و... که جناب روحانی نثار منتقدان مذاکرات هسته ای کردند، این تعبیر ایشان که فرمودند " فقط اسرائیل از مذاکرات ناراحت است!" ادبیاتی نامناسب تر و بنایی ناصواب تر نسبت به الباقی تعابیرشان بود.

این تعبیر بعدها توسط جناب هاشمی و رسانه های حامی دولت بارها و بارها برای استخفاف منتقدان مذاکرات هسته ای بکار گرفته شد، جناب ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت اعتدال نیز با پرده برداری از منظور رئیس جمهور این بار تعبیر را تکمیل تر نموده و فرمودند؛ "اسرائیل دلواپس پیشرفت مذاکرات است!".. ایشان گزاره ی "دلواپس" - که علی رغم توصیه پدرانه ی رهبر معظم انقلاب برای متهم نکردن افراد به این صفت و تحقیرشان، دستمایه ای شده بود برای تمسخر منتقدان برجام- را اینبار تعمداً کنار اسم منحوس رژیم جنایتکار صهیونیستی قرار دادند.

در واقع تلویحا هرکسی را که به نوعی از مذاکرات انجام شده ابراز نا خرسندی نموده بود و نقدهایی را به آن وارد می دانست، را هم صدا با صهیونست ها و جنایتکاران قلمداد کردند و به نوعی جنس منتقدان برجام را هم جنس دشمنان ایران اسلامی دانستند. دور از ذهن هم نبود که این ادبیات را عده ای جوان خام الگو برداری نموده و در مراسم استقبال از جناب هاشمی در دانشگاه امیر کبیر پلاکاردهایی با این عنوان روی دست بگیرند که "دلواپس – اسرائیل پیوندتان مبارک!"

امروز دیگر کسی نمی تواند این واقعیت را نادیده بگیرد که اگر قرار بود مذاکرات نقد نشود و اشکالات جدی و ابهاماتش به مسئولین امر تذکر داده نشود، توافقنامه ی بدست آمده چیزی نبود جز باختی پر گل از طرف مقابل، لذا توافقات مهم و بزرگ هسته ای را باید مرهون تلاش و زحمات هیئت مذاکره‌کننده و رئیس‌جمهور بعلاوه ی نقدهای دلسوزانه ی ارکان مختلف نظام دانست.

اگر این رویه های خلاف مصالح ملی اصلاح نشود و فضای غالب گفتمان سیاسی کشور عاری از انصاف و اخلاق شود، نه تنها از قبال تضارب آراء احزاب مختلف، اندیشه ای اثر بخش متولد نخواهد شد، بلکه به قاعده ی "الناس علی دین ملوکهم" فضا جامعه نیز خدایی نکرده به سمت تشنج پیش خواهد رفت. بی تردید استمرار این نوع ادبیات فضا را حتی برای مبدعان آن نیز غیر قابل تحمل خواهد نمود.

یعنی اگر این روزها که رسانه های معاندی مثل "بی بی سی فارسی" و "صدای آمریکا" و (همه ی رسانه های همصدا با صهیونیست ها) "دلواپس" رد صلاحیت ها شده اند، خدایی نکرده عده ای منتقدان داخلی را هم ردیف و هم صدای این رسانه ها خطاب کنند و بگویند: بعضی ها و اسرائیل "دلواپس" رد صلاحیت ها هستند! چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ آیا منتقدان این نوع قیاس را بر می تابند؟

فی الحال که دوران مذاکرات هسته ای تمام شده و بهانه ی دولتمردان برای تاخیر در دست به زانو زدن و برطرف کردن مشکلات معیشتی مردم از بین رفته، لازم است بساط این نوع تعبیرات سخیف و متضاد با گفتمان "همدلی دولت و ملت" هم برچیده و فضا برای پذیرش عملی نقد فراهم شود. ابتدا هم گوارا تر است اصلاح رویه از همان جایی که این ادبیات های نا مناسب شروع شده، آغاز شود.

البته این تذکر به معنی این نیست که هرکس با هر ادبیاتی خواست مجاز است به بهانه ی نقد دولت را تضعیف کند، که بی تردید رعایت حرمت دولت به عنوان یکی از ارکان نظام جزء خطوط قرمز بوده و هست. لذا لازم است منتقدان با عدم الگو برداری از نوع برخورد دولت با خودشان ادبیاتی دلسوزانه و زبانی لین تر را برای نقد بکار بگیرند، بلکه به فضل خدا اینبار نقدشان مقبول افتد و اثر کند.