کد مطلب: 400416
بوئینگ و ایرباس امتیاز ساخت قطعه به ایران بدهند/هاب منطقه می‌شویم
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۰۹
درحالی که کشور بدنبال نهایی کردن قراداد خرید ۹۷ فروند هواپیما با هزینه 9هزار میلیارد دلار است،برخی معتقدند این دو شرکت باید سهم مونتاژ قطعات کوچک و برخی تجهیزات را در اختیار ایران قرار دهند.
به گزارش مهر، اگرچه تعمیرات سنگین هواپیما از جمله بروزرسانی بخش های الکترونیکی، بروزرسانی کاکپیت (قسمت کنترل هواپیما) و کابین مسافران در داخل کشور انجام می شود و سالانه رقمی حدود ۲۰ میلیون یورو صادرات دربخش خصوصی صنایع هوا و فضا انجام می شود، اما به گفته فعالان صنعت هوایی، در مذاکرات وزارت راه و شهرسازی با دو شرکت بوئینگ و ایرباس برای خرید هواپیما ، به توان سازمان صنایع هوا و فضا و همچنین بخش خصوصی توجهی نشده است.
این درحالی است که ایران به دنبال امضای قرارداد خرید ۱۱۸ فروند هواپیمای ایرباس و ۱۰۸ فروند هواپیمای بوئینگ است و این خرید می تواند تاثیر بسیاری بر اقتصاد اتحادیه اروپا و شرکت بوئینگ داشته باشد؛ بر همین اساس دست اندرکاران صنایع هوا و فضای کشورمان معتقدند قراردادهای بزرگی که بازار ایران مقابل این شرکت ها قرارداده است، باید در انعقاد قراردادها بحث انتقال دانش فنی و استفاده از پتانسیل شرکت های ایرانی مورد توجه قرارگیرد. زیرا در سال های گذشته با وجود تحریم های غرب علیه ایران، صنعت حمل و نقل هوایی با فعالیت مهندسان داخلی به کارخود ادامه داده و تحریم ۴۰ ساله خرید هواپیمای نو، پروازهای شرکت های ایرانی به اروپا را متوقف نکرده است بنابراین در فضای به وجود آمده در پسابرجام با حمایت از این شرکت ها می توان علاوه بر افزایش توان شرکت های داخلی، ایران را به هاب منطقه در تعمیر و نگهداری هواپیما تبدیل کرد.
علی محمد خان محمدی، کارشناس صنایع هوا و فضای کشور با انتقاد از بی توجهی وزارت راه و شهرسازی به پتانسیل سازمان صنایع هوا و فضا در قراردادهای خرید هواپیما به خبرنگار مهر گفت: مراحل نهایی خرید هواپیما درحال سپری شدن است و براساس مجوزاوفک، خرید ۱۷ فروند ایرباس و ۸۰ فروند بوئینگ تایید شده است.
وی افزود: میانگین قیمت هواپیماهای نو حدود ۲۵۰ میلیون دلار است که باتوجه به قیمت کنونی دلار(۳ هزار و ۵۰۰ تومان) رقمی حدود ۹هزار میلیارد تومان برای خرید هواپیما باید هزینه شود.
وی ادامه داد: در ۳۰ سال آینده، ۴ برابر رقم کنونی خرید، باید برای تعمیر ونگهداری قطعات هواپیماها هزینه شود که همین موضوع اهمیت بخش تعمیر و نگهداری را دوچندان می کند.
این کارشناس صنعت هوایی اظهار داشت: در مذاکرات کنونی خرید هواپیما با سازندگان، سازمان صنایع هوا و فضا به عنوان متولی تعمیرات سنگین و ساخت قطعات هواپیماهای کشور حضور ندارد این درحالی است که در گفت و گو برای خرید هواپیما، باید فصلی جداگانه درباره تعمیرات و ساخت قطعات گشوده شود.
خان محمدی با اشاره به تعهدات پیچیده طرفین در مذاکرات خرید هواپیما، گفت: با توجه به اهمیت این موضوع وزرات راه و شهرسازی باید از تجربه کارشناسان حرفه ای صنایع هوا و فضا استفاده کند.
این کارشناس صنعت هوایی بیان کرد: صنعت هوایی ایران در زمره بهترین سازمان های صنایع هوا و فضاست پس در تنظیم و تدوین قراردادهای خرید، باید ظرفیت صنعت هوایی هم درنظرگرفته شود زیرا ایران مانند قطر، امارات و سایر کشورهای منطقه کاملا به شرکت های سازنده وابسته نیست و باید از این شرکت ها سهم خواهی کند ضمن اینکه شرکت های سازنده هواپیما در رکود هستند و می توان از این فرصت به خوبی استفاده کرد.
وی ادامه داد: چینی ها در قرارداد خرید از ایرباس و بوئینگ، امتیاز مونتاژ یا ساخت برخی قطعات را در اختیار گرفتند و ایران هم باید به این موضوع توجه داشته باشد.
این کارشناس صنعت هوایی با اشاره به نیاز بازار هوایی کشور به هواپیماهای نو، گفت: این بازار نیازمند ۱۰ هزار صندلی است که اگر هر هواپیما به طور متوسط ۲۵۰ صندلی داشته باشد باید ۴۰۰ فروند هواپیما خریداری شود و ایران هم نباید فرصت تعمیرات موتور و سرویس برخی قطعات را از دست بدهد و می تواند برای شرکت های ایرانی هم از این طریق درآمدزایی و اشتغال زایی کند.
خان محمدی با انتقاد از عدم انتشار جزییات تفاهم نامه میان ایران و شرکت های سازنده هواپیما گفت: جزییات این توافق ها باید در اختیار کارشناسان قرارگیرد تا علاوه بر بهره گیری از پتانسیل و دانش کارشناسان هوایی، امکان خطا در مفاد قرارداد به کمترین میزان ممکن برسد.
به گزارش مهر، اگرچه تعمیرات سنگین هواپیما از جمله بروزرسانی بخش های الکترونیکی، بروزرسانی کاکپیت (قسمت کنترل هواپیما) و کابین مسافران در داخل کشور انجام می شود و سالانه رقمی حدود ۲۰ میلیون یورو صادرات دربخش خصوصی صنایع هوا و فضا انجام می شود، اما به گفته فعالان صنعت هوایی، در مذاکرات وزارت راه و شهرسازی با دو شرکت بوئینگ و ایرباس برای خرید هواپیما ، به توان سازمان صنایع هوا و فضا و همچنین بخش خصوصی توجهی نشده است.
این درحالی است که ایران به دنبال امضای قرارداد خرید ۱۱۸ فروند هواپیمای ایرباس و ۱۰۸ فروند هواپیمای بوئینگ است و این خرید می تواند تاثیر بسیاری بر اقتصاد اتحادیه اروپا و شرکت بوئینگ داشته باشد؛ بر همین اساس دست اندرکاران صنایع هوا و فضای کشورمان معتقدند قراردادهای بزرگی که بازار ایران مقابل این شرکت ها قرارداده است، باید در انعقاد قراردادها بحث انتقال دانش فنی و استفاده از پتانسیل شرکت های ایرانی مورد توجه قرارگیرد. زیرا در سال های گذشته با وجود تحریم های غرب علیه ایران، صنعت حمل و نقل هوایی با فعالیت مهندسان داخلی به کارخود ادامه داده و تحریم ۴۰ ساله خرید هواپیمای نو، پروازهای شرکت های ایرانی به اروپا را متوقف نکرده است بنابراین در فضای به وجود آمده در پسابرجام با حمایت از این شرکت ها می توان علاوه بر افزایش توان شرکت های داخلی، ایران را به هاب منطقه در تعمیر و نگهداری هواپیما تبدیل کرد.
علی محمد خان محمدی، کارشناس صنایع هوا و فضای کشور با انتقاد از بی توجهی وزارت راه و شهرسازی به پتانسیل سازمان صنایع هوا و فضا در قراردادهای خرید هواپیما به خبرنگار مهر گفت: مراحل نهایی خرید هواپیما درحال سپری شدن است و براساس مجوزاوفک، خرید ۱۷ فروند ایرباس و ۸۰ فروند بوئینگ تایید شده است.
وی افزود: میانگین قیمت هواپیماهای نو حدود ۲۵۰ میلیون دلار است که باتوجه به قیمت کنونی دلار(۳ هزار و ۵۰۰ تومان) رقمی حدود ۹هزار میلیارد تومان برای خرید هواپیما باید هزینه شود.
وی ادامه داد: در ۳۰ سال آینده، ۴ برابر رقم کنونی خرید، باید برای تعمیر ونگهداری قطعات هواپیماها هزینه شود که همین موضوع اهمیت بخش تعمیر و نگهداری را دوچندان می کند.
این کارشناس صنعت هوایی اظهار داشت: در مذاکرات کنونی خرید هواپیما با سازندگان، سازمان صنایع هوا و فضا به عنوان متولی تعمیرات سنگین و ساخت قطعات هواپیماهای کشور حضور ندارد این درحالی است که در گفت و گو برای خرید هواپیما، باید فصلی جداگانه درباره تعمیرات و ساخت قطعات گشوده شود.
خان محمدی با اشاره به تعهدات پیچیده طرفین در مذاکرات خرید هواپیما، گفت: با توجه به اهمیت این موضوع وزرات راه و شهرسازی باید از تجربه کارشناسان حرفه ای صنایع هوا و فضا استفاده کند.
این کارشناس صنعت هوایی بیان کرد: صنعت هوایی ایران در زمره بهترین سازمان های صنایع هوا و فضاست پس در تنظیم و تدوین قراردادهای خرید، باید ظرفیت صنعت هوایی هم درنظرگرفته شود زیرا ایران مانند قطر، امارات و سایر کشورهای منطقه کاملا به شرکت های سازنده وابسته نیست و باید از این شرکت ها سهم خواهی کند ضمن اینکه شرکت های سازنده هواپیما در رکود هستند و می توان از این فرصت به خوبی استفاده کرد.
وی ادامه داد: چینی ها در قرارداد خرید از ایرباس و بوئینگ، امتیاز مونتاژ یا ساخت برخی قطعات را در اختیار گرفتند و ایران هم باید به این موضوع توجه داشته باشد.
این کارشناس صنعت هوایی با اشاره به نیاز بازار هوایی کشور به هواپیماهای نو، گفت: این بازار نیازمند ۱۰ هزار صندلی است که اگر هر هواپیما به طور متوسط ۲۵۰ صندلی داشته باشد باید ۴۰۰ فروند هواپیما خریداری شود و ایران هم نباید فرصت تعمیرات موتور و سرویس برخی قطعات را از دست بدهد و می تواند برای شرکت های ایرانی هم از این طریق درآمدزایی و اشتغال زایی کند.
خان محمدی با انتقاد از عدم انتشار جزییات تفاهم نامه میان ایران و شرکت های سازنده هواپیما گفت: جزییات این توافق ها باید در اختیار کارشناسان قرارگیرد تا علاوه بر بهره گیری از پتانسیل و دانش کارشناسان هوایی، امکان خطا در مفاد قرارداد به کمترین میزان ممکن برسد.
کلمات کلیدی : صنعت هوایی+ بوئینگ + ایرباس
۱۳۹۵-۰۷-۱۸ ۰۸:۳۴:۳۱
مشکل ما این است که مسوولان ما در خواب و خیال به سر میبرند. برادر من قطعه پژو و پراید را از چین وارد میکنیم با این وضعیت حتما هاب منطقه خواهیم شد (3967507) (alef-13)
۱۳۹۵-۰۷-۱۸ ۰۹:۰۴:۱۰
اینکه گفته می شود این قرارداد برای بوئینگ و ایرباس یا بالاتر برای امریکا و اتحادیه اروپا سود زیادی دارد کافی است مقداری جست و جو کنید ببینید این دو شرکت سالانه چه تعداد هواپیما می فروشند و انوقت 118 هواپیمایی که قرار است طی چند سال به ایران تحویل داده شود چند درصد از این مقدار می شود. (3967541) (alef-13)
مهدی
۱۳۹۵-۰۷-۱۸ ۱۰:۲۴:۳۲
سلام خرید هواپیما باید با کاهش قیمت باشد مثلا سال 1395 هر چند هواپیما دادند هر سال قیمت 2 درصد ارزانتر بدهند و در یک پروسه های 2 و 5 و 10 سال حداقل سی درصد قطعات توسط ما ساخته شود و اجازه صادرات داشته باشیم اجازه تربیت خلبان داخلی و خارجی و ارایه گواهینامه داشته باشیم و ساخت وتوسعه و نگهداری فرودگاه را نیز همکاری کنند گول نخورید (3967618) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
