کد مطلب: 445347
یک سال‌ونیم مدارا با فتنه
بیژن مقدم/25بهمن95
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۷:۰۰
حصر خانگی موسوی و کروبی یکسال پس از فتنه 88 صورت گرفت.
معنای این تصمیم این بود که یکسال مدارا و تحمل از سوی نظام جز جری شدن فتنه‌گران و سران بازی خورده آن نتیجه‌ای نداشت.
بیانیه‌های پی در پی موسوی، بنزینی بر آتش بود و تا جامعه می‌خواست روی آرامش به خود ببیند اتاق فکر فتنه با بیانیه و فراخوانی، فضای جامعه را ملتهب می‌کرد.
کسانی که تا دیروز شعار نه غزه، نه لبنان جانم فدای ایران را سر می‌دادند حالا به فکر افتاده بودند تا هواداران خود را در 25بهمن 89 همزمان و به بهانه حمایت از جنبش‌های مردمی در مصر و تونس و ... به خیابان بکشند و درگیری‌هایی را شکل دهند.
در تمام ماجرای فتنه 88 دشمنان دیرینه ملت تمام قد پشت این جریان ایستادند و از هیچ حمایتی چه لجستیک و رسانه‌ای و مالی کوتاهی نکردند و دربیان حمایت خود نیز هیچ پنهان کاری به خرج ندادند.
این درحالی است که فردی مانند میرحسین موسوی فردای روز راهپیمایی 25بهمن 89 در بیانیه تشکر خود از آشوبگران نوشت: «جنبش سبز همواره با بیگانگان فاصله داشته است» اما هیچ‌گاه پاسخ این سؤالات را نداد که این فاصله را در کجا باید دید؟
وقتی در روز عاشورا فتنه‌گران به ساحت امام حسین؟ع؟اهانت کردند و شما آنان را مردمی خداجوی خطاب کردید؟ وقتی عکس امام خمینی؟ره؟ به آتش کشیده شد و آن را ندیدید؟ وقتی شعار علیه اسلامیت و اصل ولایت فقیه سرداده شده و سکوت کردید؟ یا آن هنگام که شعار دادند انتخابات بهانه است اصل نظام نشانه است؟ آیا یک‌بار از این جماعت تبری جستید یا ترسیدید موجب ریزش حامیان شما شود.
بسیاری از کسانی که این روزها دم از آشتی ملی می‌زنند نیز کارنامه‌ای تیره در آن مقطع از خود به جا گذاشته‌اند. اگر اینان آن روز در مقابل سرمستی‌ها و یکه تازی‌های دو نفر اصلی ماجر امی ایستادند، شرایطی بهتر از امروز برای همگان رقم می‌خورد.
آشتی ملی همان موقع با تمکین به قانون، پذیرش شکست و احترام به آراء مردم می‌توانست شکل بگیرد.
امروز نیز مقدمه آشتی ملی ایجاد مرزبندی بین ضد انقلاب و دشمنان مردم و نیروهای انقلاب است.
نمی‌توان چشم به دست بیگانگان دوخت و بر برج عاج نشست و چشم بر خطاها و اقداماتی بست که نظام به یادگار مانده از امام را به لبه پرتگاه برد و همزمان برای فریب افکار عمومی شعارهای فریبنده سر داد.
بارها گفته شده است اولین گام به سمت وفاق، اعتراف به اشتباه است.
کسانی که مردم را در مقابل هم و در مقابل نظام قرار دادند و حتی با سکوتشان حامی این جریان شدند،باید برای ثبت در تاریخ هم که شده، بیزاری بجویند.
منبع:صبح نو
معنای این تصمیم این بود که یکسال مدارا و تحمل از سوی نظام جز جری شدن فتنه‌گران و سران بازی خورده آن نتیجه‌ای نداشت.
بیانیه‌های پی در پی موسوی، بنزینی بر آتش بود و تا جامعه می‌خواست روی آرامش به خود ببیند اتاق فکر فتنه با بیانیه و فراخوانی، فضای جامعه را ملتهب می‌کرد.
کسانی که تا دیروز شعار نه غزه، نه لبنان جانم فدای ایران را سر می‌دادند حالا به فکر افتاده بودند تا هواداران خود را در 25بهمن 89 همزمان و به بهانه حمایت از جنبش‌های مردمی در مصر و تونس و ... به خیابان بکشند و درگیری‌هایی را شکل دهند.
در تمام ماجرای فتنه 88 دشمنان دیرینه ملت تمام قد پشت این جریان ایستادند و از هیچ حمایتی چه لجستیک و رسانه‌ای و مالی کوتاهی نکردند و دربیان حمایت خود نیز هیچ پنهان کاری به خرج ندادند.
این درحالی است که فردی مانند میرحسین موسوی فردای روز راهپیمایی 25بهمن 89 در بیانیه تشکر خود از آشوبگران نوشت: «جنبش سبز همواره با بیگانگان فاصله داشته است» اما هیچ‌گاه پاسخ این سؤالات را نداد که این فاصله را در کجا باید دید؟
وقتی در روز عاشورا فتنه‌گران به ساحت امام حسین؟ع؟اهانت کردند و شما آنان را مردمی خداجوی خطاب کردید؟ وقتی عکس امام خمینی؟ره؟ به آتش کشیده شد و آن را ندیدید؟ وقتی شعار علیه اسلامیت و اصل ولایت فقیه سرداده شده و سکوت کردید؟ یا آن هنگام که شعار دادند انتخابات بهانه است اصل نظام نشانه است؟ آیا یک‌بار از این جماعت تبری جستید یا ترسیدید موجب ریزش حامیان شما شود.
بسیاری از کسانی که این روزها دم از آشتی ملی می‌زنند نیز کارنامه‌ای تیره در آن مقطع از خود به جا گذاشته‌اند. اگر اینان آن روز در مقابل سرمستی‌ها و یکه تازی‌های دو نفر اصلی ماجر امی ایستادند، شرایطی بهتر از امروز برای همگان رقم می‌خورد.
آشتی ملی همان موقع با تمکین به قانون، پذیرش شکست و احترام به آراء مردم می‌توانست شکل بگیرد.
امروز نیز مقدمه آشتی ملی ایجاد مرزبندی بین ضد انقلاب و دشمنان مردم و نیروهای انقلاب است.
نمی‌توان چشم به دست بیگانگان دوخت و بر برج عاج نشست و چشم بر خطاها و اقداماتی بست که نظام به یادگار مانده از امام را به لبه پرتگاه برد و همزمان برای فریب افکار عمومی شعارهای فریبنده سر داد.
بارها گفته شده است اولین گام به سمت وفاق، اعتراف به اشتباه است.
کسانی که مردم را در مقابل هم و در مقابل نظام قرار دادند و حتی با سکوتشان حامی این جریان شدند،باید برای ثبت در تاریخ هم که شده، بیزاری بجویند.
منبع:صبح نو
کلمات کلیدی : خاتمی+فتنه88+آشتی ملی+بیژن مقدم
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
