کد مطلب: 461064
خاطره امیر ارتش از تصادف شهید صیاد شیرازی با پیکان/ او هر لقمه ای را نمی خورد
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۱ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۲۴
امیر محمد حسن نامی گفت: در زمان جنگ و دوران پس از آن، شهید صیاد شیرازی محبت بسیاری به من داشتند و من به شخصه از ایشان درس های زیادی آموختم.
به گزارش تسنیم، امیر محمد حسن نامی در گفت‌وگو با میزان، با اشاره به فرارسیدن سالروز شهادت امیر سپهبد صیاد شیرازی، با بیان اینکه اولین آشنایی من و شهید صیاد شیرازی ابتدای سال 58 در کردستان بود، عنوان کرد: در زمان جنگ و دوران پس از آن، شهید صیاد شیرازی محبت بسیاری به من داشتند و من به شخصه از ایشان درس های زیادی آموختم.
وی افزود: در مواقع محاصره که لحظات بسیار سختی را می گذراندیم، نماز شب شهید صیاد شیرازی ترک نمی شد؛ به یاد دارم که بسیاری از مواقع قبل از عزیمت به جبهه، به خدمت آیت الله بهاءالدینی می رسید و نماز صبح را پشت سر ایشان می خواند و سپس عازم جبهه می شد.
این امیر ارتش ایران با بیان اینکه شهید صیاد شیرازی هر لقمه ای را نمی خورد، گفت: ایشان معتقد بود هر انسانی دو معده دارد، یکی برای غذای جسمانی و دیگری برای غذای روحانی؛ به خاطر دارم زمانیکه در محاصره بودیم، بسیار گرسنه شده بودیم؛ دوستانمان به داخل روستایی رفتند و از خانه ای مقداری نان و روغن آوردند؛ شهید صیاد ابتدا پرسید نان و روغن را از کجا آوردید و هنگامی که ماجرا را فهمید، علی رغم گرسنگی و ضعف، آنها را نخورد؛ هیچگاه دروغ نمی گفت؛ کاملا استراتزی اسلامی را در سخن گفتن رعایت می کرد.
امیر نامی با بیان اینکه شهید صیاد شیرازی شاخص مناسبی برای تمامی پرسنل نیروهای مسلح بود، خاطرنشان کرد: یکبار همراه با خودروی شهید صیاد به نماز جمعه رفتیم، موقع خروج، ماشین شهید صیاد مقداری به یک پیکان خورد؛ هر چه اصرار کردم برای راننده پیکان نامه بگذاریم و شماره بدهیم، شهید صیاد قبول نکرد؛ تا سرانجام صاحب پیکان بعد از گذشت نیم ساعت آمد و شهید صیاد با ایشان گفتگو کرد و سرانجام خسارتش را داد.
امیر نامی با بیان اینکه شهید صیاد شیرازی در اطاعت پذیری از ولایت درک بسیار بالایی داشت، گفت: ایشان با تمام توان خدمت می کرد و در تمام ماموریتها آماده شهادت بود
وی در پایان گفت: رفتار و منش نظام جمهوری اسلامی ایران به گونه ای است که افرادی شبیه به شهید صیاد شیرازی را زیاد در خود می بیند؛ یکی از این افراد، آراسته است که شخص بزرگی است و شاید تا زمانی که در قید حیات هستند، تمام ابعاد شخصیتی ایشان هویدا نشود.
به گزارش تسنیم، امیر محمد حسن نامی در گفت‌وگو با میزان، با اشاره به فرارسیدن سالروز شهادت امیر سپهبد صیاد شیرازی، با بیان اینکه اولین آشنایی من و شهید صیاد شیرازی ابتدای سال 58 در کردستان بود، عنوان کرد: در زمان جنگ و دوران پس از آن، شهید صیاد شیرازی محبت بسیاری به من داشتند و من به شخصه از ایشان درس های زیادی آموختم.
وی افزود: در مواقع محاصره که لحظات بسیار سختی را می گذراندیم، نماز شب شهید صیاد شیرازی ترک نمی شد؛ به یاد دارم که بسیاری از مواقع قبل از عزیمت به جبهه، به خدمت آیت الله بهاءالدینی می رسید و نماز صبح را پشت سر ایشان می خواند و سپس عازم جبهه می شد.
این امیر ارتش ایران با بیان اینکه شهید صیاد شیرازی هر لقمه ای را نمی خورد، گفت: ایشان معتقد بود هر انسانی دو معده دارد، یکی برای غذای جسمانی و دیگری برای غذای روحانی؛ به خاطر دارم زمانیکه در محاصره بودیم، بسیار گرسنه شده بودیم؛ دوستانمان به داخل روستایی رفتند و از خانه ای مقداری نان و روغن آوردند؛ شهید صیاد ابتدا پرسید نان و روغن را از کجا آوردید و هنگامی که ماجرا را فهمید، علی رغم گرسنگی و ضعف، آنها را نخورد؛ هیچگاه دروغ نمی گفت؛ کاملا استراتزی اسلامی را در سخن گفتن رعایت می کرد.
امیر نامی با بیان اینکه شهید صیاد شیرازی شاخص مناسبی برای تمامی پرسنل نیروهای مسلح بود، خاطرنشان کرد: یکبار همراه با خودروی شهید صیاد به نماز جمعه رفتیم، موقع خروج، ماشین شهید صیاد مقداری به یک پیکان خورد؛ هر چه اصرار کردم برای راننده پیکان نامه بگذاریم و شماره بدهیم، شهید صیاد قبول نکرد؛ تا سرانجام صاحب پیکان بعد از گذشت نیم ساعت آمد و شهید صیاد با ایشان گفتگو کرد و سرانجام خسارتش را داد.
امیر نامی با بیان اینکه شهید صیاد شیرازی در اطاعت پذیری از ولایت درک بسیار بالایی داشت، گفت: ایشان با تمام توان خدمت می کرد و در تمام ماموریتها آماده شهادت بود
وی در پایان گفت: رفتار و منش نظام جمهوری اسلامی ایران به گونه ای است که افرادی شبیه به شهید صیاد شیرازی را زیاد در خود می بیند؛ یکی از این افراد، آراسته است که شخص بزرگی است و شاید تا زمانی که در قید حیات هستند، تمام ابعاد شخصیتی ایشان هویدا نشود.
کلمات کلیدی : شعید صیاد شیرازی + محمد حسن نامی
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
