با اين كه اصلاح طلبان از آغاز رايزني هاي براي بستن ليست شوراي شهر تهران بر شفافيت و كارآمدي تاكيد داشتند اما اتفاقاتي مانند اعتراض افراد و جريانات سياسي منتسب به خودشان به فهرست نهايي انتخابات، تاكيد بر شهردار شدن افرادي كه سابقه اي نداشتند ، چينش نامزدهاي شهرداري به گونه اي كه مي شد آخر شاهنامه را از ابتدا حدس زد و در نهايت راي گيري پشت درهاي بسته نگراني هاي جدي را درباره سرانجام شوراي شهر پنجم پديد آورده است.
به گزارش الف، روز پنج شنبه اعضای منتخب شورای پنجم شهر تهران اعلام کردند که محمد علی نجفی با تمامی آرا به عنوان شهردار پایتخت برگزیده شده و در اولین جلسه که شورا در شهریور ماه برگزار خواهد كرد به عنوان شهردار تهران رسماً معرفی خواهد شد.
این اتفاق در حالی رخ داد که از ابتدای فرایند آغاز به کار جلسات غیررسمی شورای شهر جديد براي انتخاب شهردار، حرف و حدیث های بسیاری درباره این موضوع وجود داشت که حتی گاهاً خود اصلاح طلبان نیز به آن اعتراض های جدی ابراز داشتند.
فرايندي كه با ليستي 24 نفره از نامزدهاي احتمالي آغاز شد، سپس در ادامه کوتاه و کوتاه تر شد و افراد بسیاری از آن کنار کشیدند یا مشخص بود در کابینه ماندگار خواهند شد. در واقع از ابتدا مشخص شد که صرفا تعدادی از افراد و بيشتر هم سياسي کنار هم چیده شده اند بدون اینکه برنامه ای خواسته شود یا آنکه گفت و گویی حتی چند لحظه ای با آنها انجام شود. در این بین صرفاً عنوان شد که تمایل اعضای شورا یا خود نامزد سبب شکل گیری لیست 24 نفره شده است. در مرحله بعد اين ليست به 7 نفر كاهش يافت اما ساعاتی پس از معرفی اين افراد، دوباره انتقاداتی از سوی برخی نامزدها که موافقت خود را برای نامزدی شهرداری تهران اعلام نکرده بودند، مطرح شد و از سوی دیگر یک نفر از میان لیست هفت نفره (حبیبالله بیطرف)با اعلام عدم تمایل اولیه برای شهردار پایتخت شدن از لیست انصراف داد.
محمد ستاری فر نیز در نامه ای اعتراضی خطاب به الویری رئیس موقت شورای شهر پنجم نوشت: « آیا درست است کسی که اخلاقی برخورد میکند و با خضوع رفتار میکند اعضا شورا او را کاندیدا کنند با وجود اینکه خود مخالفت داشته و بعد از رای گیری چنان وانمود شود که رأی نیاورده است؟»
بعدها محمدعلی افشانی، نامزد حزب اعتماد ملی نیز در نامه ای که به مرتضی الویری نوشت از تغییر فرایند دومرحله ای انتخاب شهردار تهران به یک مرحله انتقاد کرد و از ادامه رقابت ها انصراف داد. در این بین حسین مرعشی، یکی از گزینه شهرداری پایتخت که به نظر می رسید اصلاح طلبان چندان حسابی بر روی او باز نکرده بودند در مصاحبه هایی دائماً از قطعی بودن شهرداری محمد علی نجفی خبر می داد و مي گفت: اگر نجفی شهردار شد من اتاق فکر ایشان هستم و اگر من شهردار شوم نجفی اتاق فکر من میشود یا زمانی عنوان کرده بود: نجفی سمت شهرداری را پذیرفته و اکنون در حال تنظیم برنامه خود برای ارائه هستند.
نکته دیگر اين است که روز چهارشنبه و پنج شنبه هفته قبل ۲۱ عضو منتخب شورای شهر پنجم در جلسهای فوقالعاده، برای انتخاب گزینه نهایی شهرداری تهران گرد هم آمدند و محمدعلی نجفی، محسن مهرعليزاده، حسین مرعشی و الهه کولایی به ارائه برنامه خود پرداختند اما ساعاتي قبل از راي گيري نهايي اعلام شد كه سه نفر آنها از رقابت كنار كشيدند.
در این بین حضور الهه كولايي در ليست نامزدهاي شهرداري تهران بسيار تعجب برانگيز مي نمود. وي صرفاً سابقه استادي علوم سياسي در دانشگاه تهران و يك دوره حضور در مجلس ششم و كميسيون امنيت ملي را در كارنامه خود داشت. با اين وجود كولايي هميشه نامزد پوششي بودن خود را انكار مي كرد. برخی رسانه ها بعد از كناره گيري كولايي عنوان کردند که وي گفته است:«راه دیگری برایم نمانده بود، برای همین مجبور به انصراف شدم».
در آخرين مرحله از اين فرايند به ظاهر دموكراتيك، روز پنج شنبه اعضا در جلسه اي محرمانه و پشت درهاي بسته گردهم آمدند و ساعتي بعد اعلام شد كه محمدعلي نجفي به عنوان شهردار انتخاب شده است. اين اتفاق در حالي روي داد كه خبرنگاران پشت در اتاق احمد مسجد جامعي منتظر اعلام نتايج بودند.
بدون شك چنين اتفاقاتي در تضاد با ادعاهاي اعضاي شورا مبني بر سرلوحه قرار دادن شفافيت در تمامي امور مي باشد. در اين باره يادآوري حرف و حديث هايي كه در جريان بستن ليست توسط شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان نيز رخ داد مهم مي باشد كه البته باعث انتقادات فراواني توسط خود اعضا و جريانات اصلاح طلب نيز شد.
شايد به همين دلايل باشد كه محمدرضا عارف روز جمعه در نخستین کنگره مجمع زنان اصلاحطلب عنوان كرد: ما نگرانیم که رفتارهای فردی و شخصی در شوراها به گفتمان ضربه بزند چرا که همه ما موظف به حفظ مسوولیت گفتمانی خود هستیم.
بدون شك وقوع چنين اتفاقاتي نويد مناسبي از رويكرد تيم جديد كه سكاندار مديريت امور شهري شده اند نمي باشد. اگر به اين اتفاقات جهت گيري برخي اعضا و جريانات سياسي را نيز اضافه كنيم اوضاع بسيار نگران كننده تر مي شود.
اين افراد در پي القاي اين هستند كه گويي 12 سال مديريت قاليباف بر شهرداري تماماً همراه با ناكارآمدي بوده و ارمغاني جز مشكل و معضل براي تهران به همراه نداشته است. البته اين رويكرد كه «شهري سوخته از گذشتگان به ارث رسيده است» بين مسئولان ، مقامات و مديران سياسي نيز رواج دارد و بيشتر در راستاي توجيه عملكرد ضعيف خود در آينده از آن بهره گرفته مي شود.
ناگفته پيداست بيان چنين سخناني به معناي عدم وجود مشكل در كلانشهر تهران نمي باشد و همچنين به معناي اينكه تمامي اقدامات گذشتگان قانوني و منطقي بوده نيست. به عبارتي بهتر اگر تخلف و اقدام غير قانوني در شهرداري رخ داده بدون شك بايد گزارش شود و نهادهاي مسئول نيز بررسي نمايند اما اينكه تصور شود صرفاً با افشاگري بتوان چهار سال سر كار بود و دوباره نيز از مردم راي اعتماد گرفت فكر و خيالي عبث و بيهود مي باشد. تجربه نه چندان دور شوراي شهر تهران در دور اول كه به انحلال و رويگرداني مردم انجاميد بهترين مدرک براي اين گفته مي باشد.