کد مطلب: 360127
پاسخ به دبه آمریکایی ها
محمد کاظم انبارلویی، 18 خرداد 95
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۸ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۱۳
پس از توافق برجام، جان کری رئیس میز آمریکا در گفتگوهای هسته ای از سوی جنگ طلبان سنا و کنگره احضار شد تا به سؤالات آنها پاسخ دهد. پاسخ های جان کری به معترضین، خواندنی است. آن روزها نشست سنا و کنگره، مستقیم از رسانه های آمریکا و جهان پخش می شد و لذا آنها هیچ لاپوشانی در این مورد نداشتند.
پاسخ های کری در چند نکته کلیدی زیر خلاصه شده است:
۱- شما اعتراض می کنید که در توافق، ما همه چیز به ایران دادیم. این در حالی بود که آنها همه چیز داشتند.
۲- ما گزینه ای جز مذاکره نداشتیم چون پنتاگون رسماً گفته بود اقدام نظامی سودی ندارد. ایرانی ها ده بار میز مذاکره را ترک کردند، ما فقط توانستیم سه بار میز مذاکره را ترک کنیم.
۳- تحریم ها برنامه هسته ای ایران را متوقف نکرد، آنها روز به روز پیشرفت می کردند.
۴- تسلیم شدن ایران خیال خامی بیش نبود.
۵- ایران قبل از مذاکرات به طور بالقوه توانایی تولید دوازده بمب اتمی را داشت.
۶- اگر کنگره توافق را رد کند، منزوی می شویم چون شرکای بین المللی حاضر به ادامه تحریم ها نیستند.
۷- چه بخواهیم و چه نخواهیم ایران به دانش هسته ای دست یافته، آن را با بمباران و تحریم نمی توانیم از بین ببریم.
رصد گفتگوهای داخلی آمریکایی ها چه در کنگره و سنا و چه در سطح وزارت خارجه و پنتاگون و چه در شورای روابط خارجی، فقط به استناد اطلاعات مشهود نشان می دهد که آمریکایی ها واقعاً با دست خالی پشت میز مذاکرات نشستند. گزینه نظامی آنها یک بلوف بود، کارآمدی تحریم ها یک سراب و اتحاد ۱+۵ به دلیل اختلافات داخلی آنها دچار فروپاشی شده بود و بعد از بحران اوکراین دیگر قابل لاپوشانی نبود.
اما ما چرا تن به مذاکره دادیم؟ مهم ترین علت آن، این بود که واقعاً اراده ای در ایران برای ساخت سلاح های کشتار جمعی به دلیل ملاحظات انسانی و شرعی وجود نداشت و ما هزینه چیزی را می پرداختیم که به درآمد آن مثل کره شمالی اصلاً فکر نمی کردیم. مفروضات عقلی در دو طرف میز حکم می کرد به این بازی به نوعی خاتمه داده شود. لذا اقدامات اعتمادساز برای طرف مقابل را پذیرفتیم و انتظار داشتیم لغو همه تحریم ها و اقدامات خصومت ورزانه در این وادی پایان یابد.
اما تجربه نشان داد هر کس به آمریکایی ها اعتماد کند، سیلی می‌خورد. برخی از طرف های ما یک مشت گرگ بودند که اصلاً ملاحظات انسانی را قبول نداشتند و چیزی به عنوان وفای به عهد در قاموس آنها نیست. آنها قطعنامه های سازمان ملل علیه ایران را لغو، اما در قطعنامه ۲۲۳۱ تجمیع و تهدیدات آن قطعنامه ها را در این قطعنامه جدید تجمیع کردند. لغو تحریم را لایه بندی کردند و هر لایه را در یک زرورق کاری حفظ کردند، به طوری که زیرساخت های تحریم حفظ شد. آنها لو دادند که اصل تنازع با انقلاب را دنبال می کردند و پرونده هسته ای فقط یک بهانه است.
حرف اصلی آنها این بود که ایران در مناقشات منطقه ای و جهانی در نقشه آمریکایی ها بازی کند.
دبه آمریکایی ها را باید پیش بینی می کردیم. اکنون بدعهدی آنها را باید به مثابه یک تجربه، به تجربه نقض عهد آنها در قرارداد الجزایر اضافه کنیم و دیپلمات های ما با خدای بزرگ و ملت ایران پیمان ببندند و از یک سوراخ چند بار گزیده نشوند.
جناب آقای دکتر علی لاریجانی رئیس مجلس اخیرا گفته است: «اگر آمریکایی ها در موضوع هسته ای تخطی کنند، ما برای فهماندن راه درست به آنها دست به کار می شویم.» در تخطی آمریکایی ها و دبه کردن آنها تردیدی نیست، باید دید مجلس چه وقت می‌خواهد دست به کار شود. مقام معظم رهبری در دیدار با نمایندگان مجلس فرمودند: «تهدیدهای آمریکا همچون قبل از توافق هسته ای است، نباید در برابر آنها ساکت ماند. برخورد دولت آمریکا با ملت ایران خصمانه است. چه کسی باید پاسخ آنها را بدهد؟»
اکنون امید ملت به مجلس است که باید دید نمایندگان، دست به کار شدن را از کجا می خواهند شروع کنند؟ به نظر می رسد مجلس باید یک گزارش رسمی از دولت در خصوص اجرای برجام به طور شفاف طلب کند تا میزان بدعهدی آمریکایی ها، دقیق معلوم شود.
نامه ۲۹ مهرماه ۹۴ رهبری به رئیس جمهور در مورد اجرای برجام باید سند راستی آزمایی آمریکایی ها قرار گیرد. برای اجرای برجام، مجلس ۹ ملاحظه و شورای امنیت ملی ۱۰ ملاحظه داشتند. نمایندگان محترم به دقت بررسی کنند که آیا ملاحظات رهبری، مجلس و شورای امنیت ملی رعایت شده است؟
این ملاحظات ابعاد فنی، مالی، سیاسی و دیپلماتیک دارد. جایی که باید این ملاحظات رصد نظارتی شود، مجلس است. مجلس باید هر چه زودتر به این مسئله ورود کند و پاسخگوی مطالبات باشد. ملت منتظر پاسخ مجلس به دبه آمریکایی هاست. این پاسخ باید در افعال دیپلماتیک و حقوقی دولت نیز تجلی داشته باشد.
برای پاسخ کافی است به همان توانایی های ایران که جان کری در سنا و کنگره به آنها اشاره و به عجز آمریکایی ها در توافق اعتراف کرد، تکیه کنیم.
پاسخ های کری در چند نکته کلیدی زیر خلاصه شده است:
۱- شما اعتراض می کنید که در توافق، ما همه چیز به ایران دادیم. این در حالی بود که آنها همه چیز داشتند.
۲- ما گزینه ای جز مذاکره نداشتیم چون پنتاگون رسماً گفته بود اقدام نظامی سودی ندارد. ایرانی ها ده بار میز مذاکره را ترک کردند، ما فقط توانستیم سه بار میز مذاکره را ترک کنیم.
۳- تحریم ها برنامه هسته ای ایران را متوقف نکرد، آنها روز به روز پیشرفت می کردند.
۴- تسلیم شدن ایران خیال خامی بیش نبود.
۵- ایران قبل از مذاکرات به طور بالقوه توانایی تولید دوازده بمب اتمی را داشت.
۶- اگر کنگره توافق را رد کند، منزوی می شویم چون شرکای بین المللی حاضر به ادامه تحریم ها نیستند.
۷- چه بخواهیم و چه نخواهیم ایران به دانش هسته ای دست یافته، آن را با بمباران و تحریم نمی توانیم از بین ببریم.
رصد گفتگوهای داخلی آمریکایی ها چه در کنگره و سنا و چه در سطح وزارت خارجه و پنتاگون و چه در شورای روابط خارجی، فقط به استناد اطلاعات مشهود نشان می دهد که آمریکایی ها واقعاً با دست خالی پشت میز مذاکرات نشستند. گزینه نظامی آنها یک بلوف بود، کارآمدی تحریم ها یک سراب و اتحاد ۱+۵ به دلیل اختلافات داخلی آنها دچار فروپاشی شده بود و بعد از بحران اوکراین دیگر قابل لاپوشانی نبود.
اما ما چرا تن به مذاکره دادیم؟ مهم ترین علت آن، این بود که واقعاً اراده ای در ایران برای ساخت سلاح های کشتار جمعی به دلیل ملاحظات انسانی و شرعی وجود نداشت و ما هزینه چیزی را می پرداختیم که به درآمد آن مثل کره شمالی اصلاً فکر نمی کردیم. مفروضات عقلی در دو طرف میز حکم می کرد به این بازی به نوعی خاتمه داده شود. لذا اقدامات اعتمادساز برای طرف مقابل را پذیرفتیم و انتظار داشتیم لغو همه تحریم ها و اقدامات خصومت ورزانه در این وادی پایان یابد.
اما تجربه نشان داد هر کس به آمریکایی ها اعتماد کند، سیلی می‌خورد. برخی از طرف های ما یک مشت گرگ بودند که اصلاً ملاحظات انسانی را قبول نداشتند و چیزی به عنوان وفای به عهد در قاموس آنها نیست. آنها قطعنامه های سازمان ملل علیه ایران را لغو، اما در قطعنامه ۲۲۳۱ تجمیع و تهدیدات آن قطعنامه ها را در این قطعنامه جدید تجمیع کردند. لغو تحریم را لایه بندی کردند و هر لایه را در یک زرورق کاری حفظ کردند، به طوری که زیرساخت های تحریم حفظ شد. آنها لو دادند که اصل تنازع با انقلاب را دنبال می کردند و پرونده هسته ای فقط یک بهانه است.
حرف اصلی آنها این بود که ایران در مناقشات منطقه ای و جهانی در نقشه آمریکایی ها بازی کند.
دبه آمریکایی ها را باید پیش بینی می کردیم. اکنون بدعهدی آنها را باید به مثابه یک تجربه، به تجربه نقض عهد آنها در قرارداد الجزایر اضافه کنیم و دیپلمات های ما با خدای بزرگ و ملت ایران پیمان ببندند و از یک سوراخ چند بار گزیده نشوند.
جناب آقای دکتر علی لاریجانی رئیس مجلس اخیرا گفته است: «اگر آمریکایی ها در موضوع هسته ای تخطی کنند، ما برای فهماندن راه درست به آنها دست به کار می شویم.» در تخطی آمریکایی ها و دبه کردن آنها تردیدی نیست، باید دید مجلس چه وقت می‌خواهد دست به کار شود. مقام معظم رهبری در دیدار با نمایندگان مجلس فرمودند: «تهدیدهای آمریکا همچون قبل از توافق هسته ای است، نباید در برابر آنها ساکت ماند. برخورد دولت آمریکا با ملت ایران خصمانه است. چه کسی باید پاسخ آنها را بدهد؟»
اکنون امید ملت به مجلس است که باید دید نمایندگان، دست به کار شدن را از کجا می خواهند شروع کنند؟ به نظر می رسد مجلس باید یک گزارش رسمی از دولت در خصوص اجرای برجام به طور شفاف طلب کند تا میزان بدعهدی آمریکایی ها، دقیق معلوم شود.
نامه ۲۹ مهرماه ۹۴ رهبری به رئیس جمهور در مورد اجرای برجام باید سند راستی آزمایی آمریکایی ها قرار گیرد. برای اجرای برجام، مجلس ۹ ملاحظه و شورای امنیت ملی ۱۰ ملاحظه داشتند. نمایندگان محترم به دقت بررسی کنند که آیا ملاحظات رهبری، مجلس و شورای امنیت ملی رعایت شده است؟
این ملاحظات ابعاد فنی، مالی، سیاسی و دیپلماتیک دارد. جایی که باید این ملاحظات رصد نظارتی شود، مجلس است. مجلس باید هر چه زودتر به این مسئله ورود کند و پاسخگوی مطالبات باشد. ملت منتظر پاسخ مجلس به دبه آمریکایی هاست. این پاسخ باید در افعال دیپلماتیک و حقوقی دولت نیز تجلی داشته باشد.
برای پاسخ کافی است به همان توانایی های ایران که جان کری در سنا و کنگره به آنها اشاره و به عجز آمریکایی ها در توافق اعتراف کرد، تکیه کنیم.
۱۳۹۵/۰۳/۱۷ ۰۶:۰۰
کلمات کلیدی : تحریم دلار+تحریم+اجرای برجام+بدعهدی آمریکا
۱۳۹۵-۰۳-۱۸ ۱۳:۵۸:۴۲
سلام
1. قاعدتاً منظور شما از "پاسخ به دبه ی آمریکایی ها" این است که ما هم در پاسخ بد عهدی آنها برجام را نقض کنیم.
2. در این صورت ما نقض کننده ی برجام شناخته خواهیم شد و کل کشورهای دنیا به عنوان نقض کننده ی برجام ما را محکوم خواهند کرد و وضعمان از قبل نیز بدتر خواهد شد. توجه بفرمایید که در زمان تحریم ها اوضاع کشور به نقطه ای رسیده بود که ادامه ی وضعیت برای مردم عادی بسیار طاقت فرسا شده بود. یعنی ما واقعا از نظر دارو هم به مضیقه ی بدی افتاده بودیم. موارد دیگر که جای خود.
3. به نظر می رسد در این بازی، آمریکا نیز دقیقا دنبال یک عکس العمل تند از جانب ایران باشد، تا به این وسیله بازی را به نفع خود و در زمین خود ادامه دهد و در این صورت مشکلی نیز در ایجاد اجماع جهانی نخواهد داشت.
4. فکر کنم شما دوست عزیز هم مثل هر ایرانی دیگر، از بدعهدی آمریکایی ها عصبانی هستید. اینکه آدم احساس کند سرش کلاه رفته احساس خوبی نیست و این احساس در شما و بنده و هر ایرانی دیگر وجود دارد. اما قبول بفرمایید که نحوه ی عکس العمل در مقابل این "رندی" آمریکایی ها باید عقلانی باشد، به طوری که ما باز در "بازی" طراحی شده دقیقا عکس العملی که آنها خواهانش هستند را انجام ندهیم و اوضاع را برای خودمان و مردم بدتر نکنیم.
5. اگر بپذیریم که یک عکس العمل رادیکال، دقیقا همان چیزی است که آمریکایی ها می خواهند و دارند ما را به آن سمت سوق می دهند، شاید بتوانیم تصمیم عاقلانه تری بگیریم. (3745650) (alef-13)
1. قاعدتاً منظور شما از "پاسخ به دبه ی آمریکایی ها" این است که ما هم در پاسخ بد عهدی آنها برجام را نقض کنیم.
2. در این صورت ما نقض کننده ی برجام شناخته خواهیم شد و کل کشورهای دنیا به عنوان نقض کننده ی برجام ما را محکوم خواهند کرد و وضعمان از قبل نیز بدتر خواهد شد. توجه بفرمایید که در زمان تحریم ها اوضاع کشور به نقطه ای رسیده بود که ادامه ی وضعیت برای مردم عادی بسیار طاقت فرسا شده بود. یعنی ما واقعا از نظر دارو هم به مضیقه ی بدی افتاده بودیم. موارد دیگر که جای خود.
3. به نظر می رسد در این بازی، آمریکا نیز دقیقا دنبال یک عکس العمل تند از جانب ایران باشد، تا به این وسیله بازی را به نفع خود و در زمین خود ادامه دهد و در این صورت مشکلی نیز در ایجاد اجماع جهانی نخواهد داشت.
4. فکر کنم شما دوست عزیز هم مثل هر ایرانی دیگر، از بدعهدی آمریکایی ها عصبانی هستید. اینکه آدم احساس کند سرش کلاه رفته احساس خوبی نیست و این احساس در شما و بنده و هر ایرانی دیگر وجود دارد. اما قبول بفرمایید که نحوه ی عکس العمل در مقابل این "رندی" آمریکایی ها باید عقلانی باشد، به طوری که ما باز در "بازی" طراحی شده دقیقا عکس العملی که آنها خواهانش هستند را انجام ندهیم و اوضاع را برای خودمان و مردم بدتر نکنیم.
5. اگر بپذیریم که یک عکس العمل رادیکال، دقیقا همان چیزی است که آمریکایی ها می خواهند و دارند ما را به آن سمت سوق می دهند، شاید بتوانیم تصمیم عاقلانه تری بگیریم. (3745650) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۳-۱۸ ۱۴:۴۴:۰۵
دولت چون حیات سیاسی خود را به برجام گره زده است,از دید او,چیزی به نام نقض برجام نداریم,چون نقض برجام ,یعنی اعتراف به اشتباه,امریکا هم خوب میداند,جناحی در ایران,همه جوره پای تمجیدبرجام هستند, (3745780) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۳-۱۸ ۱۴:۰۸:۳۹
دولت هنوز رفع موانع اقتصادی و خروج از رکود را در اجرای توافق برجام میداند. آمانو در اظهارات تازه‌ای از احتمال افزایش سال‌ها در راستی‌آزمایی یا بازدید سرزده از مراکز هسته‌ای سخن گفته و ایران را ملزم به اجرای تعهدات دانسته است.در شرایطی که 5+1 هنوز به صورت عملی تحریمی را لغو نکرده بلکه حتی به بهانه‌های دیگر تحریم‌های جدیدی علیه نظام و مردم جمهوری اسلامی را اجرایی کرده است، حامیان توافق هسته‌ای به مردم باید پاسخگو باشند. آفتاب تابان نه برجام که همت و اعتقاد راسخ جوانان ایران اسلامی به راه انقلاب است. (3745674) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۳-۱۸ ۱۴:۲۱:۲۰
خوش بینی به آمریکای قانون ستیز ساده لوحی است
---
با نگرشی گذرا به تاریخ نسبتا طولانی قانون ستیزی و تعهد شکنی سود جویانه ی سران آمریکا در نقض همه ی قوانین و مقررات حفظ و حمایت از صلح و امنیت و نظم سالم جهانی و در کمک به جنگ افروزان ددمنش بی بند و بار ، در می یابیم که ساده لوحی است اگر تصور کنیم در هر تعاملی با این سران بدون تحمیل شرطهای الزام آور قابل اجرا بر آنان می شود پایبندی این سران را به تعهدات این تعامل برای دراز مدت تامین و تضمین نمود.
مهم ترین شرط تعامامل با آمریکا در اختیار گرفتن پیوسته ی پهلوی نرم و حساس درد آور این کشور است که می باید با دقت و هوشیاری و ابزارهای نیرومند دفاعی مطابق با حقوق بین الملل و با پیگیری همیشگی روشهای قانون ستیزی و عهد شکنی این کشور و رسوا سازی این روشها در محافل بین المللی همواره انجام گیرد. (3745702) (alef-13)
---
با نگرشی گذرا به تاریخ نسبتا طولانی قانون ستیزی و تعهد شکنی سود جویانه ی سران آمریکا در نقض همه ی قوانین و مقررات حفظ و حمایت از صلح و امنیت و نظم سالم جهانی و در کمک به جنگ افروزان ددمنش بی بند و بار ، در می یابیم که ساده لوحی است اگر تصور کنیم در هر تعاملی با این سران بدون تحمیل شرطهای الزام آور قابل اجرا بر آنان می شود پایبندی این سران را به تعهدات این تعامل برای دراز مدت تامین و تضمین نمود.
مهم ترین شرط تعامامل با آمریکا در اختیار گرفتن پیوسته ی پهلوی نرم و حساس درد آور این کشور است که می باید با دقت و هوشیاری و ابزارهای نیرومند دفاعی مطابق با حقوق بین الملل و با پیگیری همیشگی روشهای قانون ستیزی و عهد شکنی این کشور و رسوا سازی این روشها در محافل بین المللی همواره انجام گیرد. (3745702) (alef-13)
مجید
۱۳۹۵-۰۳-۱۸ ۱۵:۵۷:۵۴
البته نمیدونم این نظر منتشر میشه یا نه ولی برجام حداقل یکسری نتایج مثبت داشته
1- افزایش صادرات نفت ایران که در حال حاضر بیش از 1 میلیون بشکه در روز هستش
2- افزایش تمایل سرمایه گذاری شرکت های اروپایی، ژاپنی، کره ای و چینی در ایران در حالی حاضر تفاهم نامه های مختلفی برای سرمایه گذاری شرکت های خارجی امضا شده و در حال پیگیری و اجرا می باشد
3- کاهش نرخ تورم
4- تبات در نرخ ارز و بازار
5- خروج بانک مرکزی و بانک های عامل از لیست تحریم
موارد دیگه هست و قابل بیان کردن
با تشکر (3745919) (alef-13)
1- افزایش صادرات نفت ایران که در حال حاضر بیش از 1 میلیون بشکه در روز هستش
2- افزایش تمایل سرمایه گذاری شرکت های اروپایی، ژاپنی، کره ای و چینی در ایران در حالی حاضر تفاهم نامه های مختلفی برای سرمایه گذاری شرکت های خارجی امضا شده و در حال پیگیری و اجرا می باشد
3- کاهش نرخ تورم
4- تبات در نرخ ارز و بازار
5- خروج بانک مرکزی و بانک های عامل از لیست تحریم
موارد دیگه هست و قابل بیان کردن
با تشکر (3745919) (alef-13)
سيد عباس
۱۳۹۵-۰۳-۱۸ ۱۶:۱۸:۵۵
با سلام ، بنده هم از اين موضوع ناراحت مي باشم ولي بايد قبول كنيم گاف رو خود ما داديم كه نقد رو داديم نسيه رو گرفتيم اين چه قراردادي بود شما يه اپارتمان ميري ميخري بخش اعظم رو زمان محضر ميدي ولي متاسفانه ما همه چيز رو داديم بجاش حرف مفت تحويل گرفتيم حالا بر فرض ما زديم زير برجام اورانيم رفته شده بر ميگرده قلب پر شده با بتن بر ميگيرده ، بنده به سهم خودم از تمامي افرادي كه ان زمان اين ايرادها رو ميگرفتند و من خوش خيال با اعتماد به نفس به مذاكره كنندگان كشورم به آنها دلواپس مي گفتم حلاليت مي طلبم ، اين بود فرجام دل خوشي به روابط با امريكا ، از رهبر عزيزم نيز حلاليت مي طلبم كه انقدر فرزندان بي عقلي دارد ولي باز بخاطر حفظ همبستگي خانواده كه همان كشورمان باشد تن به اين قرارداد دادند. (3745952) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۳-۱۸ ۱۹:۱۶:۵۷
همانطور که دولت تمام تلاش خود را میکند تا برجام به نتیجه برسد، عده ای هم تمام تلاش خود را کرده اند که برجام به نتیجه نرسد و دولت تحت فشار قرار گیرد. اینها هم به اندازه امریکا به ایران ضربه می زنند (3746225) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
