نظر منتشر شده
۴
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 407489
از كفتربازى تا براندازى
دکتر علی داربی، 7 آبان 95
تاریخ انتشار : جمعه ۷ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۵۲
سفر دو روزه اى برای بازدید از مرکز آذربایجان شرقی و حضور در ''اجلاس معاونين اجتماعى و پيشگيرى از وقوع جرم دادگسترى هاى كل استانها'' داشتم و در اختتامیه این نشست سخنرانى كردم.

از زمان دكترالفت معاون رييس قوه قضاييه در اين سمت، كارها و تلاش هاى جدى همراه با رويكردهاى نو آغاز شده كه شايسته تقدير است. در این نشست، از ارتباط رسانه و قوه قضاييه صحبت کردیم و راهكارهايی طرح شد كه تبيین آنها را به مجالى مناسب محول ميكنم.

تاكيد من بر اين مساله بود كه بايد ميان جرم و مجازات تناسب باشد. وقتى در كشور ما بيش از ٢٠٠٠ عنوان مجرمانه وجود دارد و از كفتربازى تا براندازى نظام جرم محسوب می شود، چگونه توقع داريم زندانيان كم شوند و آسيب هاى ناشى از این مقوله کاهش یابد.

نروژ اخيرا از دولت هلند در خواست كرده تا عده ای از مجرم هایش را در آنجا زندانی کنند! دلیل درخواست نروژی ها این است که در کشورشان براى بيش از ٧٠ زندانی، جا ندارند و حالا چون به ناچار تعداد زندانيان آنها به ١٠٠ نفر رسيده است، مجبور شده اند ٣٠ نفر اضافه را در ازاى پرداخت هزينه به هلند بفرستند تا دوران محكوميت آنها تمام شود! يعنى قرار نيست زندان بسازند و نمی خواهند زندان سازی را توسعه دهند.

واقعيت آن است كه ما در ايران از وجود زياد زندانيان زیاد در رنجيم. تا حالا چند پژوهش صورت گرفته تا از نظر اجتماعی و فرهنگی به صورت علمی و دقیق بررسی کنیم که چه بر سر خانواده زندانيان مى آيد؟! چقدر خانواده آنها برایمان اهمیت داشته؟! فشار اجتماعی که به نزدیکان آنها وارد می شود و تاثیری که بر آینده آنان دارد، از چه جایگاهی برخوردار است؟!

گاهى به اشتباه فكر ميكنیم مشكلات و آسيب هاى اجتماعى از فقدان قانون است؛ در حالى كه برعكس است: برابر مطالعه اى كه مركز پژوهش هاى مجلس شوراى اسلامى انجام داده است در ١٠٠ سال اخير، بيش از ١١ هزار قانون در ايران وضع شده است؛ این در حالی است که فرانسه در ٣٠٠ سال اخير فقط ٢٠٠٠ قانون وضع کرده؟!

رييس مجلس شوراى اسلامى در ديدارى كه چند هفته قبل با او داشتیم، می گفت: برنامه ۵ ساله پنجم به اتمام رسيد، در حالى كه بيش از ۴۵ درصد از آيين نامه هاى اجرايی كه پيوست برنامه بود اصلا توسط دولت ارايه نشد!

ما بايد نگاه و رويكردمان را در مديريت و اداره جامعه مبتنى بر آينده پژوهى و آينده نگرى، تدوين کنیم و با بازتعريف مسايل و مشكلات، پاسخى كارآمد و جديد به آنها بدهيم.

بخش عمده ی مشكلات ما از آنجا ناشى می شود كه می خواهيم به سوالات و مشكلات جديد، پاسخ هاى قديمى بدهیم و با همین شیوه كشور را اداره كنيم! اين يك معضل درهمه حوزه ها به ويژه حوزه هاى قضايی است.

توضیحات تکمیلی نویسنده :

بعد از يادداشت فوق چند نفر از عزيزان به فرازهايی از آن انتقاد داشتند كه ضمن تشكر از همه آنان، توضيحات زير را ضرورى می دانم:

١/ يكى از استادان دانشگاه كه افتخار پوشیدن لباس روحانيت را نيز دارند و مدتى نيز در قوه قضاییه مسئولیت داشته اند تعداد ٢٠٠٠ عناوين مجرمانه را درست ندانسته و فرموده اند ٧٠٠ مورد صحیح است. اتفاقا ٢٠٠٠ مورد را در همان اجلاس كه همه مسئولان ذيربط قوه قضاييه در امر پيشگيرى از وقوع جرم حضور داشتند، تصريح و تاكيد كردند. حال اگر آمار واقعى غير از اين است، استدعاى بنده از مقامات ذيصلاح، اعلام دقيق می باشد.

٢/ يكى از استادان حقوق دانشگاه كه از فعالان عرصه سياست و رسانه نيز به شمار می روند از سر لطف آمار مربوط به زندانيان در كشورهای مختلف را برايم ارسال كردند كه از ايشان تشكر ميكنم و حتما استفاده خواهد شد.

۳/ نقد سوم مربوط به يكى از فعالان حوزه هنر و سينماست كه مرقوم فرموده اند: نروژ چندين زندان دارد و تعداد زندانيان آن بيش از ٣٠٠ نفر است. اين اختلاف آمار كه مشابه آن را در بند يك شرح دادم، بهانه اى شده براى آنكه، ایشان يك سريال تلويزيونى را كه به هر دليلى دوست نداشتند، مورد نوازش قرار دهند و بنویسند: اين سريال در زمان مديريت بنده ساخته شده است و تعداد بينندگان آن كمتر از تعداد زندانيان نروژ است؟! كوتاه سخن اینکه؛ كليد زدن و تصويب سريال و راه اندازى آن در دوره مديريت بنده بود و مابقى كه با تغيیرات مديريتى مواجه شد و بهتر است داستانش گفته نشده بماند..
 
 
کلمات کلیدی : علی دارابی، جرم، پیشگیری از جرم
 
Russian Federation
۱۳۹۵-۰۸-۰۷ ۱۱:۲۰:۱۳
این بحث ، درست و دردآور است .
________________________________________________________________________________
متأسفیم از اینکه اغلب برنامه ها و مصوبات قانونی و قطعی مجلس ، توسط دولت به اجرا درنیامده .
متأسفیم از اینکه هیچیک از فرمایشات مقام عظمای ولایت ( دام بقائه ) در خصوص عمل به سیاست های مترقی و گره گشای اقتصاد مقاومتی ، جامه ی عمل نپوشیده .
_________________________________________________________________________
از عدم نظارت و عدم بازخواست نمایندگان ، متأسف و منزجریم . (3991281) (alef-13)
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۸-۰۷ ۱۱:۲۲:۴۴
نکته تلخ قضیه اینه که اگه کسی هم پژوهشی انجام بده، اول از همه انگ سیاه‌نمایی را به او می‌چسبانند!!! (3991287) (alef-13)
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۸-۰۷ ۱۱:۲۴:۱۲
"بخش عمده ی مشكلات ما از آنجا ناشى می شود كه می خواهيم به سوالات و مشكلات جديد، پاسخ هاى قديمى بدهیم و با همین شیوه كشور را اداره كنيم! اين يك معضل درهمه حوزه ها به ويژه حوزه هاى قضايی است."
دقیقا مشکلات قرن جدید رو با جواب های هزار سال پیش میخواهیم حل کنیم. (3991290) (alef-13)
 
تبریزی
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۸-۰۷ ۱۱:۳۲:۲۵
همه اینها در حوزه علوم انسانی قرار می گیره. ما در کشوری زندگی می کنیم که در اون پزشکان مبالغ نجومی می گیرن و محصلان علوم پایه خودشون رو نخبه و شایسته دریافت حقوق های نجومی به جای پزشکان می دونن درحالیکه هیچ کشوری پیشرفت نمی کنه مگر اینکه علوم انسانی اون کشور پیشرفت کنن. تا وقتی وضعیت فرهنگی و اجتماعی و سیاسی یک جامعه اصلاح نشه پیشرفت در علوم پایه و پزشکی و ... به پیشرفت کل جامعه کمک چندانی نمی کنه و فقط باعث می شه یک عده قلیلی به صورت انفرادی به موفقیت هایی برسن اون هم موفقیت از نوع مالی در حالیکه خود همین فرد که از نظر اقتصادی هم تامینه مجبوره در جامعه ای آشفته و بی فرهنگ زندگی کنه که حقوق اولیه انسانی در اون رعایت نمی شه.

علوم انسانی در ایران فراموش شده است. ما چطور می تونیم پیشرفت کنیم وقتی حتی انسان و نیازهای انسان رو نمی شناسیم و متاسفانه در برخی زمینه ها مثل روانشناسی علوم انسانی ما به بهانه در تضاد بودن با باورهای کهن تحریف شده است. میزان بالای جرایم تعریف شده هم که بخش قابل توجهی از اونها رو مسائل فرهنگی (و نه حتی جرایم سیاسی) در بر می گیره هم ناشی از مقاومت در برابر یافته های علوم انسانیه اون هم به بهانه غربی بودن این علوم و بدون توجه به اینکه در پس این همه نظریه و یافته ذهن های نخبه زیادی خوابیدن.

و در آخر اینکه وقتی فرهنگ سازان این کشور (معلمین) در مذیقه و جزو اقشار فرموش شده هستن از این جامعه می شه اصلا انتظار داشتن اخلاق و فرهنگ داشت؟ (3991307) (alef-13)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.