کد مطلب: 381875
سرانجام عارف، اصلاح طلبان و فراكسيون اميد در مجلس دهم
بخش سیاسی الف، 26 مرداد 95
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۰۹:۲۶
دهمین دوره مجلس شورای اسلامی هشتم خرداد ۱۳۹۵ آغاز به کار کرد. تا پيش از افتتاح مجلس اصولگرایان و اصلاح طلبان هر كدام خود را برنده انتخابات مي دانستند.
با راي آوردن هر ۳۰ نامزد ليست اميد در حوزه انتخابيه تهران در مرحله اول، فعالان و رسانه هاي اصلاح طلب تبلیغات بیشتری در راستای معرفی خود به عنوان فاتح بدون چون و چراي دور اول انتخابات در ۷ اسفند داشتند. در فاصله بين مرحله اول و مرحله دوم انتخابات كه در ۱۰ ارديبهشت ماه و براي تعيين تكليف ۶۹ كرسي باقيمانده برگزار شد اصلاح طلبان معتقد بودند که موج پيروزي آنها از مركز به شهرستان ها نیز خواهد رسيد و پيروزي بزرگ تري را كسب خواهند كرد. در این راستا آنها به فعاليت و تبليغات خود به طور بی سابقه ای افزودند. گفته مي شود سرليست پيروز اميد در تهران بعد از پيروزي در انتخابات اسفند ماه هر روز از استاني به استاني ديگر و از شهري به شهر ديگر مي رفت تا كانديداهاي اصلاح طلب را در رقابت با رقباي مستقل يا اصولگراي خود كمك كند.
اين در حالي بود كه در دور دوم اصولگرايان بدليل باخت در تهران چندان تحركي براي پيروزي در شهرستان ها نشان ندادند و كنش سياسي آنها تحت الشعاع ناكامي لیدرهای اصلی آنها در پایتخت قرار گرفته بود.
با اعلام نتايج انتخابات مرحله دوم، رسانه ها و مقامات اصلاح طلب اين بار با شدت بيشتري بر طبل پيروزي كوبيدند و صحبت از كسب ۱۶۰ تا ۱۷۰ كرسي در انتخابات مي كردند. اگر چه اين رفتار با قوت کمتری در ميان رسانه هاي اصولگرا نيز ديده مي شد.
در واقع این بار اصلاح طلبان تلاش مضاعفی برای شکست اصولگرایان و پیروزی در انتخابات داشتند. جبهه اصلاح طلبان حتي چند گام نسبت به تاكتيك خود در انتخابات رياست جمهوري يازدهم عقب نشيني كرده بودند و اگر آن ها در انتخابات قبلي تنها با اعتدالي ها متحد شده بودند اين بار برخي چهره هاي راستي را نيز در فهرست انتخاباتي خود قرار داده بودند و بر پايه ائتلافي متشكل از سه ضلع اصلاح طلبان، اعتدال گرايان، و رهرواني ها تلاش داشتند تا به هر طريق ممكن سهم كرسي هاي تصاحب شده خود را افزايش دهند.
بر اين اساس، تحليل هاي فراواني در رسانه هاي اصلاح طلب صورت مي گرفت كه آنها سكاندار مجلس دهم خواهند بود و نقش تعيين كننده در آينده سياسي كشور بعد از سال ها دوري خواهند داشت. پربيراه نخواهد بود اگر عنوان كنيم كنش سياسي اصلاح طلبان در تبليغات انتخاباتي تخريب آگاهانه مجالس قبلي، افزايش انتظارات در پايگاه راي خود و ديگر اقشار جامعه با دادن اين نويد كه مجلس و قوه مقننه اي بهتر شكل خواهد گرفت، بود.
اما برگزاري انتخابات هئيت رئيسه و كميسيون ها وزن واقعي فراكسيون اصلاح طلب را نشان داد. جايي كه عارف به عنوان ليدر فراكسيون اميد براي كسب كرسي رياست مجلس ۱۰۳ راي بيشتر نتوانست بدست بياورد و اخيراً نيز عنوان شد كه در برخي جلسات فراكسيون اميد حدود ۷۰ نفر شرکت می کنند. آنها بر سر موضوعاتی نظیر استیضاح وزیر کار نیز دچار انشقاق و دو دو دستگی شدند.
همچنين با گذشت حدود سه ماه از آغاز مجلس شوراي اسلامي هيچ فعالیت محسوسي در نمایندگان اصلاح طلب ديده نمي شود. البته منظور از تغيير محسوس رفتار ساختار شكن نمي باشد؛ بلکه منظور اقدامی هماهنگ و جدی مبتنی بر کار فراکسیونی برای حل مشکلات واقعی مردم می باشد. مثلاً نمایندگان اصلاح طلب در قبال بدعهدي آمريكا در برجام، توقيف دو ميليارد دلار از دارايي ها ايران، مشكلات عديده اقتصادي، ركود و بيكاري و ... تاکنون فعاليت چشمگیری نداشته اند.
برخی اين بي تحركي و ضعف را به دلیل کم تحرکی عارف و عدم مديريت كارآمد و صحیح فراکسیون در مجلس نسبت مي دهند که اگر روال بر این گونه پیش برود تا قبل از پایان مجلس دهم ریزش در فراکسیون امید چیزی از آن باقی نمی گذارد یا آن را به فراکسیونی کم خاصیت تبدیل خواهد کرد.
اما باید گفت حال که تا حدود زیادی واقعیت های انتخابات اسفند روشن شده و وزن کشی واقعی فراکسیون های مجلس فارغ از ائتلاف های سودمحورانه و زودگذر انتخاباتی صورت گرفته، لزوم تحرک فراکسیونی برای تعامل صحیح با دولت و حل مشکلات مردم بیش از پیش احساس می شود. در واقع مجلسي زماني كارآمد و پويا خواهد بود كه اصلاح طلبان و اصولگرايان هر دو در آن حضور فعال و هدفمند داشته باشند و اين مسئوليت محمدرضا عارف را به عنوان ليدر نمايندگان اصلاح طلب سنگين تر مي كند.
محمد هاشمی در توصیف رفتار سیاسی عارف می گوید: "این سوالی است که بسیاری، از رفتار ایشان دارند. وی حتی درنشست مشترک دولت و مجلس نیز شرکت نکرده بود .رفتارهای وی را نمی توانم تفسیر کنم،آقای عارف نماینده مجلس است و با دولت روحانی در ارتباط است بنابراین دلیل رفتارهای وی را نمی توانم تفسیر کنم".*
البته بررسی دلخوری های عارف از خاتمی ، روحانی و یارانی که به آنها "امید" بسته بود مجالی دیگر می طلبد.
*(۲۱تیر۹۵ جام جم آنلاین)
با راي آوردن هر ۳۰ نامزد ليست اميد در حوزه انتخابيه تهران در مرحله اول، فعالان و رسانه هاي اصلاح طلب تبلیغات بیشتری در راستای معرفی خود به عنوان فاتح بدون چون و چراي دور اول انتخابات در ۷ اسفند داشتند. در فاصله بين مرحله اول و مرحله دوم انتخابات كه در ۱۰ ارديبهشت ماه و براي تعيين تكليف ۶۹ كرسي باقيمانده برگزار شد اصلاح طلبان معتقد بودند که موج پيروزي آنها از مركز به شهرستان ها نیز خواهد رسيد و پيروزي بزرگ تري را كسب خواهند كرد. در این راستا آنها به فعاليت و تبليغات خود به طور بی سابقه ای افزودند. گفته مي شود سرليست پيروز اميد در تهران بعد از پيروزي در انتخابات اسفند ماه هر روز از استاني به استاني ديگر و از شهري به شهر ديگر مي رفت تا كانديداهاي اصلاح طلب را در رقابت با رقباي مستقل يا اصولگراي خود كمك كند.
اين در حالي بود كه در دور دوم اصولگرايان بدليل باخت در تهران چندان تحركي براي پيروزي در شهرستان ها نشان ندادند و كنش سياسي آنها تحت الشعاع ناكامي لیدرهای اصلی آنها در پایتخت قرار گرفته بود.
با اعلام نتايج انتخابات مرحله دوم، رسانه ها و مقامات اصلاح طلب اين بار با شدت بيشتري بر طبل پيروزي كوبيدند و صحبت از كسب ۱۶۰ تا ۱۷۰ كرسي در انتخابات مي كردند. اگر چه اين رفتار با قوت کمتری در ميان رسانه هاي اصولگرا نيز ديده مي شد.
در واقع این بار اصلاح طلبان تلاش مضاعفی برای شکست اصولگرایان و پیروزی در انتخابات داشتند. جبهه اصلاح طلبان حتي چند گام نسبت به تاكتيك خود در انتخابات رياست جمهوري يازدهم عقب نشيني كرده بودند و اگر آن ها در انتخابات قبلي تنها با اعتدالي ها متحد شده بودند اين بار برخي چهره هاي راستي را نيز در فهرست انتخاباتي خود قرار داده بودند و بر پايه ائتلافي متشكل از سه ضلع اصلاح طلبان، اعتدال گرايان، و رهرواني ها تلاش داشتند تا به هر طريق ممكن سهم كرسي هاي تصاحب شده خود را افزايش دهند.
بر اين اساس، تحليل هاي فراواني در رسانه هاي اصلاح طلب صورت مي گرفت كه آنها سكاندار مجلس دهم خواهند بود و نقش تعيين كننده در آينده سياسي كشور بعد از سال ها دوري خواهند داشت. پربيراه نخواهد بود اگر عنوان كنيم كنش سياسي اصلاح طلبان در تبليغات انتخاباتي تخريب آگاهانه مجالس قبلي، افزايش انتظارات در پايگاه راي خود و ديگر اقشار جامعه با دادن اين نويد كه مجلس و قوه مقننه اي بهتر شكل خواهد گرفت، بود.
اما برگزاري انتخابات هئيت رئيسه و كميسيون ها وزن واقعي فراكسيون اصلاح طلب را نشان داد. جايي كه عارف به عنوان ليدر فراكسيون اميد براي كسب كرسي رياست مجلس ۱۰۳ راي بيشتر نتوانست بدست بياورد و اخيراً نيز عنوان شد كه در برخي جلسات فراكسيون اميد حدود ۷۰ نفر شرکت می کنند. آنها بر سر موضوعاتی نظیر استیضاح وزیر کار نیز دچار انشقاق و دو دو دستگی شدند.
همچنين با گذشت حدود سه ماه از آغاز مجلس شوراي اسلامي هيچ فعالیت محسوسي در نمایندگان اصلاح طلب ديده نمي شود. البته منظور از تغيير محسوس رفتار ساختار شكن نمي باشد؛ بلکه منظور اقدامی هماهنگ و جدی مبتنی بر کار فراکسیونی برای حل مشکلات واقعی مردم می باشد. مثلاً نمایندگان اصلاح طلب در قبال بدعهدي آمريكا در برجام، توقيف دو ميليارد دلار از دارايي ها ايران، مشكلات عديده اقتصادي، ركود و بيكاري و ... تاکنون فعاليت چشمگیری نداشته اند.
برخی اين بي تحركي و ضعف را به دلیل کم تحرکی عارف و عدم مديريت كارآمد و صحیح فراکسیون در مجلس نسبت مي دهند که اگر روال بر این گونه پیش برود تا قبل از پایان مجلس دهم ریزش در فراکسیون امید چیزی از آن باقی نمی گذارد یا آن را به فراکسیونی کم خاصیت تبدیل خواهد کرد.
اما باید گفت حال که تا حدود زیادی واقعیت های انتخابات اسفند روشن شده و وزن کشی واقعی فراکسیون های مجلس فارغ از ائتلاف های سودمحورانه و زودگذر انتخاباتی صورت گرفته، لزوم تحرک فراکسیونی برای تعامل صحیح با دولت و حل مشکلات مردم بیش از پیش احساس می شود. در واقع مجلسي زماني كارآمد و پويا خواهد بود كه اصلاح طلبان و اصولگرايان هر دو در آن حضور فعال و هدفمند داشته باشند و اين مسئوليت محمدرضا عارف را به عنوان ليدر نمايندگان اصلاح طلب سنگين تر مي كند.
محمد هاشمی در توصیف رفتار سیاسی عارف می گوید: "این سوالی است که بسیاری، از رفتار ایشان دارند. وی حتی درنشست مشترک دولت و مجلس نیز شرکت نکرده بود .رفتارهای وی را نمی توانم تفسیر کنم،آقای عارف نماینده مجلس است و با دولت روحانی در ارتباط است بنابراین دلیل رفتارهای وی را نمی توانم تفسیر کنم".*
البته بررسی دلخوری های عارف از خاتمی ، روحانی و یارانی که به آنها "امید" بسته بود مجالی دیگر می طلبد.
*(۲۱تیر۹۵ جام جم آنلاین)
۱۳۹۶/۰۵/۱۷ ۱۹:۵۸
کلمات کلیدی : عارف+ فراكسيون اميد
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
