کد مطلب: 462927
کمترین دفاع تخصصی و کمترین گل خورده/ راز موفقیت برانکو در تهران
بخش ورزشی الف،27فروردین96
تیم فوتبال پرسپولیس در حالی قهرمان زودهنگام لیگ برتر شد که بسیاری از رکوردهای مربوط به این قهرمانی را نیز در این فصل جابجا کرد؛ رکوردهایی که بخصوص در بخش گل نخوردن خیره کننده است.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۷ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۴۱
به گزارش مهر، در حالی که هنوز سه هفته به پایان شانزدهمین دوره لیگ برتر زمان داریم، شاگردان برانکو ایوانکوویچ در پرسپولیس جشن قهرمانی خود را هم بعد از پیروزی برابر ماشین سازی در همان تبریز گرفتند تا عملا سه بازی آخر این تیم در لیگ حالت تشریفاتی به خود بگیرد.
سرخ پوشان در کنار کسب یک قهرمانی مقتدرانه در این مسابقات، بسیاری از رکوردهای قهرمانان گذشته را هم جابجا کردند تا فصل رویایی‌شان را رویایی تر به پایان برسانند. از جمله این که در پایان هفته بیست و هفتم تعداد پیروزی‌های خود را به عدد ۱۹ رساندند تا با بیشترین تعداد پیروزی، قهرمان شده باشند و یا رکورد تعداد کلین شیت‌های (بسته ماندن دروازه) این تیم در این فصل و تعداد گل‌های خورده سرخ پوشان که واقعا آماری رویایی است.
هفته بیست و هفتم لیگ برتر به اتمام رسید و پرسپولیس، قهرمان این دوره از مسابقات تا پایان این هفته تنها ۱۰ گل خورده است. برانکو و تیمش در حالی با ۲۰ کلین شیت و ۱۰ گل خورده به اواخر فصل رسیده‌اند که این تیم در این فصل کمترین تعداد بازیکن تخصصی در خط دفاعی را داشت و هفته‌های زیادی آنها ناچار شدند به دلیل کمبود بازیکن در این منطقه، با وصله و پینه تیمشان را راهی زمین کنند.
برانکو برای این فصل حسین ماهینی و رامین رضاییان را در دفاع راست داشت که البته رضاییان هفته‌های ابتدایی و انتهایی فصل را به دلیل مغضوب واقع شدن از طرف برانکو از دست داده بود. برانکو عملا تنها یک مدافع میانی تخصصی به اسم سید جلال حسینی را در اختیار داشت و یک مدافع چپ تخصصی به اسم محمد امین آرام طبع که این آخری هرگز در لیگ فرصت بازی پیدا نکرد.
دو مدافع دیگری که برانکو در اختیار داشت محمد انصاری و محسن ربیع خواه بودند که این دو هم عملا به دلیل کمبود بازیکن در پست های غیر تخصصی برای سرخپوشان بازی کردند. بحران مدافع در پرسپولیس آنقدر بالا بود که در بسیاری از بازی ها، سرمربی این تیم به ناچار فرشاد احمد زاده که ذاتا یک مهاجم است را به خط دفاعی منتقل می‌کرد.
اما با همه این کمبود مهره در خط دفاعی، سرخپوشان بهترین خط دفاعی لیگ را به خود اختصاص دادند و قطعا این استحکام در خط دفاعی یکی از اصلی ترین دلایل قهرمانی مقتدرانه و زودهنگام این تیم بود.
سرمربی کروات پرسپولیس در واقع بدون آن که مدافعان زیادی در تیمش داشته باشد، با ایجاد نظم در ساختار دفاعی تیمش و البته تکیه بر دروازه‌بان آماده‌ای مثل بیرانوند موفق شد رکوردی بی نظیر در گل خوردن از خود و تیمش به جای بگذارد. نگاه ویژه برانکو به ساختار دفاعی که از جلوی زمین و با پرس کردن مهاجمان این تیم بر مدافعان حریف آغاز می شد، با دوندگی هافبک های درگیر شونده این تیم ادامه می‌یافت و سرانجام در خط دفاعی تکمیل می‌شد، منجر به بر جای ماندن رکورد عجیب پرسپولیس در تعداد گل های خورده شد.
بی تردید باید گفت بیشترین نقش را در کم گل خوردن پرسپولیس در این فصل، خود برانکو داشت.
سرخپوشان تهران در هفته بیت و هفتم لیگ برتر نیز موفق شدند میزبان خود ماشین سازی را دو بر صفر شکست داده تا هم قهرمانی شان در لیگ برتر را قطعی کنند و هم سقوط تیم ماشین سازی به لیگ دسته اول را.
سرخ پوشان در کنار کسب یک قهرمانی مقتدرانه در این مسابقات، بسیاری از رکوردهای قهرمانان گذشته را هم جابجا کردند تا فصل رویایی‌شان را رویایی تر به پایان برسانند. از جمله این که در پایان هفته بیست و هفتم تعداد پیروزی‌های خود را به عدد ۱۹ رساندند تا با بیشترین تعداد پیروزی، قهرمان شده باشند و یا رکورد تعداد کلین شیت‌های (بسته ماندن دروازه) این تیم در این فصل و تعداد گل‌های خورده سرخ پوشان که واقعا آماری رویایی است.
هفته بیست و هفتم لیگ برتر به اتمام رسید و پرسپولیس، قهرمان این دوره از مسابقات تا پایان این هفته تنها ۱۰ گل خورده است. برانکو و تیمش در حالی با ۲۰ کلین شیت و ۱۰ گل خورده به اواخر فصل رسیده‌اند که این تیم در این فصل کمترین تعداد بازیکن تخصصی در خط دفاعی را داشت و هفته‌های زیادی آنها ناچار شدند به دلیل کمبود بازیکن در این منطقه، با وصله و پینه تیمشان را راهی زمین کنند.
برانکو برای این فصل حسین ماهینی و رامین رضاییان را در دفاع راست داشت که البته رضاییان هفته‌های ابتدایی و انتهایی فصل را به دلیل مغضوب واقع شدن از طرف برانکو از دست داده بود. برانکو عملا تنها یک مدافع میانی تخصصی به اسم سید جلال حسینی را در اختیار داشت و یک مدافع چپ تخصصی به اسم محمد امین آرام طبع که این آخری هرگز در لیگ فرصت بازی پیدا نکرد.
دو مدافع دیگری که برانکو در اختیار داشت محمد انصاری و محسن ربیع خواه بودند که این دو هم عملا به دلیل کمبود بازیکن در پست های غیر تخصصی برای سرخپوشان بازی کردند. بحران مدافع در پرسپولیس آنقدر بالا بود که در بسیاری از بازی ها، سرمربی این تیم به ناچار فرشاد احمد زاده که ذاتا یک مهاجم است را به خط دفاعی منتقل می‌کرد.
اما با همه این کمبود مهره در خط دفاعی، سرخپوشان بهترین خط دفاعی لیگ را به خود اختصاص دادند و قطعا این استحکام در خط دفاعی یکی از اصلی ترین دلایل قهرمانی مقتدرانه و زودهنگام این تیم بود.
سرمربی کروات پرسپولیس در واقع بدون آن که مدافعان زیادی در تیمش داشته باشد، با ایجاد نظم در ساختار دفاعی تیمش و البته تکیه بر دروازه‌بان آماده‌ای مثل بیرانوند موفق شد رکوردی بی نظیر در گل خوردن از خود و تیمش به جای بگذارد. نگاه ویژه برانکو به ساختار دفاعی که از جلوی زمین و با پرس کردن مهاجمان این تیم بر مدافعان حریف آغاز می شد، با دوندگی هافبک های درگیر شونده این تیم ادامه می‌یافت و سرانجام در خط دفاعی تکمیل می‌شد، منجر به بر جای ماندن رکورد عجیب پرسپولیس در تعداد گل های خورده شد.
بی تردید باید گفت بیشترین نقش را در کم گل خوردن پرسپولیس در این فصل، خود برانکو داشت.
سرخپوشان تهران در هفته بیت و هفتم لیگ برتر نیز موفق شدند میزبان خود ماشین سازی را دو بر صفر شکست داده تا هم قهرمانی شان در لیگ برتر را قطعی کنند و هم سقوط تیم ماشین سازی به لیگ دسته اول را.
کلمات کلیدی : برانکو+پرسپولیس
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
