کد مطلب: 388279
آلبوم عکاس فرانسوی از سه مقطع تاریخ ایران
تاریخ انتشار : شنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۲۱:۳۷
«مارک ریبو»، عکاس مشهور فرانسوی که به دلیل عکس‌های مستند و گزارش‌های تصویری گسترده‌اش از حوادث آسیا در جهان شهرت دارد در سن ٩٣ سالگی درگذشت؛ او در سه مقطع به ایران سفر کرده و از وضعیت زندگی و اوضاع سیاسی آن عکاسی کرده است.
به گزارش فرادید، مارک ریبو استاد مشهور عکاسی سیاه سفید، طی هفتاد سال عکاسی و پنجاه سال کار حرفه‌ای، شاید بیش از هر کجای دیگر قارۀ آسیا را با چشم دید و در عکس هایش به ثبت رساند. وی در خانواده‌ای پرجمعیت متولد شد که یکی از اشراف‌زادگان فرانسوی به حساب می‌آمدند. پدر وی دیپلماتی مشهور و پدربزرگش یکی از پایه‌گذاران بانک "لینز" بود.
«ریبو» در جنگ جهانی دوم به حزب مقاومت فرانسه پیوست و در جنگ شرکت کرد. با پایان جنگ در سن ۲۲ سالگی وارد مدرسه لیون شد. آشنایی وی با عکاسی زمانی آغاز شد که یک دوربین عکاسی کداک از پدرش هدیه گرفت. ریبوی ۱۴ ساله نخستین تجربه‌هایش با عکاسی را از نمایشگاه بین‌المللی هنر و تکنولوژی در زندگی مدرن آغاز کرد.
او در سال ۱۹۵۲ وارد پاریس شد و به لطف روابط گسترده برادرش «ژان« به سرعت با عکاسانی چون «هنری کارتیه برسون» (پدر عکاسی خبری مدرن) و رابرت کاپا آشنا شد. این دو عکاس که پایه‌گذار آژانس عکاسی "مگنوم" بودند، از وی دعوت به همکاری کردند و «ریبو» دو سال در این آژانس به عنوان عکاس مشغول به کار شد.
او یکی از نخستین اروپاییانی بود که گزارش‌های مفصلی در بارۀ شکل‌گیری غولی به نام چین کمونیست تهیه کرد. همچنین رپرتاژ گستردۀ او از ژاپن تحت عنوان «زنان ژاپن» که بعداً به صورت کتاب منتشر شد، نه تنها مجموعه‌ای بی‌نظیر از عکس‌های خبری، که گزارشی مردم شناسانه از زندگی ژاپنی‌های پنجاه سال پیش است. عکاسی از زندگی در اتحاد جماهیر شوروی، جنگ ویتنام و اعتراضات ضد جنگ در امریکا سه مجموعه مهم از کارهای ریبو در دهه ۶۰ میلادی به شمار می رود.
عکس‌های این عکاس فرانسوی علاوه بر انتشار در معروف‌ترین مجلات دنیا چون لایف، اشترن، پاری‌ماچ و نشنال جئوگرافیک به صورت مجموعه کتاب نیز منتشر شده است. او یکی از آخرین بازماندگان نسل عکاسان بزرگ سدۀ گذشته بود.
ریبو عکاسی از ایران را نیز در کارنامه عکاسی خود دارد؛ او پیش از انقلاب دو بار و همزمان با پیروزی انقلاب یک بار به ایران سفر کرده و از زندگی و وقایع سیاسی جاری عکاسی کرده است. او ابتدا در سال ۱۳۳۴ سپس در سال ۱۳۴۷ و دفعه بعدی ده سال بعد یعنی سال ۱۳۵۷ و اوج وقایع انقلاب اسلامی به کشورمان سفر کرده است. به مناسبت درگذشت این عکاس برجسته نگاهی می اندازیم به عکس هایی که در این سه سفر از ایران برداشته است. می اندازیم به عکس هایی که در این سه سفر از ایران برداشته است.
به گزارش فرادید، مارک ریبو استاد مشهور عکاسی سیاه سفید، طی هفتاد سال عکاسی و پنجاه سال کار حرفه‌ای، شاید بیش از هر کجای دیگر قارۀ آسیا را با چشم دید و در عکس هایش به ثبت رساند. وی در خانواده‌ای پرجمعیت متولد شد که یکی از اشراف‌زادگان فرانسوی به حساب می‌آمدند. پدر وی دیپلماتی مشهور و پدربزرگش یکی از پایه‌گذاران بانک "لینز" بود.
«ریبو» در جنگ جهانی دوم به حزب مقاومت فرانسه پیوست و در جنگ شرکت کرد. با پایان جنگ در سن ۲۲ سالگی وارد مدرسه لیون شد. آشنایی وی با عکاسی زمانی آغاز شد که یک دوربین عکاسی کداک از پدرش هدیه گرفت. ریبوی ۱۴ ساله نخستین تجربه‌هایش با عکاسی را از نمایشگاه بین‌المللی هنر و تکنولوژی در زندگی مدرن آغاز کرد.
او در سال ۱۹۵۲ وارد پاریس شد و به لطف روابط گسترده برادرش «ژان« به سرعت با عکاسانی چون «هنری کارتیه برسون» (پدر عکاسی خبری مدرن) و رابرت کاپا آشنا شد. این دو عکاس که پایه‌گذار آژانس عکاسی "مگنوم" بودند، از وی دعوت به همکاری کردند و «ریبو» دو سال در این آژانس به عنوان عکاس مشغول به کار شد.
او یکی از نخستین اروپاییانی بود که گزارش‌های مفصلی در بارۀ شکل‌گیری غولی به نام چین کمونیست تهیه کرد. همچنین رپرتاژ گستردۀ او از ژاپن تحت عنوان «زنان ژاپن» که بعداً به صورت کتاب منتشر شد، نه تنها مجموعه‌ای بی‌نظیر از عکس‌های خبری، که گزارشی مردم شناسانه از زندگی ژاپنی‌های پنجاه سال پیش است. عکاسی از زندگی در اتحاد جماهیر شوروی، جنگ ویتنام و اعتراضات ضد جنگ در امریکا سه مجموعه مهم از کارهای ریبو در دهه ۶۰ میلادی به شمار می رود.
عکس‌های این عکاس فرانسوی علاوه بر انتشار در معروف‌ترین مجلات دنیا چون لایف، اشترن، پاری‌ماچ و نشنال جئوگرافیک به صورت مجموعه کتاب نیز منتشر شده است. او یکی از آخرین بازماندگان نسل عکاسان بزرگ سدۀ گذشته بود.
ریبو عکاسی از ایران را نیز در کارنامه عکاسی خود دارد؛ او پیش از انقلاب دو بار و همزمان با پیروزی انقلاب یک بار به ایران سفر کرده و از زندگی و وقایع سیاسی جاری عکاسی کرده است. او ابتدا در سال ۱۳۳۴ سپس در سال ۱۳۴۷ و دفعه بعدی ده سال بعد یعنی سال ۱۳۵۷ و اوج وقایع انقلاب اسلامی به کشورمان سفر کرده است. به مناسبت درگذشت این عکاس برجسته نگاهی می اندازیم به عکس هایی که در این سه سفر از ایران برداشته است. می اندازیم به عکس هایی که در این سه سفر از ایران برداشته است.
دو زن محجبه در خیابان های تهران. سال 1334
میدان توپخانه تهران. سال 1334
روستائیان در یکی از روستاهای نزدیک مرز ترکیه. سال 1334
روستائیان در یکی از روستاهای نزدیک مرز ترکیه. سال 1334
عبور یک روستائی از مناطق نزدیک مرز ترکیه. سال 1334
روستائیان در مناطق نزدیک مرز ترکیه. سال 1334
چند کودک روستائی در یکی از مناطق نزدیک مرز ترکیه. سال 1334
قالیشویی در شهر ری تهران. سال 1347
چند باستانی کار در گود زورخانه در تهران. سال 1347
باستانی کارها در حال ورزش در زورخانه ای درتهران. سال 1347
باستانی کارها در حال ورزش در گود یک زورخانه در تهران. سال 1347
ورزش باستانی در زورخانه ای در تهران. سال 1347
دیوارنوشته های انقلابی در خیابان های تهران. سال 1357
چند زن ایستاده مقابل دیواری که روی آن نوشته هایی در حمایت از رهبرکبیر انقلاب دیده می شود. سال 1357
تهران در روزهای انقلاب. سال 1357
تهران در روزهای انقلاب. سال 1357
تهران در روزهای انقلاب. سال 1357
امام خمینی رهبرکبیر انقلاب در روز ورود به ایران. 12 بهمن 1357
استقبال مردم از رهبرکبیر انقلاب در بدو ورود به ایران. 12 بهمن 1357
رهبرکبیر انقلاب در کنفرانس خبری اعلام تشکیل دولت موقت. بهمن 1357
مارک ریبو در حال عکاسی
۱۳۹۶/۰۱/۳۰ ۰۸:۲۴
کلمات کلیدی : عکاسی ، فرانسه ، مستند
آریابان
۱۳۹۵-۰۶-۱۳ ۲۳:۱۰:۲۵
در عکس "ورزش باستانی در زورخانه ای در تهران. سال 1347 " که تعدادی هم با کت وشلوار نشسته اند ، اون فرد میاندار زورخانه که میل گرفته اتفاقا همون شعبان جعفری معروف به شعبان-بی مخه !!!! ؛ (3918147) (alef-11)
۱۳۹۵-۰۶-۱۴ ۱۰:۳۹:۰۳
با توجه به نقش نگاره روی کوه، فکر نکنم قالیشویی در شهر ری باشد، احتمالا شهر دیگری است (3918811) (alef-11)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
