اگر در ایران بود دست هر کس یک سبد پر از خوردنیها و تنقلات بود که در حال رفتن به سمت آبشار بودند تا آنجا نشسته و آتش درست کرده و مرغ را در زغال با خاکستر مخلوط کرده و سپس فاتحانه آنرا بدندان کشیده و در آخر همه پلاستیکها، قوطی نوشابه ها و سایر زباله ها را در آنجا ریخته و با یک بحث فلسفی در مورد محیط زیست، حقوق شهروندی و مدیریت جهانی آنجا را ترک می کردند و به این نتیجه می رسیدند که عامل بدبختی ما دیگران هستند...... (3976036) (alef-13)