کد مطلب: 332155
معمای «پلان ب» سعودی‌ها و ترکیه
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۱۰
پس از کنفرانس ژنو و همچنین کنفرانس امنیتی مونیخ و تفاهم‌هایی که بین امریکا و روسیه درباره مسأله سوریه به وجود آمد، امیدها برای حل مسالمت‌آمیز بحران سوریه قوت گرفت طوری که در بیانیه پایانی کنفرانس امنیتی مونیخ نیز ذکر شده بود، هرگونه عملیات خصمانه علیه سوریه باید متوقف شود.
با وجود این تضادهایی در رفتارهای اخیر عربستان سعودی و ترکیه دیده می‌شود که به هیچ وجه حاکی از آتش بس یا حل مسالمت‌آمیز بحران سوریه نیست و بیشتر نشان می‌دهد آنکارا و ریاض بر مواضع پیشین خود مبنی بر سرنگونی دولت دمشق اصرار دارند. عربستان سعودی اعلام کرده است قصد اعزام نیروی زمینی به سوریه دارد و در همین راستا نیز چند فروند از هواپیماهای نظامی خود را در پایگاه نظامی اینجرلیک ترکیه مستقر کرده است. موضع عربستان در مورد دخالت نظامی در سوریه و سرنگونی دولت بشاراسد پایه قانونی ندارد و معلوم نیست عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان چطور این‌اجازه را به‌خود می‌دهد که خواهان برکناری رئیس جمهوری کشور دیگری باشد که دارای استقلال است.
ارتش سوریه در هفته‌های اخیر با بهره‌گیری از پوشش هوایی روسیه پیشرفت‌های قابل توجهی در جبهه‌های مختلف جنگ بویژه در جبهه استراتژیک حلب داشته است و توانسته ارتباط جریان‌های تکفیری را با ترکیه قطع کند. همچنین در جبهه‌های شرقی و جنوبی پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای داشته و در حال نزدیک شدن به شهر رقه و دیرالزور محل تجمع تروریست‌ها است. این پیشروی‌ها نگرانی مقام‌های ترکیه‌ای بویژه رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری این کشور را برانگیخته و باعث شده ترکیه در ظاهر برای ضربه‌زدن به حزب دموکراتیک کردهای سوریه اما در عمل برای متوقف ساختن ارتش سوریه به منطقه اعزاز حمله کند.
این رفتارها و موضع‌گیری‌های آنکارا و ریاض این سؤال مهم را مطرح می‌کند که آیا امریکا عملیات و رفتارهای مداخله جویانه ترکیه و عربستان را تأیید می‌کند؟ اکثر تحلیلگران معتقدند امریکا موضع دوگانه در این باره اتخاذ کرده است زیرا در ظاهر نشان می‌دهد با روسیه برای توقف عملیات نظامی در سوریه و حل مسالمت‌آمیز بحران این کشور موافق است اما در عمل اجازه می‌دهد عربستان از پایگاه نظامی اینجرلیک که در اختیار نیروی هوایی امریکاست، استفاده کند.
در حالی که عربستان و ترکیه نمی‌توانند بدون نظر موافق امریکا از این پایگاه هوایی استفاده کرده و دست به اقدام‌های مستقل بزنند. همچنین سخنگوی نظامی عربستان سعودی به تقلید از مقام‌های امریکایی اکنون از طرح (Plan) «ب» سخن می‌گوید و اینگونه القا می‌کند که طرح «الف» برای سرنگونی اسد به نتیجه نرسیده و اکنون سعودی‌ها اجرای طرح «ب» را آغاز کرده‌اند و اجرای طرح «ب» نیز مستلزم دخالت نیروی زمینی برای سرنگونی اسد است.
این در حالی است که عربستان همچنان در باتلاق یمن گرفتار و فاقد نیروی زمینی برای دخالت در یمن است. مقام‌های سعودی حتی وادار شده‌اند با صرف مبالغ هنگفتی از بلک‌واتر با کشورهای آفریقایی نظیر کلمبیا و سودان نیروی نظامی مزدور استخدام تا بتوانند در یمن مداخله کنند، اکنون چگونه می‌توانند به سوریه نیروی زمینی اعزام کنند.
نکته حائز اهمیت دیگر این است که نیروی زمینی عربستان سعودی بدون اجازه دولت سوریه حق ورود به خاک این کشور را ندارد و در غیر این صورت اشغالگر و متجاوز محسوب خواهد شد و اگر چنین اتفاقی روی دهد نیروی هوایی سوریه و جنگنده‌های سوخوی روسیه حق این را خواهند داشت تا یگان‌های نظامی سعودی را به عنوان متجاوز بمباران کنند و این به معنای گسترده شدن جنگ در کل منطقه و حتی به تعبیر مدودف احتمال وقوع جنگ جهانی است.
در چنین شرایطی این سؤال مطرح می‌شود که سعودی‌ها از سرنگونی دولت سوریه چه سودی می‌برند؟ سرنگونی دولت دمشق به دلیل اهمیتی که این دولت در محور مقاومت دارد، تنها به سود رژیم صهیونیستی خواهد بود و عربستان سعودی و ترکیه خواه ناخواه در واقع در جهت تضمین و تأمین امنیت رژیم صهیونیستی عمل می‌کنند. رسانه‌ها نیز از ارتباطات عربستان سعودی و اسرائیل پرده برداشته‌اند. ترکیه هم در حال بازسازی روابط خود با اسرائیل است. مجموع این مسائل نشان می‌دهد عملیات نظامی ترکیه و عربستان علیه سوریه بدون اطلاع امریکا نیست و منطقه خاورمیانه آبستن اتفاق‌های بسیار مهم و گسترده‌ای است که چه بسا معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی را تعیین خواهد کرد.
منبع: روزنامه ایران
با وجود این تضادهایی در رفتارهای اخیر عربستان سعودی و ترکیه دیده می‌شود که به هیچ وجه حاکی از آتش بس یا حل مسالمت‌آمیز بحران سوریه نیست و بیشتر نشان می‌دهد آنکارا و ریاض بر مواضع پیشین خود مبنی بر سرنگونی دولت دمشق اصرار دارند. عربستان سعودی اعلام کرده است قصد اعزام نیروی زمینی به سوریه دارد و در همین راستا نیز چند فروند از هواپیماهای نظامی خود را در پایگاه نظامی اینجرلیک ترکیه مستقر کرده است. موضع عربستان در مورد دخالت نظامی در سوریه و سرنگونی دولت بشاراسد پایه قانونی ندارد و معلوم نیست عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان چطور این‌اجازه را به‌خود می‌دهد که خواهان برکناری رئیس جمهوری کشور دیگری باشد که دارای استقلال است.
ارتش سوریه در هفته‌های اخیر با بهره‌گیری از پوشش هوایی روسیه پیشرفت‌های قابل توجهی در جبهه‌های مختلف جنگ بویژه در جبهه استراتژیک حلب داشته است و توانسته ارتباط جریان‌های تکفیری را با ترکیه قطع کند. همچنین در جبهه‌های شرقی و جنوبی پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای داشته و در حال نزدیک شدن به شهر رقه و دیرالزور محل تجمع تروریست‌ها است. این پیشروی‌ها نگرانی مقام‌های ترکیه‌ای بویژه رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری این کشور را برانگیخته و باعث شده ترکیه در ظاهر برای ضربه‌زدن به حزب دموکراتیک کردهای سوریه اما در عمل برای متوقف ساختن ارتش سوریه به منطقه اعزاز حمله کند.
این رفتارها و موضع‌گیری‌های آنکارا و ریاض این سؤال مهم را مطرح می‌کند که آیا امریکا عملیات و رفتارهای مداخله جویانه ترکیه و عربستان را تأیید می‌کند؟ اکثر تحلیلگران معتقدند امریکا موضع دوگانه در این باره اتخاذ کرده است زیرا در ظاهر نشان می‌دهد با روسیه برای توقف عملیات نظامی در سوریه و حل مسالمت‌آمیز بحران این کشور موافق است اما در عمل اجازه می‌دهد عربستان از پایگاه نظامی اینجرلیک که در اختیار نیروی هوایی امریکاست، استفاده کند.
در حالی که عربستان و ترکیه نمی‌توانند بدون نظر موافق امریکا از این پایگاه هوایی استفاده کرده و دست به اقدام‌های مستقل بزنند. همچنین سخنگوی نظامی عربستان سعودی به تقلید از مقام‌های امریکایی اکنون از طرح (Plan) «ب» سخن می‌گوید و اینگونه القا می‌کند که طرح «الف» برای سرنگونی اسد به نتیجه نرسیده و اکنون سعودی‌ها اجرای طرح «ب» را آغاز کرده‌اند و اجرای طرح «ب» نیز مستلزم دخالت نیروی زمینی برای سرنگونی اسد است.
این در حالی است که عربستان همچنان در باتلاق یمن گرفتار و فاقد نیروی زمینی برای دخالت در یمن است. مقام‌های سعودی حتی وادار شده‌اند با صرف مبالغ هنگفتی از بلک‌واتر با کشورهای آفریقایی نظیر کلمبیا و سودان نیروی نظامی مزدور استخدام تا بتوانند در یمن مداخله کنند، اکنون چگونه می‌توانند به سوریه نیروی زمینی اعزام کنند.
نکته حائز اهمیت دیگر این است که نیروی زمینی عربستان سعودی بدون اجازه دولت سوریه حق ورود به خاک این کشور را ندارد و در غیر این صورت اشغالگر و متجاوز محسوب خواهد شد و اگر چنین اتفاقی روی دهد نیروی هوایی سوریه و جنگنده‌های سوخوی روسیه حق این را خواهند داشت تا یگان‌های نظامی سعودی را به عنوان متجاوز بمباران کنند و این به معنای گسترده شدن جنگ در کل منطقه و حتی به تعبیر مدودف احتمال وقوع جنگ جهانی است.
در چنین شرایطی این سؤال مطرح می‌شود که سعودی‌ها از سرنگونی دولت سوریه چه سودی می‌برند؟ سرنگونی دولت دمشق به دلیل اهمیتی که این دولت در محور مقاومت دارد، تنها به سود رژیم صهیونیستی خواهد بود و عربستان سعودی و ترکیه خواه ناخواه در واقع در جهت تضمین و تأمین امنیت رژیم صهیونیستی عمل می‌کنند. رسانه‌ها نیز از ارتباطات عربستان سعودی و اسرائیل پرده برداشته‌اند. ترکیه هم در حال بازسازی روابط خود با اسرائیل است. مجموع این مسائل نشان می‌دهد عملیات نظامی ترکیه و عربستان علیه سوریه بدون اطلاع امریکا نیست و منطقه خاورمیانه آبستن اتفاق‌های بسیار مهم و گسترده‌ای است که چه بسا معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی را تعیین خواهد کرد.
منبع: روزنامه ایران
کلمات کلیدی : ترکیه، عربستان
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
