توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 356238
کسانی که در راه بندان‌های پایتخت جان می‌دهند
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۳۹
گاهی مردم در راه بندان های شهر طوری خیابان را برای خود قبضه می‌کنند که بیماران چشم امیدی برای رسیدن به بیمارستان ندارند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، ساعت۲۰:۰۰ است ، در حال حرکت روی پل صدر دنده را خلاص کرده و پا از روی کلاج برداشته و بر ترمز فشار می‌دهم.

ترافیک است و چند دقیقه است است که تنها چند متر حرکت کرده ایم. ۳ ردیف خودرو کنار هم منتظر هستیم تا راه باز شود. از دور صدای آژیر ممتد می‌آید. آمبولانس است که آژیر می کشد. یک ربع بیشتر است که آژیر می کشد و از رانندگان میخواهد که راه را برای عبور او باز کنند. از منتهی علیه سمت راست قصد حرکت دارد. همانجا که با خطوط سفید و قرمز مشخص شده و روی زمین نوشته «محل عبور اضطراری» اما در این یک ربع شاید ۱۰۰ متر حرکت کرده است.

ردیف وسط از حرکت ایستاده ام و به سمت راست خود نگاه می‌کنم همانجا که باید محل عبور خودروهای امدادی باشد. همانجایی که می تواند راه نجات افرادی باشد که به امداد احتیاج دارند اما اکنون خودروهایی روی محل عبور اضطراری ایستاده اند. همانهایی که در خیالشان خیلی زرنگ هستند و بجای ایستادن پشت سر بقیه در ۲ ردیف عبوری، از سمت راست سبقت گرفته اند و در ترافیک اسیر شده اند. همانهایی که با زرنگی می‌خواهند از بقیه جلو بزنند و بعد با یک پوزخند از کنار آنهایی که در ردیف‌های دیگر هستند، عبور کنند و نگاه عاقل اندر سفیهی به آنها بیندازند.

اما این زرنگی به کجا ختم می‌شود؟ شاید در آمبولانس مادری وقت زایمانش فرارسیده! شاید مردی قلبش ایستاده! شاید پسربچه ای خونریزی کرده و احتیاج به خون دارد. شاید هم چند متری آن طرفتر دختری پهن خیابان شده و خونش آسفالت را قرمز کرده و هرچه که آمبولانس بیشتر آژیر می کشد، زمین سرخ تر می‌شود.

میخواهم لب باز کنم و چیزی بگویم به بغل دستی ام، همانی که سمت راست من روی خط اضطرار در ترافیک ایستاده است. شیشه را پایین می‌دهم. نفسم را جمع می‌کنم که حرفی بزنم اما...

به یاد می‌آورم که روز گذشته، در محل و ساعتی دیگر من جای او ایستاده بودم. من هم یکی از همانهایی بودم که فکر میکردم خیلی زرنگ هستم. رطب خورده منع رطب نمیکند! شیشه را بالا دادم و هرچه می‌خواستم به راننده کناری بگویم، نثار خودم کردم. یک ساعتی طول کشید که از روی پل پایی بیاییم. این زمان برای آمبولانس یک ربع یا بیست دقیقه ای کمتر بود اما آنقدر کم نبود که جان یک نفر را نجات دهد. صدای آژیر حالا شنیده نمی‌شد اما همچنان خط اضطرار پر بود از آدم های زرنگ.

*تجهیز خطوط اضطرار به دوربین در آینده نزدیک

یک سال پیش بود که سردار سید تیمور حسینی رئیس پلیس راهور تهران بزرگ از تجهیز خطوط اضطرار و معابر ترافیکی به دوربین‌ها در آینده نزدیک خبر داد و گفت: بالای ۸۵ درصد ماشین‌ها بین خطوط حرکت می‌کنند مگر اینکه زمان شلوغی خیابان‌ها فرارسد.

وی افزود: اگر هم اکنون توسط مانیتورهای کنترل ترافیک به سطح معابر شهر تهران نگاه کنیم مشاهده می‌کنیم که بالای ۸۵ درصد از ماشین‌ها بین خطوط حرکت می‌کنند مگر اینکه زمان شلوغی خیابان‌ها فرا رسد و آن لحظه است که می‌بینیم که اگر یک جای کوچک ایجاد شود سریع توسط ماشین‌ها پر می‌شود و حتی روی خطوط اضطرار نیز تردد می‌کنند.

سردار حسینی تاکید کرد:‌ به زودی خطوط اضطرار را همانند تونل‌ها به دوربین مجهز خواهیم کرد تا خودرویی بدون دلیل در این خطوط تردد نکند و اگر این اتفاق بیفتد بیش از ۹۰ درصد خودروها مجبورند بین خطوط حرکت کنند.

*جریمه ۱۲۰ هزار آدم زرنگ

وزیری،‌ مدیرعامل وقت شرکت کنترل ترافیک شهرداری تهران آذرماه ۹۴ با بیان این که ۲۹ سامانه ثبت تخلف خط اضطرار در پل صدر و تونل های شهری نیایش، امیرکبیر، رسالت و توحید، راه اندازی شده و برای خودروهایی که از این خطوط عبور کنند قبض جریمه صادر می شود،‌ تصریح کرد: در ۶ ماه گذشته ۱۲۰ دستگاه خودرو از خطوط اضطرار در بزرگراه طبقاتی صدر و ۴ تونل شهری تهران عبور کرده اند.
 
کلمات کلیدی : اورژانس تهران
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.