داخلی صفحه فرهنگی آرشيو يادداشت

۲۳

جفا درحق سرود ملی

محمدحاشر یزدانی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

سالن همایش پر از جمعیت است و من در میان آن همه آدم گم شده ام مجری خندان پشت تریبون می ایستد و با کمی جنگولک بازی مراسم جشن را آغاز می کند در ابتدا همه ما را دعوت می کند تا به احترام سرود ایران بر پا بایستیم بلند می شوم و خودم را آماده زمزمه میکنم: سر زد از افق...

اما انگار اشتباه کردم چون صدایم در سالن گم شده است .این سرود "ای ایران ای مرز پر گهر" است که در حال اجراست و دستهای حضار در هوا میچرخد!

در تمامی کشور های دنیای امروز و در بین تمامی مردمان دنیای امروز و بین همه سرود های حماسی دنیای امروز فقط یک سرود در هر کشور ی وجود دارد که هنگام نواختن آن مردم به احترامش برپای خویش ایستاده و دست هایشان را روی قلب ها نهاده و با غروری ملی همخوانی میکنند . سرود ملی هر کشور همچون پرچم ، نماد ملیت و غرور ملی است و تمامی مردم جهان احترام به سرود ملی را همچون پرچم کشورشان برخود واجب میدانند.

در کشور عزیز ما نیز سرود ملی نماینده ملیت ماست. سرودی که هر نت آن نماینگر هزاران قطره خون شهیدان و سروقامتان به خاک افتاده وطن است. احترام به سرود ملی احترام به خود ما و شخصیت ملی ماست.نواخته شدن این سرود مقدس در هرگوشه و هرجا ناخوداگاه هر وطن دوستی را برپا می ایستاند و قلبش را به تپش وا می دارد.

اما چند سالی است که انگار عمدی در کار برخی ریگ به کفشان است تا سرود ملی ایران اسلامی را کمرنگ کنند . نیست خودشان همیشه کمرنگ هستند شاید به خیال باطلشان رنگ وارفته شان برخواهد گشت.

اگر دقت کنید مدتی است که در خیلی از همایش ها و جشن ها مجری برنامه مدعوین را به احترام سرود ایران به قیام میخواند وسرود"ای ایران ای مرز پر گهر"اجرا میشود.

این درست که داستان این سرود حماسی داستانی زیباست و حس نوستالژیکی را در همه ما زنده میکند.اما در حد سرود ملی کشور عظیم و فرهنگی ایران و انقلاب درخشان و جهانیش نیست. دوران اصلاحات که دوران سوء استفاده از تمامی مظاهر ملی جهت تخطئه وجه دینی انقلاب ما بود سعی و تلاش فراوانی شد تا این سرود به نماد اپوزیسیون تبدیل شود اما هوشیاری صدا و سیما و نهاد های غیر دولتی این نقشه را ناکام گذاشت . اما افراط در توجه به این سرود کار را به جایی رسانده است که مدت هاست سرود ملی را جز در آغاز برنامه های صداو سیما نشنیده ایم.

سرود "ای ایران ای مرز پرگهر" سرودی زیبا و پر معناست. و همه ما دوستش داریم اما به پا خواستن فقط شایسته سرود ملی است نه هر سرودی که نام وطن در آن باشد.

اگر این طور است چرا هنگام اجرای "وطنم" سالار عقیلی کسی بلند نمیشود؟ و یا برای اجرای بسیار عالی مرحوم محمد نوری . و دهها سرود دیگر که برای ایران عزیز ساخته شده است...

همه چیز را با هم قاطی نکنیم سرود ملی یکی است و پرچم هم یکی است. مفاهیم نهفته در بند بند سرود ملی ما حکایت ۳۳ سال ایثار و ولایت مداری است. از خاوران، خورشید انقلاب ما بر تمامی جهان تابیدن گرفت و نور چشمان همه حق خواهان شد. سرود مقدس ما زیبا ترین و پرمعنا ترین سرود ملی جهان است. شاید برخی می خواهند سرودی بخوانند که محدود به مرزهای خاکی ایران باشد خب بخوانند اما سرود ملی نیست سدور ملی ما سرود شهیدان ماست شهیدانی که در گوش زمان نغمه عشق فریاد می زنند. سرود ملی ما پیام امام ماست استقلال و آزادی ماست. جاودانگی جمهوری اسلامی ماست. ما متعهدیم به رفع فتنه از سراسر دنیا نه فقط ایران و اندیشه بدان را از سراسر جهان دور خواهیم نمود و با دشمنان خدا چون آهن خواهیم بود حتی اگر سنگ خاره باشند.

شاید بعضی ها خوششان نمی آید که سرود ما این همه حرف برای گفتن دارد به همین دلیل سعی دارند تا کمتر خوانده شود ، شنیده شود و فهمیده شود.

شاید برخی بگویند چه فرقی می کند ایران ایران است سرود ایران هم برای ایران است. حرفشان درست اما نتیجه گیریشان نادرست است.سرود ملی سرود رسمی ماست و در تمامی همایش ها و مراسمات می بایست به احترام این سرود بر پا ایستاد نه سرود دیگری.مانند پرچم سه رنگ ما با کلمه طیبه لا اله الا الله که نماد ملی ماست نه هر پارچه ای که نام ایران بر آن نقش بسته باشد.

بنا براین زین پس برای سرود ملی مان برپا میخیزیم به احترام امام ، شهدا و وطنمان.