نظر منتشر شده
۲۶
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 494129
مریم میرزاخانی؛ شیشه عطری که افتاد و شکست
احمد جلالی، سفیر و نمایندۀ دائم در یونسکو، ۳۰ تیر ۹۶
تاریخ انتشار : جمعه ۳۰ تير ۱۳۹۶ ساعت ۱۷:۵۱
سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو)، در صفحۀ اول سایت رسمی خود، با انتشارِ عکسی خوش ­حالت، با نگاهی ژرف و زلال، از مریم میرزاخانی، آورده ­است که: «یونسکو همصدا با جامعۀ علمی جهان، به این ریاضی­دانِ ایرانی ادای احترام می­ کند که در چهل سالگی درگذشت. او نخستین زنی است که افتخار دریافت مدال معتبر فیلدز در ریاضیات را، که در سراسر جهان به عنوان جایزۀ نوبل ریاضی شناخته می ­شود، از آنِ خود کرده ­است. در 2014. کار پیشتازانۀ او، رشتۀ ریاضیات و به ویژه هندسه را متحول کرد. زندگی ­اش الهام ­بخشِ زنان جوان در هرکجایِ جهان، و منبعی بیکران برای ترغیبِ همه کسانی است که به ادامۀ تحصیل در علوم پایه یا ریاضیات علاقه­ مندند. خاطرۀ او نیز همچنان می ­تواند مشوق آنانی باشد که می­ باید از موانع و کلیشه ­های همیشگی و بی­ پایه در باب ادامه تحصیل دختران جوان در ریاضی یا علوم عبور کنند. یونسکو مراتب تسلیت خود را به خانوادۀ او و به مردم ایران ابراز می­دارد.»


 
 







*****
 راستی، جهان ریاضیات هم از جهتی مانند عالمِ شعر است. پرواز با بالِ انتزاع! به گمانم، کوتاه ­ترین و گویا­ترین توصیفِ هنرمندانه از داغِ رفتنِ نا­به­ هنگامِ مریمِ عزیزِ ایرانی، پرفسور میرزاخانی را استاد شفیعی کدکنی سروده است:
 
شیشه­ ی عطری سربسته
افتاد و شکست
همگان بو بردند
که چه چیزی را دادند از دست
 
چه تصویر­پردازی دقیقی از این فقدانِ پر افسوس. همۀ حرف را زده است. چیزی کم ندارد که بشود بر آن افزود.
*****
کاش زودتر بفهمیم که چه زود دیر می­شود! بگذارید مطلبی مرتبط با کارم عرض­ کنم و از خاطرۀ امیدی بگویم که در سر داشتم برای دعوت از این نو­ستارۀ علمیِ ایرانی برای نوروز آینده در یونسکو. 

داستان از این قرار بود که در پاییز سال 1395 در اجلاس کمیتۀ میراث معنوی یونسکو در آدیس آبابا، با مدیریت ایران، و با اضافه شدنِ پنج کشورِ جدید، نوروز این ­بار با دوازده کشور، در فهرست میراث معنوی جهانی درآمد. به این مناسبت، در اوایلِ فروردین امسال، مراسمی با مشارکت این دوازده کشور و با دعوتِ از سفرا و نمایندگان کشورها و مقامات یونسکو و مهمانان خاص، در طبقۀ هفتم مقر یونسکو برگزار کردیم. در آنجا، در صحبت کوتاهی که داشتم، به تاریخچه ­ای از نحوۀ تنظیم و محاسبات ریاضی تقویم جلالی و قرار گرفتن نوروز در لحظه ورود خورشید به برج حمل  اشاره کردم که در سال 1078 میلادی با همت و تلاش علمی دانشمندان و ریاضی‌دانان بزرگی چون عمر خیام، ابوالمظفر اسفزاری، نجیب‌ واسطی، عبدالرحمن خازنی، ابوالعباس لوکری و معموری بیهقی در اصفهان صورت ­پذیرفت و آن محاسبات پس از حدود هزار سال همچنان معتبر و کارساز است.

با تجسم حال و هوای خیامِ جوان در آن جمع منجمان و ریاضی­ دانانِ ده قرنِ پیش در ایران، همان موقع، قصد کردم که در نوروز 1397، مراسم بزرگی با حضور نمایندگان همه کشورها و مقامات یونسکو و با دعوت از پرفسور مریم میرزاخانی برگزار­کنیم تا هم در یونسکو از او تجلیل و دست­آوردهایش معرفی شود، و هم همراه با او، چند دانشمند جوان ایرانی صاحب نظر در ریاضیات و نجوم را هم دعوت کنیم تا ببینیم فرزندانِ آن نام آورانِ زیجِ ملکشاهی در اصفهان، در دورانِ معاصر کجا هستند و چه می­کنند و چه می­ گویند؟ فکر می­کردم که او، از جهات مختلف، می­تواند نگین حلقۀ این جمعِ دانشمندانِ جوان باشد. از یکطرف، استادان و هم دانشگاهی­ های او در دانشگاه شریف و مراکز دیگر علمی ایران را داریم و از طرف دیگر جمع نخبگان ریاضی و نجوم ایرانی در خارج را و . . .  اما چه زود دیر می شود! نازنینِ مریم.  
 
*****
رفتن این الهۀ جوانِ ریاضیات، یک دریغاگوئیِ عمیقِ جمعی در میان اهل علم و فرهنگ در ایران بر­انگیخته است. به گفتۀ استادان و دوستانش، گوئی استعداد سرشار، سودایِ بکرِ پژوهش، پشتکار، تواضع، بی­ ادعائی، پاکی، انسانیت و معصومیت، همه را در هم بیخته و در آو ریخته بودند، و در نگاهش آمیخته. ماه و آسمان!
 
رخسار ماه بین که چه زیبا و روشن است
پاکیزه رو چو مریم پاکیزه دامن است
خوابیده ماه غمزده بر تخت آسمان
بیمار و شرمناک، مگر مریم من است  (سایه)
 
اما روا نیست یادِ چنین ستاره ­ای را به عزاداری بنشینیم. همینقدر که از استادان و نزدیکانش از لایه ­های شخصیتی ­اش شنیده ­ایم، همین اندازه که تحسین و احترام جهانی به او را دیده­ ایم و برکتِ ماندگارِ حاصلِ عمرش را سنجیده­ ایم، همین رویِ بی­ ریا که همچون فرشته ­هاست، همین نگاهِ نابِ جستجو­گرش به افق های دور­ دست، همه و همه به ما می­ گویند که می­ باید در این بُهت و حسرت، فرصتی برای هم ­اندیشی فراهم ­آوریم تا ببینیم چگونه از تمامیِ خاطرۀ او، از فروتنی و خلوص و زلالی شخصیتش، سرمشقی بسازیم برای بچه هایمان، تا ذائقۀ ذهنیِ آنها برای چشیدن لذتِ دانش پرورش یابد، و بتواند مستیِ ناشی از کشفِ اسرار آفرینش، و تقدسِ شهودِ علمی و خلاقیتِ معرفتی را تجربه کند. و نیز ببینیم برای برداشتن یا کم­ کردن موانع شکوفائیِ استعدادهائی چون او، که در میان فرزندان ایران کم نیستند، چه می­ توانیم بکنیم؟ بخصوص که برای میدان یافتنِ قابلیت­ های معرفتیِ دختران جوان در بسیاری از نقاط جهان همچنان نیازمند ژرف ­اندیشی در فرهنگ­سازی اجتماعی هستیم. 
 
در این روزگارِ تنوع و ارزانی و آسانیِ ارتباطات، کاش ساز­ و کاری در منش ما و در آموزش و پرورش ما وجود داشت که نوجوانان کشور در مدرسه ها، بطور ادواری، شنونده سرگذشت نخبگان و فرزانگان معاصر می­ بودند و با آنان از راه مجازی طرف گفتگو می شدند. از این راه، چه بسا استعدادهای فوق العاده بزرگ، که گاه از چشم خود نیز پنهانند، گنجِ وجودِ خود را در می­ یافتند. چه باغ­ در­باغ­هائی که گاه در دل یک هستۀ کوچک پنهان است!
 
ای­ که نهان نشسته ­ای، باغِ درون هسته ای
هسته فرو­شکسته­ ای، کاین همه باغ شد روان (سایه)
*****
 
خاموشی این دردانۀ ایران و جهان را به خانواده عزیزش، به همه ایرانیان، و به دوستانش، با درد و دریغ، تسلیت عرض می­کنم و خودم و همگان را دعوت می­کنم که به حجمِ بزرگِ عمر او نگاه کنیم، نه فقط به طول آن که به عرض و عمقش. شاید این زندگی هم، چونان همان فضاهای هندسی پیچیده­ و درهم دویده ­ای است که او را به خود مشغول می ­داشت و به زیبائی­ هایش خیره می­کرد. هیچ نمی دانم!
 
گر نهی پرگار بر تن تا بدانی حد ما
حد ما خود ای برادر لایقِ پرگار نیست  (مولانا)
 
احمد جلالی، سفیر و نمایندۀ دائم در یونسکو، پاریس، 26 تیرماه 1396
 
کلمات کلیدی : مریم میرزاخانی
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۰ ۱۸:۳۷:۳۲
قدر زر زرگر شناسد قدر گوهر گوهری (4483250) (alef-3)
 
Russian Federation
۱۳۹۶-۰۴-۳۰ ۲۰:۴۴:۲۸
نوابغ و فلاسفه ی زند را دریابید ؛ اگر از راستگویانید !!

عجوبه ترین و فکورترین دانشمندان جهان در علوم ریاضی و انسانی و هسته ای و نجومی و هندسی و تاریخی و پزشکی و زیست محیطی و فرهنگی و هنری و اقتصادی ایرانی هستند .
اما افسوس که با معادلات و معاملات ناثواب سیاسی نابودشان میکنید .

دسترنج دانشمندان را به حراج میگذارید و با بتون و سیمان مدفونشان میکنید !!
متاسفیم (4483341) (alef-2)
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۰ ۲۳:۵۱:۴۶
اين حرف آخري ديگه خيلي خنده دار بود.

اون فکورترين و ... که گفتيد رو با شما موافقم، با اين تفاوت که اين افراد فکور، به خاطر سيسستهاي ناثوان کشور، الان اون سر دنيا دارن به بشريت خدمت مي کنند. (4483466) (alef-2)
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۰ ۱۹:۴۶:۱۷
بنده اییشون را نمیشناختم و بعد از اینکه فوت شد اسمش را شنیدم تلویزیون هم من ندیدم حتی یک دقیقه در مورد ایشون صحبت کنه اگر ایشون ادم مهمی بوده چرا در شبکه های مختلف تلویزیون اسمی از ایشون برده نمیشد؟ (4483298) (alef-2)
 
على
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۰۸:۰۲:۲۶
از اينكه ايشان را نميشناختيد نه چيزى از شما كم ميكند نه أضافه، مهم اين است كه اكنون وى را شناخته ايد. (4483609) (alef-2)
 
Mehdi
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۰۸:۲۸:۲۳
زمانی که جایزه معروف را گرفته بود تلویزیون گزارش پخش کرد حتی تلفنی هم صحبت شد باهاش.. (4483637) (alef-2)
 
علی اکبر
France
۱۳۹۶-۰۴-۳۰ ۲۰:۰۸:۴۰
سلام
به به . ترا بخدا از این قبیل مقالات بکذارید که انسان چیزی یاد بگیرد. همین یک بیت آخر که از مولانا آمده دریائی از معرفت است.
گر نهی پرگار بر تن تا بدانی حد ما
حد ما خود ای برادر لایقِ پرگار نیست

جوانان ما باید سرمش درست پیدا کنند. خدا را با تفکر در اسرار آفرینش باید شناخت. توابغی مانند مریم میرزا خوانی با خلاقیت ریاضی و نبوغ خود راه ما را به فهم جهان باز میکنند. چه زیبا است که در آخر مقاله، نویسنده همه را دعوت میکند که به حجمِ بزرگِ عمر استاد میرزاخانی نگاه کنیم، نه فقط به طول آن که به عرض و عمقش. شاید این زندگی هم، چونان همان فضاهای هندسی پیچیده و درهم دویده ای است که او را به خود مشغول میداشت و به زیبائیهایش خیره میکرد.

امیدوارم مسولان ما همت کتتد و به این حرف آقای جلالی گوش بدهند که گفته: اما روا نیست یادِ چنین ستاره¬ای را به عزاداری بنشینیم. همینقدر که از استادان و نزدیکانش از لایه¬های شخصیتی¬اش شنیده¬ایم، همین اندازه که تحسین و احترام جهانی به او را دیده¬ایم و برکتِ ماندگارِ حاصلِ عمرش را سنجیده¬ایم، همین رویِ بی¬ریا که همچون فرشته¬هاست، همین نگاهِ نابِ جستجو¬گرش به افق¬های دور¬ دست، همه و همه به ما
می¬گویند که می¬باید در این بُهت و حسرت، فرصتی برای هم¬اندیشی فراهم¬آوریم تا ببینیم چگونه از تمامیِ خاطرۀ او، از فروتنی و خلوص و زلالی شخصیتش، سرمشقی بسازیم برای بچه هایمان، تا ذائقۀ ذهنیِ آنها برای چشیدن لذتِ دانش پرورش یابد، و بتواند مستیِ ناشی از کشفِ اسرار آفرینش، و تقدسِ شهودِ علمی و خلاقیتِ معرفتی را تجربه کند.

پیشنهاد میکنم که الف به این موضوعات کلان بپردازد و اگر بشود بخشی را به نظریات صاحب نظران اختصاص بدهد

هرکدام از این مغزها که از کشور میروند از دهها چاه نفت بیشتر ارزش دارند برای ساختن آینده کشور. (4483317) (alef-2)
 
Russian Federation
۱۳۹۶-۰۴-۳۰ ۲۱:۴۶:۴۵
چه کار مثبتی برای کشورش انجام داد؟ (4483385) (alef-2)
 
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۰۰:۱۹:۰۴
ایشان نه فقط برای کشور ایران، بلکه برای کل دنیا و انسان ها خدمات داشتن. (4483481) (alef-2)
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۰۸:۱۳:۳۴
تو چه کار مثبتی انجام دادی که به این دردانه بانوی بزرگ علم ریاضیات خرده میگیری؟
او نام ایرانی را اعتلا بخشید و برخی هم هستند {که البته امیدوارم تو و من از آن گروه نباشیم} که نام ایران و ایرانی را دچار شرم میکنند (4483619) (alef-2)
 
حسین
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۰۳:۵۸:۳۷
وقتی نخبه ای در آمریکا یا اروپا اختراع و کشفی انجام میده اختراع و اکتشاف به نام اون کشورها ثبت میشه و موجب تقویت بنیه علمی و اقتصادی اون کشور میشه.
حالا تو اینجا به پیشرفت غربیها افتخار میکنی که بادستان نخبه های ما هم محقق میشه !!!!!! (4484747) (alef-2)
 
Austria
۱۳۹۶-۰۴-۳۰ ۲۱:۵۳:۵۹
متاسفانه این دانشمند گرانقدر، در اوج دوران بازدهی و بلوغ علمی بدرود حیات گفت و حیرت و تاسف عمیق از درگذشتش برای شاگردان و دوستان و همکارانش و آحاد ملت عزیز و علم پرور ایران باقی ماند. فقط میتوان گفت افسوس و افسوس و افسوس.... (4483394) (alef-2)
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۰ ۲۲:۱۳:۵۵
با اینکه یک هفته ذهن زیبا آرام گرفته،هنوز قلبم گرفته ست. (4483401) (alef-2)
 
Austria
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۰۲:۴۰:۱۰
درود بر شما. چه ترکیب واژگان زیبایی است این "ذهن زیبا" . روح بلند و زیبایش همیشه در آرامش باد. (4483535) (alef-2)
 
۱۳۹۶-۰۴-۳۰ ۲۲:۲۲:۰۹
چرا ما ایرانیان اینقدر زود جوگیر میشویم آن مرحومه هر چند نابغه بود و در ایران متولد شده و رشد یافته بود ولی موقع میوه دادن میوه هایش را دیگران چیدند . و امروز هم خانواده اش اعلام کرد که هیچ برنامه ای برای بازگشت به وطن نداشت
متاسفانه ما امروزه کسانی که در کشور مانده اند و مشغول خدمت در شرایط دشوار هستند را نمی بینیم. ایرانی اینها هستند که عشق به وطن باعث شده که رفاه و آسایش در دیار فرنگ را به لقایش ببخشند و در وطن بمانند. (4483405) (alef-2)
 
France
۱۳۹۶-۰۴-۳۰ ۲۳:۵۵:۱۶
هموطن گرامی
لطفا قدری فکر کنید که این حرف شما چه معنائی دارد؟ اولا، در جهان امروز، همه جهان به هم متصل است. مگر ما از زحمات دانشمندان جهان در زندگی مان بهره مند نیستیم؟ این چه تفکری است که عرضه می فرمائید؟ دیگر اینکه آیا شما می دانید که سفر و هجرت برای کسب علم و رشد معرفت یک عبادت است؟ مگر ابن سینا و ابوریحان و مولانا که از وطنشان هجرت کردند و گاه آواره بودند، برای ایران خدمت نکردند؟ دیگر اینکه آیا شما می دانید که ما در ایران چه امکانات علمی به این استعدادها میدهیم که ضایع نشوند؟ آیا می دانید که مردمی که جهانی فکر نکنند جهانی نمی شوند؟ بیش از این حرف دارم اما اینجا جایش نیست. جسارت نشود، یکی از دلایل رفتن این استعدادها همین تفکرات امثال جنابعالی است که دل آدمی را به درد می آورد و کشور را از رشد واقعی محروم می کند و مغزها را فراری می دهد (4483469) (alef-2)
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۰۸:۳۴:۰۸
به قول راسل سختترین کار برای انسان اندیشیدن است! (4483643) (alef-2)
 
Moldova, Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۱۷:۰۱:۰۴
با همان جهانی شدن من مشکل دارم جهانی شدن یعنی در نظام سرمایه داری حل شدن (4484349) (alef-2)
 
مجتبی
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۰۷:۴۹:۰۰
من قبول دارم شرایط در ایران برای نخبگان فراهم نیست اما بالاخره خیلی از نخبگان هم بخاطر مردم شون سختی ها را به جان میخرند و می ایستند. بخشی از این نبود امکانات هم بخاطر عقب ماندگی کشور به دلایل مختلف از جمله تحریم و .. هست و شرط جدا شدن از این عقب ماندگی تاریخی ایستادگی و شاید از خودگذشتگی چندین نسل از نخبگان و تغییر دادن شرایط در ایران است. من برای خانم میرزاخانی احترام زیادی قائل هستم اما بنظرم میتوانست در ایران بماند و افتخاراش را تنها به نام خودش و ایران کند همانند کاری که گریگوری پرلمن کرد و علیرغم دعوت معتبرترین دانشگاه های آمریکا به کشورش برگشت و جالب اینکه با تمایل خودش در یک دبیرستان به تدریس ریاضی میپردازد و هر سال با یک مقاله مرزهای دانش در رشته ریاضی را جابه جا می کند. مریم میرزاخانی یک ایرانی بود..نیمی از زندگی خودر را در ایران گذراند و هر چه بدست آورد حاصل پشتکار و نبوغ خودش بود اما حالا بواسطه اقامت در آمریکا در تمام منابع خارجی او را یک ریاضیدان ایرانی_آمریکایی نامیده اند و این برای من دردناک است. (4483604) (alef-2)
 
France
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۱۲:۵۲:۱۲
دوست عزیر
برای پاسخ خود به مقاله آقای دکتر حداد عادل در روزنامه اصلاعات امروز شنبه 31 تیرماه صفحه 2 ( با عنوان: باور نمی‌کنم که فرو مرده شعله‌ها )مراجعه بفرمائید. ایشان خوب توضیح داده است که شرایط رفتار با نخبگان چگونه هست و چگونه بلاید باشد. قسمتی از مقاله ایشان را می آورم:

«مناسب می‌دانم به دو نکته نیز اشاره کنم که دغدغه‌ همه کسانی مثل من است که دوست دارند مریم میرزاخانی و امثال او در ایران بمانند و به ایران و ایرانی خدمت کنند. واقعیت این است که شرط ماندن نوابغ جوان ما در کشور این است که برای رشد و شکوفایی آنها، محیط علمی و پژوهشی مناسب وجود داشته باشد. استعداد‌های جهانی، محیط‌های علمی در حد استانداردهای جهانی لازم دارند تا بتوانند رشد و پیشرفت کنند والا مثل ماهی محبوس در تنگ آب خواهند بود.
ز آب خرد ماهی خرد خیزد
نهنگ است آنکه با دریا ستیزد
ما باید به جای افسوس و تأسف، به توسعه مراکز علمی و پژوهشی درجه اول کشور خود همت بگماریم تا بتوانیم دانشمندان و نوابع علمی خود را در کشور حفظ کنیم.
در حال حاضر طرح‌هایی نظیر «رصد‌خانه ملی» و «شتابگر ملی» و «مرکز محاسبات سریع» و چندین طرح علمی در مقیاس جهانی در کشور در دست احداث است که اگر با درک درست مسئولان، از پشتیبانی مالی و مدیریت مناسب برخوردار شود می‌تواند محیط مناسبی برای جذب و پرورش استعدادهای علمی در حد نبوغ جوانان ما باشد.
نکته دیگر این است که شماری از همین استعدادهای برتر (اعم از المپیادی‌‌ها و دیگران) هم‌اکنون در کشور حضور دارند و در دانشگاه‌ها و موسسات پژوهشی کار و خدمت می‌کنند. توصیه من به همه آنان که از سر غیرت ملی و علاقه به رشد و ترقی ایران، دغدغة ماندن و بازگشتن استعدادهای درخشان به ایران را دارند این است که مراقب باشیم با این‌ها که مانده‌اند درست رفتار کنیم. با تلخکامی باید بگویم در جذب و ترفیع و ارتقاء این قبیل استعدادها، تعصب ورزیدن بر سر ضوابط اداری خشک و بی‌انعطاف و نادیده گرفتن خصوصیات این دانشمندان جوان، آنها را دلسرد و شاید هم ناچار به جلای وطن خواهد کرد. برای جذب استعدادهای برتر کشورمان باید دست و دلباز باشیم در تأسیس مراکز علمی بزرگ و برای حفظ آنها که هم‌اکنون در کنار ما هستند باید واقع بینانه‌تر عمل کنیم.
یکسان دیدن همه کس و همه چیز خطایی بزرگ است.» (4484044) (alef-2)
 
علی
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۵-۰۱ ۰۴:۰۵:۱۰
چه میشد
اگر دولتمردان جوان ایرانی رو باور کنن و از توانش حمایت کنن.
جوان ایرانی زندگی در کنار خانواده اش رو به غربت ترجیح میده مسئولین ما اونا مجبور به جلای وطن میکنن. (4484748) (alef-2)
 
على
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۰۸:۰۶:۴۲
دوست عزيز متاسفانه اين سرنوشت بسيارى از نخبگان و با استعداد هاى مملكت ما است كه بدليل عدم وجود منابع لازم براى كار و تحقيق در مملكت به خارج از كشور مهاجرت ميكنند . (4483612) (alef-2)
 
United States
۱۳۹۶-۰۴-۳۰ ۲۳:۱۱:۱۹
روحش شاد و یادش گرامی. واقعا رفتنش همه اهالی علم رو متاثر کرد. (4483437) (alef-2)
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۰۸:۴۹:۳۷
از برخی اظهار نظرها متاسف شدم.مثل اینکه گفتن چی کار برای کشورش کرد؟.ایشون دو بار تو المپیاد جهانی برای تیم ریاضی ایران طلا نگرفت؟هر کاری کرد نگفتن ایرانی بوده؟آخه این جور آدمای پهلوان در عرصه های علمی متعلق به دنیان و باید در جایی باشن که توانایی شکوفایی داشته باشن.بی انصافی است کسی که که مولف وتولید کننده دانش بشری است را در حد یک مصرف کننده دانش پایین آورد. (4483661) (alef-2)
 
امير
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۱۰:۲۰:۳۲
سلام
از اين شيشه عطرها زياد هستند كه در حال حاضر زنده هم مي باشند هميشه دنبال شكسته شدن شيشه عطرها هستيد بعد شروع كنيد با آه و ناله و سوء استفاده هم سياسي هم غيرسياسي هم اجتماعيي
اين بساط كي جمع ميشه
اگر مرد عمل هستيد بريد دنبال شيشه عطرهايي كه هنوز نشكستند مثل تيم ملي فوتبال بريد دنبالشون اونم البته خودتون نتونستيد بابشو خارجي ها براتون گذاشتن كه تو تيم ملي از اينا استفاده كنن چون تفكر و تعطيل كرديد دنبال دلالي و كسب احترام و پول از شيشه هاي شكسته هستيد. (4483782) (alef-2)
 
Iran, Islamic Republic of
۱۳۹۶-۰۴-۳۱ ۱۱:۲۷:۰۱
انسانهای بزرگ متعلق به انسان و بشریت هستند .نه محدود به زمان هستند و نه مکان...خداوند روح مریم میرزاجانی را شاد و یادش گرامی باد (4483899) (alef-2)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.