کد مطلب: 406414
چرا برای توسعه ی این میدان به توان داخلی اتکا نمی شود؟/ دسترسی زودتر از موعد توتال به اسناد میدان آزادگان مصداق بارز فساد است
رضانجفی، ۴ آبا ن۹۵
تاریخ انتشار : سه شنبه ۴ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۱۴:۳۵
نظر به اعلام و اصرار وزیر محترم نفت، مدیرعامل محترم و مدیران ارشد شرکت ملی نفت ایران بر توسعه‌ی آزادگان جنوبی با مدل جدید قرارداد شرکت ملی نفت ایران توسط خارجیها و به خصوص توتال، از منظر کارشناسی این سؤال مطرح میشود که چه دلایلی موجب اتخاذ این تصمیم شده است؟
وقتی که هشت شرکت توسط وزارت نفت صاحب صلاحیت برای فعالیتهای E&P شناخته شده است چرا اسناد این میدان قبل از برگزاری رسمی مناقصه و توزیع اطلاعات در اختیار شرکت توتال قرار گرفته است؟ بی شک رجحان بلا دلیل یکی از مصادیق بارز فساد است که بیم آن می‌رود در مراحل بعدی این مناقصه و سایر فعالیتهای واگذاری‌ها نیز ادامه یابد.
ذیلاً به طور خلاصه به میزان توان داخلی برای ادامه‌ی فعالیتهای توسعه‌ای این میدان پرداخته میشود و نشان داده خواهد شد که نه تنها توان لازم برای ادامه‌ی فعالیتهای توسعه‌ای در این میدان وجود دارد بلکه امکان ایجاد رقابتی جدی و فراگیر برای واگذاری فعالیتهای توسعه‌ی آن توسط شرکتهای داخلی وجود دارد. امید است که مسوولین محترم با التفات به واقعیتهای داخل کشور سرنوشت توسعه‌ی این میدان را همانگونه که 10 سال در اختیار خارجیها بود و اقدام مشخصی انجام ندادند دوباره به خارج از کشور گره نزنند و شرکتهای خارجی مدعی را وارد فعالیتهای میادینی مشابه دریای خزر و ... نمایند.
1- توانایی ایران برای حفاری چاههای نفت
بررسی عملکرد شرکت ملی نفت پس از کنار رفتن INPEX ژاپن و CNPC چین که قریب ده سال نوسعه ی مخزن را معطل گذاشتند حاکیست طی حدود دو سال، حدود هشتاد حلقه چاه توسط شرکت ملی نفت و پیمانکاران داخلی در این مخزن حفاری شده است کالای کلیه‌ی چاهها نیز اغلب از بازار داخلی و بین المللی در شرایط تحریم‌های ظالمانه تأمین و به موازات احداث چند راهه‌های جمع آوری و سیستم های انتقال نیز متناسبا انجام شده است.
بی شک حفاری این تعداد چاه در یک میدان تا به امروز یک رکورد و نصاب است که فاقد هر گونه پیشینه توسط شرکتهای داخلی و خارجی فعال در ایران است؛ بنابراین عملکرد خارق العاده ی شرکت ملی نفت با حفر 120 حلقه چاه در این میدان به همراه مطالعات زمین شناسی مخزنی و ... حاکیست که این شرکت هرگز برای ادامه‌ی توسعه و بهره برداری این میدان ضعیف نیست. خوبست اشاره شود که طی سال 1394 تعداد 385 حلقه چاه با اتکا به ظرفیتهای داخلی کشور، حفاری یا تعمیر و تکمیل (حفاری عمودی /افقی و زاویه دار) شده است تأمین کالای 809 هزار متر حفاری فوق تا عمق بیش از 4600 متری به طور کامل در فضای تحریم‌های ظالمانه محقق شده است.
2- توان مدیریت مخزن
سالهاست که با ورود نرم افزارهای متفاوت و متعدد توصیف و پیش بینی رفتار مخزن، کلیه‌ی شرکتهای زیر مجموعه‌ی شرکت ملی نفت نیز به همه‌ی این نرم افزارها مجهز شده‌اند و متخصصین مخزن با اتکا به مبانی دانش مدیریت مخزن، تجارب حاصله از رفتارهای مختلف میادین و نسخ به روز شده‌ی این نرم افزارها به نحو مطلوبی این فعالیت حساس و حیاتی را با دقت و وسواس زاید الوصفی -به خصوص در میادین مشترک- سناریوهای مختلف تولید را بررسی و تحلیل می‌نمایند.
در این فقره شرکتهای مشاور تحت الارضی در بخش خصوصی نیز چنان قد کشیده‌اند که در برخی موارد رشک و غبطه‌ی کارکنان شرکت ملی نفت را نیز برانگیخته‌اند بنابراین موضوع مدیریت مخزن نیز نمی‌تواند دلیلی برای سپردن توسعه و مدیریت تولید از این میدان به کشورهای خارجی باشد.
3- توان ایران برای طراحی و احداث تاسیسات سطح الارضی
طراحی و ساخت واحدهای فرآورش نفت تلمبه خانه و خطوط لوله‌ی انتقال از طراحی و ساخت پالایشگاههای گاز و نفت و واحدهای پتروشیمی به مراتب ساده‌تر و کم هزینه‌تر است بر خلاف واحدهای پتروشیمی و پالایشگاههای نفت، هیچ کدام از واحدهای کارخانه فرآورش نفت متکی به لیسانس شرکت صاحب لیسانس نیست.
دراین خصوص آخرین واحد بهره برداری ساخته شده توسط شرکت ملی نفت با استفاده از توان پیمانکاران ایرانی با ظرفیت فرآورش 165 هزار بشکه بر روز در منطقه‌ی غرب کارون بوده است و جالب است عنایت شود که این کارخانه سریعتر از واحدهای ساخته شده توسط شرکتهای خارجی از جمله انی ایتالیا، شل، توتال، آجیپ و سایر اروپاییان و سینوپک و سیان پی سی چین، در این عرصه طی دو دهه‌ی اخیر در ایران بوده است.
4- سطح تکنولوژی موجود در کشور
به طور کلی سرعت رشد تکنولوژی در بخش بالادستی نفت کمتر از بخشهای پایین دستی است مروری بر سوابق فعالیت خارجیها طی دو دهه گذشته در کشور حاکیست تکنولوژی‌های مورد استفاده‌ی آنها قبلاً در کشور استفاده شده بود و پس از رفتن آنها نیز شرکتهای داخلی از جمله شرکت ملی حفاری ایران و سایر شرکتها تکنولوژی‌های پیشرفته‌تری را مورد استفاده قرار دادند؛ پسندیده است شرکت ملی نفت ایران مشخصاً اعلام کند کدام تکنولوژی قرار است از کانال توسعه‌ی این میدان به کشور وارد شود.
کشور ایران اولین کشوری است که در آن تزریق گاز به میدان نفتی برای افزایش تولید انجام شده است و تجارب متعددی از تکنولوژی‌های تزریق گاز امتزاجی و غیر امتزاجی، فراز آوری نفت با گاز، افزایش تولید با حفاریهای افقی و ... دارد در این میدان قرار است چه تکنولوژی وارد کشور شود؟ حسب اطلاعات موجود اطلاعات ارائه شده توسط شرکت توتال فاقد تکنولوژی جدیدی در این خصوص بوده است لذا موضوع انتقال تکنولوژی در خصوص این واگذاری به توتال منتفی است.
5- سرمایه‌ی لازم برای توسعه‌ی میدان
با صرفنظر کردن از همه‌ی امادگی ها و پتانسیل داخلی که تاکنون برای توسعه‌ی این میدان عرضه شده و شرکتهای توسعه دهنده اعلام نموده‌اند که قادرند سرمایه‌ی لازم را وارد فعالیتهای توسعه‌ای این میدان نمایند تنها به مصاحبه‌ی منتشره‌ی مدیرعامل محترم شرکت ملی نفت مورخ 6/6/95 توسط خبرگزاری شانا استناد کنیم که فرموده‌اند: "در غرب کارون (آزادگان جنوبی یکی از میادین غرب کارون است) و پارس جنوبی با تهیه بسته‌های مالی مشخص، نگرانی‌های مالی تا حدود زیادی برطرف شده است؛ بنابراین فرضیه نبود سرمایه برای توسعه‌ی این میدان منتفی است."
مطالب فوق بیانگر این است که توان داخلی برای توسعه‌ی این میدان نه تنها کافی است بلکه سابقه‌ی شرکتهای داخلی در این میدان مشترک بسیار بهتر از انواع شرکتهای اروپایی، ژاپنی و چینی دارای ادعا در این زمینه است و می‌توان واگذاری فعالیت های توسعه‌ای این میدان را بین شرکتهای تأیید صلاحیت شده برای فعالیتهای E&P (شامل شرکتهای پتروپارس، مهندسی و ساختمان صنایع نفت (OIEC)، انرژی دانا، توسعه پتروایران، گروه مپنا، قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا، شرکت مدیریت طرحهای صنعتی ایران و شرکت توسعه نفت و گاز پرشیا) به مناقصه گذاشت و یک رقابت واقعی را برای این موضوع سامان داد.
مرور مطالب فوق این نکات را مشخص می‌نماید:
الف) توان داخلی بیش از میزان مورد نیاز برای توسعه‌ی این میدان است
ب) زیر ساختهای لازم برای واگذاری رقابتی این فعالیتها به شرکتهای داخلی کاملاً مهیاست
ج) توسعه‌ی این میدان مشترک دو بار به کشورهای خارجی (اینپکس ژاپن و سیان پی سی چین) واگذار شده است و پس از کشتن زمان ده ساله برای توسعه‌ی این میدان، هر دو شرکت ناموفق بوده‌اند اصرار گزیده شدن از این سوراخ آن هم برای بار سوم فاقد هر گونه دلیل و رفتار حکیمانه است حال آنکه دو زیر مجموعه‌ی شرکت ملی نفت ایران (شرکت متن و منطق نفتخیز جنوب) در دو مقطع زمانی عملکرد تحسین برانگیزی در این دو میدان داشته‌اند.
د) مسائل کارشناسی توسعه‌ی این میدان از زوایای مختلف شامل مطالعات مخزن، حفاری، طراحی و احداث تاسیسات سطح الارضی و تأمین سرمایه (به تنهایی یا مجموعاً) نمی‌تواند دلایل واگذاری توسعه‌ی میدان مشترک آزادگان جنوبی به کشورهای خارجی، آن هم در قالب IPC باشدو حساسیت محافل کارشناسی نفت نسبت به این واگذاری کاملاً بجاست.
انشالله که سرانجام این فعالیتها به تأمین هر چه بیشتر مصالح و منافع ملی ختم شود.
*کارشناس نفت
وقتی که هشت شرکت توسط وزارت نفت صاحب صلاحیت برای فعالیتهای E&P شناخته شده است چرا اسناد این میدان قبل از برگزاری رسمی مناقصه و توزیع اطلاعات در اختیار شرکت توتال قرار گرفته است؟ بی شک رجحان بلا دلیل یکی از مصادیق بارز فساد است که بیم آن می‌رود در مراحل بعدی این مناقصه و سایر فعالیتهای واگذاری‌ها نیز ادامه یابد.
ذیلاً به طور خلاصه به میزان توان داخلی برای ادامه‌ی فعالیتهای توسعه‌ای این میدان پرداخته میشود و نشان داده خواهد شد که نه تنها توان لازم برای ادامه‌ی فعالیتهای توسعه‌ای در این میدان وجود دارد بلکه امکان ایجاد رقابتی جدی و فراگیر برای واگذاری فعالیتهای توسعه‌ی آن توسط شرکتهای داخلی وجود دارد. امید است که مسوولین محترم با التفات به واقعیتهای داخل کشور سرنوشت توسعه‌ی این میدان را همانگونه که 10 سال در اختیار خارجیها بود و اقدام مشخصی انجام ندادند دوباره به خارج از کشور گره نزنند و شرکتهای خارجی مدعی را وارد فعالیتهای میادینی مشابه دریای خزر و ... نمایند.
1- توانایی ایران برای حفاری چاههای نفت
بررسی عملکرد شرکت ملی نفت پس از کنار رفتن INPEX ژاپن و CNPC چین که قریب ده سال نوسعه ی مخزن را معطل گذاشتند حاکیست طی حدود دو سال، حدود هشتاد حلقه چاه توسط شرکت ملی نفت و پیمانکاران داخلی در این مخزن حفاری شده است کالای کلیه‌ی چاهها نیز اغلب از بازار داخلی و بین المللی در شرایط تحریم‌های ظالمانه تأمین و به موازات احداث چند راهه‌های جمع آوری و سیستم های انتقال نیز متناسبا انجام شده است.
بی شک حفاری این تعداد چاه در یک میدان تا به امروز یک رکورد و نصاب است که فاقد هر گونه پیشینه توسط شرکتهای داخلی و خارجی فعال در ایران است؛ بنابراین عملکرد خارق العاده ی شرکت ملی نفت با حفر 120 حلقه چاه در این میدان به همراه مطالعات زمین شناسی مخزنی و ... حاکیست که این شرکت هرگز برای ادامه‌ی توسعه و بهره برداری این میدان ضعیف نیست. خوبست اشاره شود که طی سال 1394 تعداد 385 حلقه چاه با اتکا به ظرفیتهای داخلی کشور، حفاری یا تعمیر و تکمیل (حفاری عمودی /افقی و زاویه دار) شده است تأمین کالای 809 هزار متر حفاری فوق تا عمق بیش از 4600 متری به طور کامل در فضای تحریم‌های ظالمانه محقق شده است.
2- توان مدیریت مخزن
سالهاست که با ورود نرم افزارهای متفاوت و متعدد توصیف و پیش بینی رفتار مخزن، کلیه‌ی شرکتهای زیر مجموعه‌ی شرکت ملی نفت نیز به همه‌ی این نرم افزارها مجهز شده‌اند و متخصصین مخزن با اتکا به مبانی دانش مدیریت مخزن، تجارب حاصله از رفتارهای مختلف میادین و نسخ به روز شده‌ی این نرم افزارها به نحو مطلوبی این فعالیت حساس و حیاتی را با دقت و وسواس زاید الوصفی -به خصوص در میادین مشترک- سناریوهای مختلف تولید را بررسی و تحلیل می‌نمایند.
در این فقره شرکتهای مشاور تحت الارضی در بخش خصوصی نیز چنان قد کشیده‌اند که در برخی موارد رشک و غبطه‌ی کارکنان شرکت ملی نفت را نیز برانگیخته‌اند بنابراین موضوع مدیریت مخزن نیز نمی‌تواند دلیلی برای سپردن توسعه و مدیریت تولید از این میدان به کشورهای خارجی باشد.
3- توان ایران برای طراحی و احداث تاسیسات سطح الارضی
طراحی و ساخت واحدهای فرآورش نفت تلمبه خانه و خطوط لوله‌ی انتقال از طراحی و ساخت پالایشگاههای گاز و نفت و واحدهای پتروشیمی به مراتب ساده‌تر و کم هزینه‌تر است بر خلاف واحدهای پتروشیمی و پالایشگاههای نفت، هیچ کدام از واحدهای کارخانه فرآورش نفت متکی به لیسانس شرکت صاحب لیسانس نیست.
دراین خصوص آخرین واحد بهره برداری ساخته شده توسط شرکت ملی نفت با استفاده از توان پیمانکاران ایرانی با ظرفیت فرآورش 165 هزار بشکه بر روز در منطقه‌ی غرب کارون بوده است و جالب است عنایت شود که این کارخانه سریعتر از واحدهای ساخته شده توسط شرکتهای خارجی از جمله انی ایتالیا، شل، توتال، آجیپ و سایر اروپاییان و سینوپک و سیان پی سی چین، در این عرصه طی دو دهه‌ی اخیر در ایران بوده است.
4- سطح تکنولوژی موجود در کشور
به طور کلی سرعت رشد تکنولوژی در بخش بالادستی نفت کمتر از بخشهای پایین دستی است مروری بر سوابق فعالیت خارجیها طی دو دهه گذشته در کشور حاکیست تکنولوژی‌های مورد استفاده‌ی آنها قبلاً در کشور استفاده شده بود و پس از رفتن آنها نیز شرکتهای داخلی از جمله شرکت ملی حفاری ایران و سایر شرکتها تکنولوژی‌های پیشرفته‌تری را مورد استفاده قرار دادند؛ پسندیده است شرکت ملی نفت ایران مشخصاً اعلام کند کدام تکنولوژی قرار است از کانال توسعه‌ی این میدان به کشور وارد شود.
کشور ایران اولین کشوری است که در آن تزریق گاز به میدان نفتی برای افزایش تولید انجام شده است و تجارب متعددی از تکنولوژی‌های تزریق گاز امتزاجی و غیر امتزاجی، فراز آوری نفت با گاز، افزایش تولید با حفاریهای افقی و ... دارد در این میدان قرار است چه تکنولوژی وارد کشور شود؟ حسب اطلاعات موجود اطلاعات ارائه شده توسط شرکت توتال فاقد تکنولوژی جدیدی در این خصوص بوده است لذا موضوع انتقال تکنولوژی در خصوص این واگذاری به توتال منتفی است.
5- سرمایه‌ی لازم برای توسعه‌ی میدان
با صرفنظر کردن از همه‌ی امادگی ها و پتانسیل داخلی که تاکنون برای توسعه‌ی این میدان عرضه شده و شرکتهای توسعه دهنده اعلام نموده‌اند که قادرند سرمایه‌ی لازم را وارد فعالیتهای توسعه‌ای این میدان نمایند تنها به مصاحبه‌ی منتشره‌ی مدیرعامل محترم شرکت ملی نفت مورخ 6/6/95 توسط خبرگزاری شانا استناد کنیم که فرموده‌اند: "در غرب کارون (آزادگان جنوبی یکی از میادین غرب کارون است) و پارس جنوبی با تهیه بسته‌های مالی مشخص، نگرانی‌های مالی تا حدود زیادی برطرف شده است؛ بنابراین فرضیه نبود سرمایه برای توسعه‌ی این میدان منتفی است."
مطالب فوق بیانگر این است که توان داخلی برای توسعه‌ی این میدان نه تنها کافی است بلکه سابقه‌ی شرکتهای داخلی در این میدان مشترک بسیار بهتر از انواع شرکتهای اروپایی، ژاپنی و چینی دارای ادعا در این زمینه است و می‌توان واگذاری فعالیت های توسعه‌ای این میدان را بین شرکتهای تأیید صلاحیت شده برای فعالیتهای E&P (شامل شرکتهای پتروپارس، مهندسی و ساختمان صنایع نفت (OIEC)، انرژی دانا، توسعه پتروایران، گروه مپنا، قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا، شرکت مدیریت طرحهای صنعتی ایران و شرکت توسعه نفت و گاز پرشیا) به مناقصه گذاشت و یک رقابت واقعی را برای این موضوع سامان داد.
مرور مطالب فوق این نکات را مشخص می‌نماید:
الف) توان داخلی بیش از میزان مورد نیاز برای توسعه‌ی این میدان است
ب) زیر ساختهای لازم برای واگذاری رقابتی این فعالیتها به شرکتهای داخلی کاملاً مهیاست
ج) توسعه‌ی این میدان مشترک دو بار به کشورهای خارجی (اینپکس ژاپن و سیان پی سی چین) واگذار شده است و پس از کشتن زمان ده ساله برای توسعه‌ی این میدان، هر دو شرکت ناموفق بوده‌اند اصرار گزیده شدن از این سوراخ آن هم برای بار سوم فاقد هر گونه دلیل و رفتار حکیمانه است حال آنکه دو زیر مجموعه‌ی شرکت ملی نفت ایران (شرکت متن و منطق نفتخیز جنوب) در دو مقطع زمانی عملکرد تحسین برانگیزی در این دو میدان داشته‌اند.
د) مسائل کارشناسی توسعه‌ی این میدان از زوایای مختلف شامل مطالعات مخزن، حفاری، طراحی و احداث تاسیسات سطح الارضی و تأمین سرمایه (به تنهایی یا مجموعاً) نمی‌تواند دلایل واگذاری توسعه‌ی میدان مشترک آزادگان جنوبی به کشورهای خارجی، آن هم در قالب IPC باشدو حساسیت محافل کارشناسی نفت نسبت به این واگذاری کاملاً بجاست.
انشالله که سرانجام این فعالیتها به تأمین هر چه بیشتر مصالح و منافع ملی ختم شود.
*کارشناس نفت
۱۳۹۶/۰۴/۱۶ ۱۹:۴۲
۱۳۹۶/۰۴/۱۲ ۱۹:۲۱
۱۳۹۶/۰۳/۳۰ ۱۶:۴۷
کلمات کلیدی : سازمان دیده‌بان شفافیت و عدالت+رشوه توتال+قراردادهای نفتی+توتال
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۱۶:۱۵:۲۶
فقط الان یه عده نیان بگن داخلی ها توانایی ندارن پول ندارن. قطعا برید تاریخچه خارجی ها رو ببنید در این میادین 100 برابر بدتر بوده.تنها تفاوت اینه که الان اونهایی که کرسنت رو نوشتن در مصدر کارن و می خوان نفتتمون رو به جای اینکه خودمون برداشت کنیم قطری ها برداشت کنن (3987849) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۰۷:۲۴:۴۰
الف جان ؛ به خاطر خدا مماشات نکنید و خائنان را معرفی و رسوا کنید
فردا دیر است . (3988481) (alef-11)
فردا دیر است . (3988481) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۱۶:۴۶:۲۶
نویسنده مطلب یک شرکت ایرانی را با سرمایه ۱۰ میلیارد دلار و توان استفاده از آن و در ثانی دارایی تکنولوژی روز را نام ببرد ما هم قبول می کنیم !
ما در ابزار دقیق آیا حرف اول را در جهان می زنیم ؟! خیر تمام ولو ها شیر ها پمپ های نفتی همه از خارج خریداری می شود! شما یک شرکت ایرانی را نام ببرید که بتواند با آن استاندارد ها تولید کند ما هم حرف شما را قبول می کنیم !
به نظر من هم از هواپیما های تولید داخل باید استفاده کرد اما آیا الان توان تولید و دانشش وجود دارد ؟! ما ۲۰ ساله داریم پراید می سازیم هنوز می گیم ۷۰% مواد اولیه وارداتی است ! بعد شما دم از ... (3987888) (alef-11)
ما در ابزار دقیق آیا حرف اول را در جهان می زنیم ؟! خیر تمام ولو ها شیر ها پمپ های نفتی همه از خارج خریداری می شود! شما یک شرکت ایرانی را نام ببرید که بتواند با آن استاندارد ها تولید کند ما هم حرف شما را قبول می کنیم !
به نظر من هم از هواپیما های تولید داخل باید استفاده کرد اما آیا الان توان تولید و دانشش وجود دارد ؟! ما ۲۰ ساله داریم پراید می سازیم هنوز می گیم ۷۰% مواد اولیه وارداتی است ! بعد شما دم از ... (3987888) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۱۹:۵۲:۱۹
واقعا دم شما گرم با این تحلیل
مگه الان توتال و غیره تجهیزاتشون رو خودشون می سازن اونها هم خریداری می کنن
تو رو خدا فصه پراید و با این یکی نکنید مدیریت خودرو به جز 8 سال ( تازه اون 8 سال هم غیر مستقیم ) دست همین تفکر بوده که آرادگان رو داده به توتال آشپزی رجا رو داده به اون یکی .....
8 سال نیودن سانتریفیوژ ساختیم دوباره برگشتن کشور رو به تاراج گذاشتن (3988154) (alef-11)
مگه الان توتال و غیره تجهیزاتشون رو خودشون می سازن اونها هم خریداری می کنن
تو رو خدا فصه پراید و با این یکی نکنید مدیریت خودرو به جز 8 سال ( تازه اون 8 سال هم غیر مستقیم ) دست همین تفکر بوده که آرادگان رو داده به توتال آشپزی رجا رو داده به اون یکی .....
8 سال نیودن سانتریفیوژ ساختیم دوباره برگشتن کشور رو به تاراج گذاشتن (3988154) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۲۳:۳۱:۳۴
تازه همین مواد اولیه پراید را درست پیچ ومهره نمی کنیم ونتیجه اش را هم همه دیده ایم ! دنیا به سرعت در حال تغییر وتحول است وتا ما بیاییم بیاموزیم آنها سالها از ما پیش افتاده اند و وقتی به نقطه ای که الان در آن هستند می رسیم آنها باز از ما بسیار دور شده اند ! (3988333) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۲۳:۳۶:۵۹
یه جور میگید داخلی داخلی انگار ما خودمونو نمیشناسیم !!! (3988334) (alef-11)
مهران
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۱۰:۲۴:۳۹
بله شما کاملا خودتو میشناسی که میگی نمیتونیم ولی مردم و متخصصین کشور رو نمیشناسی (3988706) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۰۸:۴۳:۵۸
شركت دانا انرژي 40 ميليارد دلار سرمايه داره. به نقل از سايت اين شركت. (3988543) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۰۹:۵۱:۴۶
خوش خیالان غریبه پسند مطمئن باش شرکت های خارجی هم تولید کننده نیست و تمام ابزار مورد نیاز را از بازار بین المللی می خرند همین کار را یک شرکت داخلی هم می تواند انجام بدهد در خصوص توان علمی و فنی نیز شما بهتر است ببینی در زمینه هسته ای و در زمینه نیروگاه چقدر پیشرفت کرده ایم بعد بیا و آیاه نمی توانیم را تلاوت کن (3988643) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۱۰:۰۰:۴۸
دقیقا همین مثالتان نشانمی دهد شرکت های خارجی از دادن تکنولوژی ابا دارند و تنها بازار مصرف می خواهند شما فکر این را هم بکنید تا کی می خواهید بازار مصرف باشید. در مقابل مثال پراید شما فناوری های لیزری، فنا آورری نانو فناوری ساخت توربین و قطعات نیروگاهی و هسته ای را هم ببین فقط پراید را مطرح می کنید ولی غافلید که سی و هفت سال تحریم بوده اید اما در سد سازی در جاده سازی در نانو در لیزر و در نیروگاه سازی و هسته ای پیشرفت کرده اید بدون کمک بیگانگان حتی در نفت نیز دستاوردها کم نبوده است فاز دوازدهم پارس جنوبی که پیچیده ترین و سنگین ترین و سخت ترین فاز پارس جنوبی بود را ایرانیان ساختند اغلب فاز هیا پارس جنوبی را کدام شرکت ها ساخته اند این هار نمی بینید و فقط پراید را مثال می زنید که آن هم در حقیقت سودجوئی آنانی که شما زیر علمشان سینه می زنید این واقعیت را رقم زده است (3988655) (alef-11)
شاهد
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۱۱:۵۵:۰۱
شما وقتی از ماهیت قراردادهای جدید خبر نداری و مدل قراردادهای توسعه ای رو نمی شناسی بیخود حرف نزن. مگه فکر میکنی همین شرکت توتال که دارن براش فرش قرمز پهن می کنن خودش ولوها ، شیرها، پمپها، لوله های حفاری، ژنراتورها و .. رو تولید میکنه؟
نه عزیز دلم این شرکت هم اگه بیاد قراره مدیریت رو بعهده بگیره و کارها رو بین شرکتهای مهندسی که در دنیا وجود دارد پخش کند، در این صورت قطعا شرکتهای مهندسی خارجی رو به داخلی ترجیح میدن. ولی گه یه شرکت ایرانی این کار رو بکنه، اون بخشی که در داخل توانایی هست رو به داخل میده و اتفاقا اون بخشهایی رو که در داخل توانش نیست میره از همون شرکتهای تأمین کننده خدمات مهندسی و تجهیزاتی که توتال ازش خرید میکنه تأمین میکنه با این تفاوت که همه اطلاعات فنی و مهندسی رو میتونه طبق قرارداد در اختیار خودش بگیره و به شرکتهای داخلی منتقل کنه که در این صورت تکنولوژی هم به مرور منتقل میشه. در صورتیکه اگه توتال و امثالهم وارد کار بشن قطعا اونها اطلاعات فنی مهندسی رو برای خودشون و شرکتهای خارجی بر میدارن و تکنولوژی رو به ما منتقل نمی کنن.
از همه اینها گذشته و فارغ از موضوع فنی و تکنولوژی اصرار عجیب در تحویل میدان به شرکت توتال فرانسه است. این موضوع بیش از اینکه جنبه فنی داشته باشه جنبه امنیتی داره و بوی رشوه و فساد و ... توش میاد. برای همین قطعا باید جلوش گرفته بشه (3988844) (alef-11)
نه عزیز دلم این شرکت هم اگه بیاد قراره مدیریت رو بعهده بگیره و کارها رو بین شرکتهای مهندسی که در دنیا وجود دارد پخش کند، در این صورت قطعا شرکتهای مهندسی خارجی رو به داخلی ترجیح میدن. ولی گه یه شرکت ایرانی این کار رو بکنه، اون بخشی که در داخل توانایی هست رو به داخل میده و اتفاقا اون بخشهایی رو که در داخل توانش نیست میره از همون شرکتهای تأمین کننده خدمات مهندسی و تجهیزاتی که توتال ازش خرید میکنه تأمین میکنه با این تفاوت که همه اطلاعات فنی و مهندسی رو میتونه طبق قرارداد در اختیار خودش بگیره و به شرکتهای داخلی منتقل کنه که در این صورت تکنولوژی هم به مرور منتقل میشه. در صورتیکه اگه توتال و امثالهم وارد کار بشن قطعا اونها اطلاعات فنی مهندسی رو برای خودشون و شرکتهای خارجی بر میدارن و تکنولوژی رو به ما منتقل نمی کنن.
از همه اینها گذشته و فارغ از موضوع فنی و تکنولوژی اصرار عجیب در تحویل میدان به شرکت توتال فرانسه است. این موضوع بیش از اینکه جنبه فنی داشته باشه جنبه امنیتی داره و بوی رشوه و فساد و ... توش میاد. برای همین قطعا باید جلوش گرفته بشه (3988844) (alef-11)
علی
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۱۷:۳۱:۳۵
به نظرم به واسطه ضعف قوانین در ارتباط با شرکت های داخلی با این شرکت ها هم به مشکل خواهیم خورد. باید مشکل را ریشه ای حل کنید. همان مشکلاتی که اینپکس و سیان پی سی را ناموفق کرد شرکت داخلی را هم به زمین خواهد زد. کشور ما هم که متخصص پیمودن مسیرهای تکراری بدون رفع ایرادات است. یعنی کلا عقیده ما اینه که تمام مشکل مربوط به آنها بود و ما که مشکلی نداشتیم! (کلا عادت کردیم که بگیم مشکل از بقیه است و این را در خون و پوست و گوشت مردممان هم نفوذ داده ایم که همیشه مشکل در بیرون از ماست) خواهید دید که این شرکت ها هم می آیند و باز ناموفق خواهند بود. ببینید که ایراد کجاست. و اگر «نیک» بنگریم ایراد را در خودمان خواهیم یافت
چون «نیک» نظر کرد پر خویش در او دید
گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست. (3987966) (alef-11)
چون «نیک» نظر کرد پر خویش در او دید
گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست. (3987966) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۱۷:۴۷:۰۷
قرارداد با شرکتهای معتبر جهانی اقدامیست کاملا عقلانی وپسندیده . (3987984) (alef-11)
مهدي
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۰۸:۴۵:۰۴
اگر بخش خصوصي را سالها با سياست غلط حمايت از دولت لگدمال نكرده بوديم از شما قبول مي كردم. (3988544) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۱۸:۱۷:۳۷
خوب اگر توان داخلی بود چرا این همه سال صبر کردین؟ 8 سال ... این همه مشکلات و عقب ماندگی در برداشت از میدان‌های مشترک داریم.
بله من واقفم به مشکلات بهره برداری خارجی و برداشت‌های غیر صیانتی اما انچه از توان داخلی دیدم کفاف نیاز گسترده کشور را نمی‌کند.... (3988026) (alef-11)
بله من واقفم به مشکلات بهره برداری خارجی و برداشت‌های غیر صیانتی اما انچه از توان داخلی دیدم کفاف نیاز گسترده کشور را نمی‌کند.... (3988026) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۱۸:۳۸:۰۲
ميدان هاي پارس جنوبي به ميزان خوبي با مشاركت طرف داخلي ساخته مي شود ،
اما ميدان آزادگان دست چيني ها بود كه با عدم تحويل به موقع و همچنين تخريب گسترده محيط زيست در منطقه ، از پروژه خارج شده اند ،
دعواي داخلي ، خارجي بايد روزي متوقف شود ، (3988057) (alef-11)
اما ميدان آزادگان دست چيني ها بود كه با عدم تحويل به موقع و همچنين تخريب گسترده محيط زيست در منطقه ، از پروژه خارج شده اند ،
دعواي داخلي ، خارجي بايد روزي متوقف شود ، (3988057) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۱۸:۴۱:۲۹
طبق مدل IPC شرکت های خارجی باید شریک داخلی انتخاب کنن. توتال شرایط میدان رو بررسی میکنه اگه علاقه به سرمایه گذاری داشت باید بیاد سراغ یکی از همین 8 شرکت و کار اجرا رو با هم انجام بدن. این وضعیت شرایط مناسبی ایجاد میکنه تا این 8 شرکت به مرور پروسه رو یاد بگیرن و در دراز مدت مستقل شن.
نکته در مورد توانایی داخلی اینکه درسته که از لحاظ فنی پیشرفت های خوبی در داخل داشتیم اما در زمینه مدیریت پروژه و بهینه سازی روند بسیار ضعیف هستیم. (3988059) (alef-11)
نکته در مورد توانایی داخلی اینکه درسته که از لحاظ فنی پیشرفت های خوبی در داخل داشتیم اما در زمینه مدیریت پروژه و بهینه سازی روند بسیار ضعیف هستیم. (3988059) (alef-11)
مهدی
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۱۸:۴۷:۳۳
اگه واقعا راست میگین از مهندسا و کارگرایی که توی تاسیسات نفتی کار میکنند نظر خواهی کنید ببینید شرکت های ایرانی در انجام پروژه های نفتی چقدر موفق بودند. ما هر وقت تونستیم پراید رو با یک ماشین داخلی جایگزین کنیم که باعث کشته شدن این همه هموطنمون نشه، میتونیم پروژه های نفتی رو هم داخلی اجرا کنیم (3988068) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۱۹:۳۱:۱۶
اگه داخلی میتونست تا حالا کاری کرده بود (3988133) (alef-3)
مهندس مخزن
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۰۸:۴۶:۲۴
زنگنه نميذاره. سال 88 ما 4.5 ميليون بشكه توليد داشتيم. الان هم توانايي اين توليد را داريم. (3988545) (alef-11)
نيما
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۱۹:۳۹:۵۶
در هشت سال دولت پيشين چرا شركتهاى توانمند داخلى كار رو انجام ندادند؟ جواب ساده است نتوانستند. (3988141) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۲۰:۱۲:۳۸
ببینید بنده مهندس هستم در میادین نفتی هم کار کردم شرکت داخلی که توان این کارها رو داشته باشه نداریم. قطعا اوردن مدرک بر عهده مدعی است باید بیاد بگه این شرکت رو ما داریم با این قابلیت و ظرفیت و...شعار دادن اسونه عمل سخته (3988176) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۴ ۲۳:۳۰:۴۸
دو نکته اساسی رو که کارشناس محترم فراموش کردند بگن رو میخواهم یادآوری کنم:
اول اینکه هیچ کدام از ما مردم پروژه های پارس جنوبی رو فراموش نکرده ایم که بعد از سالها در اختیار پیمانکاران داخلی بودن و دهها شاید هم صدها میلیون دلار اصراف به هیچ جا هم نرسیدند. اما چه شده که بعد از تحریم دوباره صدای امثال شما بلند شده که این پروژه ها رو دوباره به پیمانکار داخلی بدیم؟
در جواب سوال بالا به نکته دوم میرسیم و اونهم اینکه پیمانکاران داخلی پول را گرفته و در آخر هم پیمانکار خارجی رو وارد کار میکنند و اینوسط کلی از سرمایه غیب میشود! و بعد هم مجبور هستند بجای امثال توتال یا شل دست به دامن شرکت های چینی و مالزیایی شده تا با باقی مانده پول کمی کار (البته با کیفیت پایین) انجام بشود! (3988330) (alef-11)
اول اینکه هیچ کدام از ما مردم پروژه های پارس جنوبی رو فراموش نکرده ایم که بعد از سالها در اختیار پیمانکاران داخلی بودن و دهها شاید هم صدها میلیون دلار اصراف به هیچ جا هم نرسیدند. اما چه شده که بعد از تحریم دوباره صدای امثال شما بلند شده که این پروژه ها رو دوباره به پیمانکار داخلی بدیم؟
در جواب سوال بالا به نکته دوم میرسیم و اونهم اینکه پیمانکاران داخلی پول را گرفته و در آخر هم پیمانکار خارجی رو وارد کار میکنند و اینوسط کلی از سرمایه غیب میشود! و بعد هم مجبور هستند بجای امثال توتال یا شل دست به دامن شرکت های چینی و مالزیایی شده تا با باقی مانده پول کمی کار (البته با کیفیت پایین) انجام بشود! (3988330) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۰۷:۲۱:۰۵
گرفتاری ما از عدم تعهد شرکتهای داخلی هست. (3988478) (alef-11)
محمد
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۰۸:۵۰:۵۷
نوسینده محترم و طرفداران عزیزایشان!
ما هم ایرانی هستیم و به پیشرفت مملکتمان علاقه داریم و بسیار مشتاقیم خودمان و فرزندانمان با توان داخلی بسیاری از فعالیت مهندسی و توسعه ایران را انجام دهیم!
اما به چه قیمتی!!!
اولا:تا جایی که اینجانب که اغلب شرکت ها را می شناسم دراین چند سال این شرکت ها توان پرداخت حقوق کارکنان خود را نداشته اند و بسیاری از آنها تعدای از نفرات یا بعضی دپارتمان های خود را تعطیل کرده اند لذا طرح توسعه یک میدان بین 5 تا 10 میلیارد دلار حدود 17.5تا 30 هزار میلیارد تومان هزینه دارد که بیشتر از بودجه عمرانی کل ایران است و بسیار بعید است شرکت ها این توان مالی را داشته باشند و تجربه پروژه نفتی و حتی غیر نفتی مثل آزاد راه شمال نشان می دهد که این قبیل شرکت ها هیچ توان مالی به این گسترده گی ندارندو پروژه ها مخصوصا میادین مشترک با تاخیر 10 تا 20 سال با تکنولوژی بسیار پایین انجام خواهد شد!
دوما:
اصولا در بخش بالادستی و میادین نقش اول دراین حوزه را تجربه شرکت پیمانکارو مهندسین تکنولوژیست می زند که اصولا شرکت های نام برده پیمانکاران عمومی طرح هستند که با رزومه سازی ازپروژه های پایین دستی مانند پالایشگاه و پتروشیمی و سد سازی و.... گرید مورد نظر را گرفته اند و قویا می توان گفت این شرکت ها توسعه هیچ میدانی را به تنهایی انجام نداده اند!
سوما
کافی است به پروژه های در دست اکثر این شرکت نگاه بیندازید و بعضا درحال حاضر به پروژ های برمی خورید که بیش از 10 سال با 2 برابر قیمت برآوردی اولیه درحال انجام است و معلوم هم نیست کی به اتمام می رسد و یا یا یکی از همین شرکت که در جنوب کشور 10 ها چاه حفاری کرده است که نتنها باعث افزایش برداشت نشده که چاه های فعال حوزه نفتی ریزش و بهربرداری متوقف شده است!
چهارم:
جالب است در شرکت هایی نامبرده فقط یک شرکت ظاهرا خصوصی می باشد و مابقی شرکت های خصولتی ( دولتی و خصوصی ) است و جای بسیاری از شرکت های واقعی خصوصی که بیش 30 تا 40 سال فعالیت نفتی کشور مدیون آنها بوده خالی است
نهایتا اگر واقعی بخواهیم نگاه کنیم این ترکیب شرکت ها وارد شده در این حوزه بیشتر یه آرایش سیاسی برای گرفتن منابع نفتی برای یک گروه خاص ...
پیشنهاد می شود:
چندین شرکت توانمند خارجی در مناقصه دعوت شوند تا با ایجاد رقابت سالم قیمت پیشنهادی کاهش یابد و در مرحله مهندسی و اجرا از توان شرکت های داخلی به عنوان پیمانکارای دست دوم استفاده گردد تا مهندسین جوان و شرکت های نوپا با توان خود و تجربه و پول خارجی ها این پروژه ها انجام دهند تا در سال های آینده این مجموعه به دست پر توان ایرانیان انجام پذیرد (3988548) (alef-11)
ما هم ایرانی هستیم و به پیشرفت مملکتمان علاقه داریم و بسیار مشتاقیم خودمان و فرزندانمان با توان داخلی بسیاری از فعالیت مهندسی و توسعه ایران را انجام دهیم!
اما به چه قیمتی!!!
اولا:تا جایی که اینجانب که اغلب شرکت ها را می شناسم دراین چند سال این شرکت ها توان پرداخت حقوق کارکنان خود را نداشته اند و بسیاری از آنها تعدای از نفرات یا بعضی دپارتمان های خود را تعطیل کرده اند لذا طرح توسعه یک میدان بین 5 تا 10 میلیارد دلار حدود 17.5تا 30 هزار میلیارد تومان هزینه دارد که بیشتر از بودجه عمرانی کل ایران است و بسیار بعید است شرکت ها این توان مالی را داشته باشند و تجربه پروژه نفتی و حتی غیر نفتی مثل آزاد راه شمال نشان می دهد که این قبیل شرکت ها هیچ توان مالی به این گسترده گی ندارندو پروژه ها مخصوصا میادین مشترک با تاخیر 10 تا 20 سال با تکنولوژی بسیار پایین انجام خواهد شد!
دوما:
اصولا در بخش بالادستی و میادین نقش اول دراین حوزه را تجربه شرکت پیمانکارو مهندسین تکنولوژیست می زند که اصولا شرکت های نام برده پیمانکاران عمومی طرح هستند که با رزومه سازی ازپروژه های پایین دستی مانند پالایشگاه و پتروشیمی و سد سازی و.... گرید مورد نظر را گرفته اند و قویا می توان گفت این شرکت ها توسعه هیچ میدانی را به تنهایی انجام نداده اند!
سوما
کافی است به پروژه های در دست اکثر این شرکت نگاه بیندازید و بعضا درحال حاضر به پروژ های برمی خورید که بیش از 10 سال با 2 برابر قیمت برآوردی اولیه درحال انجام است و معلوم هم نیست کی به اتمام می رسد و یا یا یکی از همین شرکت که در جنوب کشور 10 ها چاه حفاری کرده است که نتنها باعث افزایش برداشت نشده که چاه های فعال حوزه نفتی ریزش و بهربرداری متوقف شده است!
چهارم:
جالب است در شرکت هایی نامبرده فقط یک شرکت ظاهرا خصوصی می باشد و مابقی شرکت های خصولتی ( دولتی و خصوصی ) است و جای بسیاری از شرکت های واقعی خصوصی که بیش 30 تا 40 سال فعالیت نفتی کشور مدیون آنها بوده خالی است
نهایتا اگر واقعی بخواهیم نگاه کنیم این ترکیب شرکت ها وارد شده در این حوزه بیشتر یه آرایش سیاسی برای گرفتن منابع نفتی برای یک گروه خاص ...
پیشنهاد می شود:
چندین شرکت توانمند خارجی در مناقصه دعوت شوند تا با ایجاد رقابت سالم قیمت پیشنهادی کاهش یابد و در مرحله مهندسی و اجرا از توان شرکت های داخلی به عنوان پیمانکارای دست دوم استفاده گردد تا مهندسین جوان و شرکت های نوپا با توان خود و تجربه و پول خارجی ها این پروژه ها انجام دهند تا در سال های آینده این مجموعه به دست پر توان ایرانیان انجام پذیرد (3988548) (alef-11)
کیان
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۱۰:۱۳:۳۳
بعضی از دوستان قیاس نابجایی میکنند (مقایسه پراید و نفت)
اگه هنوز پراید سوار میشیم دلیلش این نیست که فناوری نداریم
دلیلش اینه که مدیرانی داریم (از جنس آقای زنگنه) که به توان داخلی باور ندارند و همچنان به دنبال پژو و رنو هستند (3988681) (alef-11)
اگه هنوز پراید سوار میشیم دلیلش این نیست که فناوری نداریم
دلیلش اینه که مدیرانی داریم (از جنس آقای زنگنه) که به توان داخلی باور ندارند و همچنان به دنبال پژو و رنو هستند (3988681) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۱۰:۳۰:۰۱
1- کشورهای دیگه سالهاست دارند از میادین مشترک برداشت می کنند، ما هنوز درگیر این هستیم که پیمانکار داخلی باشه یا خارجی! خارجی باشه اگر هم مضراتی داشته باشه ولی بهتره که زمان رو از دست بدیم.
2- کشورهای دیگه برای اینکه شرکتهای بزرگ بین المللی تو کشورشون سرمایه گذاری کنند سرودست می شکنند اونوقت ما....
3- سالها بود که شرکتهای بزرگ با ما کار نمیکردن، کلی تلاش کردیم که اونارو راضی به همکاری کنیم، حالا که اومدن میگیم داخلی. خوب اگه داخلی ها میتونستن چرا تو این سالهایی که شرکتهای خارجی با ما قطع همکاری کرده بودن، اقدامی نشد. با عرض معذرت از تولیدکنندگان داخلی، آدم یاد ضرب المثل جیب خالی، پز عالی میفته. (3988719) (alef-11)
2- کشورهای دیگه برای اینکه شرکتهای بزرگ بین المللی تو کشورشون سرمایه گذاری کنند سرودست می شکنند اونوقت ما....
3- سالها بود که شرکتهای بزرگ با ما کار نمیکردن، کلی تلاش کردیم که اونارو راضی به همکاری کنیم، حالا که اومدن میگیم داخلی. خوب اگه داخلی ها میتونستن چرا تو این سالهایی که شرکتهای خارجی با ما قطع همکاری کرده بودن، اقدامی نشد. با عرض معذرت از تولیدکنندگان داخلی، آدم یاد ضرب المثل جیب خالی، پز عالی میفته. (3988719) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۱۲:۲۵:۴۴
سی سال است هیچ کاری نشده و کسی به فکر استفاده از شرکتهای داخلی نبوده حالا که میخواهند برای استفاده از این میدان کاری کنند همه به فکر شرکتهای داخلی افتاده اند خب در این همه سال چرا هیچ نگفتید؟این اگر کارشکنی نیست پس چیست ؟ترا به خدا بگذارید یک کاری در این کشور انجام شود. شما سر کارید جوانان این کشور بیکارند و بی پول ٬اینقدر چوب لای چرخ کارها نگذارید به اسم دلسوزی (3988899) (alef-11)
حامد
۱۳۹۵-۰۸-۰۵ ۱۳:۴۱:۲۲
من به عنوان كارمند شركت پارس جنوبي و كار در اين منطقه، خوشحال هستم از اينكه دوباره پاي شركتهاي معتبر براي توسعه ميادين انرژي به ايران باز شد.
براي پي بردن به شعاري بودن حرفهايي از قبيل توان شركتهاي داخلي و ... كافيست با كاركنان پالايشگاه ششم (فازهاي 15و16) گفتگو كنيد تا متوجه بشيد كه نتيجه استفاده از پيمانكار اصلي ايراني ... در ساخت پالايشگاه چه بوده است.
من هم قبول دارم كه سپردن پروژه هاي بزرگ به شركتهاي خارجي هم به همراه فساد و قانون شكني بوده است ولي حداقل بعد از پايان پروژه تاسيسات تحويلي بدون مشكل اساسي كار خواهند كرد.
در صورتي كه سپردن اين پروژه ها به شركتهاي داخلي علاوه بر فسادهايي كه گويا در مملكت ما عادي شده اند، در نهايت به تاسيساتي پر از اشكال و كمبود (مانند فاز 15و16) منجر خواهد شد. (3989033) (alef-11)
براي پي بردن به شعاري بودن حرفهايي از قبيل توان شركتهاي داخلي و ... كافيست با كاركنان پالايشگاه ششم (فازهاي 15و16) گفتگو كنيد تا متوجه بشيد كه نتيجه استفاده از پيمانكار اصلي ايراني ... در ساخت پالايشگاه چه بوده است.
من هم قبول دارم كه سپردن پروژه هاي بزرگ به شركتهاي خارجي هم به همراه فساد و قانون شكني بوده است ولي حداقل بعد از پايان پروژه تاسيسات تحويلي بدون مشكل اساسي كار خواهند كرد.
در صورتي كه سپردن اين پروژه ها به شركتهاي داخلي علاوه بر فسادهايي كه گويا در مملكت ما عادي شده اند، در نهايت به تاسيساتي پر از اشكال و كمبود (مانند فاز 15و16) منجر خواهد شد. (3989033) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۹-۲۸ ۲۲:۴۸:۱۱
با همین ادعا توان داخلی باعث شد که قطری ها پارس جنوبی را غارت کردند
بیش از 1.5 برابر ما از گاز برداشت می کنند. برداشت از لایه نفتی این میدان را از سال 1991 یعنی 25 سال پیش شروع کردند و امروز برداشت آنها 530 هزار بشکه در رور یعنی با قیمت نفت امروز روزی 100 میلیارد تومان و اخیرا با توتال برای برداشت بیشتر قرار داد بسته اند. برداشت ما از لایه نفنی 0 و قرار تا اخر سال که انهم عقب می افتد ما 30 هزار بشکه برداشت کنیم که با توان داخلی و شرکت های داخلی چنین چیزی امکان ندارد. همان چند پالایبشکگهی که توان داخلی و با قطعات ایرانی و چینی و هندی و با سالها تاخیر ساختیم خیلی ها در تابستان امسال بدلیل کیفیت پایین اتش گرفت.
یکی از ذوستان که روی سکوی حفاری کار می کرد می گفت ما اگر هیچ مشکلی پیش نیایید یک چاه را یکسال روی سکو حفر می کنیک ولی شرکت های نفتی روی یک سکو همزمان 2 چاه و در 3 ماه حفر می کنند و و جون در زیر زمین حفاری را افقی ادامه می دهند وارد محدوده مرزی ما می شوند و برداشت آنها هم از بخش ایرانی پارس جنوبی است. (4072183) (alef-13)
بیش از 1.5 برابر ما از گاز برداشت می کنند. برداشت از لایه نفتی این میدان را از سال 1991 یعنی 25 سال پیش شروع کردند و امروز برداشت آنها 530 هزار بشکه در رور یعنی با قیمت نفت امروز روزی 100 میلیارد تومان و اخیرا با توتال برای برداشت بیشتر قرار داد بسته اند. برداشت ما از لایه نفنی 0 و قرار تا اخر سال که انهم عقب می افتد ما 30 هزار بشکه برداشت کنیم که با توان داخلی و شرکت های داخلی چنین چیزی امکان ندارد. همان چند پالایبشکگهی که توان داخلی و با قطعات ایرانی و چینی و هندی و با سالها تاخیر ساختیم خیلی ها در تابستان امسال بدلیل کیفیت پایین اتش گرفت.
یکی از ذوستان که روی سکوی حفاری کار می کرد می گفت ما اگر هیچ مشکلی پیش نیایید یک چاه را یکسال روی سکو حفر می کنیک ولی شرکت های نفتی روی یک سکو همزمان 2 چاه و در 3 ماه حفر می کنند و و جون در زیر زمین حفاری را افقی ادامه می دهند وارد محدوده مرزی ما می شوند و برداشت آنها هم از بخش ایرانی پارس جنوبی است. (4072183) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
