توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 384912
انکار قتل شوهر در دادگاه جنایی
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۴ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۰۷:۴۹
زن جوانی که متهم به قتل شوهرش شده است، صبح دیروز در جلسه محاکمه خود باز هم قتل را انکار کرد و مدعی شد که شوهرش دست به خودکشی زده است.

به گزارش شهروند، روز دوم فروردین ‌سال ۹۴ ماموران کلانتری ۱۶۱ ابوذر، در جریان مرگ مشکوک مردی ۳۰ساله قرار گرفتند. آنها بلافاصله موضوع را در دستور کار خود قرار دادند و با حضور در محل حادثه به تحقیق در این رابطه پرداختند. با حضور ماموران مشخص شد که این مرد به نام یاسر با ضربه چاقو به قفسه سینه‌اش جان باخته است. همسر این مرد که با داد و فریاد همسایه‌ها را خبر کرده بود، در تحقیقات مدعی شد: «با شوهرم بر سر رفتن به شهرستان اختلاف داشتیم و به خاطر همین اختلاف با هم درگیر شدیم. شوهرم قصد داشت مرا خفه کند، اما من مقاومت کردم، تا این‌که او چاقویی را از آشپزخانه برداشت و خودش را کشت.»

با وجود این اظهارات ماموران به او مشکوک شدند و این زن را تحت بازجویی‌های بیشتر قرار دادند. او با وجود اظهارات ضد و نقیضش باز هم مدعی بود که شوهرش با دستان خودش، ضربه را زده است تا این‌که درنهایت نظریه پزشکی قانونی اعلام و مشخص شد که قربانی از سوی فرد دیگری کشته شده و نمی‌توانسته خودش چنین ضربه‌ای را بزند.

همچنین پزشکی قانونی ۱۳ مورد جراحت را روی بدن قربانی که نشان از یک درگیری می‌داد، تأیید کرد. به همین دلایل زن ۳۴ ساله بازداشت و برای پرونده‌اش نیز کیفرخواست صادر شد. صبح دیروز این زن در مقابل هیأت قضائی شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران ایستاد و باز هم منکر هرگونه دخالت در قتل شد.

در ابتدای این جلسه نماینده دادستان کیفرخواست را خواند و برای متهم تقاضای مجازات کرد. در ادامه مادر مقتول برای عروسش تقاضای قصاص کرد و گفت که مطمئن است این زن پسرش را کشته است، چون همیشه با او اختلاف داشت. پس از آن زن جوان در مقابل هیأت قضائی ایستاد.

وی درباره اتهامات خود گفت: «اصلا قبول ندارم که با شوهرم درگیر شده‌ام و او را کشته‌ام. من و یاسر ۸‌سال در کنار هم زندگی کردیم. ما با هم اختلافات زیادی نداشتیم، اما خانواده یاسر مرتب از شوهرم می‌خواستند که مرا طلاق دهد. به خاطر همین مسائل بود که زندگی ما هم دچار مشکل می‌شد. یک روز قبل از حادثه با یاسر صحبت کردم و قرار شد که با هم به شهرستان برویم. از آنجایی‌که من و یاسر با هم فامیل هستیم، خانواده‌هایمان هم هردو در شهرستانی در تبریز زندگی می‌کنند. آن روز به یاسر گفتم که به شهرستان برویم تا سری به خانواده‌هایمان بزنیم. از طرفی چند روز بعد هم عروسی برادرزاده‌ام بود و باید به آن‌جا می‌رفتیم.

یاسر قبول کرد و ما وسایل‌مان را جمع کردیم. اما صبح زود یاسر ناگهان تغییر نظر داد و رفتارش عوض شد. اصلا دست خودش نبود. می‌گفت به شهرستان نمی‌رویم و به خاطر این موضوع با من درگیر شد. به او گفتم اگر به شهرستان نمی‌رویم حداقل برو خرید کن چون قرار است برایمان میهمان بیاید. ولی یاسر شروع به داد و فریاد کرد و گفت که هیچ‌کس حق ندارد به خانه بیاید. سر همین موضوعات بود که ناگهان یاسر به من حمله کرد و می‌خواست خفه‌ام کند. من از دستش فرار کردم اما او چاقویی از آشپزخانه برداشت و به دنبالم آمد. هر طور بود چاقو را از دستش گرفتم، ولی باز هم به آشپزخانه رفت و یک چاقوی دیگر برداشت. یاسر در یک لحظه چاقو را به سینه‌اش زد و خود را کشت. من هم بلافاصله چاقو را از سینه‌اش بیرون کشیدم و همسایه‌ها را خبر کردم.»

این زن در ادامه با گریه و فریاد گفت: «خانواده شوهرم مرا بدبخت کردند، حالا هم تقاضای قصاص دارند. اگر آنها نبودند زندگی ما آرام بود و من و شوهرم هیچ مشکلی نداشتیم. من دلیلی برای کشتن شوهرم نداشتم و حاضرم قسم بخورم که قاتل نیستم. شوهرم خودش دست به این کار زد.»

در ادامه این جلسه وکلای متهم از وی دفاع کردند. در پایان نیز هیأت قضائی وارد شور شد تا رأی نهایی درباره این پرونده را صادر کند.
 
کلمات کلیدی : قتل ،شوهر ،دادگاه جنایی
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.