داخلی صفحه یادداشت بینندگان آرشيو يادداشت

۱

دانشگاهی به نام دفاع مقدس

بخش تعاملی الف - مهدی محبی

هر سال در آستانه هفته دفاع مقدس برنامه های فرهنگی و نظامی گسترده ای برای گرامیداشت این رخداد عظیم در سراسر کشور تدارک دیده می شود، هر چند برگزاری و اجرای نمادین چنین برنامه هایی در ایام خاص اینگونه رخدادها جهت زنده نگه داشتن و پاسداشت آن اتفاق لازم و ضروری است اما حادثه ای به بزرگی و عظمت دفاع مقدس توجه و پرداخت بیشتری را می طلبد.

ضرورت پرداخت بیشتر به دفاع مقدس از آن رو است که دفاع مقدس ما گرچه در ظاهر یک تقابل معجزه وار نظامی را تداعی می کند که در یک سوی این تقابل نظامی، کشوری نوانقلاب با ساختارهای نظامی و اجتماعی نه چندان پیوسته و مستحکم و فاقد تسلیحات و امکانات قرار دارد و در سوی دیگر کشوری با یک ارتش منظم و یکپارچه مسلح به آخرین تکنولوژی تسلیحاتی و حمایت گسترده کشورهای غربی و عربی قرار دارد که نهایتا برآیند و نتیجه این تقابل نابرابر جهانیان را شگفت زده می کند و عظمت ملت ایران را متجلی سازد. تقابل کشور ما با رژیم بعث عراق گرچه در زمینه های نظامی نابرابر بود اما در زمینه های دیگر برگهای برنده در دست ایرانیان بود و این برگ های برنده باعث شد نقاط ضعف و کاستی های نظامی را تحت الشعاع قرار داده و حتی پیروزی های شگفت آوری را برای ما را رقم بزند.

چرایی پیروزی و سرافرازی ملت ایران در جنگ تحمیلی را باید تقابل در مولفه های زیر جستجو کرد: اولین مولفه ای که دست برتری را به ما داد ایمان و عزم ملت بزرگ ایران بود که با شعار "خون بر شمشیر پیروز است" دفاع از کشور و ناموس را با جان خویش متجلی ساختند، آن ها به خوبی می دانستند که کشتن و کشته شدن در راه خدا از پاداشی عظیم برخوردار است بنابراین بدون هرگونه هراسی در این مسیر قدم گذاشتند و به پیش رفتند که در این زمینه نیروهای بعثی عراق از این مهم تهی بودند و در این تقابل ما پیروز میدان بودیم. دومین مولفه ی بسیار مهم دیگر قدرت و بینش الهی رهبری همچون امام خمینی (ره) بود که با ایمان و توکل بی مثالش به راهبری ملت می پرداخت و ملت اعتماد، اعتقاد و اطاعت وصف ناپذیری از ایشان داشتند در صورتی که صدام توکلش به سلاح ها و ارتش عراق بود و غرور و تکبر عقل و بینش او را مسدود می کرد و در بین ملت عراق نیز فاقد وجاهت و پذیرش بود. مولفه سوم وحدت و انسجام داخلی بسیار پررنگ و قابل توجه بود، تاریخ هرگز جانفشانی ها و ایثار شهدای ما را در جبهه های جنگ فراموش نخواهد کرد، آنجا که رزمندگان ما برای انجام کارهای خطرناک و عملیات هایی که احتمال شهادتشان حتمی بود از همدیگر سبقت می گرفتند یا همبستگی مردم در پشت جبهه ها با هم و با رزمندگان بینظیر بود، وقتی پیرزنی همه دارایی اش را که انگشتر طلایش بود برای کمک به جبهه ها اهدا می کرد یا دانش آموزی که عیدی اندک خود را برای کمک به رزمندگان می بخشید انسجام و همبستگی معنای واقعی می گرفت و این چیزی بود که در طرف مقابل وجود نداشت. مولفه مهم دیگر اتکا و توجه به توانمندی های داخلی و نیروهای جوان ایرانی بود. در دوران دفاع مقدس اکثر سلاح های مورد استفاده شده با دستان توانمند ایرانی تولید و به جبهه ها ارسال می شد، در بعد دیگر این مولفه اکثر فرماندهان و سرداران جنگ از جوانان برومند این آب و خاک، دانش آموختگان مکتب سرخ سیدالشهدا بودند که در شرایط سخت دفاعی آن زمان مورد اعتماد امام(ره) عزیز قرار گرفتند و سربلند این میدان شدند در صورتی که اردوگاه کفرآلود طرف مقابل به جوانان و ملتش نگاهی ابزاری و مریدی داشت.

بحث را با ذکر این نکته پایان دهیم که دوران دفاع مقدس دانشگاهی به ریاست حضرت امام خمینی (ره) بود که مردم ما درس ایمان، شجاعت، همبستگی، عزت نفس و استقلال را در آن فراگرفتند و لازم و ضروری است با بازخوانی و نشر ارزش های نهفته در دفاع مقدس، ملت و به ویژه جوانان امروز را با زوایای مختلف آن آشنا ساخت تا بتوانیم در عرصه ها و تقابلات فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و... سربلند میدان ها باشیم.