نظر منتشر شده
۸۳
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 313294
در دفاع از مقالات مظلوم ISI
دکتر سید سپهر قاضی نوری، 7 آذر 94
تاریخ انتشار : شنبه ۷ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۴۹
خاطرم هست که یکی از مسئولان وقت وزارت علوم که در سال ۸۳ در یک اجلاس بین المللی در مورد توسعه علوم شرکت کرده بود، نقل می‌کرد که در همایش مزبور، با نشان دادن منحنی رشد تعداد مقالات ایرانی، در چند سال منتهی به آن اجلاس اصطلاح " رشد موشکی" را برای آن استفاده می‌کرده‌اند.

اینکه چرا چنین رشدی در آن سال‌ها اتفاق افتاده بود به سه دلیل عمده بر می‌گشت:
- جایزه مالی مختصری که وزارت علوم برای مقالات ISI تعیین کرده بود.
- رشد تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی و وادار کردن آن‌ها به چاپ مقالات ISI برای فارغ¬التحصیلان شدن.
- و از همه مهم‌تر: تغییر در آیین نامه ارتقای اعضای هیات علمی که ارتقای آنان را منوط به داشتن مقالات ISI می‌کرد.

این رشد به قدری در جهان و ایران، جلب توجه کرد که مورد موشکافی مجلات معتبری نظیر Nature قرار گرفت. سپس بحث مقایسه نرخ رشد مقالات ایرانی با سایر کشورها مطرح شد که همین امر چندین بار مورد استناد رهبر معظم انقلاب نیز واقع گردید.

بگذریم که برخی تقلب‌های علمی آشکار مسئولین دولت وقت مربوطه (که نهایتاً به گردن دانشجوی مظلوم انداخته شد) ضربه بدی به حیثیت علمی کشور زد و برخی دفاعیات از جمله مقاله بین المللی این نویسنده نیز چندان مؤثر واقع نگردید اما به هر حال کسی نمی‌توانست رشد علم در ایران را منکر شود و البته که هیچ شاخصی به جز نمایه‌های بین المللی ISI (و تا حدی هم اسکوپوس) مستند این رشد، قرار نمی‌گرفت. حتی ایجاد نمایه‌های شکست خورده داخلی مانند ISC در دولت نهم (که امروز حتی شأنیت فهرست قدیمی وزارتین در مورد مجلات علمی – پژوهشی را هم ندارد) نتوانست لطمه ای به این فرآیند وارد کند.

اما در طی ده سال گذشته، جامعه علمی ما با دو سیگنال متناقض از جانب سیاستگذاران روبرو بوده است:
از یک طرف، رتبه علمی ما در جهان و در ۲ نمایه مذکور، سخت مورد توجه و افتخار مسئولان بوده است و از طرف دیگر، مدیران دولت‌های نهم و دهم هر ۳ عامل پیشران چاپ این گونه مقالات (جایزه مالی، شرط فارغ التحصیلی دانشجویان و شرط ارتقای اعضای هیات علمی) را حذف کردند و به شکلی بیرحمانه به این مقالات بی مصرف و نویسندگان بی مصرف تر آن‌ها تاختند تا جایی که چاپ مقالات ISI را انتقال رایگان عصاره علمی کشور ما به دشمنان تلقی کردند. جالب این بود که اغلب این حملات از سوی کسانی انجام می‌شد که در عمرشان حسرت به دل چاپ یک مقاله ISI مانده بودند و با سوابق در ثبت اختراعات دیگران به نام خود داشتند.

اما جالب تر آن است که همان مدیرانی که ۳ عامل پیشران مربور را حذف کرده بودند امروز و پس از ابراز نگرانی مقام معظم رهبری از کاهش رشد علمی کشور، به سوگواری این موضوع پرداخته¬اند.

در این باره باید توجه داشته باشیم که:
۱- مقاله ISI بطور معمول حدود یکی دو سال در فرآیند داوری در فرآیند داوری و یکی دو سال در نوبت چاپ طی می‌کند و لذا افزایش یا کاهش تعداد مقالات هر سال، ناشی از عواملی است که ۳ تا ۵ سال قبل اتفاق افتاده‌اند.

۲- سیاستمداران باید یکبار مشخص کنند که دانشگاهیان به کدام ساز آنان، بایستی حرکت موزون انجام دهند؟ بالاخره مقاله ISI خوب است یا بد؟

۳- اگر دانشجو یا استاد بتواند فارغ التحصیلی یا ارتقای مرتبه خود را با مقاله فارسی و در مجله داخلی بدست آورد تردیدی نیست که به سمت چاپ مقاله ISI که کاری بسیار دشوارتر است نخواهد رفت.

۴- چاپ مقاله در آن دسته مجلات بی کیفیت ISI که حق چاپ دریافت می‌کنند باید ممنوع و یک نکته منفی در کارنامه نویسنده تلقی شود.

۵- و بالاخره و از همه مهم‌تر اینکه: مقاله ISI، نباید هدف پژوهشگر باشد. مقاله یک دستاورد جنبی پژوهش است که نشان می‌دهد پژوهشگر، اصول علمی را در پژوهش خود رعایت کرده و توانسته است کاری در سطح بین المللی انجام دهد. توجه داشته باشیم که داوری مجلات معتبر توسط دانشمندان شناخته شده جهان انجام می‌شود که به معنای آموزش رایگان آنان به نویسندگان داخلی است: خدمتی که ارزش مادی آن بسیار بالاست.

منابع:
Iran's long march, Nature ۴۳۵, ۲۴۷-۲۴۸ (۱۹ May ۲۰۰۵) | doi:۱۰.۱۰۳۸/۴۳۵۲۴۷b

http://www.bbc.com/persian/iran/۲۰۱۱/۰۴/۱۱۰۴۰۱_l۳۲_iran_sci_rank.shtml

http://www.nature.com/news/۲۰۰۹/۰۹۰۹۳۰/full/۴۶۱۵۷۸a.html

Ghazinoory, S., Ghazinoori, S., & Azadegan-Mehr, M. (۲۰۱۱). Iranian academia: evolution after revolution and plagiarism as a disorder. Science and engineering ethics, ۱۷(۲), ۲۱۳-۲۱۶.

http://www.presstv.ir/DetailFa/۲۰۱۵/۱۱/۱۱/۴۳۷۱۶۵/Leader-Khamenei-Universities
 
رایان
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۸:۳۶:۴۵
نکته اول که نویسنده می گوید 4تا 5 سال طول می کشد که یک مقاله سابمیت شده چائ شورد زرنگی است که مشکل سقوط رشد را به گردن دولت قبل بیاندازد.
کاش دقیقتر می گفتید از یک سال تا دوسال طول می کشد نه 5 سال
انصاف!!

من نه طرفدار دولت قبلی ام ونه دولت فعلی
آخرین مقاله آی اس آی من هم مربوط به سال 87 می شود. دیگه کار نکردم.
دلیل افت یک شاخص (حالا مرتبط با سعادت کشور یا نامرتبط) هرچی هست نمی شود فقط به یکی از دولتین اخیر منتسب کرد.

روایت نویسنده از ماجرا شیرین و البته بایاس است.
موفق باشید (3351890) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۰:۱۶:۴۶
مقاله ISI الزاماً چند سال طول نمیکشد؛ این خیلی بستگی به فرایند داوری دارد که برخی مجلات 2 ماهه و برخی هم یک ساله پاسخ میدهند. (3352227) (alef-1)
 
امیر
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۱۲:۲۶:۵۴
منظور شما همان مقالات فروشی در میدان انقلاب که نیست!

بله 2 روزه هم اکسپت داده می شود ولی ISI که می فرمایید در سطح جهانی کلاسی دارد؟

هیات علمی آن مربوط به کجا هستند؟

ISI های مرجع چند بار ادیت برای شما می فرستند؟ بعدش 2 ماهه! (3354968) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۵:۰۷:۱۹
پژوهشگر محترم اتفاقا مقاله حرف دل ما رو زده بود اولین باره میبینم یه مقاله در الف چاپ میشه و علل رو درست بهش اشاره کرده چند شب پیش اقای زاهدی و اقای هاشمی معاون وزارت در گفتگوی ویژه خبری مناظره می کردند الان ویدئو متن این گفتگو هم موجوده شما مراجعه کنید هر دو موافق بودن که از سال 2011 این کند شدن اتفاق افتاده من توجه شما رو به چند نکته جلب می کنم:
من دانشجو اگر بخام مقاله چاپ کنم قبلش باید تحقیق انجام بدم درسته؟ این تحقیق یا پایا نامه فوقه یا دکترا که معمولا مقالات با کیفیت از رساله دکترا درمیان
خود این تحقیق 2 سال طول میکشه نوشتن مقاله و انجام اصلاحات داور و..هم حداقل یک سالی طول میکشه گاهی هم در نوبت چاپ میمونه که کلا فرایند تحقیق اگر 2 سال انجامش و دو سال چاپش طول بکشه میشه 4 سال،گاهی پذیرش 2 سال و چاپ هم دو تا سه سال طول میکشه بنده سال 93 مقاله داده ام به مجلات داخلی هنوز پذیرش نشده یعنی اصلاحات داور رو انجام دادم هنوز جواب نداده که قبول داره یا نه خب این از مجله داخلیه حالا چه برسه به ISI(همین مجله داخلی الان داره مقاله 92 رو چاپ میکنه) لذا در بهترین حالت میگیم تحقیق 2 سال و چاپ هم 2 سال 4 سال زمان میبره وفقتی ایشون میگه از 2011 دچار مشکل شدیم خب یعنی علت رو باید در 4 سال قبلش جستجو کرد. اگر بنا باشد که من امروز اراده کنم مقاله بدم فردا چاپ کنم اصولا دیگه مقاله دادن کاری نخواهد داشت و فاقد ارزش خواهد بود. مقاله علمی مقاله روزنامه نیست!
چند نکته دیگه رو هم اضافه می کنم:
1-مقالات ایران و خیلی از کشورها برای مقاصدی مثل ارتقاء یا دانشجوی دکتری شدن نوشته میشه اکثرا هم ایمپکت فکتور و سایتیشن پایینی دارن(هدف تحقیق نبوده هدف چیز دیگه ای بوده و فاقد ارزشه)
2-این رشد علمی ما بیشتر حاصل افزایش چند برابری دانشجوی ارشد و دکتری بوده
3-تغییر ایین نامه ارتقای اساتید روی مقاله نوشتن موثر بوده
4-در میدان انقلاب ده ها موسسه هستند که مقاله ای اس ای تولید می کنند و اگر فرض کنیم در ایران 50 موسسه هستند تعداد زیادی از مقالات ما رو این دوستان تولید می کنند که پشتوانه علمی نداره بلکه یک مهارت شده که چطور داورها رو فریب بدهند(با اعداد و ارقام ساختگی)
5- این مقالات بدون ایمپکت فکتور یا ساتیتیشن با کاغذ سفید یکی هستند و حتی اگر ایمپکت بالایی داشته باشند تا موجب رشد تولید ناخالص نشوند بسیار بی فایده و بیهوده هستند
6- صحبتهای نویسنده رو تایید می کنم من یادمه دوستان شروع کرده بودند به انتقاد از مقالات ای اس ای که اینا به درد نمیخوره اینها فقط برای خود اون کشورها خوبه و..و کارهایی هم در این راستا کردن که در کاهش مقالات موثر بود ولی الان میفرمایند چرا کم شده؟ و این کم شدن را بهانه ای کرده اند برای تخریب دولت. در واقع این سوال که چرا کم شده رو اون دوستان باید پاسخ بدهند. (3352966) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۶:۳۲:۰۹
تازه تقلب علمی خانم ابتکار را هم به مسئولین دولت وقت مربوط دانسته!

بینید:
http://alef.ir/vdcg7y9w.ak9xn4prra.html?32958
حضور پرافتخار خانم ابتکار در نیچر!
http://www.nature.com/news/2008/081022/full/4551019a.html

"بگذریم که برخی تقلب‌های علمی آشکار مسئولین دولت وقت مربوطه (که نهایتاً به گردن دانشجوی مظلوم انداخته شد) ضربه بدی به حیثیت علمی کشور زد و برخی دفاعیات از جمله مقاله بین المللی این نویسنده نیز چندان مؤثر واقع نگردید" (3353185) (alef-13)
 
دانشجو
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۸:۳۴:۳۳
بنده الان 4 سال است در مقطع تحصیلات تکمیلی در کشور مشغول به تحصیل هستم و سر کار با مقاله و مقاله نویسان دارم. متاسفانه باید گفت اکثر غریب به اتفاق مقالات فاقد هرگونه ارزش علمی می باشد و تنها مجموعه ای از کپی ها و عددسازی ها و نتیجه گیری هایی به صورت حرفه ای میباشد. (3353441) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۰۲:۳۲:۱۳
لطف کنید جلوی این سادیسم مقاله ISI را بگیرید. از شهریور آماده ی دفاع از تز دکترا هستم و در دانشگاه علوم و تحقیقات تهران درس میخوانیم. به دکتر میرزاده نا مه نوشته که ما مقاله خوبی در مجلات خارجی که توی لیست وزارت علوم قرار داده شده است نوشته ایم. قبول نکردند میگویند باید حتما ISI باشد. آیا آقای میرزاده انصاف است که از ما پول بگیری و فقط ما را وادار به چاپ مقاله ISI کنی . در کجای دنیا با چماق دانشجوی دکترا را وادار به چاپ مقاله ISI میکنند. زمان میبرد. ما یعنی باید پولی که با بدبختی در میاوریم را بدیم به دانشگاه آزاد گردن کلفت که یک هزارم امکانات دانشگاه دولتی را برای دانشجویان دکترا فراهم نمیکند. حتی دانشگاه دولتی چنین شرط مضحکی ندارد.

ظاهرا سیاست به مذاق آقایان خوش آمده. حتی چند نفری که نا مه مینویسیم رد میکنند. آقای رییس (3354155) (alef-1)
 
سام
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۲۱:۴۴:۳۲
سلام دوست عزيز
من دانشجو دكترا مهندسي دانشگاه دولتي هستم كه ابان امسال دفاع كردم،چند نكته عرض مي كنم:
١- از كل امكاناتي كه گفتي دانشگاه دولتي داره، من فقط گواهي اشتغال به تحصيل نصيبم شد.٢- شرط لازم براي دفاع از تز دكترا براي دانشجويان،حداقل ٢ مقاله ISI، ( يكي تخصصي Q1 يعني با impact بالا ٢ و ديگري هم isi ولي خوب مثلا با impact بالا٠،٦ هم قبول مي كنن،
يعني حتي مقاله علمي پژوهشي هم به عنوان مقاله دوم قبول نيست
٣- جالب اينكه من اخر ترم ٨ پايان نامه اماده و مقالات ارسال شده بود، ولي تا اخر ترم ١٠ ( در واقع ابان يعني ترم ١١) اجازه دفاع داده مشد،
٤- در ضمن با يه سري قانون من دراوردي،نزديك ٦٠٠ تومن هم از من دانشجوي روزانه دكترا پول گرفتن
اگرچه با مراجعه به وزارت علوم علاوه بر تعجب از اين كارا، نامه زدن به دانشگاه كه اونم به جايي نرسيد،چون يه قانون هست كه مي گه اگه ١٠ تا مقاله هم بدي، بايد استاد راهنما تاييد كنه و .....
دردتو مي فههم،ولي همه جا يه گنده.تازه قانون دادن كه با يه مقاله isi ولي همچنان Q1 با impact بالا اجازه دفاع داده بشه،واسه وروديهاي جديدتر. (3356172) (alef-13)
 
حسن
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۱۷:۱۴:۴۰
لازم به ذكر است هم اينك در برخي از ژورنال هاي معتبر دنيا مثلا آنهاي كه توسط API انتشار مي يابند سه تا چهار ماه است. هم چنين بسياري از كساني كه مقالات متعددي در مجلات ISI دارند به اين روند علمي حاكم بر كشور اعتراض دارند
اينكه فرموده اند مقاله نتيجه جنبي يك پژوهش بايد باشد صحيح است ولي در كشور ما اينگونه نيست تمام هم و غم اساتيد و دانشجويان چاپ مقاله ISI است. ولي بايد دانست كه بسياري از نيازهاي ما را اين مقاله نويسي ها پاسخ نمي دهد بلكه متناظر با صنايع غربي است. روزانه براي بنده از مجلات متعدد نمونه مقالات مدنظر editorial board ارسال مي شود همگي متناسب با صنايع امروز آمريكا است مشكلات آنها را برطرف مي كند .. شده ايم توليد كننده مقاله بدون كاربرد. مثل اينكه بيست نفر آدم هر يك يك قطعه از يك خودرو ساخته اند ولي هيچ كدام به هم نمي خوند يكي براي بنز ساخته يكي براي پژو و قص علي هذا
اين مقالات جانبدارانه هم كه به طور علمي و دقيق تحليل مشكل پيشرفت علمي ما را نمي كنند به درد نمي خورد . واقعاً يك معيار مشخصي با عنوان "ضريب تاثير" براي مشخص نمودن تاثير يك مقاله ISI در پيشرفت علم و تكنولوژي كشور تعريف نشده است. اگر هزار سال هم با همين روند ادامه دهيم به هيچ جا نمي رسيم (3355750) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۸:۳۸:۰۵
باز همه چی افتاد گردن دولت قبل (3351899) (alef-13)
 
isi ندارم. داخلی دارم
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۰۲:۲۰:۱۶
متاسفانه رشد علمی در کشور با وزن کردن گونی گونی مقاله سنجیده می شود. به نظرم مقالات ای اس ای و داخلی قابل احترام اند. اما اگر دقت کرده باشید تفاخر و غرور و خودنمایی از طریق تعداد مقالات بین اساتید رایجه و طرف یا به رخ کشیدن تعداد مقالات به درد نخورش (یعنی مقالاتی که تاثیری در پیشرفت معرفت و علم و شعور جامعه نداشته ) خدا را هم بنده نیست. توهم.
متاسفام، بنا به نقل از یک انسان شناس ایرانی ن.ف ناچارام بگم: شخصیت ایرانی دچار خودکم بینی است.
دغدغه اش کت و شلوار و ماشین و خونه و ایناست تا علم و اهداف عالیه کشور. (3354150) (alef-1)
 
SMAH1
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۸:۳۹:۲۰
«یکی دو سال » و «3 تا 5» و ...؟!!!!

یعنی باز هم می خواهید بی تدبیر دولت «تدبیر» را گردن دولت دهم بیاندازید؟!!!
پررویی هم حدی داره،برادر!
ثبت مقاله در ISI (با تمام فرایندی که شما گفتید)،البته به همراه پشتکار نویسنده،یکسال طول می کشد. در ضمن ثبت اختراع مرتبط با همین مقاله در کشور، یکسال و نیم است که ادامه دارد!
یک توصیه کلی : انصاف چیز خوبی است. (3351904) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۵:۵۲:۵۹
دوست عزیز بنده سال 93 مقاله فرستادم برای نشریه توسعه کارافرینی که در داخل هم چاپ میشه داور یبار خونده و اصلاحات رو هم تابستان فرستادم داور میفرماید وقت ندارم بخوانم! پیش بینی بنده اینه که سال 95 یا 96 پذیرش بشه و در سال 98 یا 99 هم چاپ بشه. بابت همین دو تا مقاله(که یه موردش رو چاپ کردم و یکی در حال چاپه) هم دو نمره از پایان نامه بنده کسر کردند. لذا در داخل این وضعیت فجیع رو داریم که 5 سال ممکنه طول بکشه. وضعیت علم و چاپ مقاله با مشاهداتی که بنده داشتم در ایران بسیار اسف باره. من نظراتم رو مفصل راجع به علت کاهش مقالات بالا نوشتم ولی در این حوزه حرف خیلی زیاده و میشه چند کتاب در موردش نوشت. ضمن اینکه خروجی اساتید ایرانی هم برای من جای سواله که درس رو واگذار می کنند به دانشجو که بیا پرزنتیشن بده و در پایان نامه هم فرصتی ندارند و در داوری هم میفرمایند وقت نداریم که مقاله بخوانیم اینه که برای من سوال پیش اومده خروجی اساتید ما چیست؟ تا جایی که بنده اطلاع دارم اساتید خارجی نتونن با صنعت قرارداد امضاء کنن عذرشون رو میخان ولی در ایران وضعیت عجیبی است! (3353092) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۸:۴۱:۵۵
با مقاله نمی شه پیشرفت کرد. پیشرفت در سایه تکنولوژیه. تکنولوژی هم فیزیکی است نه چاپی. (3351910) (alef-3)
 
amir
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۱۶:۲۸
فشار بی مورد بر اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی یک نتیجه وحشتناک به دنبال دارد.

آماده شدن رزومه برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی و زمینه سازی برای فرار آنها از از کشور

و این یعنی اصلاح نژادی معکوس که سالها بعد این نتیجه را خواهد داشت

"آی کیوی ایرانیان در اثر ارسال بدون بازگشت بهترین دی ان ای کاهش یافته است "

آن سرمایه عظیمی که از ایران فرار میکند (به مدد آماده شدن رزومه برای دانشجویان) به جهنم.
با این مطلب چه می کنید؟
فرار سالانه 150 هزار ایرانی مستعد یعنی یک اصلاح نژادی برنامه ریزی شده با نتیجه ای وحشتناک. (3352007) (alef-13)
 
amir
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۱۸:۰۶
مقالات آی اس ای بد نیست. خیلی هم خوب است.
عدد سازی و آمار سازی بد است.
فشار بر هیئت علمی برای عدد سازی بد است. (تعداد مقالات ای اس ای)
فشار بر دانشجویان برای عدد سازی بد است. (3352023) (alef-13)
 
سینا
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۱۲:۳۱:۳۵
بله 2.5 پول چاپ مقاله بدی جالبه!

2 روز دیگه هم از یه جایی
سایتی که باید سالیانه 4 بار هر بار هم 20 مقاله منتشر کنه می بینی هر ماه و ماهی 200 مقاله منتشر کرده!

مشروط به اینکه سایت تقلبی نباشه. (3354989) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۲۵:۵۸
مقاله نویسی مانند داستان نویسی است. ابتدا باید سناریو معلوم شود. سپس با درست کردن داده ها و ارقام، آنها را در سناریو جا نمایی کرد!!!! (3352069) (alef-13)
 
دانشجو ارشد با 3 تا مقاله ISI
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۵۲:۴۸
به قول یکی از استادا علمی که به درد نخوره می شه مقاله! علمی که به درد بخوره می شه پتنت و اختراع تو شصت تا سوارخ قایم می شه می ره تو کارخونه ها!
کار دانشجو ها در دانشگاه شده یک مقاله خارجی رو بردارند یک قسمتشو عوض کنند دوباره چاپ کنند ... انصافا این تولید علمه ؟!! (3352164) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۸:۴۱:۰۹
خيلي از افرادي كه جوايز معتبر علمي گرفته اند مقاله چاپ كردند. حرف إستاد شما بي رَآه نيست اما كاملا هم درست نيست. (3353453) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۸:۴۲:۲۳
گل گفتي. اكثر تحقيقات جدي و بدرد بخور تو كمپاني ها انجام ميشه و بسيار هم مخفي كاري ميكنند و همه چي هم محرمانه است. همچنين مراكز تحقيقاتي نظامي آمريكا و پنتاگون هم يكي از مراكز اصلي توليد علوم وتكنولوژي است كه همه كارهاشون رو كاملا محرمانه نگه ميدارند. (3353456) (alef-1)
 
وب گرد
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۵-۰۶-۱۵ ۱۷:۱۰:۴۰
چه حرفی می زنی مگه هکه رشته ها کارخونه ای اند. مثل علوم سیاسی . ما باید نظر بدیم و اونم تو کتاب و مقاله ارزش داره....نه تو کارخونه. البته تو نهادهای سیاسی هست ولی اونجا کی به این چیزا کار داره بخدا (3921503) (alef-13)
 
احمد
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۵:۱۷:۲۹
البته چاپ مقاله و آن هم ISI اثرات مطلوبی دراه مثل

1- آشنایی فرد با حوزه ها و دستاورد های علمی رشته مربوطه
2- تسلط بیشتر بر زبان انگلیسی که هم اکنون زبان علم است
3- آشنایی با روش تحقیق و گزارش عملی

اما در کنار تحقیق باید نحوه استفاده از تحقیقات در صنعت و تکنولوژی کشور نیز مورد توجه قرار بگیره.

اما تحقیق باید در محیطی همراه با آرامش فکری و انگیزه و هدف انجام شود. متاسفانه با فشار بر اساتید و دانشجویان برای ارتقاء، و فارغ التحصیلی، اساتید به هر وسیله ای جهت افزایش مقالات خود متوسل می شوند و از طرفی وقت و آرامش خاطر لازم جهت یک تحقیق علمی با کیفیت را از دست می دهند.

همینطور برخی اساتید متمایل به پیاده سازی ، اختراع و فناوری و برخی متمایل به تحقیقات تئوریک هستند و باید مسئولین به این تفاوت سلایق را مورد نظر قرار دهند. حتی می توان در دانشگاهها اساتید پژوهشی استخدام کرد که وظیفه تحقیق دارند و اساتید آموزشی با خیال راحتتری به امر آموزش بپردازند. (به این شکل مشکل بیکاری مقطع دکتری را نیز مرتفع کرد)

به هر حال، نباید صرف ایجاد آمار، اساتید دانشگاهها به استثمار کشیده شوند و زیر سایه تهدید و بدون تشویق مادی و معنوی، مجبور به تولید مقاله باشند. (3353003) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۰۰:۴۳
1. مقاله ISI بله، ولي الزام آن براي مباحث ارتقاء يا ترفيع در رشته هاي علوم انساني با هيچ منطقي جور در نمي آيد. بويژه وقتي معلوم مي شود كه نشريات ISI براي خيلي از رشته ها به تعداد انگشتان يك دست هم نيست.
2. مشكل بزرگ دانشگاه هاي ما چاپ مقاله ISI نيست، بلكه عدم آشنايي اكثريتِ ما به شيوه نگارش كار علمي و رعايت امانت داري است. چه فايده دارد آمار تعداد مقالات بالا برود ولي اكثر آنها همراه با تقلب و ... باشد.
3. براي نوشتن مقالات باكيفيت لازم نيست محقق وادار به چاپ مقاله اش در نشريات ISI شود. بايد شرايطي قراهم بيايد كه نويسنده در نهايت آرامش فكري به تأليف مقاله يا كتاب بپردازد. ترس از عدم ترفيع يا ارتقاء يا استخدام باعث بهتر شدن كيفيت مقالات نمي شود.
4. در محيط هاي دانشگاهي بعضي از كشورها (مثل آلمان) كمتر كسي نام ISI راشنيده يا بكار مي برد، چرا ما بايد حتماً از اين "استاندارد" استفاده كنيم؟
5. خود نويسنده محترم هم معترف است كه نشريات ISI بي كيفيت هم وجود دارد ... (3351958) (alef-13)
 
شهرام
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۷:۱۴:۲۶
من تو آلمان در حال حاضر دانشجو فوق لیسانس هستم. جالب هست که اینجا حتی یک استاد با بالای بیست سال سابقه علمی شاید ۵ مقاله هم نداشته باشه. از دانشجوی فوق لیسانس مقاله نمیخوان. از دانشجوی دحترا شاید شاید یک مقاله بعد از پایان تز بخوان که اونم اجباری نیست. در ضمن مقاله بودجه میخواد نه مثل اینکه تو ایران ما با کپی ظرف یک هفته یا یکماه مقاله آماده میکنن!!!!! اینجا یه بودجه میزارن شاید یکسال هم طول بکشه!!!!!!!!!! (3353283) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۹:۱۹:۱۵
اینجا دانشکده داریم در یک دانشگاه معتبر اسمشو نمیارم معاونت اموزشیش در حال چاپ کتاب از ترجمه های دانشجو است و سالی چند کتاب چاپ میکنه. طرف 30 سال کار میکنه کتاب نمیتونه چاپ کنه یا نهایت یکی یا دو تا چاپ میکنه در این دانشکده هر چند روز یه کتاب دوستان میدن بیرون بعد میری میبینی اسم دانشجو هم روش هست! یا مثلا تکالیفی که میده همه به نوعی ترجمه است همه اینها رو جمع میکنه و کتاب تولبید میکنه! دانشجو من سراغ دارم که هر دو سه هفته یه مقاله تولید میکنه واقعا ادم متحیر میمونه که چه خبره. این وسط استادی هم که خوب کار کنه ولی کتاب نداشته باشه همه میگن نگاه کن فلانی ده تا کتاب چاپ کرده دکتر فلانی چیزی نداره! اخه ترجمه کردن و یا مقاله خارجی رو یه تغییراتی دادن و مقاله کردن علمه؟ اینقدر ما رو اذیت کردن من از دانشجوهای خوب اونجا بودم اگه بیان بگن دکترا بدون کنکور قبول شدی ماهی دو میلیون هم بهت میدیم بیا دکترا بخون به جان خودم قسم نمیرم چون محیط رو دیگه قبول ندارم. (3353506) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۰۰:۴۶:۲۶
شما احتمالا یا در دانشگاه ضعیفی درس می خوانید یا اینکه در دانشگاه شما دانشگاه تمرکز بر کارهای صنعتی است. درجه دانشگاه خود را در ارزیابی وزارت علوم چک کنید یا رتبه جهانی ان را ارزیابی کنید. ولی چیزی در حدود ۲ مقاله در ژورنالهای درجه اول حد اقل چیزی هست که یک استاد باید داشته باشد. به وب پیج دانشگاه های درجه اول سر بزنید. (3354087) (alef-1)
 
amir
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۰۱:۳۷
اصلاح نژادی معکوس
دهه هفتاد در دانشگاه صنعتی اصفهان دوره لیسانس را می گذراندم. آنروزها هدف همه ماها مهندس شدن و کار کردن بود و اکثر بچه ها در داخل ایران ماندگار بودند.
اما فشار دولت فخیمه برای خودنمایی باعث شد تا تعداد دانشجویان دکترا به یک باره چندین برابر شود و هرکدام مجبور باشند مقاله آی اس آی بدهند. مقالاتی که فقط یک ماحصل داشت.
"تشکیل رزومه برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی برای فرار از ایران"
و این یک نتیجه فاجعه آمیز دارد

اصلاح نژادی معکوس با از دست دادن دی ان ای های بهتر و نتیجتا باید منتظر باشیم تا سالها بعد بگویند

آی کیوی ایرانی ها از متوسط جهانی پایین تر است.

چون در طی سالیان بهترین نسل ایرانیان از آن فرار کرده اند.

چون آمار سازان دوست دارند به آمارها افتخار کنند. (3351961) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۰۲:۰۱
خیلی جناحی و با حقد و کینه نوشته بودین! دوست عزیز، از دیدگاه من که 7 تا مقاله ای اس ای Q1 و ًQ2 چاپ کردم تا حالا، نوشتن مقاله ای اس ای یعنی پرستیژ علمی! ولی این پرستیژ، باید خروجی یک پروسه علمی مورد نیاز جامعه و محصول جانبی اون باشه نه هدفش! بنابراین باید پژوهش ها به سمتی بره که ما نیاز علمی جامعه رو برطرف کنیم و تولید تکنولوژی بکنیم و درکنارش مقاله هم بنویسیم نه اینکه مقاله بشه هدف پژوهش! متاسفانه به دلیل اینکه زیرساخت ارتباط دانشگاه و صنعت برقرار نیست، مقاله های ما الان بیشتر رو پروژه های تحقیقاتی تخیلی و نیمه تخیلی!! هستش و بقولی شدیم افتابه لگن هفت دست، ولی شام و نهار هیچی! (3351962) (alef-13)
 
دكتر صفورا كلباسي مقدم
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۰۴:۲۳
با سپاس از نويسنده محترم. جهش علمي و پژوهشي و تحقيقاتي دانشگاه ها و قطب هاي تحقيقاطي و دانش بنياد كشور در دهه گذشته اعجاب آور بوده و نمايه آن در "ايران ساينس اينترنشنال" ISI مورد استناد قرار گرفته است. تصديق بايد كرد كه با وجود تحريم ها و ساير مشكلات پيشزفت هاي مهم و قابل ملاحظه اي صورت گرفته و به حول و قوه الهي در آتيه هم صورت خواهد گرفت. (3351970) (alef-13)
 
amir
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۱۱:۳۸:۴۲
خانم دکتر همون تحقیقاطی که شما فرمودین ما رو به اینجا رسونده. کلا تحقیقاط رو اینجوری نمی نویسن. (3354829) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۰۶:۳۱
1- عوامل پیشران هنوز منتفی نشده اند. و کمی تقلیل یافته اند. ولی عملا اجرایی هم نشده اند. مئلا برای دانش آموختگی دکتری آیین نامه گفته یک مقاله علمی - پژوهشی ولی هیچ دانشگاهی در کشور نیست که مقاله ی غیر isi قبول گند.
2- در بررسی دیگر میزان استانادها به مقالات ایرانی مورد توجه قرار گرفته است که باعث شرمندگی بوده است. در دنیای امروز هم موثر بودن مقالات بررسی می شود نه تعداد از این نظر ایران فوق العاده صعیف است بنابراین باید جلوی این موج گرفته شود تا اسم ما به تولید کننده بی کیفیت مقاله معروف نشود (3351976) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۱۹:۴۰
نتیجه‌گیری‌های انتهای مقاله خوب بود.
فرآیند زمان‌بر چاپ مقاله قابل توجه بزرگانی است که به بهانه افت رشد علمی استیضاح یکی از بهترین وزرای علوم این مملکت را کلید زدند و هنوز هم نپذیرفته‌اند که این مشکل را چه عزیزانی بنیان گذاشته‌اند.
البته اجبار دانشجو به چاپ مقاله خوب وقتی موجه است که اساتید محترم حداقل خودشان یکی دوبار این کار را با موفقیت انجام داده باشند (که بسیاری نکرده‌اند) نه این که از دانشجو بیگاری بکشیم تا برایمان مقاله بدهد و مسئولین به آن افتخار کنند و استاد با آن ارتقا پیدا کند و دانشجوی بیچاره بعد از مشقت فراوان در چاپ مقاله در بهترین مجله در حوزه تخصصی خود حتی مجبور باشد حق چاپ مقاله را هم از جیب مبارک خودش بپردازد (علاوه بر جریمه‌های مالی که دانشگاه بابت تاخیر در فارغ التحصیلی دریافت می‌کند! به خلاف دنیایی که در آن دانشجویان عمدتا با استعداد، در حین تحصیل هزینه زندگی خود را از استاد و یا دانشگاه دریافت می‌کنند). (3352042) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۴۶:۲۴
مشکل اینه که خیلی از این مقالات نه به درد دنیا میخورن نه آخرت...استاد فقط میخاد دانشجوش مقاله بده همین...کار نداره این موضوع اصلا به درد بخور هست یا نه...در واقع اصلا نمیدونه دانشجوش چه مقاله ای آماده کرده فقط اون تائیدیه چاپ یا پذیرش مقاله که اسم استاد داخلشه و برای استاد امتیاز میاره مهمه...متاسفانه سطح دانشگاههای ایران پایینه و برای تحصیلات تکمیلی توصیه میکنم حتما برین یه دانشگاه معتبر در یک کشور پیشرفته و تراز اول...اینجا تحیلات تکمیلی وقت تلف کردنه (3352153) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۲۳:۴۰:۰۱
دقیقا همین طوره. من یک مقاله نوشتم استادم اصلا نمی فهمید چی نوشتم. داده بود به اون یکی دانشجوی ترم بالاترش که بخونه. اون هم می اومد پیش من می گفت که استاد از من بیگاری می کشه و مقاله تو را داده من بخونم!!! خودش هم تمام وقت در خدمت کارهای اجرایی تشریف دارن. میگن کارهای اجرایی بعد از دانشجو دکتری گرفتن بیشترین افزایش رتبه را برای استاد تمام شدن داره. خلاصه وضع تحصیلات تکمیلی در ایران خرابه. اساتید به روز نیستند. به روز که هیچ. به سال هم نیستند. دارن مطالب 20 سال پیش را به ما درس میدن. اون هم به زور. مثلا دارن شیوه ساخت کالسکه را به ما یاد میدن و بعد ما مجبوریم بریم متناسب با روز مقاله بنویسیم. اصلا در ایران ما «استاد راهنما» به معنای واقعی اش خیلی کم داریم همون طور که «دانشجوی دکتری» واقعی هم خیلی کم داریم. مقاله آی اس آی هم شده یک بازی. چطوره که در هر موردی که کشورهای بیگانه از ما تعریف می کنند می گین توطئه توی کارشونه اما در این مورد می گین که ما پیشرفت علمی داریم. بابا این ها دارند ما را فریب می دن. پشت سر به ما می خندند. (3354001) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۲۳:۵۱:۱۶
من که فکر می کنم این بحث مقالات آی اس آی که اینها برای ما آمار می دن و می گن پیشرفت کردین یک کلاه بزرگی است که دارن سر ما می ذارن. بابا دیگه بقال سر کوچه ما هم فهمیده که این تعداد مقالات هیچ وقت ملاک پیشرفت علمی نبوده و نیست. مثل قضیه نرخ تورم است دیگه. نرخ تورم را پایین آوردن به قیمت رکود وحشتناک. حالا آمار مقالات ما هم بالا رفت به قیمت بی محتوا شدن و تاثیر اندک این مقالات. کلی دانشجوی دکتری بیچاره برای گرفتن مدرک مجبور شدن که روی به کارهای سطحی و زودبازده بیارن. کلی استادیار بدبخت برای جلوگیری از اخراج شدن و تبدیل شده به پیمانی به جای این که بنشینند یک کار درست در بیارن رفتن 10 تا مقاله آبکی و به درد نخور نوشتن. کلی استرس به دانشجو و استاد دادیم. برای چی؟ برای «آمار»!!!. نمی شد بگی که استاد باید در مدت 5 سال یک مقاله خوب در بیاره. اگر این را گفته بودیم الان بهتر نبود؟ اصلا خود بحث مقاله نویسی را هم ما به بازی گرفتیم. مقاله را به عنوان یک ابزار و وسیله برای ارائه تفکرات عمیق به کار می برند نه به عنوان هدف. اصلا یک حرف دیگه. چرا بعضی از بهترین دانشگاه های همون کشور (که مرگ برش) شرط مقاله برای دانشجو و استاد وجود نداره؟! من قصد ندارم که اساتید توانایی که مقاله هم خوب می نویسند را تخطئه کنم. بسیار هم قوی هستند اما ایراد این جاست که مقاله بشود «هدف». بشود معیار رشد علمی. این آمارهای کمی را بریزید دور و روی به کیفیت بیاورید. مغزهاتون را استخدام کنید برای شناسایی و حل مشکلات کشور. در زمینه علمی هم روی به کارهای اساسی بیاورید. این وقت این جوان را صرف کارهای سطحی کردن چه سود؟! (3354017) (alef-1)
 
ثريا دالغين
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۵۱:۳۸
نكات بجا و جالبي بود. در تداوم صحبتهاي جناب دكتر و در مقام يك شاگرد سوالي از محضر خواننده ها دارم:توليد علم در هر كشوري به طور نرمال بايستي به افزايش سطح رفاه و يا ارتقائ كيفيت زندگي كمك كند.يعني وقتي اختراع و يا پروژه اي علمي با معيارهاي استاندارد جهاني توليد ميشود پس قابل تجربه و تسري به حيات بشري است و صد البته كه كوچكترين لمس علمي زندگي اجتماعي بشر را ممنون خواهد نمود اما باوجود "رشد موشكي" علم در ايران نميدانم چرا هيچ تغيير مثبتي در سطح اقتصادي و اجتماعي و سياسي و ... جامعه ايجاد نشد و حتي در برخي حيطه ها "پسرفت موشكي" داشتيم! يعني كدام فاكتور تاثير گذار در كشور ما هست كه ميتواند فرمول استاندارد شده پيشرفت را 180 درجه بچرخاند و نتيجه را معكوس كند؟! (3352163) (alef-13)
 
یک دانشجو
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۳:۴۸:۱۰
نکته مهمی که در پاسخ به سوال شما باید به آن توجه داشت، این است که برابر دانستن تولید مقاله با تولید علم اشتباه بزرگی است. مقالاتی که رشد علمی کشورمان را موشکی کرده را جملگی نمی توان تولید علم دانست. بیشتر مقالات چاپ شده برای هدفی به غیر از کاربرد برای مملکت نوشته شده، و هدف از آن را ارتقای اعضای هیأت علمی می توان دانست. اگر قصد و نیت پیشرفت کشور و بهبود زندگی مردم بود با 10 درصد مقالات تولیدی نیز می شد به ان دست یافت. (3352730) (alef-1)
 
ثريا دالغين
۱۳۹۴-۰۹-۰۹ ۰۸:۰۶:۳۳
متشكرم. (3356583) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۰۹:۵۸:۰۸
رشد علم وقتی معنا مییابد که در سطح و زندگی مردم نمود یابد و الا روی کاغذ فقط واسه پز در کردن خوبه (3352181) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۰:۵۱:۵۸
مقاله دادن، فقط و فقط به درد خارجی ها میخوره که دستاورد های مقالات رو میکنن تکنولوژی! ما که همه چیزمون ( از آزمایشگاه ها گرفته تا کیفیت دروس آموزشی ) در رشته های فنی 50 سال عقب هست از دنیا، چه فایده ای داره فشار بذاریم رو گرده ی دانشجو بگیم باید فلان تا مقاله بدی؟ چه دردی از ما دوا میکنه این مقاله دادن؟ بهترین کاری که تو وزارت علوم شده، اینه که امتیاز های کتره ای حذف شده! حیف از فرجی دانا که مجلس قدرش رو ندونست! (3352282) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۱:۲۴:۰۸
رشد علمی را برای اینکه برای توده مردم باور پزیر باشد با ید در جهت ارتقای کیفیت محصولاتی که مردم مصرف میکنند. خود را نشان دهد من نمی دانم این چه رشد علمی است که محصولات داخلی روزبروز از نظر کیفیت عقب نشینی میکنند. و مثل عینی ش هم خودرو . اگر ما رشد علمی کرده ایم چرا خودروهایمان روز بروز بی کیفیت میشود . شاید بگویند که در این رشته پیشرفت نداشته ایم و باید بدانیم که علوم یک زنجیر به هم پیوسته است و پیشرفت علمی آن است که در تمام رشته ها پیشرفت کنیم هر چند این پیشرفت ممکن است برای تمام رشته یکسان نباشد (3352332) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۱:۴۷:۰۷
پس چطور است که یک دانشجوی دکترا باید در طول 4.5 سال تحصیلش دست کم 2 مقاله ISI داشته باشد؟
یا یک دانشجوی فوق لیسانس برای اینکه پایان نامه را 20 شود، حتماً باید یک مقاله علمی-پژوهشی داشته باشد؟ (3352399) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۱۸:۵۶:۴۳
ای کاش الف یک گزارش از علوم تحقیقات رشته ی زبان تهییه کنند که چطور بی منطق مانع دفاع دانشجویان میشوند. چاپ ای اس ای در علوم انسانی سخت است. تعداد انگشت شماری بعد از اینکه بیست سال از دکتری شان گذشت توانسته اند ای اس ای چاپ کنند. بیست سال بعد از دکتری نه در طی چهار سال دکتری... آقای دکتر میرزاده کمی توجه و انصاف (3355900) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۱:۴۹:۲۰
این رشد علمی در کجای صنعت ، تولید، کشاورزی و... خودش را نشان داده؟! (3352402) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۸:۴۳:۵۳
در توليد پرايد خودشو نشون داده ديگه. (3353457) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۱:۵۲:۳۸
چاپ مقاله برای همه دانشگاه ها و دانشجویان دنیا مهمه. رشد هم در همه دانشگاه های دنیا گاهی تند و گاهی کند می شه. اصلا ذات رقابت همینه
نکته اینجاست که اصولا کار پژوهشی و حالا تبدیل خروجی اون به عنوان مقاله که نشون می ده داورهای بین المللی هم کار رو تایید کردند شغل محسوب نمی شه.
پشتوانه مالی به صورت اینکه موسساتی به یک پروژه پول بدهند خیلی فعال نیستند هنوز و بنابراین تنها انگیزه جوانان از چاپ مقالات، پر شدن رزومه برای پیدا کردن شغل پژوهشگری در دانشگاه های خارجی هست که کاملا منطقیه. (3352407) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۲:۱۹:۵۸
توجه داشته باشید که تولید علم مساوی با تولید مقاله نیست! آنچه که طی سالیان اخیر در کشور ما اتفاق افتاده از مقوله اخیر است یعنی تولید مقاله! ما با تولید علم سالهای سال فاصله داریم .... (3352475) (alef-1)
 
حامد
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۲:۲۱:۱۴
برخلاف نظر نویسنده محترم امروز متاسفانه فرهنگ داشتن مقاله بلای جان نظام آموزش عالی کشور شده است. زیرا در کشورهای پیشرفته یا حتی برخی کشورهای همسایه مانند ترکیه ابتدا یک مشکل کشور و جامعه در قالب یک طرح پژوهشی شناسایی و علاج می شود و سپس از درون آن مقالات مختلف مستخرج می شود. ولی در کشور ما متاسفانه مقالاتی چاپ می شود که نه مشکلی از جامعه و کشور برطرف کرده و نه به درد کس دیگه ای می خورد. نمونه آن تعداد کم ارجاعات به مقالات محققان ایرانی است. در حالیکه اگر سرعت تولید علم در کشوری بالا باشد باید نتیجه این پیشرفت ها در زندگی روزمره مردم بروز پیدا کند. همچنین، وجود سیاست های تشویقی در زمینه تعداد مقالات موجب شده است تا در بسیاری از دانشگاه های ما آموزش صحیح و مناسب دانشجویان بخصوص دانشجویان کارشنسی رها شده و تنها به جنبه پژوهش پرداخته شود. نتیجه این کار نیز کاهش دانشجویان زبده در مقاطع بالاتر است که مانند دانشجویان سالهای قبل قادر به انجام کار تحقیقاتی نمی باشند زیرا اصول اولیه رشته خود را نمی دانند.
بها دادن زیاد به تعداد مقالات ISI باعث شده است که اگرچه برخی از اساتید و دانشجویان ما دهها و شاید صدها مقاله ISI دارند و بعضاً اساتید پرفسور هستند اما بسیاری از مباحث اولیه رشته خود را نمی دانند و در صورتیکه مشکلی از مشکلات کشور به آنها ارجاع دهند، انگشت به دهن می مانند. همچنین نتیجه این سیاست ظهور موسسات غیرقانونی و زیرزمینی برای چاپ مقاله در قبال دریافت پول می باشد که هر آدم منصفی می تواند با مراجعه به خیابان انقلاب تهران مشاهده کند که بدون هیچ پروایی در حال تبلیغ هستند. (3352478) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۲:۲۴:۰۹
انهایی که میگویند پنج سال طول نمیکشد به این نکته توجه ندارند که مقاله حاصل یک پروژه تحقیقاتی است. از رمانی که به اصطلاح پروژه کلید بخورد تا روزی که مقاله چاپ شود قطعا پنچ سال طول میکشد البته مگر اینکه پای داده سازی و تقلب های دیگر در میان باشد!!!!!. (3352492) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۲:۳۴:۴۸
متاسفانه موضوع مقالات ISI و پایان نامه ها خیلی در وضع بدی قرار داره .
واقعا مواردی که تهیه میشه با صنعت و خدمات کشور ما سازگار نیست . ما باید به سمت پایان نامه هایی پیش بریم که در کشور قایل اجرا باشند . حضرت آقا هم خوب در این مورد تاکید داشتند .
فقط شدیم ماشین چاپ مقاله . علم بدون عمل ...
میدونید اگر به جای الزام چاپ ISI الزام اجرای پایان نامه با ساز و کار های مشخص در صنایع بزرگ می بود چه تحولی ایجاد میشد ؟؟ (3352522) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۲:۵۱:۱۱
دانشجویان مهمترین مساله شان برای چاپ مقالات آی اس آی فرار از کشور است بنابراین کمبود مقالات آی ای آی در یکی دو سال اخیر نشان میدهد عده ی کمتری به فکر فرار هستند!!!! (3352575) (alef-3)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۶:۱۲:۰۶
بیشتره شبیه اخراجه تا فرار
کسی که بهش کار ندن و جایی نداشته باشه در واقع اخراج شده محسوب میشه (3353135) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۰۰:۰۴:۰۵
اولا فرار نیست و تحصیله یه عده هم بر می گردن با وجود مشکلات، دوما کمتر که نشده بیشتر هم شاید شده باشه (3354041) (alef-1)
 
یک هیات علمی
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۳:۲۳:۰۰
مقاله با نمایه ISI می تواند یک معیار باشد اما نباید بعنوان تیغ از آن استفاده کرد. الان یک مسابقه ای بین برخی از اساتید به وجود آمده برای دادن مقاله ISI و فشار آن هم بر روی دانشجو است.
در اینجا یک شکاف طبقاتی بزرگ هم وجود دارد. طبیعی است که دانشجویان نخبه بیشتر در چند دانشگاه مطرح کشور هستند لذا تعداد مقالات اساتید در همین دانشگاه های مطرح خیلی بیشتر از سایر دانشگاه هاست. به شکل اتوماتیک، اساتید در دانشگاه های معروف تر شانس مقاله بیشتری دارند. لذا شکاف هر لحظه بیشتر و بیشتر می شود...
جالب است که اکثر تصمیم گیرندگان هم از همین دانشگاه های معروف تر هستند و شرایط دانشگاه هی شهرستان و دانشجویان آنها را اصلا درک نمی کنند. می خواستم بدانم همین اساتیدی که در دانشگاه های معروف تهران انبوهی از مقالات ISI را دارند اگر در یک دانشگاه شهرستان بودند با آن دانشجویان چند مقاله داشتند.
متاسفانه ما دچار افراط و تفریط هستیم. به اندازه ای که در ایران ISI ملاک قضاوت شده، خود پدبد آورندگان آن و کشورهای غربی روی آن تعصبی ندارند و تنها معیار قضاوت آنها نمی باشد (3352657) (alef-1)
 
دانشجوی دکتری
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۳:۳۴:۵۶
ISI بودن یا داخلی بودن مقاله در صورتی که کاربردی نباشد به هیچ دردی نخواهد خورد، و فقط اتلاف بودجه مملکت و ریختن آن به جیب برخی از اعضای هیأت علمی است که در اتاق خود نشسته و به تولید مقاله (!!!!) مشغول هستند.
بماند آنکه تب مقاله نویسی توانسته اشتغال زایی پنهانی در حوالی میدان انقلاب بوجود آورد!!! (3352693) (alef-1)
 
Atabak
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۳:۳۸:۲۷
7 سال پیش که پروپوزالم را می نوشتم رفتنم پیش معاون پژوهشی دانشگاه و گفتم می خواهم ساخت کار کنم و با صنعت هم قرارداد می بندم که هم برای صنعت خوبه و هم برای دانشگاه رزومه خوبی میشه به شرط اینکه شرط ISI رو از دفاع بردارین. بعد از کلی بحث گفت برو مقاله بده.
2 سال پیش دو تا از مقالاتم قبول شد. تمام ریفرها برای مقاله هایم همه از آمریکا و اروپاست. آخه این مقاله ها به چه درد من و کشور خورد. (3352700) (alef-1)
 
Ali
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۳:۴۷:۲۰
تفاوت مهمی هست بین تعداد مقالات و رشد تعداد مقالات. کاهش "رشد" تعداد مقالات کاملا طبیعی است (بر خلاف کاهش تعداد مقالات). ۱۵ سال قبل تعداد مقالات علمی ار ایران در مقایسه با کشورهای هم پایه علمی بسیار کم بود. از همان زمان ما "رشد" قابل توجهی را شروع کردیم تا اینکه "تعداد" مقالات ما به حد معقول و متناسب با جمیعت علمی کشور رسید. مثلا تعداد مقالات ایران در حدود "۱۰ برابر" کمتر از ترکیه بود و الان حدودا مساوی است. بدیهی است که از اینجا به بعد "افزایش" تعداد مقالات روند کاهشی به خود میگیرد که جای نگرانی نیست. از حالا به بعد باید به افزایش کیفیت مقالات پرداخت. مثلا باید به منحنی تعداد ارجاعات علمی به مقالات ایرانی که در شرایط فجیعی در مقایسه با کشورهای هم سطح دارد دقت کرد و آن را ارتقا داد. (3352724) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۴:۵۸:۳۹
ISI یه استعماره
البته یه استعمار علمی
اینکه آمدند برای اینکه جایگاه یه نفر را از نظر علمی بالا نشان بدهند و میگویند که حتما باید مقاله ISI داشته باشه
حالا ما نمیدونیم این فردی که مقاله داده و جایگاهش بالا هم رفت کجای دردهای این مملکت را درمان کرده
یه استعماره چون با اون دارند رشد علمی یه کشور را بالا نشون میدهند ولی ما که تو این رشد "خیره کننده" علمی پیشرفتی برای کشورمون ندیدیم

یه استعماره چون خیلی راحت بدون صرف کمترین هزینه برای غربی ها دارند یه عده جوان و دانشمند ما را مجبور میکنند که روی یه سری مسائلی کار کنند و خیلی راحت حتی با دریافت هزینه چاپ مقاله تمام نتایج و علمی را که بدست آوردند را در اختیار اونها قرا بدهیم (3352940) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۵:۱۶:۳۷
ما رشد علمی خوبی داشته ایم که مقالات مهم ای اس ای شاخص آن است. اگر رشد صنعتی نداشته ایم به علت این است که سیاست بین المللی خوبی نداشته ایم و بازار را از دست داده ایم. مرفه ترین کشورها در رتبه های برتر تولید مقاله از نظر تعداد قرار دارند. (3353001) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۲۱:۳۶:۳۸
حداقل در رشته های فنی بدون رشد صنعتی تولید علم گسترده غیرممکنه. چون اصلا دانش فنی بسته به نیاز صنعت تولید میشه و باز بسته به نیاز صنعت اصلاح میشه تا یک چیز بدرد بخور ازش دربیاد. وگرنه هرکسی میتونه توی خونش بشینه خیال بافی کنه و هزار جور اختراع و اکتشاف روی کاغذ بیاره! این میشه رمان نویسی نه تولید علم! (3356154) (alef-13)
 
ازمابهتران
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۷:۰۱:۱۱
همه چیز جعلی و قلابی شده! حتی رشد علمی کشور! کدوم مقاله مشکلی از کشور حل کرده؟! آیا ایران تولید کننده صنعتی شده؟! اگر این مقاله ها نشانگر رشد علمی کشور بود، هنوز بعد از بیست سال پراید، اونهم با کیفیتی بدتر از روز اول، تولید نمیشد! (3353257) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۰۰:۰۴:۴۲
رشد علمی گفتن نه رشد صنعتی که ناشی از مدیریت قوی است (3354042) (alef-1)
 
ازمابهتران
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۱۲:۱۹:۵۸
تفکیک بین رشد علمی و رشد صنعتی معنا نداره! صحبت از علوم تجربیه نه انسانی! در دنیای امروز حتی توسعه علوم انسانی بدون پیشرفت صنعتی بیهوده است؛ مگه دنبال تمرین ذهنی هستیم؟! (3354942) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۷:۳۲:۵۴
باید یاد بگیریم رشد علم با رشد تعداد مقالات نمایه شده یکسان نیست.
متاسفانه اهل استفاده از تجربیات دیگران هم نیستیم.
یک روز ISI بودن ملاک کیفیت شد، بعد ضریب تاثیر و حالا رده‌بندی SJR

چرا در مورد سطح کیفی مقالات تحقیق نمی‌شود؟
چرا با تخلفات دانشگاهی مقابله می‌شود؟
مقالات مظلوم ISI ؟! چند نفر متقلب بی‌سواد را می‌شناسید که علیرغم اثبات تخلفات آکادمیک نام پژوهشگر نمونه را یدک می‌کشند؟
بر سر کیفیت تدریس چه بلایی آمده است؟
یک استاد چند دانشجوی ارشد و دکتری را می‌تواند مدیریت کند و در عین حال واحدهای موظفی را هم داشته باشد؟
اساسا ظرفیت دانشگاه‌های ما از نظر امکانات (چه سخت‌افزاری و چه اعضای هیئت علمی) اجازه‌ی پذیرش چند دانشجوی تحصیلات تکمیلی را می‌دهد؟ (3353316) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۲۱:۳۸:۱۵
ریشه اصلی مشکلات در دولتی بودن اقتصاده که در مدرک گرایی و مقاله گرایی خودش رو نشون میده. (3356159) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۱۹:۴۲:۴۹
اینجا برا مقاله اصلا بودجه نمیدن من پایان نامه ام رو دست خالی و بدون راهنمایی استاد راهنما کار کردم ایشون فقط چند تا امضاء کردن من برای نمونه گیری دست خالی رفتم حتی استاد راهنما کوچکترین تلاشی نکرد چند نفر رو به من معرفی کنه که بتونم مصلحبه کنم تمام شرکتها حاضر به مصاحبه نبودن با بدبختی کار رو انجام دادم. فرایند اینطور بود که عنوانم رو انتخاب کردم و بعد اینکه کارای رسمیش شروع شد اسنتاد راهنما فقط میگفت په فصل یک چی شد؟ فصل دو رو بفرست و...شما بگو این ادم یک کار مثبت بکنه نکرد همه کارهاش هم تخریبی و در جهت تخریب تحقیق بود و اصلا نظرات سازنده نداد.میدونستم که حتی عنوان تحقیق رو هم نمیدونه اما هر بار با دیدن پایان نامه تظاهر میکرد که میدونه. نه بودجه ای دادن و نه استاد راهنما کمکی کرد. به نظرم یه نظر سنجی یا نظر خواهی یا یه مکانیزمی برای فیدبک بذارن که اساتید رو بشه کنترل کرد که وضعیت اینقدر فجیع نشه. از 100 درصد 1 درصد هم رضایتی ار سیستم اموزشی ایران ندارم. بیچاره این دانشجوهای پشت کنکور نمیدونن چه خبره و چقدر اذیت میشن ب رای قبول شدن در موسسه ای که به اندازه دبیرستان هم براشون بار علمی نخواهد داشت. (3353545) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۲۲:۲۸:۴۳
در ايران همه چيز خوب است طبق آمار!!!!

آمار رو هم مسئولين محترم ميسازند (3353838) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۲۳:۱۱:۳۲
این نهضت به اصطلاح تولید مقاله هم همانند عمده مسایل دیگر ما ایرانیان به خودش را با دو خصیصه نه چندان غرور آمیز فرهنگی ما ایرانیان تطبیق داده است. این دو معضل عبارتند از: (۱) چشم و هم‌ چشمی (۲) سیستم ارباب و رعیتی که قرنها در خون و گوشت ما ریشه دوانده است. نتیجه آن شده است که آنچه که کم یافت می‌شود، دلدادگی به علم است و دغدغه کشف حقایق، و آنچه که وافر شده است، عطش دراز کردن لیست مقالات و ارجاعات از طریق استثمار زیر دستان یا طرق دیگر است. کانه اصلا علم یعنی همین کاغذ سیاه کردن‌های بی حاصل ما که اسمش را گذاشته‌ایم «مقاله چاپ کردن».

در طول این به اصطلاح نهضت رشد علمی، رده‌ای از «پروفسور‌» ها در کشور ما شکل گرفتند که بر دوش ۱۱۰ هزار پی‌اچ‌دی فاقد شغل در کشور ایستاده‌اند!! پروفسور‌های عظیم‌ الشانی که اگر کرسی و رعیت‌های آنها (دانشجویان بی‌جیره و مواجب) را از آنها بگیریم، قادر نیستند حتی یک مقاله تک مولفی بنام خودشان و با زحمت و پژوهش شخص خودشان‌ منتشر کنند. تا کجا می‌خواهیم پی‌اچ‌دی تولید کنیم؟ وقت آن نرسیده که این تولید کمتر شود، و به جای آن همین پی‌اچی‌دی هایی که تولید شده‌اند‌ و مهمتر از همه استادان عالی‌مقام خودشان دست به قلم و آچار و آزمایش بشوند و پژوهشگران کارآزموده درگیر تولید علم شوند؟

سیستم فعلی تولید علمی ما مبتنی بر دانشجویان دکتری و پسادکتری است. دانشجویان دکتری و پسادکتری هم چهار پنج سال زندگی‌شان صرف آن می‌شود که یک چیز بسیار ساده و کوچک را یاد بگیرند، و اگر نابغه غیر عادی نباشند، قادر نخواهند بود کار قابل توجهی انجام دهند. کشف‌های مهم علمی که فهم بشر از دنیا را تغییر داده، توسط دانشمندان کار آزموده و سالخورده‌ انجام شده که خود دست به قلم یا دست به آزمایش بوده‌اند و سالیان سال تا سنین پیری دست از پژوهش برنداشته‌اند، نه «مدیرانی» که سرلشگر یک عده رعیت بنام دانشجو یا پست‌داک (محقق پسادکتری) هستند و از تمام جزییات علمی که تحت فرمانشان انجام می‌شود منفک هستند.

در نتیجه سیستم جاری، افرادی در سیستم علمی ایران جایگاه‌ به اصطلاح «دانشمند» بودن را در دست گرفته‌اند که بعضا موضوع‌ بسیاری از مقالاتی که بنام شان و توسط رعیت‌هایشان چاپ می‌شود را نمی‌دانند و قادر نیستند حتی چند تا دانشجوی دکتری را در مورد جزییات آن مقالات قانع کنند!! و اساسا هیچ گاه هم وقت ندارند که به کار علمی بپردازند! بالاخره مدیریت کردن ده-بیست رعیت کار آسانی نیست و همه زمان آدم رو می‌خورد. قبح این رویه ریخته است و کشور دارد پر می‌شود از پروفسور های سرلشگر! ترس من از آن است که این گروه آنچنان متکثر بشوند و با پول‌های نفتی آنچنان فربه‌ شوند که معنای علم را دگرگون کنند و علم بشود سیستم ارباب و رعیتی که به جای اینکه دانشجو بر دوش استاد بایستد تا افق‌های بالاتری را ببیند، استاد از ایستادن روی آینده دانشجویان قدش بلندتر بشود.

نتیجه این رویه آن شده است که سطح علمی ما در سطح دانشجویان دکتری مانده است!! چون موتور اصلی این به اصطلاح تولید علم (یه با بیان دقیق‌تر تولید مقاله) دانشجویان دکتری هستند.

ما باید یک نسلی ایجاد کنیم که علم را مستقیما دانشیاران و استادان با زحمت شخصی شان تولید می‌کنند. اگر چنین نسلی متکثر شود، سطح سواد و علم کشور را محققین کارآزموده که دو سه دهه از دکتری‌شان می‌گذرد شکل خواهند داد، نه دانشجویان دکتری که درگیر مسایل اولیه و هنوز در ابتدای یک راه دراز هستند.

مکانیزم حدودی ایجاد این رویه هم نسبتا روشن است: کافی است‌ شروط ارتقاء را تغییر بدهیم و از همه کسانی که استاد تمام‌ می‌شوند تقاضا کنیم دست کم ده-بیست‌ مقاله در طول زندگی‌شان به تنهایی و بدون به کار گرفتن‌ خدم و حشم منتشر کرده‌باشند که مطمین شویم اگر روزی کرسی و رعیت‌شان از ایشان گرفته شود هم هنوز قادرند کار علمی بکنند.

س. ا. جعفری
دانشیار فیزیک، دانشگاه صنعتی شریف (3353950) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۲۱:۴۱:۰۸
مشکل اصلی در صنعت و اقتصاد ماست که باعث شده علم و دانش هم فقط برای مدرک و آمار استفاده بشه و نه اقتصاد (3356167) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۲۳:۳۲:۰۷
واقعا از نویسنده متن تعجب میکنم. همه فهمیدن که در این سالها تاکید روی نوشتن مقالات ISI و شرط گذاشتن وجود این ها برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی و ارتقاء اساتید چیزی در حد فاجعه را در کشور ما رقم زد. دانشجو و استاد به جای این که بروند روی موضوعی کار عمیق و اساسی کنند و طبعا در صورت دست یافتن به نتیجه، کارشان را در قالب مقالات علمی به اطلاع دیگران برسانند (معنای مقاله هم در همه جا همین است. مقاله وسیله است ابزار است و نه هدف. انیشتین هم مقاله می نوشت اما نه به عنوان هدف. بلکه مقاله وسیله ای است برای تعامل با دیگر پژوهشگران) رفتند به سوی این که چه کنیم که از دل چهارتا مقاله به زور (دقت کنید که به زور. آخر یک کار تحقیقاتی عمیق نیاز به چندین سال کار مستمر و عمیق است) یک مقاله در بیاوریم. استرس شدید این حالت برای دانشجو و استاد مانع شکل گیری یک رشد علمی ارزشمند بوده و هست. این شد که ما با سیاست هایمان همه چیز را به بازی گرفتیم. تعداد مقاله بالا رفت. ولی شما بروید ببینید که میزان تاثیر گذاری این همه مقاله ما در بدنه علم دنیا چقدر بوده است؟؟؟؟!!!!! بروید خودتان تحقیق کنید. (و خواهش می کنم که صحبت از مریم میرزاخانی نکنید که ایشان در سیستم ما کارشان را انجام نداده است). نمی شود سر را زیر برف کرد. ما در آن سال ها از نظر تعداد مقالات رشد کردیم ولی رشد علمی چندانی در میان نبود. آن چه که بود رشدی در زمینه در آوردن مطالبی زورکی از دل مقالات دیگران بود. آن هم با استرس فراوان و بعضا با رشد وحشتناک موسسات نوشتن مقالات. اسم این را نمی شود پیشرفت علمی گذاشت. می شود؟؟ لطف کنید نظرتان را بفرمایید. ممنون. (3353988) (alef-1)
 
جام
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۲۳:۳۳:۵۱
بنده نزديك به ٢٠ سال است در يكي إز دانشگاه هاي مطرح كشور فعاليت علمي و پژوهشي دارم
إز قضا تحقيقات بسيار مفصلي نيز بصورت شخصي در خصوص رتبه بندي و در اصطلاح citation أسانيد داشته ام نتايج اين برأسي ها برأي بنده اين مسأله را مشخص نمود كه
غالبا بسياري إز نويسندگان مقالات نه تنها توانايى مكالمه بلكه حتي توانايى ترجمه و مطالعه مقالات
لاتين را نداشتند و تنها با فني بنام توليد مقاله آشنايي و يا مهارت داشتند
كه حتي گاهي با تعجب إز پذيرش مقاله در حيرت بودند

و پس إز گذاشتن اين سالها به تنها نتيجه اي كه رسيدم پژوهش در ايران فقط برأي پژوهش است
و ديگر هيچ كه نه به توليد منجر مي شود نه اختراع
و اين يعني همان بازيچه سايتهايي مانند scopus و يا web of science قرار گرفتن
كه البته بازيچه بودني در خور توجه كه قشر فرهيخته دچار آن شده است و مي توان گفت
يك نوع عقب نگاه داشتن برنامه ريزي شده
و اين موجب خارج شدن إز مسير اصلي مي گردد (3353991) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۱۰:۵۸:۲۹
؛؛غالبا بسياري إز نويسندگان مقالات نه تنها توانايى مكالمه بلكه حتي توانايى ترجمه و مطالعه مقالات
لاتين را نداشتند و تنها با فني بنام توليد مقاله آشنايي و يا مهارت داشتند
كه حتي گاهي با تعجب إز پذيرش مقاله در حيرت بودند

و پس إز گذاشتن اين سالها به تنها نتيجه اي كه رسيدم پژوهش در ايران فقط برأي پژوهش است
و ديگر هيچ كه نه به توليد منجر مي شود نه اختراع؛؛

دقیقا همینطور هست که میفرمایید ... (3354730) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۷ ۲۳:۴۱:۵۷
من سال 83 وارد مقطع فوق لیسان مهندسی مکانیک شدم و به طبع عادت دوره لیسانس که در سال80 گرفته بودم به دنبال مسائل کاربردی بودم و حتی دو واحد سمینارم را در مورد یک مکانیزم کاربردی با خواندن چند کتاب قطور ارائه دادم که کمترین نمره را دریافت کردم و کاملا بی محل شد ولی دوستانم چندتا مقاله ترجمه کردند و 20 شدند و حتی استاد ریاضی مهندسی هم شرط نمره گرفتن را تهیه مقاله و ترجمه و تحقیق برای موضوع مورد نظر خودش قرار داده بود و در درسهای تخصصی هم کم و بیش اگر نمره خوب می خواستیم بایست پله ترقی استاد می شدیم و برای پایان نامه هم همین طور مجبورم کردند برای نمره بهتر مقاله بنویسم و البته تمام آن مقطع تتها تبدیل به پایه حقوق شد. پناه بر خدا از علمی که سودی ندارد. (3354005) (alef-1)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۰۰:۰۳:۰۹
سیاست بازی نکنید: معمولا استاد و دانشجو مقاله می دن کار اصلی رو دانشجو می کنه وگرنه استاد معمولا اسم دانشجو رو روی کار خودش نمی زنه و این نشون می ده همون دانشجویان مظلوم که می گین تقلب کردن و استاد درست چک نکرده (شاید حدس هم نمی زده که دانشجو این کار رو بکنه تا چک کنه). (3354038) (alef-1)
 
امير
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۰۱:۱۷:۳۹
سلام
حرفهاى نويسنده غير دقيق و نادرست است. گويا ايشان اصلا در جريان نيستند!
١- "مدیران دولت‌های نهم و دهم هر ۳ عامل پیشران چاپ این گونه مقالات (جایزه مالی، شرط فارغ التحصیلی دانشجویان و شرط ارتقای اعضای هیات علمی) را حذف کردند و به شکلی بیرحمانه به این مقالات بی مصرف و نویسندگان بی مصرف تر آن‌ها تاختند"
اشكال: هيچكدام از اين سه عامل حذف نشدند بلكه پر رنگ هم شدند. عجيب است كه كاملا نويسنده برعكس گفته است!. زيرا هم تحصيلات تكميلى گسترش پيدا كرد و هم براى فراغت از تحصيل بايد مقاله چاپ يا پذيرش مى شد. همينطور جايزه مالى بيشتر شد. همينطور همچنان در آيين نامه ارتقا شرط وتويى ارتقا چاپ تعداد مشخص مقاله و حدنصاب امتياز لازم در اين بخش بود. اتفاقا در آيين نامه ارتقا جديد كه از اسفند ٩٤ اجرايي مى شود و در دولت يازدهم صادر شده چاپ مقالات كمرنگ شده كه اساتيد فعال و برجسته و با سواد با آن مخالفند.
٢-"چاپ مقاله در آن دسته مجلات بی کیفیت ISI که حق چاپ دریافت می‌کنند باید ممنوع و یک نکته منفی در کارنامه نویسنده تلقی شود. "
اشكال: خيلى ازمجلات معتبر معروف هم براى چاپ مقاله پول مى گيرند. يعنى پس از تشخيص كيفيت بالاى مقاله براى چاپ آن پول مى گيرند و اين به جهت open accessبودن مقاله يا حق الزحمه داورى مقاله است و ربطى به پايين بودن كيفيت مقاله ندارد.
خلاصه يحتمل نويسنده فوق الاشاره خودش از نظر ISI ضعيف است يا تركه سوار مقالات دانشجويان بوده و خودش از جزئيات كار خبر ندارد. (3354115) (alef-1)
 
امير
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۰۱:۲۶:۴۷
چاپ مقالات حتى در نشريات ISI خيلى معتبر با ضريب تاثير بالا غالبا بين ٤ تا ٨ ماه طول مى كشد نه حتى يكسال؛ چه برسد به دو يا ٣ سال !! (3354124) (alef-1)
 
سید
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۱۰:۴۹:۲۸
آنچه که خوانندگان عنوان داشته اند به مرحله اجرایی شدن مباحث علمی مربوط است.isi فقط کیفیت متن مقاله رو بررسی میکنه و کاری به اجرایی شدنش ندارد.
در ضمن،تولید مقالات علمی در همه کشورها فارغ از اینکه اجرایی بشود یا نشود مرجعی برای مشاهده رشد علمی محسوب می شود و قابل اعتناست.اجرایی نشدن طرحها عزم ملی میخواهد و کار یک یا چند نهاد نیست.پس نباید به بهانه اجرایی نشدن،اصل تولید مقاله رو زیر سوال برد.
ضمنا به عنوان کسی که در زمینه دانش حقوق فعالیت مستمر دارد باید بگویم تحقیقات حقوقی در حال حاضر اصلا قابل مقایسه با یک دهه پیش نیست. (3354705) (alef-1)
 
koroush
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۱۰:۵۰:۲۷
یک نگاهی‌ به لیست مجلات ISI که ایرانیها توش مقاله میدن بندازین، اکثر قریب به اتفاقش مجلات آشغاله هر چند عنوانه ISI رو هم یدک میکشن. اینجا توی استرالیا مجلات رو دسته‌بندی کردن به A , A, B و C (و همینطور برای conference) و از دانشجوها میخوان که توی مجلات و conference خوب مقاله بدن و به مقاله C نگاه نمیکنن. براشون A و A مهمه. میتونید رتبه بندی مجلات رو اینجا پیدا کنید:

https://research.unsw.edu.au/excellence-research-australia-era-outlet-ranking (3354710) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۱۳:۲۱:۳۲
متاسفانه ملزم کردن دانشجویان و اساتید به چاپ مقالات isi باعث فشار بر این گروهها شده و کیفیت کار آنها را شدیدا تحت تاثیر قرار داده است. این مساله باعث شده افراد زیادی موفق به چاپ مقالاتی هم بشوند در حالیکه اطلاعات لازم در زمینه اصول نگارش مقالات علمی و اجتناب از سرقت ادبی را ندارند. شاید به دلیل آگاهی از همین مساله هم باشد که خود اساتید و دانشجویان در کارهای خود حداقل ارجاع به کارهای داخلی را دارند. امیدوارم مسوولین در زمینه حذف این فشارها و در عوض اعمال قوانینی برای بهبود کیفیت در آموزش کشور اقدام کنند. (3355139) (alef-13)
 
محمد استاد دانشگاه
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۱۳:۲۹:۳۳
شاید با ارائه کپی متن نامه یک دبیر به شرح زیر (سایت الف، هشتم آذر 94) : که علم بهتر از ثروت نیست! به خیلی از کامنت ها و سوال های مطرح خودبخود پاسخ داده می شود

به این وسیله از تمامی دانش آموزان عزیزی که از سال 52 تا 82 به عنوان معلم انشا در خدمتشان بودم و در این کلاس ها دانش آموزان را به نحوی راهنمایی می کردم که همیشه نتیجه بگیرند علم بهتر از ثروت است ، با اوضاعی که در زندگی فرهنگیان بازنشسته می بینم ، حرفم را پس می گیرم ، چون به این نتیجه رسیده ام که علم بهتر از ثروت نیست !امیدوارم برای آنچه که قبلا گفته بودم ، شاگردان مرا ببخشند!

سراب (آذربایجان شرقی) - حمدالله نورالهی - معلم بازنشسته (3355163) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۲۱:۴۵:۴۵
علم بدون تولید ثروت به هیچ دردی نمیخوره مگه اینکه خود فرد ازش لذت ببره. از قدیم گفتن عالم به عمل به چه ماند به زنبور بی عسل! (3356174) (alef-13)
 
۱۳۹۴-۰۹-۰۸ ۲۳:۵۵:۱۹
قرار بود صداوسیمای ما هم بشود دانشگاه، برعکس شد. دانشگاه ها شده اند صدا و سیما (3356338) (alef-13)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.