نظر منتشر شده
۶
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 316739
ضرورتی برای ادامه ی حیات در کره زمین
بخش تعاملی الف - علی غیاث آبادی فراهانی
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۲ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۰۴


بشر طی قرون اخیر برای رسیدن به رفاه بیشتر، روز به روز به سمت صنعتی شدن حرکت کرده است. نظام سرمایه داری نیز برای سود بیشتر در این زمینه بسیار فعال بوده است.

لازمه صنعتی شدن و رفاه، مصرف هرچه بیشتر منابع طبیعی و ذخایر معدنی و انرژی بوده است. از آنجا که منابع طبیعی،اعم از انرژی ،آب ،هوا و معادن کره ی زمین محدود می باشد، اگر این روند تداوم یابد روزی خواهد رسید که کره ی زمین دیگر زیستگاهی مناسب برای بشر نخواهد بود. در دهه های اخیر تا حدودی این زنگ خطر به صدا در آمده است. مصرف فزاینده ی انرژی باعث آلودگی هوا در بسیاری نقاط جهان شده و نفس کشیدن را برای انسان سخت کرده است. منابع آب شیرین نیز در حال تحلیل رفتن و کم شدن و آلودگی است. بسیاری از عرصه های جنگلی از بین رفته و بیانان های بسیاری ایجاد شده، جانوران بسیاری منقرض گردیده اند. دریاها و خشکی ها آلوده به انبوه زباله ها شده است.

برای متوقف کردن این روند رو به نابودی، ایده های مختلفی مطرح شده است. یکی از ایده ها استفاده از تکنولوژی برتر و انرژی های پاک که منجر به مصرف کمتر انرژی می شود، است. البته تا حدودی این تکنولوژی های برتر می تواند مسکنی بر این درد جانکه زمین باشند. ولی درمان درد نیست. بشر برای اینکه از این مهلکه جان سالم به در به ببرد، چاره جز اصلاح الگوی مصرف ندارد. روشن است که برای بشر که دهه ها بلکه قرن هاست به مصرف گرایی خو کرده و در واقع مصرف گرایی فرهنگ بشریت شده، بسیار سخت و دشوار است که این فرهنگ را کنار بگذارد. ولی هیچ چاره ای جز این نیست.

باید در مصرف، اعم از کالا، مواد غذایی، آب و انرژی دست به صرفه جویی اساسی بزنیم. اگر همچنان بخواهیم هر روزه از کالاهای شیک و نو و مدرن استفاده کنیم باید بدانیم که برای ساخت این کالاها انرژی و مواد اولیه لازم است. که این ها از کره ای دیگر نمی آید بلکه از همین زمین خودمان است. باید از حداکثر عمر وسایلی که داریم استفاده کنیم. هر روز به فکر نو کردن وسایل نباشیم. عدم استفاده از تکنولوژی عیب به حساب نیاید. قدری هم پیاده برویم.

رشد جمعیت هم باید متوقف شود. کره زمین ظرفیت بیش از این ندارد (البته در بسیاری از کشورها این امر اتفاق افتاده است) طبیعی است تغییر فرهنگ مصرف گرایی با مقاومت بسیاری از طرف شرکت های تولید کننده مواجه خواهد شد که لازمه آن این است که عزمی جهانی برای این امر به وجود بیاید و همه مردم دنیا دست به دست هم دهند و مصرف را پایین بیاورند تا بتوان به آینده زمین امید وار بود.
 
کلمات کلیدی : علی غیاث آبادی فراهانی
 
۱۳۹۴-۰۹-۲۲ ۱۶:۰۲:۲۳
آفرین. به نکات خوبی اشاره شده تو این مقاله. ازجمله لزوم کاهش جمعیت جهان (3385579) (alef-11)
 
۱۳۹۴-۰۹-۲۳ ۲۰:۰۷:۱۸
متاسفانه تا مسئله حاد نشود متوجه نمی شویم (3389229) (alef-11)
 
saeed
۱۳۹۴-۰۹-۲۴ ۲۰:۱۸:۰۶
بسیار ایده ی خوبی است (3391766) (alef-3)
 
امیرعلی
۱۳۹۴-۱۰-۰۳ ۱۷:۰۵:۰۰
قبل از دیر شدن باید کاری کرد (3412202) (alef-11)
 
Germany
۱۳۹۴-۱۲-۲۵ ۱۹:۴۵:۲۱
انه وضعیت به همین منوال ادامه پیدا خواهد کرد وضعیت غیر قابل کنترل است همانند بهمنی که در وسط ارتفاعات کوهها در حرکت است سودپرستی ی اندک انسانهایی مرزی نمی شناسد بقیه انسانها هم نه تنها مشگل را نمی فهمند بلکه حتی اگر هم بفهمند کاری ازشون ساخته نیست یک چند درصدی از بشریت در دوره های متفاوت تا ریخ توانستند خیر اکسریت را ببینند و تا حدودی ارزیابی درستی از واقعیت داشته باشند اما انها هم در مقابل سودپرستان تاریخ شانسی ندارند هنگامی که انسانها نمیدانند به کدامین هدف میرانند سر از ناکجا ابادی درخواهند اورد که شاید از سر تصادف چند صباحی به بنبست نخورند و سر از سرزمینهای بکر امریکا و کانادا و ..... سر در بیاورند که متاسفانه اینها هم به اخر رسیده هست اما شخصان امیدواری بسیاری دارم که حیات ما قبل از نابودی به منابع دیگری دست خواهد یافت و اینکه تنها کره زمین همه هستی ما انسانها باشدغیر قابل باور است بزودی انسانها امکانات دیگری کشف خواهند کرد وگرنه هستی معنای خود را از دست خواهد داد. البته اینبه این معنی نیست که ما ان کاری را که از دستمان برای زمین بر میاید به انجام نرسانیم (3606288) (alef-11)
 
Germany
۱۳۹۴-۱۲-۲۵ ۲۰:۰۳:۰۱
یاد یک داستان زاپنی افتادم که جنگلی اتش گرفته بود همه پرنده و خزنده و جانور و انسان و همه همه در حال فرار از اتش بوده اند که مطقی هم بود اما همه ناگهان متوجه پرنده کوچکی شده اند که به سمت اتش مرود همه با تعجب به او نگریسته و میپرسیدند که ایا عقلش را از دست داده است که به سمت اتش می رود . پرنده کوچک پاسخ داد که مگر کیسه ابی که به منقار گرفته ام تا برو اتش بریزم تا که شاید اتش را خاموش نمایم. نمیبینید? همه به تمسخر به راه فرارشان ادامه میدادن و پرنده کوچک بازهم اب به منقار تلاش میکرد اتش را خاموش نماید و میگفت نمیدانم که میتوانم با این اب اندک منقارم ان اتش عظیم را خوامش خواهم کرد یا نه . اما من ان کاری رامیکنم که از من بر می اید

محمد بزرگ زاده (3606300) (alef-11)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.