کد مطلب: 187015
حتی رد صلاحیت خاتمی بهتر از عدم حضورش است
تاریخ انتشار : جمعه ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۲ ساعت ۲۱:۰۹
مسعود پزشکیان، وزیر دولت اصلاحات و کاندیدای احتمالی انتخابات آتی گفت: من هرگز از تأیید صلاحیت چهره اصلی اصلاحات یعنی آقای خاتمی ناامید نبودم. از نظر من کاندیدا شدن و حضور آقای خاتمی تحت هر شرایطی از نبود ایشان بهتر است. حتی اگر ردصلاحیت شوند باز هم کاندیداتوری ایشان لازم است. نباید فضایی ایجاد شود که برخی بتوانند بگویند خاتمی قهر کرده است و وارد عرصه انتخابات نمی‌شود.
نسیم بیداری در شماره اخیر خود گفتگویی با پزشکیان به عنوان کاندیدای احتمالی انتخابات آتی داشته است که بخش هائی از آن در پی می آید:
*با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری، بحث‌های زیادی درخصوص قطب بندی های انتخابات آتی مطرح می‌شود. تا پیش از این در هر دوره از انتخابات، دو قطب کلی سیاست در کشور یعنی اصلاح طلبان و اصولگرایان از ماه ها پیش از روز رأی گیری نامزد خود را معرفی می کردند و در نتیجه در دو ماه منتهی به روز رأی گیری، مباحث بيشتر حول برنامه های نامزد در جریان بود. به نظر می‌رسد انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ تفاوت‌هایی با ادوار گذشته انتخابات داشته باشد. یکی از این تفاوت ها، ابهام در قطب بندی های انتخابات است. فکر می کنید در خردادماه آتی ما شاهد رقابتی چند قطبی خواهیم بود؟
خب، در شرایط حاضر که تعداد کاندیدا‌ها خیلی بیشتر از تعداد قطب‌هاست.
*بله. در قدم اول به دنبال بررسی صورت بندی قطب های انتخابات هستیم تا چهره‌ها. مقصودم این است که آیا ما در انتخابات آتی شاهد رقابتی سه قطبی - جریان اصلاح طلبی، جریان اصولگرایی و یاران حلقه محمود احمدی نژاد- خواهیم بود؟ آیا همه این قطب ها امکان حضور در انتخابات را خواهند یافت؟
در ابتدا باید عرض کنم که دوستان اصولگرا کلکسیون ارائه کرده‌اند. شما بهتر از من در جریان هستید، چند چهره اصولگرا اعلام کرده‌اند که قصد کاندیداتوری دارند. از اصولگرایان حدود ۱۰ تا ۱۲ نفر کاندیدا هستند. البته این آمار متعلق به تاریخ فعلی است. احتمالا این آمار در روزهای آتی با حضور چهره های دیگر این جریان بیشتر هم شود. اگر شما به این ها قطب می‌گویید من به این افراد اسم جمع اطلاق کنم.
*اما تمامی این کاندیدا‌ها به یک قطب تعلق دارند. اختلاف سلایقی دارند، اما از قطب اصولگرایی برخاسته‌اند.
ابتدا دو جریان اصلی را مطرح می‌کنم. درحال حاضر همان طور که اشاره کردم از اصولگرایان یا با اسم اصولگرایان ۱۰ تا ۱۲ کاندیدا مطرح است. پس این قطب که به طور قطع و حتمی حضور دارد، با تعداد کاندیدای بالا هم حضور دارد. اما قطب دیگر اصلی کشور اصلاح طلبان هستند که از این جریان نیز چهره شاخصی تا به این لحظه کسی اعلام کاندیداتوری نکرده است. تا جایی که من مطلع هستم، آقای دکتر عارف هستند که اعلام کرده‌اند که برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ وارد عرصه رقابت می‌شوند که باز به طور دقیق هنوز مشخص نیست که آیا بر این تصمیم خود پابرجا هستند یا خیر. چهره اصلی این جریان نیز که آقای سید محمد خاتمی است تا این لحظه اعلام نکرده‌اند که برای انتخابات کاندیدا می‌شوند و یا تصمیمی در این خصوص ندارند که البته من فکر می‌کنم فضای فعلی نیز به شکلی نیست که ایشان بتوانند وارد عرصه رقابت شوند و من جو را به صورتی نمی‌بینم که ایشان بتوانند به عنوان کاندیدا وارد عرصه رقابت برای ریاست-جمهوری دور یازدهم شوند. پس تا این لحظه چهره اصلی اصلاح طلبان هنوز برنامه رسمی برای کاندیداتوری اعلام نکرده است. اما برسیم به قطب دولت که یک قطب نوظهور است. در دوره‌های قبلی انتخابات، هرگز به این شکل نبود که دولتی برای خود یک حکومت مستقل درست کرده باشد. اما امروز می‌بینیم که این مسأله در دولت دکتر احمدی‌نژاد اتفاق افتاده و به نظر می‌رسد ایشان و جریان ایشان در دولت برای خود یک نامزد خاص دارد و به دنبال این هستند که رئیس جمهور بعدی یکی از افرادی باشد که در دولت فعلی نیز حضور داشته است. در این بین گه گاه می‌شنویم که زمزمه‌هایی از اعلام آمادگی نیکزاد یا رحیم مشایی برای انتخابات شنیده می‌شود.
*به نظر می‌رسد در این مقدمه‌ای که شما گفتید دو قطب اصلی اصولگرایان و دولت هستند. نقش قطب اصلاح طلبی را کمرنگ نشان دادید.
از اصلاح طلبان با توجه به شرایط موجود، کاندیداي قابل بحثی مطرح نشده است. من فکر نمی‌کنم با شرایط فعلی، چهره قابل قبولی از اصلاح طلبان وارد انتخابات شود، مگر اینکه جو و فضای موجود تا اندازه‌ای تغییر کند. فضا باید مقداری باز شود تا امکان مشارکت برای همه به وجود بیاید.
*یعنی حتی ممکن است انتخابات با دو قطب برگزار شود؟ بدون حضور اصلاح طلبان؟
من بیشتر از این که به احتمال این مسأله پاسخ دهم می‌خواهم به نتیجه و عواقب این مسأله توجه شود. بحثی که مقام معظم رهبری درخصوص نام سال مبنی بر حماسه سیاسی مطرح کردند، قابل توجه است. حماسه سیاسی نیاز به حضور همگانی دارد. باید جو به شکلی باشد که در برابر دشمنان حماسه به وجود بیاید. من تصور می‌کنم که ما هرچه فضای انتخابات را برای مشارکت حداکثری آماده کنیم، مملکت، کشور و نظام مان را در مقابل فتنه‌های خارجی بیمه کرده‌ایم.
*کاندیداتوری شخص شما نیز از چندی پیش به طور غیر رسمی اعلام شده است. آیا حضور شما بستگی به حضور یا عدم حضور آقای خاتمی دارد؟
من آدمی مستقل هستم، فکر و نگاه خود را در کشور دارم و هر دو جریان اصولگرایی و اصلاح طلب را قبول دارم و هر دوی این گروه‌ها را نقد هم می‌کنم. البته کاندیداتوری من هرگز به طور رسمی مطرح نشده است. دیگران این مسأله را مطرح می‌کنند، اما شخص من تا به امروز تصمیم جدی در این خصوص نگرفته‌ام که آن را با کسی در میان بگذارم. من مجددا تأکید می کنم هنوز در ارتباط با کاندیداتوری و حضور در انتخابات ریاست جمهوری به طور رسمی تصمیم نگرفته‌ام. طبیعی است که آقای خاتمی باتجربه تر هستند و اصولا راحت‌تر می‌توانند در جامعه وحدت و هماهنگی ایجاد کنند. هرچند هنوز قرار نیست من کاندیدا بشوم و هیچ تصمیمی نگرفته‌ام.
* برخی افراد با اشاره به شرایط امروز مطرح می‌کنند که رئیس جمهور بعدی به احتمال زیاد از طیف دولت است. برخی دیگر البته چهره‌های اصولگرا را مطرح می‌کنند. بعضا در پاسخ به این سؤال می‌گویند با توجه به رفتارهای دولت، رئیس جمهور بعدی کشور، اسفندیار رحیم مشایی است و یا بسیاری از چهره‌های سیاسی، علی اکبر ولایتی را به عنوان رئیس جمهور بعدی ایران معرفی می‌کنند.
من از اساس بعید می‌دانم اسفندیار رحیم مشایی تأیید صلاحیت شود. در نتیجه اگر شرایط به شکل امروز پیش برود به طور حتم از جریان اصولگرایی و از بین این همه کاندیدایی که مطرح می‌کنند اصولگرا هستیم، بالاخره یک نفر رئیس جمهور می‌شود. نمی‌توان روی چهره خاصی تمرکز کرد. باید تا اردیبهشت منتظر ماند و ببینیم که چه مسائلی پیش می‌آید.
*و با این تفاسیر، انتخابات دو مرحله‌ای است یا یک مرحله‌ای؟
ببنید اگر شرایط به شکل امروز پیش برود، با احتمال زیاد انتخابات با حضور تعدادی کاندیدای اصولگرا و نماینده‌ای از دولت که تأیید صلاحیت شود، برگزار می‌شود. از اساس این انتخابات از نظر من با این چیدمان کاندیدا، فاقد مقوله‌ای به نام رقابت است. بین دو جریان داخلی اصولگرا چه رقابتی می‌تواند مطرح باشد که ما به بررسی دو مرحله‌ای بودن یا یک مرحله‌ای بودن آن بپردازیم؟ رقابت درونی یک جریان، مفهوم چندان قابل توجهی ندارد. انتخابات به این شکل فاقد رقابت و شور خواهد بود. خلاصه اینکه با این چیدمان کاندیدا، دولت با کاندیداهای جریان اصولگرایی انتخابات برگزار کند و یکی بالاخره از این جمع در نهایت رئیس جمهور شود، هیچ حماسه‌ای به وجود نخواهد آورد. من به طور قطع می‌گویم که با این شرایط آنچه مدنظر مقام معظم رهبری است که باید حماسه خلق شود، محقق نمی‌شود.
*شما خیلی با ناامیدی از حضور جدی جریان اصلاحات در انتخابات صحبت می‌کنید. هنوز لیست نامزدها مشخص نشده و رد صلاحیتی نیز صورت نگرفته است. هرچه هست پیش بینی است.
من هرگز از تأیید صلاحیت چهره اصلی اصلاحات یعنی آقای خاتمی ناامید نبودم. از نظر من کاندیدا شدن و حضور آقای خاتمی تحت هر شرایطی از نبود ایشان بهتر است. حتی اگر ردصلاحیت شوند باز هم کاندیداتوری ایشان لازم است. نباید فضایی ایجاد شود که برخی بتوانند بگویند خاتمی قهر کرده است و وارد عرصه انتخابات نمی‌شود. کسی که مایل است و نیاز است که بیاید، باید کاندیداتوری خود را به طور رسمی اعلام کند. حتی اگر عده‌ای مجوز حضور و کاندیداتوری به وی ندهند، این افراد هستند که باید در خصوص کار خود و ممانعت شان پاسخ دهند نه کسی که مجوز نگرفته است. نباید فضایی به وجود بیاید که بگویند آقای خاتمی قهر کرده است.
نسیم بیداری در شماره اخیر خود گفتگویی با پزشکیان به عنوان کاندیدای احتمالی انتخابات آتی داشته است که بخش هائی از آن در پی می آید:
*با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری، بحث‌های زیادی درخصوص قطب بندی های انتخابات آتی مطرح می‌شود. تا پیش از این در هر دوره از انتخابات، دو قطب کلی سیاست در کشور یعنی اصلاح طلبان و اصولگرایان از ماه ها پیش از روز رأی گیری نامزد خود را معرفی می کردند و در نتیجه در دو ماه منتهی به روز رأی گیری، مباحث بيشتر حول برنامه های نامزد در جریان بود. به نظر می‌رسد انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ تفاوت‌هایی با ادوار گذشته انتخابات داشته باشد. یکی از این تفاوت ها، ابهام در قطب بندی های انتخابات است. فکر می کنید در خردادماه آتی ما شاهد رقابتی چند قطبی خواهیم بود؟
خب، در شرایط حاضر که تعداد کاندیدا‌ها خیلی بیشتر از تعداد قطب‌هاست.
*بله. در قدم اول به دنبال بررسی صورت بندی قطب های انتخابات هستیم تا چهره‌ها. مقصودم این است که آیا ما در انتخابات آتی شاهد رقابتی سه قطبی - جریان اصلاح طلبی، جریان اصولگرایی و یاران حلقه محمود احمدی نژاد- خواهیم بود؟ آیا همه این قطب ها امکان حضور در انتخابات را خواهند یافت؟
در ابتدا باید عرض کنم که دوستان اصولگرا کلکسیون ارائه کرده‌اند. شما بهتر از من در جریان هستید، چند چهره اصولگرا اعلام کرده‌اند که قصد کاندیداتوری دارند. از اصولگرایان حدود ۱۰ تا ۱۲ نفر کاندیدا هستند. البته این آمار متعلق به تاریخ فعلی است. احتمالا این آمار در روزهای آتی با حضور چهره های دیگر این جریان بیشتر هم شود. اگر شما به این ها قطب می‌گویید من به این افراد اسم جمع اطلاق کنم.
*اما تمامی این کاندیدا‌ها به یک قطب تعلق دارند. اختلاف سلایقی دارند، اما از قطب اصولگرایی برخاسته‌اند.
ابتدا دو جریان اصلی را مطرح می‌کنم. درحال حاضر همان طور که اشاره کردم از اصولگرایان یا با اسم اصولگرایان ۱۰ تا ۱۲ کاندیدا مطرح است. پس این قطب که به طور قطع و حتمی حضور دارد، با تعداد کاندیدای بالا هم حضور دارد. اما قطب دیگر اصلی کشور اصلاح طلبان هستند که از این جریان نیز چهره شاخصی تا به این لحظه کسی اعلام کاندیداتوری نکرده است. تا جایی که من مطلع هستم، آقای دکتر عارف هستند که اعلام کرده‌اند که برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ وارد عرصه رقابت می‌شوند که باز به طور دقیق هنوز مشخص نیست که آیا بر این تصمیم خود پابرجا هستند یا خیر. چهره اصلی این جریان نیز که آقای سید محمد خاتمی است تا این لحظه اعلام نکرده‌اند که برای انتخابات کاندیدا می‌شوند و یا تصمیمی در این خصوص ندارند که البته من فکر می‌کنم فضای فعلی نیز به شکلی نیست که ایشان بتوانند وارد عرصه رقابت شوند و من جو را به صورتی نمی‌بینم که ایشان بتوانند به عنوان کاندیدا وارد عرصه رقابت برای ریاست-جمهوری دور یازدهم شوند. پس تا این لحظه چهره اصلی اصلاح طلبان هنوز برنامه رسمی برای کاندیداتوری اعلام نکرده است. اما برسیم به قطب دولت که یک قطب نوظهور است. در دوره‌های قبلی انتخابات، هرگز به این شکل نبود که دولتی برای خود یک حکومت مستقل درست کرده باشد. اما امروز می‌بینیم که این مسأله در دولت دکتر احمدی‌نژاد اتفاق افتاده و به نظر می‌رسد ایشان و جریان ایشان در دولت برای خود یک نامزد خاص دارد و به دنبال این هستند که رئیس جمهور بعدی یکی از افرادی باشد که در دولت فعلی نیز حضور داشته است. در این بین گه گاه می‌شنویم که زمزمه‌هایی از اعلام آمادگی نیکزاد یا رحیم مشایی برای انتخابات شنیده می‌شود.
*به نظر می‌رسد در این مقدمه‌ای که شما گفتید دو قطب اصلی اصولگرایان و دولت هستند. نقش قطب اصلاح طلبی را کمرنگ نشان دادید.
از اصلاح طلبان با توجه به شرایط موجود، کاندیداي قابل بحثی مطرح نشده است. من فکر نمی‌کنم با شرایط فعلی، چهره قابل قبولی از اصلاح طلبان وارد انتخابات شود، مگر اینکه جو و فضای موجود تا اندازه‌ای تغییر کند. فضا باید مقداری باز شود تا امکان مشارکت برای همه به وجود بیاید.
*یعنی حتی ممکن است انتخابات با دو قطب برگزار شود؟ بدون حضور اصلاح طلبان؟
من بیشتر از این که به احتمال این مسأله پاسخ دهم می‌خواهم به نتیجه و عواقب این مسأله توجه شود. بحثی که مقام معظم رهبری درخصوص نام سال مبنی بر حماسه سیاسی مطرح کردند، قابل توجه است. حماسه سیاسی نیاز به حضور همگانی دارد. باید جو به شکلی باشد که در برابر دشمنان حماسه به وجود بیاید. من تصور می‌کنم که ما هرچه فضای انتخابات را برای مشارکت حداکثری آماده کنیم، مملکت، کشور و نظام مان را در مقابل فتنه‌های خارجی بیمه کرده‌ایم.
*کاندیداتوری شخص شما نیز از چندی پیش به طور غیر رسمی اعلام شده است. آیا حضور شما بستگی به حضور یا عدم حضور آقای خاتمی دارد؟
من آدمی مستقل هستم، فکر و نگاه خود را در کشور دارم و هر دو جریان اصولگرایی و اصلاح طلب را قبول دارم و هر دوی این گروه‌ها را نقد هم می‌کنم. البته کاندیداتوری من هرگز به طور رسمی مطرح نشده است. دیگران این مسأله را مطرح می‌کنند، اما شخص من تا به امروز تصمیم جدی در این خصوص نگرفته‌ام که آن را با کسی در میان بگذارم. من مجددا تأکید می کنم هنوز در ارتباط با کاندیداتوری و حضور در انتخابات ریاست جمهوری به طور رسمی تصمیم نگرفته‌ام. طبیعی است که آقای خاتمی باتجربه تر هستند و اصولا راحت‌تر می‌توانند در جامعه وحدت و هماهنگی ایجاد کنند. هرچند هنوز قرار نیست من کاندیدا بشوم و هیچ تصمیمی نگرفته‌ام.
* برخی افراد با اشاره به شرایط امروز مطرح می‌کنند که رئیس جمهور بعدی به احتمال زیاد از طیف دولت است. برخی دیگر البته چهره‌های اصولگرا را مطرح می‌کنند. بعضا در پاسخ به این سؤال می‌گویند با توجه به رفتارهای دولت، رئیس جمهور بعدی کشور، اسفندیار رحیم مشایی است و یا بسیاری از چهره‌های سیاسی، علی اکبر ولایتی را به عنوان رئیس جمهور بعدی ایران معرفی می‌کنند.
من از اساس بعید می‌دانم اسفندیار رحیم مشایی تأیید صلاحیت شود. در نتیجه اگر شرایط به شکل امروز پیش برود به طور حتم از جریان اصولگرایی و از بین این همه کاندیدایی که مطرح می‌کنند اصولگرا هستیم، بالاخره یک نفر رئیس جمهور می‌شود. نمی‌توان روی چهره خاصی تمرکز کرد. باید تا اردیبهشت منتظر ماند و ببینیم که چه مسائلی پیش می‌آید.
*و با این تفاسیر، انتخابات دو مرحله‌ای است یا یک مرحله‌ای؟
ببنید اگر شرایط به شکل امروز پیش برود، با احتمال زیاد انتخابات با حضور تعدادی کاندیدای اصولگرا و نماینده‌ای از دولت که تأیید صلاحیت شود، برگزار می‌شود. از اساس این انتخابات از نظر من با این چیدمان کاندیدا، فاقد مقوله‌ای به نام رقابت است. بین دو جریان داخلی اصولگرا چه رقابتی می‌تواند مطرح باشد که ما به بررسی دو مرحله‌ای بودن یا یک مرحله‌ای بودن آن بپردازیم؟ رقابت درونی یک جریان، مفهوم چندان قابل توجهی ندارد. انتخابات به این شکل فاقد رقابت و شور خواهد بود. خلاصه اینکه با این چیدمان کاندیدا، دولت با کاندیداهای جریان اصولگرایی انتخابات برگزار کند و یکی بالاخره از این جمع در نهایت رئیس جمهور شود، هیچ حماسه‌ای به وجود نخواهد آورد. من به طور قطع می‌گویم که با این شرایط آنچه مدنظر مقام معظم رهبری است که باید حماسه خلق شود، محقق نمی‌شود.
*شما خیلی با ناامیدی از حضور جدی جریان اصلاحات در انتخابات صحبت می‌کنید. هنوز لیست نامزدها مشخص نشده و رد صلاحیتی نیز صورت نگرفته است. هرچه هست پیش بینی است.
من هرگز از تأیید صلاحیت چهره اصلی اصلاحات یعنی آقای خاتمی ناامید نبودم. از نظر من کاندیدا شدن و حضور آقای خاتمی تحت هر شرایطی از نبود ایشان بهتر است. حتی اگر ردصلاحیت شوند باز هم کاندیداتوری ایشان لازم است. نباید فضایی ایجاد شود که برخی بتوانند بگویند خاتمی قهر کرده است و وارد عرصه انتخابات نمی‌شود. کسی که مایل است و نیاز است که بیاید، باید کاندیداتوری خود را به طور رسمی اعلام کند. حتی اگر عده‌ای مجوز حضور و کاندیداتوری به وی ندهند، این افراد هستند که باید در خصوص کار خود و ممانعت شان پاسخ دهند نه کسی که مجوز نگرفته است. نباید فضایی به وجود بیاید که بگویند آقای خاتمی قهر کرده است.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
