توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 344285
کتیبه خضراء و مانور موشکیِ سپاه
بخش تعاملی الف - امین میرزائی
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۲۶ فروردين ۱۳۹۵ ساعت ۱۲:۰۱


یکی از وظایفِ ذاتیِ فلسفه تنقیح دیدگاه های مختلف مردمان است، به صورتی که صاحبان اندیشه های متفاوت دور هم جمع شوند و نظریاتِ طرح شده از سوی خود را به سنگِ سنجشِ عقل محک بزنند. در این میان دامی نهفته است که فیلسوفانِ ایده آلیستِ دور از متن اجتماع را تهدید می کند، و آن قرار گرفتن در برجِ عاجِ تئوری پردازی و دوری از متن مشترک زندگی مردمان است.

کسانی که تجاوز رژیم بعثِ عراق را از یاد برده اند و بی توجّه به حمله صدّام به همپیمان سابق خود (کویت)، ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر را مستوجب فرسایشی شدن منازعه و تلفات بسیار نیروهای خودی می دانند، موشکهای العبّاس ( همان "اسکاد بیِ" جهش یافته و تغییر اسم داده شده به "عبّاس صافکار"!) را از یاد برده اند.منظورم همان موشک هایی است که به "تهران" می رسید و نویسنده خود - به مقتضای شغل خاص آن دورانش - چند دو جین محل اصابت آنها را از نزدیک دیده است .

نویسنده سطور حاضر در عین آن که در نوشته های سه سال گذشته بارها در دفاعِ از برجام قلم چرخانده و تندروان جبهه پایداری را به تمکین به تدبیرِ بی بدیلِ دولت امید فراخوانده است، این بار به خود حق می دهد تا جانب فرزندان سبز پوشِ این دیار را بگیرد و به یاد "کتیبه خضرای محمد مصطفی"، مقام فیلسوفی و دین پژوهی خود را به نفعِ برادرانِ گمنام پژوهشگاه های وزارت دفاع به کار بگیرد.

اگر مشرکانِ تیغ از نیام کشیده ای که نبی مکرم اسلام را به ضرب ارعاب و ترور از مکّه بیرون راندند، و نزدیکانِ دلاورِ آن حضرت ( همچون حمزةِ بن عبد المطلّب) را وحشیانه به خاک و خون کشیدند، و پیمان صلح حدیبیه را یکجانبه فسخ کردند، بعدها و در فتح مکّه امان نامه گرفتند و از تقاص خون هایی که ریختند رهایی یافتند، ایمان ابوسفیان امّا، بیشتر از رُعبی ناشی می شود که در شبِ فتحِ مُسالمت آمیز مکّه در دل و جانش خانه کرد.

گرچه فرمان نبی اکرم آن بود که پناهندگان به بیت الله الحرام و خانه ابوسفیان از تعرّض در امان بمانند، امّا اوّلاً جلوگیری از خروج شبانه ابوسفیان از اردوگاه مسلمین پس از ادای شهادتین، و الزام او به تماشایِ مانورقدرتِ سپاهیان در فردای ِ آن روز، و عفو کسانی چون صَفوان بن أُمیّه و عکرمةِ بنِ ابی جهل، در زمانی که خود ملتمسانه شمشیرها را بر زمین گذاشتند و به دامان امن نبی اکرم رو کردند، از بهره گیری وافی رسول اکرم از "جنگ روانی" و به تعبیر خاص روایی " نصرِ بالرُّعب" آن حضرت حکایت می کند. داستانِ پرسش و پاسخ ابوسفیان با عباس بن عبدالمطلّب در زمانِ نمایشِ قدرتِ "کتیبه خضراء"(سپاه سبز) در نزد سیره نویسان معروف است.

نکته فلسفی مغفول مانده در نزد مخالفان مانور موشکی سپاه آن که اگر عنصر "قدرت" (گرگ بودن انسان)، پایه اساسی فلسفه معاصر پس از هابز و شوپنهاور و نیچه است، سخن گفتن از لزوم کوتاه آمدن در برابر تفکّری که شمشیر را از رو بسته، به مثابه سپر انداختن در برابر دشمنی است که به صورت بنیادین و در خمیر مایه تفکّرش قصد جان و مال و ناموسِ دیگران را دارد.

به دوستان توصیه می کنم، داستان ورود "واسکودوگاما" را به شبه قاره هند بخوانند و نحوه تغییر بندر لیوِرپول را از لنگرگاهی دچار فلاکت تا آوردگاهی اقتصادی به یاد آورند. در آن صورت در معامله اقتصادی با غربیان جانب حزم را نگه می دارند و بازارهایِ مصرفی خود را بی محابا به عرصه تاخت و تاز فرنگیان بدل نمی سازند.
 
کلمات کلیدی : امین میرزائی
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.