داخلی صفحه یادداشت بینندگان آرشيو يادداشت

یاد بزرگان

بخش تعاملی الف - بهروز ساریخانی

آشنائی من با افکار مرحوم پرورش از بعد انقلاب و بویژه از طریق مقالاتی بود که توسط ایشان در روزنامه رسالت نوشته می شد. بنابراین سمت فکری ما, اختلاف اساسی داشته است.

برای سخن گفتن از اشخاص مسلما آشنائی بیشتر لازم است, اما آنچه باعث تقدیم این عریضه شد نکات دیگری است:

اوج فعالیت آقای پرورش متاسفانه با دورانی مصادف است که فضای کشور بیش از آنکه تابع عقلانیت و تعادل باشد, تابع احساسات و شعارگوئی و برچسب زنی بود. باید اعتراف کنم که من هم مثل خیلی های دیگر تحت تاثیر اینگونه شایعات بوده ایم و هرگز نتوانستیم بدون آن عینک ها و سمعک ها واقعیت وجودی امثال این استخوان خرد کردگان و پیشکسوتان راه را نه ببینیم و نه بشنویم.

قصدم به هیچ وجه لاپوشانی تفاوت یا تضاد دیدگاه ها نیست. بحث بر سر شخصیت و عمق احساس و افکار کسانی است که السابقونند, هرچند ما با آن ها احتمالا مخالفیم. فرق است بین کسی که گام به گام و به تجربه دوران, راهی را برگزیده با کسانی که از راه مطالعه, یا احزاب و دستجات سیاسی و خدای ناکرده فرصت طلبی, مدعی همان راه ها باشند.

ای کاش کسانی که با اینگونه بزرگان حشر و نشر کافی و وافی داشته, نه تنها خاطرات, بلکه عمق دیدگاه و احساسات و منش آنان را به صوت یا تصویر که موثرتر است و یا به قلم که ماندگار, بگویند و بنویسند تا همه از راه رسیدگان بدانند و بخواهند و بخوانند.

در آن زمان شایعاتی درباره ارتباط امثالِ ایشان با انجمن حجتیه و . . . وجود داشت که ذهن فرد را به هرجهت از آنچه ایشان می گفت و می نوشت, خواسته یا ناخواسته منحرف می نمود. هرچند بحث درباره حجتیه نیز متاسفانه با بسیار شایعات و نقل های درست و نادرست بجا مانده از قدیم آمیخته بود و هست.

بدون کمترین قصد اسائه ادب خدمت جوانان و میانسالانی که بعد از انقلاب, راهای گوناگونی را در دفاع یا نقد انقلاب در پیش گرفته اند, باید عرض کنم تامل در نگاه اینگونه اشخاص کمک بزرگی به شناخت ملموس تر ایشان به آنچه هست و آنچه باید باشد خواهد نمود.

امثال پرورش که بخش اعظم عمرشان را با احساس و هدف های خاصی در خدمت انقلاب یا کشور صرف کرده اند, نه تنها شایسته احترام, بلکه بیشتر شایسته توجه و مطالعه اند.

در شرایطی که خوشبختانه نسیم تعامل وزیدن گرفته, بهترین فرصت است تا از گنجینه تجاربی که تنها سرمایه واقعی کشور است, بهره کافی برد.

آقای انبارلوئی در مبتدای کلامشان, شعر بسیار زیبائی از حافظ آورده اند. این شعر که بسیار بجا انتخاب شده حتما اشاره به تعلق خاطر ایشان به سرنوشت متفاوت اشخاصی است که پیرامون ما هستند یا بوده اند:

هرکس نکند فهمی زین کلک خیال انگیز