توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 300198
هم یزید و شمر زمانت را بشناس، هم معاویه و عمروعاص زمانت را...
اگر شهید مطهری امروز بود، از «منا» چه می گفت؟
احسان رستگار، ۱۵ مهر ۱۳۹۴
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۴۸
شاید این جسارت باشد، که یک جوان بخواهد حدس بزند که استاد نادیده اش در مورد حادثه ای که پس از حیات پر برکت آن استاد رخ داده، اظهار نظری کند. شاید این گستاخی باشد اگر شخصی به خود اجازه دهد که بخواهد سخنرانی معلم انقلاب را در باب اتفاقی که ۳۶ سال پس از شهادت ایشان حادث شده را تخیل یا تصور کند، ولی به هر حیث، نگارنده مکلف شده که تحلیلی را در این باره ارائه کند.
به نظر می رسد که اگر استاد شهید آیت الله مرتضی مطهری، معلم انقلاب و نظریه پرداز جمهوری اسلامی ایران، امروز در میان ما زندگی می کردند و قصد داشتند تا درباره ی فاجعه ی منا، به ایراد سخنرانی بپردازند، مبتنی بر شناخت هرچند ناقصی که نویسنده از استاد دارد، احتمالا بخشی از نظراتشان حول این دو محور می توانست باشد:

۱- لعنت بر آل سعود، ولی معاویه ی زمانت را بشناس!

شهید مطهری همواره بسیار بر زمان شناسی و به روز بودن تحلیل ها تاکید داشتند. ایشان همیشه تاکید می کردند که ما حتی در عزاداری امام حسین (ع) هم اگر زار زار گریه می کنیم، علاوه بر لعنت فرستادن بر شمر لعنت الله علیه و یزید ابن معاویه و مابقی اشقیاء، مهم تر آن است که شمر زمانمان را هم بشناسیم و بر او هم لعن بفرستیم و در مقابل او هم بایستیم، باید یزید زمان را هم بشناسیم و از او نیز اعلان برائت کنیم و زیر بار ظلم او هم نرویم. به تعبیر دیگر، از مهم ترین دغدغه های شهید مطهری، این بود که شیعیان، از اصولیون باقی بمانند و از اخباریون نشوند. آن چه که از آثار و سخنرانی های استاد بر می آید و ایشان را آزار می داده است، این واقعیت تلخ آن دوران و تا حدی هم امروز ما بوده است که بعضا اسلام و نقاط عطف آن را گاهی اوقات در ناخودآگاهمان، برگی از تاریخ و گذشته می دانیم و بعضا ناخواسته ممکن است فکر کنیم که یزیدی بوده و رفته و ما باید به حال امام حسین (ع) که این گونه قربانی ندانم کاری حاکمان غاصب آن دوران و نیز بی وفایی و حماقت مردمان آن زمان که امام را تنها گذاشته اند خون بگرییم؛ حال آن که امام حسین (ع) و کل ائمه ی معصومین علیهم السلام، به بهترین سرنوشت ها نائل شدند و هیچ عاقبتی خیرتر و غبطه برانگیزتر از عاقبت سعادت مندانه ی آنان نیست.
پس ما باید بر چه گریه کنیم؟ البته این که شرح ما وقع و روایت حال معصومین علیهم السلام، دردناک است و با شنیدنش، قطرات اشک ناخواسته از گوشه ی چشمانمان روان می شود،‌ اما ما علاوه بر گریه بر گذشته، باید با خوف از تکرار آن فجایع در حال نیز گریه کنیم! گریه کنیم بر این که مبادا ما هم به شقاوت افتاده و در رقم خوردن فجایعی در دوران حیات خود، سهیم شویم و یا اگرچه علیه حق شمشیر نمی زنیم و سخن نمی گوییم، ولی مع الحق هم نیستیم و بی تفاوت کناره گرفته ایم و نظاره می کنیم و می گوییم فقط می گوییم «الخیر فی ما وقع». این گونه است که ممکن است عاقبت ما هم بشود شبیه اشقیاء دوران صدر اسلام.
از این رو شهید مطهری در سخنرانی شان در روز عاشورا که در کتاب حماسه ی حسینی (از صفحه ی ۲۷۰ تا ۲۷۶) موجود است، دغدغه ی مخصوصشان این است که زمان شناس باشیم. ایشان می فرمایند:


«واللَّهِ و باللَّهِ ما در برابر این قضیه مسؤولیم. به خدا قسم مسؤولیت داریم. به خدا قسم ما غافل هستیم. واللَّهِ قضیه‏ای که دل پیغمبر اکرم را امروز خون کرده است، این قضیه است. داستانی که دل حسین بن علی را خون کرده، این قضیه است. اگر می‏خواهیم به خودمان ارزش بدهیم، اگر می‏خواهیم به عزاداری حسین بن علی ارزش‏ بدهیم، باید فکر کنیم که اگر حسین بن علی امروز بود و خودش می‏گفت برای من عزاداری کنید، می‏گفت چه شعاری بدهید؟ آیا می‏گفت بخوانید: «نوجوان اکبر من» یا می‏گفت بگویید: «زینب مضطرّم الوداع، الوداع»؟! چیزهایی که من (امام حسین) در عمرم هرگز به این‏جور شعارهای پست کثیف ذلّت‏ آور تن ندادم و یک کلمه از این حرفها را نگفتم. اگر حسین بن علی بود می‏گفت: اگر می‏خواهی برای من عزاداری کنی، برای من سینه و زنجیر بزنی، شعار امروز تو باید فلسطین باشد. شمرِ امروز موشه دایان‏ است. شمرِ هزار و سیصد سال پیش مُرد، شمرِ امروز را بشناس. امروز باید در و دیوار این شهر با شعار فلسطین تکان می‏خورد. مرتّب دروغ در مغز ما کردند که این یک مسأله داخلی است، مربوط به عرب و اسرائیل است. باز به قول عبدالرحمن فرامرزی اگر مربوط به اینهاست و مذهبی نیست، چرا یهودیان دیگر دنیا مرتب برای اینها پول می‏فرستند؟
ما چه جوابی در مقابل اسلام و پیغمبر خدا داریم؟ آیا چند روز پیش در روزنامه نخواندید که در سال گذشته یهودیان سایر نقاط دنیا، نه یهودیانی که فعلًا شناسنامه اسرائیلی دارند، پانصد میلیون دلار برای اینها فرستادند که با این پولها فانتوم بخرند و بر سر مسلمانان بمب بریزند؟! شنیده‏ام یهودیان ایران خودمان در سال گذشته معادل پول دو فانتوم فرستادند. سی و شش میلیون دلار پول از یهودیان ایران خودمان برای آنها به عنوان کمک رفت. و من آن یهودیها را به عنوان اینکه یهودی هستند ملامت نمی‏کنم، ما خودمان را باید ملامت کنیم. او به همکیشش کمک کرده است؛ با کمال افتخار پول می‏فرستد، رسیدش هم از موشه دایان می‏آید و آن را در بازار هم نشان می‏دهد، می‏گوید بیا رسیدش را ببین. مگر همین دو سه شب پیش ننوشتند (من بریده‏اش را از «اطلاعات» دارم) که الآن فقط یهودیان مقیم امریکا روزی یک میلیون دلار به اسرائیل کمک می‏کنند؟! آنوقت تلاش ما مسلمین در این زمینه چه بوده است؟»

اگر شهید مطهری امروز می خواست سخنرانی کند، بیاناتش خیلی شبیه جملات فوق می بود. جملاتی که در آن غیرت مسلمانان ایران و کل جهان را علیه اشقیاء زمان می خروشاند. شاید اگر امروز سخنرانی می کردند، فرازی از آن مثلا می توانست این باشد که:
«محرم نزدیک است. ایام عزاداری ابا عبدالله نزدیک است. دیدیم چه بر سر حجاج ما در منا آمد!‌ تا به امروز ۴۱۷۳ حاجی و ۲۳۹ حاجی ایرانی به شهادت رسیده اند و هر ساعت، شماری از آمار مفقودین کاسته و به آمار شهدا افزوده می شود. در محرم امسال هم مثل هر سال فقط بر امام حسین (ع) و یاران شجاعش نباید گریه کنیم؛ باید بر حال امروز دنیای اسلام هم گریه کنیم. بر مظلومین امروز جهان هم باید گریست. شمر امروزت را بشناس! شمر امروزت آل سعود است، صهیونیست های ملعون هستند. اما فقط شناخت شمر زمان کفایت نمی کند؛ معاویه ی زمانت را هم بشناس! عمروعاص زمانت را هم بشناس! عربستان سعودی چگونه این قدر قلدر و وقیح شده؟‌ فقط به پشتیبانی پول نفتش؟ نه! قلدرهای سعودی بدون حمایت قلدرهای آمریکا هرگز جرات چنین حماقت هایی را نداشتند. معاویه زمان کسی است که ظاهر الصلاح است و مثل یزید فسق و فجورش علنی نیست! از حیث فناوری و کمی، عصر امروز، عصر انفجار اطلاعات و مخابره ی لحظه ای اخبار است. عصر امروز، عصری است، عصر برداشته شدن فاصله های مکانی است. اما از نظر معنایی و محتوایی، باز هم می گویم که عصر امروز، عصر نفاق است. نفاق کارش مختل کردن دستگاه محاسباتی شماست. نفاق دستگاه قلب حقایق است. دوشنبه ی گذشته، رئیس جمهور آمریکا،‌ چنان نطقی کرد در سازمان ملل، که اگر ما او را نمی شناختیم، شاید ما هم فریب می خوردیم که دست او هم با رژیم صهیونیستی، با آل سعود در یک کاسه است. چنان از دموکراسی و دوستی با کل دنیا حرف می زد که کسی باورش نمی شد او رئیس جمهور کشوری است که پشتیبان ظالمان و اکثر ظلم های عالم است. انگار نه انگار که همین آمریکا، همواره پشتیبان همه جانبه ی رژیم صهیونیستی و عربستان بوده و همین آمریکا بوده که داعش را خار چشم ما در منطقه کرده. طوری از مردم سوریه حمایت می کرد که نه انگار خود آمریکا بوده که داعش را اجیر کرده تا با بشار اسد را سرنگون کند. بشار اسد هم اشتباهاتی داشته،‌ اما این که خودشان داعش را به جان سوریه و عراق می اندازند و بعد هم خودشان علیه داعش ائتلاف تشکیل می دهند، نشان دهنده ی اوج مکار بودن و خبیث بودن این آمریکا است. معاویه ی زمان خود آمریکاست.



۲- آمریکا منافق تر از آل سعود ولی آل سعود احمق تر است!


شهید مطهری، وقتی دیده بانی و تحلیلی ارائه می کرد،‌ همه ی جوانب موضوع را می سنجید. هیچ گاه یک جانبه و تحت تاثیر نظر اکثریت یا جوهای اجتماعی، نظر و تحلیلش تحت تاثیر قرار نمی گرفت. این روزها در فضای مجازی، بخشی از پیام امام پیرو پذیرش قطع نامه ی ۵۹۸ که در تاریخ ۲۹ تیر ۶۷ منتشر شده مدام بازنشر می شود که در ابتدای آن، امام حول ۹ مرداد فرموده اند «اگر از صدام بگذريم، اگر مسأله قدس را فراموش کنيم، اگر از جنايت هاي امريکا بگذريم از ال سعود نخواهيم گذشت.» این تقطیع بیانات امام که موجب برداشت های تحریف شده از نگاه امام شده، نگران کننده است و در مسیر همان تحریف خط امام است که رهبر انقلاب در ۱۴ خرداد امسال، در حرم امام خمینی (ره)‌ بر آن تاکید فرمودند.
اگر استاد امروز می بودند، در این باره نیز بیاناتی را جهت تبیین جامع و دقیق نگاه امام و انقلاب بیان می فرمودند. شاید ایشان می گفتند:
«مبادا ظلم بزرگ آل سعود به حجاج ایرانی، باعث شود که ما به دام عرب ستیزی گرفتار شویم. برخی از دشمنان ما که کارشان حیله گری است. دشمنان ما اتاق فکرهایی دارند که در آن بر اساس نقاط ضعف ما، طرح و برنامه پیاده می کنند. مثلا این روزها برخی از مردم این جمله امام را که «اگر از آمریکا بگذریم از آل سعود نخواهیم گذشت»‌ را بازنشر می دهند. اولا امام در ادامه ی می فرمایند: «ان‌شاالله اندوه دلمان را را در وقت مناسب با انتقام از امريکا و ال سعود برطرف خواهيم کرد.» حتی اسم آمریکا را اول و سپس اسم آل سعود را می آورند. مضاف بر این که حیله گری های دشمن بر ما پوشیده است. هنوز مشخص نیست که پشت پرده ی فجایع حج امسال، چه جرثقیلش،‌ چه منا و چه آتش سوزی چادرهای حجاج،‌ دقیقا چیست. بعضی از تحلیلگران و شبه روشنفکران ما،‌ خوشحالند که آقای ظریف در یکی از راه روهای سازمان ملل، اتفاقا آقای اوباما را دیده و با او مصافحه کرده و همان ها می گویند ما باید ادب شویم و به حج نرویم و پول به جیب اعراب ملخ خور نریزیم. نگاهشان این است که حق ما بوده و حق حجاج بوده که کشته شوند. این نگاه خطرناک، نگاه غرب زدگی است. معلوم نیست این ها چطور نمی فهمند که عربستان چطور امروز این قدر فربه شده؛ تشخیص نمی دهند که عربستان بدون حمایت های آمریکا و رژیم صهیونیستی نمی تواند هر غلطی می خواهد بکند. تحلیل گران شبه روشنفکر این مسائل را به خوبی می دانند، ولی غرب زدگی شان اجازه نمی دهد تا بگویند هم مرگ بر آمریکا و ه مرگ بر آل سعود. حتی سخنان امام را هم وارونه تفسیر می کنند. می گویند فقط مرگ بر آل سعود اما زمان شعار مرگ بر آمریکا گذشته. اوباما دیروز در سازمان ملل گفته «با شعار مرگ بر آمریکا برای ایرانی ها شغل ایجاد نمی شود». این ها هم خوشخال شده اند و می گویند راست گفته اما شعار مرگ بر آل سعود درست است. عربستان مرکز وهابیت و جاسوسی شده، اما توجه نمی شود که مگر جز آمریکا و انگلستان و رژیم صهیونیستی، چه کسی می تواند این کشور را از این لحاظ تجهیز کند؟ مگر نمی گویید اعراب ملخ خور؟ اگرچه عبارت نژادپرستانه است و پیامبر اکرم (ص) هم عرب و بهترین مخلوق خداوند بود، اما شما که می گویید اعراب ملخ خور، جواب بدهید چطور می شود ملخ خورها این قدر قوی شوند؟ اصلا آن ها قوی نیستند! آن ها پوکند و نماینده ی تام الاختیار رژیم صهیونیستی و آمریکا در آسیا هستند. پس ما می گوییم مرگ بر همه ی مستکبرین،‌ اول آمریکا و رژیم صهیونیستی و بعد آل سعود.
آل سعود احمق تر از آمریکاست که حاضر می شود هر فاجعه ای را رقم بزند، ولی آمریکا باهوش است و منافق ترین کشور دنیاست؛ چون بیشترین شعارهای بشردوستانه را می دهد و رئیس جمهورش دیروز در سازمان ملل طوری سخنرانی کرد که بسیاری شیفته ی او شدند، اما عربستان یک قوی زورگوی منفور است. نفاق یعنی همین! آمریکا از جهت نفاق هم ابرقدرت است؛ منافق ترین و پیچیده ترین رفتارها را از خود بروز می دهد و تحلیل گران ما خود را به ساده لوحی زده اند. فقط به یزید و شمر لعنت می فرستند و از معاویه ها و عمروعاص ها غافلند!
امان از شبه روشنفکران غرب زده ی ایران که در غرب زدگی از خود آمریکایی ها غرب زده ترند. ما ایرانی ها خدا نکند به افراط بیفتیم. از همه گوی سبقت را می رباییم. دچار استسباع شده ایم نسبت به غرب و آمریکا. بعد سخنرانی دوشنبه هفته ی پیش اوباما در سازمان ملل، واقعا برخی او را فرشته ی نجات عالم دیده اند و الان تنها دشمنشان آل سعود است. حتی رژیم صهیونیستی را هم می گویند امام گفته می بخشیم ولی آل سعود را نه. این نگاه های کاریکاتوری، همان توطئه ی دشمن است که تحلیل های ما را دچار اعوجاج کند.»
مرجع : هفته نامه «مثلث»
 
کلمات کلیدی : استاد شهید آیت الله مرتضی مطهری، فاجعه منا، معاویه، عمروعاص، آمریکا، آل سعود
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.