توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 371585
شهر فروشی متری چند!؟
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۲ تير ۱۳۹۵ ساعت ۱۲:۰۱
یکی از عوامل مهاجرت به شهرها و گسترش آپارتمان نشینی، تراکم فروشی از سوی شهرداری هاست که پیامد‌های منفی در بر دارد.
به گزارش نکته آنلاین، آپارتمان نشینی مقوله ای نسبتا جدید در زندگی اجتماعی مردم ایران به شمار می‌رود. هر چند که با گسترش روز افزون ارتباطات اجتماعی و توسعه صنعتی، نوع زیست مردم نیز تغییر می‌کند اما نباید از مفاهیم عمیق نهفته در فرهنگ ملی و اسلامی غافل شد.

آپارتمان نشینی نوعی از فرهنگ غربی را به همراه دارد که البته چاره ای در پذیرش بخش هایی از این فرهنگ وجود ندارد اما بی شک می‌توان با ارایه الگوهای فرهنگی جدید که آمیخته از مدرنیته و فرهنگ سنتی مردم است، طرحی نو پدید آورد.

متاسفانه آنچه که امروز در بازار ساخت و ساز در کشور مشاهده می‌شود صرفا ساخت مسکن در غالب آپارتمان برای کسب سود بیشتر است.

ساختمان‌های امروزی در کلان شهر‌های به خصوص تهران نه از منظر معماری بیرونی و نه از منظر طراحی داخلی، حرفی برای گفتن ندارند و فقط با هدف سود ساخته می‌شوند.

در این میان شهرداری‌ها برای کسب درآمد، اصطلاحا به شهر فروشی روی می‌آورند و پیمانکاران بدون توجه به ضرورت‌های لازم فقط اقدام به ساخت و ساز می‌کنند که ثمره آن شهری لجام گسیخته با ساختمان‌های سر به فلک کشیده سیمانی خواهد بود.

شهری که با فروش تراکم اداره شود عارضه‌های بسیاری با خود به دنبال دارد که از جمله می‌توان به اتلاف منابع، جلوگیری از کسب و کار، عدم رقابت پذیر و زمینه سازی برای ایجاد شهرداری رانتی اشاره کرد.

سلب آسایش، تحمیل هزینه‌ها در میان مدت و آشفتگی نما و سیمای شهری از دیگر تبعات فروش تراکم است و اگر بخواهیم به توسعه شهری مناسب دست یابیم باید فضای کیفی اجرا کنیم و چشم اندازی مناسب تهیه کرده و از تعریف چشم انداز و برنامه‌های شهر اقدامی مناسب انجام دهیم.

در حال حاضر در کشور ما یک هزار و ۲۱۳ شهرداری وجود دارد و حدود ۷۱ درصد جمعیت کشورمان در شهر‌ها قرار گرفته‌ و این واقعیت بیانگر این است که اکثر جمعیت ایران شهرنشین هستند.

شهر‌ها ویترین پیشرفت هر کشوری هستند و در عین حال باید‌ انسان‌مدار توسعه یابند و شرایط زندگی همراه با آرامش به دور از ترافیک، توأم با فضای سبز و اوقات فراغت را به همراه داشته باشند و به گونه‌ای باشند که در آن انسان در آرامش به اشتغال و زندگی بپردازد.

متاسفانه با تصویب ضوابط و مقررات افزایش تراکم، این موضوع بدون پشتوانه کار‌شناسی وارد حوزه شهرسازی شد و باعث پدید آمدن مشکلات عدیده‌ای برای شهر و مردم گردید.

ایران از دوران باستان همیشه مهد تمدن شهری بوده و مقررات محکمی در زمینه شهرسازی در ایران وجود داشت. به طوری که در کتاب‌هایی که طی هزار سال پیش نوشته شده، ‌منع اشراف به خانه همسایه هنگام خانه‌سازی تصریح و رعایت شده است.

در آغاز دوره پهلوی که متأسفانه از غرب الگو گرفتیم، قوانین شهرسازی و مقررات آن نوشته شد که برای هر ساختمان باید پروانه صدور صادر شود و چون این قانون کافی نبود در سال ۵۱ و ۵۲ مقررات جامع شهرسازی تصویب شد که در آن ۸ وزیر و دو نهاد مهم تصویب قوانین شهرسازی را تحت نظار داشتند.
تراکم ‌فروشی کمترین جایی در قوانین شهرسازی دارد و تخلف و جرم محسوب می‌شود و درآمد آن نامشروع است.

شهرهای ما که برآمده بر مهد هنر و تمدن بودند، امروز به صحنه‌های نگران کننده‌ای تبدیل شده‌اند و دیگر چهره شهر هایمان دل نشین و گرم نیست.

اما چه باید کرد؟ باید توجه داشت ‌کمرنگ‌تر کردن نقش تراکم فروشی در مدیریت شهری، نیازمند برنامه‌ای درازمدت و ساماندهی اقتصاد شهری است، از این رو با عنایت به ناپایدار بودن درآمدهای شهری متکی بر فروش تراکم، شورای شهر تهران و سایر شهر‌ها باید با موضوع تراکم فروشی مقابله کنند.

از این رو باید در برنامه‌ای دراز‌مدت تراکم فروشی را به حداقل ممکن رساند و راهکار هایی برای کسب درآمد پایدار اندیشید.

باید زیر ساخت‌های شهری را تقویت کنیم تا حتی در صورت نیاز به زندگی در آپارتمان ها، همچنان هویت و اصالت زیستی خود را حفظ نماییم.
 
کلمات کلیدی : تراکم فروشی
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.