کد مطلب: 208173
یک بی ظرافتی از آقای ظریف
بخش تعاملی الف - سید حجت مهدوی
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : جمعه ۲۲ آذر ۱۳۹۲ ساعت ۱۸:۴۹
چند روزپیش جناب دکتر ظریف در دانشگاه تهران صحبت هایی داشتند در مورد توان نظامی کشور که البته واکنش های فراوانی را نیز بر انگیخت. ظاهرا و بنا به نقل رسانه ها، ایشان چنین فرموده بود:
« آیا فکر کردید آمریکا که می تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد از سیستم دفاعی ما می ترسد؟ آیا واقعا به خاطر قدرت نظامی، آمریکا جلو نمی آید؟ بر اساس کدام سند فکر می کنید آمریکا می تواند به اطلاعات نظامی ما دست پیدا کند؟»
بنده خودم وقتی برای اولین بار شنیدم که جناب ظریف در کسوت وزیر خارجه چنین حرفی را زده اند بسیار متعجب شدم و حقیقتا جا خوردم و تا قبل از مشاهده متن خبر، ماجرا را باور نکردم. بلاخره بیان این مسئله از جانب ایشان می تواند تبعات امنیتی ناگواری برای مجموعه کشور داشته باشد. در عرف نظامی گری بین المللی، کشورها تعمدا بر روی توان نظامی خود مانور بسیاری می دهند و حتی با بزرگنمایی قدرت خود موجبات بازدارندگی و ارعاب کشورهای مقابل را نیز فراهم می آورند. به عنوان مثال، همه ما تصویری که با شنیدن واژه سرباز آمریکایی - به عنوان نماد اقتدار نظامی این کشور- در ذهنمان تداعی می شود، تصویر یک فرد تنومند است با عضلاتی پیچ در پیچ و حسابی ورزیده، مجهز به انواع سلاح های پیشرفته و خارق العاده. کسی که می تواند یک نفری دهها نفر را در لحظه ای از پای در آورد. و این همه غیر از توانمندی فوق تصور هواپیماها و سایر ادوات سبک و سنگین ارتش این کشور است. تصویری که بدون شک هالیوود و شخصیت هایی سینمایی مانند «رمبو» نقش انکار ناپذیری در حک کردن آن در افکار عمومی جهان داشته اند.
حال با این اوصاف چگونه می توان پذیرفت که وزیر محترم خارجه اینچنین با صراحت در مورد وضعیت دفاعی ما چنین صحبت هایی داشته باشند؟ هر چند ایشان یکی دو روز بعد اصلاحیه ای بر بیاناتشان زدند اما مسئله وقتی مشکل زا می شود که بپذیریم این صحبت ایشان ناشی از نوعی نگاه خاص به مسایل داخلی است. نگاهی که با یدک کشیدن عنوان «واقع بینی» بعضا دچار «خود کم بینی» می شود. حال اگر این نگاه مبنای سیاست گذاری و تصمیم گیری های یک سیاست مدار باشد بی تردید مرعوب شدن از قدرت طرف مقابل هم نتیجه منطقی و پی آمد آن خواهد بود. و صد البته نتیجه مرعوب شدن هم نیازی به توضیح ندارد!
اما جدای از درستی یا نادرستی این بیان، باید دید که ادعای ایشان واقعا چه میزان مبتنی بر واقعیات است؟
به نظر شما اگر واقعا آمریکایی ها می توانستند در چند دقیقه با بمب های آنچنانی کار ایران را یکسره کنند چرا بیخودی وقت خودشان و ما را می گیرند و کار را تمام نمی کنند؟ مگر ما چه فرقی با عراق داریم؟ و یا افغانستان؟ فرضا که آنها دو دقیقه کارشان طول بکشد و ما ۱۰ دقیقه! پس این همه تعلل چرا؟
اگر واقعا موشک های ما در حد اسباب بازی های کودکانه است پس چرا غربی ها و خصوصا اسراییل اینقدر از توسعه آنها نگرانند؟
چرا ارتش رژیم صهیونیستی – ترجمه عبری ارتش ایالات متحده- با آن همه عرض و طول، در عرض چندین روز نتوانست طومار مقاومت را در هم بپیچد؟
چرا گنبد آهنین اسراییل در مقابل ترقه های مقاومت! چنان می شود که در جریان جنگ ۲۲ روزه دیدیم؟ چرا ۳۳ روز اسراییل هر چه می کند از پس حزب الله در عرصه نبرد سخت بر نمی آید؟
نگارنده ادعا نمی کند که قدرت بازدارندگی امروز کشور صرفا ناشی از توان دفاعی موجود در نیروهای مسلح است اما مدعی است که توان نظامی و پیشرفت های اخیر کشور در حوزه های دفاعی نقش غیر قابل انکاری در افزایش قدرت بازدارندگی کشور داشته است. و چه بسادر مواقعی، همین قدرت سخت، به واسطه اثبات توانایی های علمی و فنی کشور، قدرت نرم نیز در پی خود داشته است!
آقای ظریف باور کنید اگر وقتش برسد به یاری خدا می توانیم تل آویو و حیفا را با خاک یکسان کنیم! شما با خیال راحت به مذاکراتتان بپردازید!
« آیا فکر کردید آمریکا که می تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد از سیستم دفاعی ما می ترسد؟ آیا واقعا به خاطر قدرت نظامی، آمریکا جلو نمی آید؟ بر اساس کدام سند فکر می کنید آمریکا می تواند به اطلاعات نظامی ما دست پیدا کند؟»
بنده خودم وقتی برای اولین بار شنیدم که جناب ظریف در کسوت وزیر خارجه چنین حرفی را زده اند بسیار متعجب شدم و حقیقتا جا خوردم و تا قبل از مشاهده متن خبر، ماجرا را باور نکردم. بلاخره بیان این مسئله از جانب ایشان می تواند تبعات امنیتی ناگواری برای مجموعه کشور داشته باشد. در عرف نظامی گری بین المللی، کشورها تعمدا بر روی توان نظامی خود مانور بسیاری می دهند و حتی با بزرگنمایی قدرت خود موجبات بازدارندگی و ارعاب کشورهای مقابل را نیز فراهم می آورند. به عنوان مثال، همه ما تصویری که با شنیدن واژه سرباز آمریکایی - به عنوان نماد اقتدار نظامی این کشور- در ذهنمان تداعی می شود، تصویر یک فرد تنومند است با عضلاتی پیچ در پیچ و حسابی ورزیده، مجهز به انواع سلاح های پیشرفته و خارق العاده. کسی که می تواند یک نفری دهها نفر را در لحظه ای از پای در آورد. و این همه غیر از توانمندی فوق تصور هواپیماها و سایر ادوات سبک و سنگین ارتش این کشور است. تصویری که بدون شک هالیوود و شخصیت هایی سینمایی مانند «رمبو» نقش انکار ناپذیری در حک کردن آن در افکار عمومی جهان داشته اند.
حال با این اوصاف چگونه می توان پذیرفت که وزیر محترم خارجه اینچنین با صراحت در مورد وضعیت دفاعی ما چنین صحبت هایی داشته باشند؟ هر چند ایشان یکی دو روز بعد اصلاحیه ای بر بیاناتشان زدند اما مسئله وقتی مشکل زا می شود که بپذیریم این صحبت ایشان ناشی از نوعی نگاه خاص به مسایل داخلی است. نگاهی که با یدک کشیدن عنوان «واقع بینی» بعضا دچار «خود کم بینی» می شود. حال اگر این نگاه مبنای سیاست گذاری و تصمیم گیری های یک سیاست مدار باشد بی تردید مرعوب شدن از قدرت طرف مقابل هم نتیجه منطقی و پی آمد آن خواهد بود. و صد البته نتیجه مرعوب شدن هم نیازی به توضیح ندارد!
اما جدای از درستی یا نادرستی این بیان، باید دید که ادعای ایشان واقعا چه میزان مبتنی بر واقعیات است؟
به نظر شما اگر واقعا آمریکایی ها می توانستند در چند دقیقه با بمب های آنچنانی کار ایران را یکسره کنند چرا بیخودی وقت خودشان و ما را می گیرند و کار را تمام نمی کنند؟ مگر ما چه فرقی با عراق داریم؟ و یا افغانستان؟ فرضا که آنها دو دقیقه کارشان طول بکشد و ما ۱۰ دقیقه! پس این همه تعلل چرا؟
اگر واقعا موشک های ما در حد اسباب بازی های کودکانه است پس چرا غربی ها و خصوصا اسراییل اینقدر از توسعه آنها نگرانند؟
چرا ارتش رژیم صهیونیستی – ترجمه عبری ارتش ایالات متحده- با آن همه عرض و طول، در عرض چندین روز نتوانست طومار مقاومت را در هم بپیچد؟
چرا گنبد آهنین اسراییل در مقابل ترقه های مقاومت! چنان می شود که در جریان جنگ ۲۲ روزه دیدیم؟ چرا ۳۳ روز اسراییل هر چه می کند از پس حزب الله در عرصه نبرد سخت بر نمی آید؟
نگارنده ادعا نمی کند که قدرت بازدارندگی امروز کشور صرفا ناشی از توان دفاعی موجود در نیروهای مسلح است اما مدعی است که توان نظامی و پیشرفت های اخیر کشور در حوزه های دفاعی نقش غیر قابل انکاری در افزایش قدرت بازدارندگی کشور داشته است. و چه بسادر مواقعی، همین قدرت سخت، به واسطه اثبات توانایی های علمی و فنی کشور، قدرت نرم نیز در پی خود داشته است!
آقای ظریف باور کنید اگر وقتش برسد به یاری خدا می توانیم تل آویو و حیفا را با خاک یکسان کنیم! شما با خیال راحت به مذاکراتتان بپردازید!
کلمات کلیدی : سید حجت مهدوی
۱۳۹۲-۰۹-۲۳ ۱۲:۵۰:۴۰
امریکا فقط برای یک پروژه هواپیمای رادار گریز حدود 200 میلیارد دلار هزینه کرده یعنی بیش از کل هزینه ای که ما از اغاز تا کنون برای توان دفاعی خودمون خرج کردیم.
حالا این عدد را در چند 100 ضرب کنید تا متوجه قدرت امریکا بشید.
حرف اقای ظریف اتفاقا فوق العاده درست بوده. مهم پشتوانه نظامی نیست و پشتوانه مردمی مهمه.
اگه افکار عمومی دنیا اجازه تعرض کسی را به کشور ما نده مطمئنا این اتفاق نمیافته و اگه کشوری مثل کره شمالی افکار عمومی را با خودش نداشته باشه ول معطله.
افکار عمومی جهان هم بستگی کامل به حمایت مردم یک کشور از حکومتش داره و این را میشه در مورد اسرائیل و کره شمالی و عربستان و غیره دید. (1841073) (alef-6)
حالا این عدد را در چند 100 ضرب کنید تا متوجه قدرت امریکا بشید.
حرف اقای ظریف اتفاقا فوق العاده درست بوده. مهم پشتوانه نظامی نیست و پشتوانه مردمی مهمه.
اگه افکار عمومی دنیا اجازه تعرض کسی را به کشور ما نده مطمئنا این اتفاق نمیافته و اگه کشوری مثل کره شمالی افکار عمومی را با خودش نداشته باشه ول معطله.
افکار عمومی جهان هم بستگی کامل به حمایت مردم یک کشور از حکومتش داره و این را میشه در مورد اسرائیل و کره شمالی و عربستان و غیره دید. (1841073) (alef-6)
اسلامپور
۱۳۹۲-۱۲-۰۵ ۱۱:۰۲:۴۸
نمی دانم بعضی موقع سیاسیون کارکشته هم چرا امر بر آنها مشتبه می شود و مرعوب هیاهوهای دشمن حلیه گر می شوند؟؟؟!!! آقای ظریف باید با ظرافت بیشتری سخن بگویند. نکند که خودمون آب به آسیاب دشمن بریزیم؟؟؟؟ دشمن شاد کردن؟؟؟ دقت و ظرافت و سیاس بودن برای مسئولین ما بسیار ضروت دارد. یا علی. خدا نگهدار همه شان. (1992143) (alef-6)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
