کد مطلب: 251100
ظریف و کری و ایران امروز
بخش تعاملی الف - سهراب زند
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۰۷:۵۹
محمد جواد ظریف با کری دیدار دوجانبه داشت.
و این وسط عکسی دو نفره میان بلند پایه ترین مقامات خارجی ایران و ایالات متحدۀ آمریکا برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران که از این دیدار دوجانبه منتشر گردید، حرف و حدیث های زیادی برای مخاطبان داشت.
اما باید دانست هیچ چیزی تغییر نکرده است جز شکسته شدن فضای شعاری. یعنی آمریکا همان آمریکا است، ایران هم همان ایران.
اما عده ای فکر می کنند این دیدار دوجانبه یعنی همۀ مشکلات حل شد و ما از این به بعد رابطه ای با آمریکا همچون حزب الله لبنان خواهیم داشت!
عده ای هم فکر می کنند وای که انقلاب نابود شد و این دست دادن یعنی ای آمریکا ما تسلیم شدیم!
نخیر
آرمان انقلاب ما صرفا حرف نزدن و با کسی و قطع ارتباط کردن نیست.
آرمان انقلاب ما دو چیز است:
ساختن ایرانی پیشرفته انقلابی و اسلامی به معنای واقعی نه شعاری
دوم مبارزه با استکبار
حالا تا زمانی که آمریکا از موضع استکباری با ما حرف میزند آمریکا همان آمریکا است، اما اگر آمریکا هم مجبور شد مانند شوروی سابق یا روسیۀ فعلی دست از برخورد استکباری و مداخله جویانه بکشد فرقی با سایر کشورهای اروپایی ندارد. مگر فرانسه و انگلیس در دشمنی کم از آمریکا دارند. همۀ دنیا برای منافع خود رابطه دارند، ما تا به حال با واسطه حرف می زدیم، حالا مستقیم.
البته قطع ارتباط و تحریم ها به آمریکا و جهان ثابت کرد می شود در سخت ترین شرایط، یعنی در دوران بحران تثبیت انقلاب در سال های آغازین، در دوران بحران جنگ هولناک و مظلومانه، و در دوران سازندگی ویرانی های جنگ و رفع عقب ماندگی، با کشور شمارۀ یک دنیا قطع رابطه کرد و تحریم های سخت داشت اما ماند و هر روز قویتر شد.
می شود در مقابل چشم ناباور غرب و شرق، چند صد سانترفیوژ را به چند هزار تبدیل نمود، می شود با هزار میلیارد دلار خسارت جنگ و نفت هفت دلاری و پنج استان ویران، کشور را دوباره ساخت.
می شود زجر کشید اما آمریکا و آمریکا صفتان بفهمند این ایران، ایران دوران پهلوی و قاجار نیست که مهم ترین تصمیمات کشور از نظر سفارت خانه های آنان بگذرد، که با پررویی بر سر کافه های خود در ایران بنویسند ورود ایرانی و سگ ممنوع!
این ایران، ایران همت و باکری است. ایران چمران و علم الهدایی که زیر شنی تانک له شود هم، خاکش را به اجنبی نمی دهد که برایش عربده بکشد، ایران ایران قاسم سلیمانی است که اسمش گرگ های داعش را فراری می دهد و اوباما را به احترام وادار می کند، اوباما گفته بود او دشمن من است اما برایش احترام قائلم.
امروز ایران در فضای ثبات و اقتدار به آمریکا و سایر ابرقدرت ها می گوید بنشینید دور میز و مثل آدم مذاکره کنید و گزینه های روی میزتان را هم برای خودتان نگه دارید.
چیزی عوض نشده است ما اکنون در عزت مذاکره می کنیم البته یادمان نرود مقداری هم خسارت های دولت شعاری و سطحی نگر قبل را می دهیم که چند جملۀ طلایی اش به مانند سنگی در چاه بود که حالا صدتا ظریف بروند در بیاورند مانند ما ترمز و دنده عقب قطار هسته ای را کشیده ایم! ترمز را کشیده ایم یعنی نخواهیم به سمت بمب هم برویم نمی توانیم نرویم! یا آن قدر قطعنامه بدهید تا قطعنامه دانتان پاره شود! که کاری کرد که روسیه هم با آمریکا در بردن ایران به فصل هفتم متحد گردد، چرا که این سخن یعنی تحریک ابرقدرت ها که مجبور شوند به دنیا ثابت کنند که کار ما بی اثر نیست و آنچنان گلوی ملت بیچاره ما را فشار دهند که همان رییس جمهور محترم که رجز بی مورد و جوان پسند و پایداری پسند می خواند و تحریک می کرد، آخر دولت خود بیاید در گفتگوی تلوزیونی تمام مشکلات را بیاندازد گردن تحریم ها!
حالا قصه این است که ایران به دنیا اثبات می کند اهل مذاکره و تعامل است و در ضمن از اقتدار خود هم کوتاه هم نمی آید. ساده اندیشانه برای یک دست دادن و خندۀ مقابل دوربین هم لطفا جوگیر نشویم که خیلی اشتباه است.
دنیای دیپلماسی دنیای نمایش گل و لبخند است و پشت پرده ای پر جنگ برای کسب منفعت بیشتر.
اما باید دانست هیچ چیزی تغییر نکرده است جز شکسته شدن فضای شعاری. یعنی آمریکا همان آمریکا است، ایران هم همان ایران.
اما عده ای فکر می کنند این دیدار دوجانبه یعنی همۀ مشکلات حل شد و ما از این به بعد رابطه ای با آمریکا همچون حزب الله لبنان خواهیم داشت!
عده ای هم فکر می کنند وای که انقلاب نابود شد و این دست دادن یعنی ای آمریکا ما تسلیم شدیم!
نخیر
آرمان انقلاب ما صرفا حرف نزدن و با کسی و قطع ارتباط کردن نیست.
آرمان انقلاب ما دو چیز است:
ساختن ایرانی پیشرفته انقلابی و اسلامی به معنای واقعی نه شعاری
دوم مبارزه با استکبار
حالا تا زمانی که آمریکا از موضع استکباری با ما حرف میزند آمریکا همان آمریکا است، اما اگر آمریکا هم مجبور شد مانند شوروی سابق یا روسیۀ فعلی دست از برخورد استکباری و مداخله جویانه بکشد فرقی با سایر کشورهای اروپایی ندارد. مگر فرانسه و انگلیس در دشمنی کم از آمریکا دارند. همۀ دنیا برای منافع خود رابطه دارند، ما تا به حال با واسطه حرف می زدیم، حالا مستقیم.
البته قطع ارتباط و تحریم ها به آمریکا و جهان ثابت کرد می شود در سخت ترین شرایط، یعنی در دوران بحران تثبیت انقلاب در سال های آغازین، در دوران بحران جنگ هولناک و مظلومانه، و در دوران سازندگی ویرانی های جنگ و رفع عقب ماندگی، با کشور شمارۀ یک دنیا قطع رابطه کرد و تحریم های سخت داشت اما ماند و هر روز قویتر شد.
می شود در مقابل چشم ناباور غرب و شرق، چند صد سانترفیوژ را به چند هزار تبدیل نمود، می شود با هزار میلیارد دلار خسارت جنگ و نفت هفت دلاری و پنج استان ویران، کشور را دوباره ساخت.
می شود زجر کشید اما آمریکا و آمریکا صفتان بفهمند این ایران، ایران دوران پهلوی و قاجار نیست که مهم ترین تصمیمات کشور از نظر سفارت خانه های آنان بگذرد، که با پررویی بر سر کافه های خود در ایران بنویسند ورود ایرانی و سگ ممنوع!
این ایران، ایران همت و باکری است. ایران چمران و علم الهدایی که زیر شنی تانک له شود هم، خاکش را به اجنبی نمی دهد که برایش عربده بکشد، ایران ایران قاسم سلیمانی است که اسمش گرگ های داعش را فراری می دهد و اوباما را به احترام وادار می کند، اوباما گفته بود او دشمن من است اما برایش احترام قائلم.
امروز ایران در فضای ثبات و اقتدار به آمریکا و سایر ابرقدرت ها می گوید بنشینید دور میز و مثل آدم مذاکره کنید و گزینه های روی میزتان را هم برای خودتان نگه دارید.
چیزی عوض نشده است ما اکنون در عزت مذاکره می کنیم البته یادمان نرود مقداری هم خسارت های دولت شعاری و سطحی نگر قبل را می دهیم که چند جملۀ طلایی اش به مانند سنگی در چاه بود که حالا صدتا ظریف بروند در بیاورند مانند ما ترمز و دنده عقب قطار هسته ای را کشیده ایم! ترمز را کشیده ایم یعنی نخواهیم به سمت بمب هم برویم نمی توانیم نرویم! یا آن قدر قطعنامه بدهید تا قطعنامه دانتان پاره شود! که کاری کرد که روسیه هم با آمریکا در بردن ایران به فصل هفتم متحد گردد، چرا که این سخن یعنی تحریک ابرقدرت ها که مجبور شوند به دنیا ثابت کنند که کار ما بی اثر نیست و آنچنان گلوی ملت بیچاره ما را فشار دهند که همان رییس جمهور محترم که رجز بی مورد و جوان پسند و پایداری پسند می خواند و تحریک می کرد، آخر دولت خود بیاید در گفتگوی تلوزیونی تمام مشکلات را بیاندازد گردن تحریم ها!
حالا قصه این است که ایران به دنیا اثبات می کند اهل مذاکره و تعامل است و در ضمن از اقتدار خود هم کوتاه هم نمی آید. ساده اندیشانه برای یک دست دادن و خندۀ مقابل دوربین هم لطفا جوگیر نشویم که خیلی اشتباه است.
دنیای دیپلماسی دنیای نمایش گل و لبخند است و پشت پرده ای پر جنگ برای کسب منفعت بیشتر.
کلمات کلیدی : سهراب زند
۱۳۹۳-۰۹-۱۱ ۱۵:۱۵:۳۶
از لینک های مرتبط از روحانی بعید نبود را بخوانید جالب است (2524051) (alef-17)
۱۳۹۳-۰۹-۱۴ ۱۲:۲۲:۴۱
رپرتاژ- آگهیه؟
یکسال و خورده ای طفلک ظریف اینقدر صبحانه و نهار و شام کاری خورد که سی کیلو اضافه وزن پیدا کرد که تحریم ها برداشته بشه و کاسه اش بقول رییس ترک برداره !! یا اینکه دنیا( حتما دنیا به روایت امریکا) بفهمه که ایران اهل مذاکره است؟. خوب گیرم که فهمید چه چیزی نصیب ملت شد؟
وقتی بجای نتیجه ، فلسفه ببافند یعنی که صورت مسئله از رفع تحریم تبدیل به نظر جهان شده!ً! (2529146) (alef-13)
یکسال و خورده ای طفلک ظریف اینقدر صبحانه و نهار و شام کاری خورد که سی کیلو اضافه وزن پیدا کرد که تحریم ها برداشته بشه و کاسه اش بقول رییس ترک برداره !! یا اینکه دنیا( حتما دنیا به روایت امریکا) بفهمه که ایران اهل مذاکره است؟. خوب گیرم که فهمید چه چیزی نصیب ملت شد؟
وقتی بجای نتیجه ، فلسفه ببافند یعنی که صورت مسئله از رفع تحریم تبدیل به نظر جهان شده!ً! (2529146) (alef-13)
