کد مطلب: 204973
پاسخ به اشعاری در وهن عزای سیدالشهدا (ع)
امام زمان نیز در هنگام ظهور ذکر مصیبت سیدالشهدا بر لب دارند
محمود حبیبی کسبی، 21 آبان 92
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۱ آبان ۱۳۹۲ ساعت ۱۵:۴۹
در دهة اول ماه محرم الحرام که علاوه بر تمام شیعیان جهان، پیروان دیگر ادیان و مذاهب مانند هندوها و مسیحیان و... نیز به اقامة عزای اشرف اولاد آدم، سید الشهداء، حضرت امام حسین علیه السلام دل سپرده اند، در ماه محرم که عرشیان و فرشتگان قدسی و ملائک مقرب نیز مرثیه خوان و سوگوار حضرت اباعبدالله اند، بسیار اسفبار و دردناک است که شاعری مسلمان، چندین قطعه رباعی در هجو و تمسخر عزاداری سیدالشهدا و ذاکران و مادحان آن حضرت بسراید و از آن دردناک تر، این که خبرگزاری فارس که از پرمخاطب ترین خبرگزاری های فارسی زبان است، به نشر این مطلب موهن بپردازد.
متأسفانه خبرگزاری فارس در روز جمعه، ۴ محرم الحرام ۱۴۳۵ هجری قمری، مطلبی با عنوان «با خنجر جهل، سر بُریدیم از عشق» که به نقل خود مطلب، شامل «۱۸ رباعی خطاب به مداحان و نوحه گران اباعبدالله» است را منتشر کرد. مطلبی که فارغ از ارزش ادبی بسیار اندک و اشکالات بارز شعری، سراسر وهن و هجو عزاداری و مرثیه خوانی حضرت امام حسین است. مطلبی که هر کس از محبان و شیعیان اهل بیت عصمت و طهارت که آن را مطالعه کرد، از فرط بغض و شکسته دلی به مویه و رعشه افتاد. لذا حقیر وظیفة خود دیدم که در این باره چند مورد را گوشزد کنم:
جدی ترین خرده ای که این اشعار بر عزاداری امام حسین (ع) وارد کرده اند، نامطلوب بودن ارجحیت مرثیه و گریه در مجالس سوگ سالار شهیدان است. در چند رباعی مستقیماً عزاداری و گریه بر امام حسین، «غفلت» و «خرافه» ذکر شده که امیدواریم همین الان از این معصیت بزرگ استغفار و از پروردگار طلب بخشایش شود. چراکه ما در مواجهه با مصیبت عظیم عاشورا، اجازه اجتهاد و خودرأیی نداریم، بلکه باید به سیره اهل بیت مراجعه کنیم و همان گونه که حضرات معصومین (سلام الله علیهم اجمعین) به تعظیم شعایر حسینی پرداخته اند، ما نیز همان گونه به اقامة عزای حسینی بپردازیم. حقیر هرچه در میان احادیث و روایات مربوط به معصومین جست و جو کردم و هرچه از علما و فضلا پرسیدم، در تمام روایات مروی از اهل بیت عصمت و طهارت، ما تنها مأمور به عزاداری، گریستن و احیای شعایر حسینی هستیم. بنده چند روایت معتبر را به عنوان مشت نمونة خروار ذکر می کنم:
قالَ الرّضا عليه السّلام:
يَا بْنَ شَبيبٍ! اِنْ بَكَيْتَ عَلَى الحُسَينِ عليه السّلام حَتّى تَصيرَ دُمُوعُكَ عَلى خَدَّيْكَ غَفَرَ اللّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتَهُ صَغيرا كانَ اَوْ كَبيراً قَليلا كانَ اَوْ كثيراً.
«امام رضا عليه السّلام فرمود:
اى پسر شبيب! اگر بر حسين عليه السّلام آن قدر گريه كنى كه اشک هايت بر چهره ات جارى شود، خداوند همه گناهانی كه مرتكب شده اى را مى آمرزد؛ چه كوچك باشد، چه بزرگ؛ چه كم باشد چه بسیار.»
(امالى صدوق، ص ۱۱۲)
×××
قالَ الرّضا عليه السّلام:
يَا ابنَ شَبيبٍ! اِنْ كُنْتَ باكِياً لِشَئٍ فَاْبكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلىّ بْنِ اَبى طالبٍ عليه السّلام فَاِنَّهُ ذُبِحَ كَما يُذْبَحُ الْكَبْشُ.
«امام رضا عليه السّلام به (ريّان بن شبيب ) فرمود:
اى پسر شبيب! اگر بر چيزى گريه مى كنى، بر حسين بن على بن ابى طالب عليه السّلام گريه كن، چرا كه او را مانند گوسفند سر بريدند.»
(وسائلالشيعة ج : ۱۳ ص: ۵۰۳)
×××
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
اَرْبَعَةُ الا فِ مَلَكٍ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام شُعْثٌ غُبْرٌيَبْكُونَهُ اِلى يَوْمِ القِيامَةِ.
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
چهار هزار فرشته نزد قبر سيدالشهدا عليه السّلام ژوليده و غبارآلود، تا روز قيامت بر آن حضرت مى گريند.»
(كامل الزيارات ، ص ۱۱۹)
×××
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنا تَسْبيحٌ
وَ هَمُّهُ لَنا عِبادَةٌ وَ كِتْمانُ سِرّنا جِهادٌ فى سَبيلِ اللّهِ. ثَمَّ قالَ اَبُو عَبدِاللّهِ عليه السّلام:
يَجِبُ اَنْ يُكْتَبَ هذا الْحَديثُ بِالذَّهَبِ.
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
نَفَس كسى كه بخاطر مظلوميّت ما اندوهگين شود، تسبيح است و اندوهش براى ما عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست.
شیخ کلینی فرموده: محمد بن سعید یکی از راویان این حدیث به من گفت: این را با آب طلا بنویس که چیزی بهتر از این ننوشته ام.»
(امالى شيخ مفيد، ص ۳۳۸ و اصول کافی ۲/ صفحه ۲۲۶)
×××
عَنِ الصّادقُ عليه السّلام :
يا زُرارَةُ! اِنَّ السَّماءَ بَكَتْ عَلَى الْحُسَيْنِ اَرْبَعينَ صَباحاً.
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
اى زراره! آسمان چهل روز، در سوگ حسين بن على عليه السّلام گريه كرد.»
(جامع احاديث الشيعه، ج ۱۲، ص ۵۵۲)
×××
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
ما مِنْ عَيْنٍ بَكَتْ لَنا اِلاّ نُعِّمَتْ بَالنَّظَرِ اِلَى الْكَوْثَرِ وَ سُقِيَتْ مِنْهُ.
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
هيچ چشمى نيست كه براى ما بگريد، مگر اينكه برخوردار از نعمتِ نگاه به (كوثر) مى شود و از آن سيرابش مى كنند.»
(کامل الزیارات، ص ۱۲۵)
×××
قالَ الصّادقُ عليه السّلام:
لِكُلّ شَيْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فينا.
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
هر چيزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشكى كه براى ما ريخته شود (كه چيزى با آن برابرى نمى كند)»
(جامع احاديث الشيعه، ج ۱۲، ص ۵۴۸)
×××
قال الصّادق عليه السّلام :
... رَحِمَ اللّهُ دَمْعَتَكَ، اَما اِنَّكَ مِنَ الَّذينَ يُعَدُّوَنَ مِنْ اَهْلِ الْجَزَعِ لَنا وَالَّذينَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا و يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا، اَما اِنّكَ سَتَرى عِنْدَ مَوْتِكَ حُضُورَ آبائى لَكَ... .
«امام صادق عليه السّلام به مسمع كه از سوگواران و گريه كنندگان بر عزاى حسينى بود، فرمود:
خداى اشك تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش، تو از آنانى كه از دلسوختگان ما به شمار مى آيند، و از آنانى كه با شادى ما شاد مى شوند و با اندوه ما غمگين مى گردند.
آگاه باش! تو هنگام مرگ شاهد حضور پدرانم بر بالين خويش خواهى بود.»
(وسائل الشيعه ، ج ۱۰، ص ۳۹۷)
×××
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
بَكى عَلىُّ بْنُ الحُسَينِ عليه السّلام عِشْرينَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّبَكى .
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
امام زين العابدين عليه السّلام بيست سال به ياد عاشورا گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمى گذاشتند مگر اين كه گريه مى كرد.
(بحارالانوار، ج ۴۶)
×××
قال الباقر عليه السّلام:
ما مِنْ رَجُلٍ ذكَرَنا اَوْ ذُكِرْنا عِنْدَهُ يَخْرُجُ مِنْ عَيْنَيْهِ ماءٌ ولَوْ مِثْلَ جَناحِ الْبَعوضَةِ اِلاّ بَنَى اللّهُ لَهُ بَيْتاً فى الْجَنَّةِ وَ جَعَلَ ذلِكَ الدَّمْعَ حِجاباً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النّارِ.
«امام باقر عليه السّلام پس از شنيدن سروده های کمیت دربارة اهل بيت، گريست و سپس فرمود:
هيچ كس نيست كه ما را ياد كند، يا نزد او از ما ياد شود و از چشمانش هرچند به اندازه بال پشه اى اشك آيد، مگر آنكه خداوند برايش در بهشت، خانه اى بنا كند و آن اشك را حجاب ميان او و آتش دوزخ قرار دهد.»
(الغدير، ج ۲، ص ۲۰۲)
×××
قال على بن الحسين السجّاد عليه السّلام :
اَيُّما مُؤ مِنٍ دَمِعَتْ عَيْناهُ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ وَ مَنْ مَعَه حَتّى يَسيلَ عَلى خَدَّيْهِ بَوَّاءَهُ اللّهُ فىِ الْجَنَّةِ غُرَفاً.
امام سجّاد عليه السّلام فرمود:
«هر مؤمنى كه چشمانش براى كشته شدن حسين بن على عليه السّلام و همراهانش اشكبار شود و اشك بر صورتش جارى گردد، خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد.»
(ينابيع الموده ، ص ۴۲۹)
×××
قال الحسينُ عليه السّلام:
اَنا قَتيلُ الْعَبْرَةِ
لا يَذْكُرُنى مؤمِنٌ اِلاّ بَكى.
«حسين بن على عليه السّلام فرمود:
من كُشته اشكم. هيچ مؤمنى مرا ياد نمى كند مگر آنكه گريه كند.»
(بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۷۹)
×××
قال الصّادق عليه السّلام:
ما مِنْ اَحَدٍ قالَ فى الحُسَينِ شِعْراً فَبَكى وَ اَبكْى بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنّةً وَ غَفَرَ لَهُ.
«امام صادق عليه السّلام به جعفربن عفان فرمود:
هيچ كس نيست كه درباره حسين عليه السّلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند، مگر آنكه خداوند، بهشت را بر او واجب مى كند و او را مى آمرزد.»
(رجال شيخ طوسى ، ص ۲۸۹)
×××
عَن اَبى هارونَ المكفوفِ قال:
دَخَلْتُ عَلى ابى عَبْدِاللّه عليه السّلام فَقالَ لى: اَنْشِدْنى، فَاءَنْشَدْتُهُ فَقالَ: لا، كَما تُنْشِدوُنَ وَ كَما تَرْثيهِ عِنْدَ قَبْرِه ...
«ابوهارون مكفوف مى گويد:
خدمت حضرت صادق عليه السّلام رسيدم. امام به من فرمود برايم شعر بخوان. پس برايش اشعارى خواندم. فرمود: اين گونه نخوان، همان طور كه در شهر خودتان نوحه خوانی می كنيد و همان گونه كه نزد قبر حضرت سيدالشهدا مرثيه می خوانید، بخوان.»
(بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۸۷)
×××
قال الباقرُ عليه السّلام :
ْكيهِ وَ يَاءْمُرُ مَنْ فى دارِهِ بِالْبُكاءِ عَلَيْهِ وَ يُقيمُ فى دارِهِ مُصيبَتَهُ بِاِظْهارِ الْجَزَعِ عَلَيْهِ وَ يَتَلاقُونَ بِالبُكاءِ بَعضُهُمْ بَعْضاً فِى البُيُوتِ وَ لِيُعَزِّ بَعْضُهُمْ بَعْضاً بِمُصابِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام .
«امام باقر عليه السّلام نسبت به كسانى كه در روز عاشورا نمى توانند به زيارت امام حسین بروند، اين گونه دستور عزادارى دادند:
در روز عاشورا برای امام حسین، ندبه و عزادارى و گريه كنید و به اهل خانه خود دستور دهید كه بر او بگريند و در خانه با اظهار گريه و ناله بر حسين عليه السّلام، مراسم عزادارى برپا كنید و يكديگر را با گريه و تعزيت و تسليت گويى در سوگ حسين عليه السّلام در خانه هایتان ملاقات كنید.»
(كامل الزيارات ، ص ۱۷۵)
×××
قال الرّضا عليه السّلام:
انَ اَبى اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِكاً وَ كانَتِ الْكِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتّى يَمْضِىَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَيّامٍ، فَاِذا كانَ الْيَوْمُ العْاشِرُ كانَ ذلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكائِهِ ... .
«امام رضا عليه السّلام فرمود:
هرگاه ماه محرّم فرا مى رسيد، پدرم (موسى بن جعفرعليه السّلام) ديگر خندان ديده نمى شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى يافت تا آن كه ده روز از محرّم مى گذشت، روز دهم محرّم كه مى شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود.»
(امالى صدوق ، ص۱۱۱)
حال با مطالعة این چند حدیث و روایت صحیح السند که در کتب معتبرة شیعه، چند صد نمونة مشابه آن ها موجود است، باز هم تردیدی در اولویت عزاداری و گریه بر شهدای کربلا نسبت به کارهای دیگر در ماه محرم باقی می ماند؟
اهل بیت عصمت و طهارت هر جا که از امام عاشورا سخن گفته اند، تنها بر عزاداری و گریستن بر اباعبدالله تأکید کرده اند، نه هیچ کار دیگر. در هیچ کتابی، هیچ کلامی از معصوم وجود ندارد که امام در آن به عزاداری خرده گرفته باشند و یا در حین اقامۀ عزا، لزوم پرداختن به حماسه یا نکته ای دیگر را یادآوری کرده باشند. وقتی امام صادق به شاعری می فرماید آن گونه که در دیار خویش عزاداری می کنید، برای من نوحه بخوان، یعنی همانطور که اغلب مراجع و علما فرموده اند، هر کاری که در هر منطقه ای به شعایر حسینی بدل می شود، قطع یا جلوگیری از آن صحیح نیست. حال برخی پا را از امام خویش فراتر نهاده و به بازتعریف فرهنگ عزاداری سیدالشهدا برخاسته اند و معتقدند که عاشورا نیاز به عزاداری ندارد و به ذکر حماسه نیاز دارد!
آیا امام زمان ما بیشتر از عاشورا آگاهی دارند یا ما؟ ما بیشتر به نوع صحیح عزاداری واقفیم یا حضرت حجت بن الحسن (روحی لک الفدا)؟
چنان که حضرت صاحب الزمان در زیارت ناحیۀ مقدسه، از ابتدا تا انتها تنها مصیبت های حضرت امام حسین را ذکر کرده اند و کلمه ای به موضوعات مورد نظر آقایان نپرداخته اند. در حقیقت، امام عصر در این دعای شریف، گونۀ صحیح پرداختن به عاشورا و عزاداری بر امام حسین را به ما می آموزند. دعایی که کلمه به کلمه اش ذکر مصیبت است نه چیز دیگر. به فرازهای زیر که تنها بخشی اندک از مصیبت های ذکر شده در زیارت ناحیه مقدسه است، دقت کنید:
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوكِ الْخِبآءِ، أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْكِسْآءِ، أَلسَّلامُ عَلى غَريبِ الْغُرَبآءِ، أَلسَّلامُ عَلى شَهيدِ الشُّهَدآءِ، أَلسَّلامُ عَلى قَتيلِ الاَْدْعِيآءِ، أَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ كَرْبَلآءَ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَكَتْهُ مَلائِكَةُ السَّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّيَّتُهُ الاَْزْكِيآءُ، أَلسَّلامُ عَلى يَعْسُوبِ الدّينِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهينِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ السّاداتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُيُوبِ الْمُضَرَّجاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِياتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ...
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُكِثَتْ ذِمَّـتُهُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِكَتْ حُرْمَتُهُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُريقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِكَأْساتِ الرِّماحِ أَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتينِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامي بِلا مُعين، أَلسَّلامُ عَلَى الشَّيْبِ الْخَضيبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّريبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّليبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضيبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِيَةِ فِى الْفَلَواتِ، تَنْـهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِياتُ، وَ تَخْتَلِفُ إِلَيْهَا السِّباعُ الضّـارِياتُ، أَلسَّلامُ عَلَيْك َ يا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآ ئِكَةِ الْمُرَفْرِفينَ حَوْلَ قُبَّتِكَ...
و از این نیز واضح تر روایاتی است که در باب ظهور قائم آل محمد (عج)، و اولین جملاتی که حضرت پس از ظهور به زبان می آورند. از جمله آن ها، روايتي است كه محدث بزرگوار، شيخ علي حائري یزدی (ره) نقل كرده است. ایشان می فرماید: «زماني كه قائم آل محمد ظهور كند، ما بين ركن و مقام مي ايستد و پنج ندا را سرمي دهد:
الا يا اهل العالم انا الامام القائم
الا يا اهل العالم انا الصمصام المنتقم
الا يا اهل العالم ان جدي الحسين قتلوه عطشانا
الا يا اهل العالم ان جدي الحسين طرحوه عريانا
الا يا اهل العالم ان جدي الحسين سحقوه عدوانا»
ترجمه:
«آگاه باشيد اي جهانيان كه منم امام قائم
آگاه باشيد اي اهل عالم كه منم شمشير انتقام گيرنده
بيدار باشيد اي اهل عالم كه جد من حسين را تشنه كام كشتند
بيدار باشيد اي اهل عالم كه جد من حسين را عريان روي خاك افكندند
آگاه باشيد اي جهانيان كه جد من حسين را از روي كينه توزي پايمال كردند»
آری اولین کلامی که امام زمان ما پس از ظهور به لب مبارک می آورند نیز یادآوری و ذکر مصیبت سیدالشهدا است که در آن حقایق بسیاری نهفته است برای کسانی که پیرو امام زمان خویش اند. آری امام زمان ما از همۀ ما بیش تر و پیش تر به گریستن بر جد شهیدش تأکید دارد؛ چراکه ذکر مصیبت امام حسین، حس انتقام جویی از دشمنان اهل بیت را در دل شیعیان حفظ می کند تا پس از قیام قائم آل محمد (عج) شرایط این انتقام عظیم فراهم شود. پس وای برما!
ای امام زمان! ما را ببخش که پیروان خوبی برای شما نبوده ایم و نیستیم. ای امام زمان! ما را ببخش که کمبودهای خود را با تاختن به عزای امام حسین جبران می کنیم. ای امام زمان! ما را ببخش که داغی بر داغ های بی شمار دل شما افزودیم. یا امام زمان! ما را ببخش.
علاوه بر این، در چند رباعی نیز خطاب «ارباب» به سیدالشهدا، شرک تلقی شده و شاعر خود را جای حضرت اباعبدالله قرار داده، از زبان امام اظهار شرمندگی می کند که در مجلس عزاداری ایشان چنین شرکی اتفاق افتاده است!!!
او کلمۀ «ارباب» را مترادف با کلمۀ «رب» گرفته و کلمۀ «رب» را نیز مترادف با اسم متبرکۀ «الله»! و چنین نتیجه گرفته که خطاب ارباب به سیدالشهدا شرک است. کسانی که به قدر بسیار اندک با ادبیات عرب آشنایی دارند، می دانند که بین «ارباب» تا «الله» از زمین تا آسمان فرق است و حقیر به جهت جلوگیری از اطالۀ کلام، توضیحات بیشتر پیرامون معنی و کاربرد این دو کلمه را به فرهنگ «المنجد» حواله می دهم.
در مجموع، در این ۱۸ رباعی، علاوه بر ضعف های شدید ادبی، ضعف های اعتقادی بسیاری وجود دارد که طی آن، به اعتقاد اساسی مکتب حقۀ تشیع حمله شده است اما این افراد تنها عرض خود می برند و زحمت ما می دارند. چراکه به شکر حق، مجالس عزای حضرت سیدالشهدا، هر سال پرشورتر و پررونق تر از سنوات گذشته در حال برگزاری است.
در پایان از خبرگزاری فارس که پس از پی گیری های این غلام آستان حسین (ع) و دیگر دلباختگان حضرتش، اقدام به حذف مطلب موهن فوق کردند، سپاسگزاریم. امید است دیگر در کشوری که به تنهایی علم تشیع را در عالم به دوش می کشد، شاهد چنین بی حرمتی هایی به ساحت قدس معصومین و شعایر مذهبی نباشیم. انشاالله
متأسفانه خبرگزاری فارس در روز جمعه، ۴ محرم الحرام ۱۴۳۵ هجری قمری، مطلبی با عنوان «با خنجر جهل، سر بُریدیم از عشق» که به نقل خود مطلب، شامل «۱۸ رباعی خطاب به مداحان و نوحه گران اباعبدالله» است را منتشر کرد. مطلبی که فارغ از ارزش ادبی بسیار اندک و اشکالات بارز شعری، سراسر وهن و هجو عزاداری و مرثیه خوانی حضرت امام حسین است. مطلبی که هر کس از محبان و شیعیان اهل بیت عصمت و طهارت که آن را مطالعه کرد، از فرط بغض و شکسته دلی به مویه و رعشه افتاد. لذا حقیر وظیفة خود دیدم که در این باره چند مورد را گوشزد کنم:
جدی ترین خرده ای که این اشعار بر عزاداری امام حسین (ع) وارد کرده اند، نامطلوب بودن ارجحیت مرثیه و گریه در مجالس سوگ سالار شهیدان است. در چند رباعی مستقیماً عزاداری و گریه بر امام حسین، «غفلت» و «خرافه» ذکر شده که امیدواریم همین الان از این معصیت بزرگ استغفار و از پروردگار طلب بخشایش شود. چراکه ما در مواجهه با مصیبت عظیم عاشورا، اجازه اجتهاد و خودرأیی نداریم، بلکه باید به سیره اهل بیت مراجعه کنیم و همان گونه که حضرات معصومین (سلام الله علیهم اجمعین) به تعظیم شعایر حسینی پرداخته اند، ما نیز همان گونه به اقامة عزای حسینی بپردازیم. حقیر هرچه در میان احادیث و روایات مربوط به معصومین جست و جو کردم و هرچه از علما و فضلا پرسیدم، در تمام روایات مروی از اهل بیت عصمت و طهارت، ما تنها مأمور به عزاداری، گریستن و احیای شعایر حسینی هستیم. بنده چند روایت معتبر را به عنوان مشت نمونة خروار ذکر می کنم:
قالَ الرّضا عليه السّلام:
يَا بْنَ شَبيبٍ! اِنْ بَكَيْتَ عَلَى الحُسَينِ عليه السّلام حَتّى تَصيرَ دُمُوعُكَ عَلى خَدَّيْكَ غَفَرَ اللّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتَهُ صَغيرا كانَ اَوْ كَبيراً قَليلا كانَ اَوْ كثيراً.
«امام رضا عليه السّلام فرمود:
اى پسر شبيب! اگر بر حسين عليه السّلام آن قدر گريه كنى كه اشک هايت بر چهره ات جارى شود، خداوند همه گناهانی كه مرتكب شده اى را مى آمرزد؛ چه كوچك باشد، چه بزرگ؛ چه كم باشد چه بسیار.»
(امالى صدوق، ص ۱۱۲)
×××
قالَ الرّضا عليه السّلام:
يَا ابنَ شَبيبٍ! اِنْ كُنْتَ باكِياً لِشَئٍ فَاْبكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلىّ بْنِ اَبى طالبٍ عليه السّلام فَاِنَّهُ ذُبِحَ كَما يُذْبَحُ الْكَبْشُ.
«امام رضا عليه السّلام به (ريّان بن شبيب ) فرمود:
اى پسر شبيب! اگر بر چيزى گريه مى كنى، بر حسين بن على بن ابى طالب عليه السّلام گريه كن، چرا كه او را مانند گوسفند سر بريدند.»
(وسائلالشيعة ج : ۱۳ ص: ۵۰۳)
×××
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
اَرْبَعَةُ الا فِ مَلَكٍ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام شُعْثٌ غُبْرٌيَبْكُونَهُ اِلى يَوْمِ القِيامَةِ.
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
چهار هزار فرشته نزد قبر سيدالشهدا عليه السّلام ژوليده و غبارآلود، تا روز قيامت بر آن حضرت مى گريند.»
(كامل الزيارات ، ص ۱۱۹)
×××
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنا تَسْبيحٌ
وَ هَمُّهُ لَنا عِبادَةٌ وَ كِتْمانُ سِرّنا جِهادٌ فى سَبيلِ اللّهِ. ثَمَّ قالَ اَبُو عَبدِاللّهِ عليه السّلام:
يَجِبُ اَنْ يُكْتَبَ هذا الْحَديثُ بِالذَّهَبِ.
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
نَفَس كسى كه بخاطر مظلوميّت ما اندوهگين شود، تسبيح است و اندوهش براى ما عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست.
شیخ کلینی فرموده: محمد بن سعید یکی از راویان این حدیث به من گفت: این را با آب طلا بنویس که چیزی بهتر از این ننوشته ام.»
(امالى شيخ مفيد، ص ۳۳۸ و اصول کافی ۲/ صفحه ۲۲۶)
×××
عَنِ الصّادقُ عليه السّلام :
يا زُرارَةُ! اِنَّ السَّماءَ بَكَتْ عَلَى الْحُسَيْنِ اَرْبَعينَ صَباحاً.
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
اى زراره! آسمان چهل روز، در سوگ حسين بن على عليه السّلام گريه كرد.»
(جامع احاديث الشيعه، ج ۱۲، ص ۵۵۲)
×××
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
ما مِنْ عَيْنٍ بَكَتْ لَنا اِلاّ نُعِّمَتْ بَالنَّظَرِ اِلَى الْكَوْثَرِ وَ سُقِيَتْ مِنْهُ.
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
هيچ چشمى نيست كه براى ما بگريد، مگر اينكه برخوردار از نعمتِ نگاه به (كوثر) مى شود و از آن سيرابش مى كنند.»
(کامل الزیارات، ص ۱۲۵)
×××
قالَ الصّادقُ عليه السّلام:
لِكُلّ شَيْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فينا.
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
هر چيزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشكى كه براى ما ريخته شود (كه چيزى با آن برابرى نمى كند)»
(جامع احاديث الشيعه، ج ۱۲، ص ۵۴۸)
×××
قال الصّادق عليه السّلام :
... رَحِمَ اللّهُ دَمْعَتَكَ، اَما اِنَّكَ مِنَ الَّذينَ يُعَدُّوَنَ مِنْ اَهْلِ الْجَزَعِ لَنا وَالَّذينَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا و يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا، اَما اِنّكَ سَتَرى عِنْدَ مَوْتِكَ حُضُورَ آبائى لَكَ... .
«امام صادق عليه السّلام به مسمع كه از سوگواران و گريه كنندگان بر عزاى حسينى بود، فرمود:
خداى اشك تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش، تو از آنانى كه از دلسوختگان ما به شمار مى آيند، و از آنانى كه با شادى ما شاد مى شوند و با اندوه ما غمگين مى گردند.
آگاه باش! تو هنگام مرگ شاهد حضور پدرانم بر بالين خويش خواهى بود.»
(وسائل الشيعه ، ج ۱۰، ص ۳۹۷)
×××
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
بَكى عَلىُّ بْنُ الحُسَينِ عليه السّلام عِشْرينَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّبَكى .
«امام صادق عليه السّلام فرمود:
امام زين العابدين عليه السّلام بيست سال به ياد عاشورا گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمى گذاشتند مگر اين كه گريه مى كرد.
(بحارالانوار، ج ۴۶)
×××
قال الباقر عليه السّلام:
ما مِنْ رَجُلٍ ذكَرَنا اَوْ ذُكِرْنا عِنْدَهُ يَخْرُجُ مِنْ عَيْنَيْهِ ماءٌ ولَوْ مِثْلَ جَناحِ الْبَعوضَةِ اِلاّ بَنَى اللّهُ لَهُ بَيْتاً فى الْجَنَّةِ وَ جَعَلَ ذلِكَ الدَّمْعَ حِجاباً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النّارِ.
«امام باقر عليه السّلام پس از شنيدن سروده های کمیت دربارة اهل بيت، گريست و سپس فرمود:
هيچ كس نيست كه ما را ياد كند، يا نزد او از ما ياد شود و از چشمانش هرچند به اندازه بال پشه اى اشك آيد، مگر آنكه خداوند برايش در بهشت، خانه اى بنا كند و آن اشك را حجاب ميان او و آتش دوزخ قرار دهد.»
(الغدير، ج ۲، ص ۲۰۲)
×××
قال على بن الحسين السجّاد عليه السّلام :
اَيُّما مُؤ مِنٍ دَمِعَتْ عَيْناهُ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ وَ مَنْ مَعَه حَتّى يَسيلَ عَلى خَدَّيْهِ بَوَّاءَهُ اللّهُ فىِ الْجَنَّةِ غُرَفاً.
امام سجّاد عليه السّلام فرمود:
«هر مؤمنى كه چشمانش براى كشته شدن حسين بن على عليه السّلام و همراهانش اشكبار شود و اشك بر صورتش جارى گردد، خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد.»
(ينابيع الموده ، ص ۴۲۹)
×××
قال الحسينُ عليه السّلام:
اَنا قَتيلُ الْعَبْرَةِ
لا يَذْكُرُنى مؤمِنٌ اِلاّ بَكى.
«حسين بن على عليه السّلام فرمود:
من كُشته اشكم. هيچ مؤمنى مرا ياد نمى كند مگر آنكه گريه كند.»
(بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۷۹)
×××
قال الصّادق عليه السّلام:
ما مِنْ اَحَدٍ قالَ فى الحُسَينِ شِعْراً فَبَكى وَ اَبكْى بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنّةً وَ غَفَرَ لَهُ.
«امام صادق عليه السّلام به جعفربن عفان فرمود:
هيچ كس نيست كه درباره حسين عليه السّلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند، مگر آنكه خداوند، بهشت را بر او واجب مى كند و او را مى آمرزد.»
(رجال شيخ طوسى ، ص ۲۸۹)
×××
عَن اَبى هارونَ المكفوفِ قال:
دَخَلْتُ عَلى ابى عَبْدِاللّه عليه السّلام فَقالَ لى: اَنْشِدْنى، فَاءَنْشَدْتُهُ فَقالَ: لا، كَما تُنْشِدوُنَ وَ كَما تَرْثيهِ عِنْدَ قَبْرِه ...
«ابوهارون مكفوف مى گويد:
خدمت حضرت صادق عليه السّلام رسيدم. امام به من فرمود برايم شعر بخوان. پس برايش اشعارى خواندم. فرمود: اين گونه نخوان، همان طور كه در شهر خودتان نوحه خوانی می كنيد و همان گونه كه نزد قبر حضرت سيدالشهدا مرثيه می خوانید، بخوان.»
(بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۲۸۷)
×××
قال الباقرُ عليه السّلام :
ْكيهِ وَ يَاءْمُرُ مَنْ فى دارِهِ بِالْبُكاءِ عَلَيْهِ وَ يُقيمُ فى دارِهِ مُصيبَتَهُ بِاِظْهارِ الْجَزَعِ عَلَيْهِ وَ يَتَلاقُونَ بِالبُكاءِ بَعضُهُمْ بَعْضاً فِى البُيُوتِ وَ لِيُعَزِّ بَعْضُهُمْ بَعْضاً بِمُصابِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام .
«امام باقر عليه السّلام نسبت به كسانى كه در روز عاشورا نمى توانند به زيارت امام حسین بروند، اين گونه دستور عزادارى دادند:
در روز عاشورا برای امام حسین، ندبه و عزادارى و گريه كنید و به اهل خانه خود دستور دهید كه بر او بگريند و در خانه با اظهار گريه و ناله بر حسين عليه السّلام، مراسم عزادارى برپا كنید و يكديگر را با گريه و تعزيت و تسليت گويى در سوگ حسين عليه السّلام در خانه هایتان ملاقات كنید.»
(كامل الزيارات ، ص ۱۷۵)
×××
قال الرّضا عليه السّلام:
انَ اَبى اِذا دَخَلَ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِكاً وَ كانَتِ الْكِاَّبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتّى يَمْضِىَ مِنْهُ عَشْرَةُ اَيّامٍ، فَاِذا كانَ الْيَوْمُ العْاشِرُ كانَ ذلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكائِهِ ... .
«امام رضا عليه السّلام فرمود:
هرگاه ماه محرّم فرا مى رسيد، پدرم (موسى بن جعفرعليه السّلام) ديگر خندان ديده نمى شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى يافت تا آن كه ده روز از محرّم مى گذشت، روز دهم محرّم كه مى شد، آن روز، روز مصيبت و اندوه و گريه پدرم بود.»
(امالى صدوق ، ص۱۱۱)
حال با مطالعة این چند حدیث و روایت صحیح السند که در کتب معتبرة شیعه، چند صد نمونة مشابه آن ها موجود است، باز هم تردیدی در اولویت عزاداری و گریه بر شهدای کربلا نسبت به کارهای دیگر در ماه محرم باقی می ماند؟
اهل بیت عصمت و طهارت هر جا که از امام عاشورا سخن گفته اند، تنها بر عزاداری و گریستن بر اباعبدالله تأکید کرده اند، نه هیچ کار دیگر. در هیچ کتابی، هیچ کلامی از معصوم وجود ندارد که امام در آن به عزاداری خرده گرفته باشند و یا در حین اقامۀ عزا، لزوم پرداختن به حماسه یا نکته ای دیگر را یادآوری کرده باشند. وقتی امام صادق به شاعری می فرماید آن گونه که در دیار خویش عزاداری می کنید، برای من نوحه بخوان، یعنی همانطور که اغلب مراجع و علما فرموده اند، هر کاری که در هر منطقه ای به شعایر حسینی بدل می شود، قطع یا جلوگیری از آن صحیح نیست. حال برخی پا را از امام خویش فراتر نهاده و به بازتعریف فرهنگ عزاداری سیدالشهدا برخاسته اند و معتقدند که عاشورا نیاز به عزاداری ندارد و به ذکر حماسه نیاز دارد!
آیا امام زمان ما بیشتر از عاشورا آگاهی دارند یا ما؟ ما بیشتر به نوع صحیح عزاداری واقفیم یا حضرت حجت بن الحسن (روحی لک الفدا)؟
چنان که حضرت صاحب الزمان در زیارت ناحیۀ مقدسه، از ابتدا تا انتها تنها مصیبت های حضرت امام حسین را ذکر کرده اند و کلمه ای به موضوعات مورد نظر آقایان نپرداخته اند. در حقیقت، امام عصر در این دعای شریف، گونۀ صحیح پرداختن به عاشورا و عزاداری بر امام حسین را به ما می آموزند. دعایی که کلمه به کلمه اش ذکر مصیبت است نه چیز دیگر. به فرازهای زیر که تنها بخشی اندک از مصیبت های ذکر شده در زیارت ناحیه مقدسه است، دقت کنید:
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوكِ الْخِبآءِ، أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْكِسْآءِ، أَلسَّلامُ عَلى غَريبِ الْغُرَبآءِ، أَلسَّلامُ عَلى شَهيدِ الشُّهَدآءِ، أَلسَّلامُ عَلى قَتيلِ الاَْدْعِيآءِ، أَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ كَرْبَلآءَ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَكَتْهُ مَلائِكَةُ السَّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّيَّتُهُ الاَْزْكِيآءُ، أَلسَّلامُ عَلى يَعْسُوبِ الدّينِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهينِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ السّاداتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُيُوبِ الْمُضَرَّجاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِياتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ...
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُكِثَتْ ذِمَّـتُهُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِكَتْ حُرْمَتُهُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُريقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِكَأْساتِ الرِّماحِ أَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتينِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامي بِلا مُعين، أَلسَّلامُ عَلَى الشَّيْبِ الْخَضيبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّريبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّليبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضيبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِيَةِ فِى الْفَلَواتِ، تَنْـهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِياتُ، وَ تَخْتَلِفُ إِلَيْهَا السِّباعُ الضّـارِياتُ، أَلسَّلامُ عَلَيْك َ يا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآ ئِكَةِ الْمُرَفْرِفينَ حَوْلَ قُبَّتِكَ...
و از این نیز واضح تر روایاتی است که در باب ظهور قائم آل محمد (عج)، و اولین جملاتی که حضرت پس از ظهور به زبان می آورند. از جمله آن ها، روايتي است كه محدث بزرگوار، شيخ علي حائري یزدی (ره) نقل كرده است. ایشان می فرماید: «زماني كه قائم آل محمد ظهور كند، ما بين ركن و مقام مي ايستد و پنج ندا را سرمي دهد:
الا يا اهل العالم انا الامام القائم
الا يا اهل العالم انا الصمصام المنتقم
الا يا اهل العالم ان جدي الحسين قتلوه عطشانا
الا يا اهل العالم ان جدي الحسين طرحوه عريانا
الا يا اهل العالم ان جدي الحسين سحقوه عدوانا»
ترجمه:
«آگاه باشيد اي جهانيان كه منم امام قائم
آگاه باشيد اي اهل عالم كه منم شمشير انتقام گيرنده
بيدار باشيد اي اهل عالم كه جد من حسين را تشنه كام كشتند
بيدار باشيد اي اهل عالم كه جد من حسين را عريان روي خاك افكندند
آگاه باشيد اي جهانيان كه جد من حسين را از روي كينه توزي پايمال كردند»
آری اولین کلامی که امام زمان ما پس از ظهور به لب مبارک می آورند نیز یادآوری و ذکر مصیبت سیدالشهدا است که در آن حقایق بسیاری نهفته است برای کسانی که پیرو امام زمان خویش اند. آری امام زمان ما از همۀ ما بیش تر و پیش تر به گریستن بر جد شهیدش تأکید دارد؛ چراکه ذکر مصیبت امام حسین، حس انتقام جویی از دشمنان اهل بیت را در دل شیعیان حفظ می کند تا پس از قیام قائم آل محمد (عج) شرایط این انتقام عظیم فراهم شود. پس وای برما!
ای امام زمان! ما را ببخش که پیروان خوبی برای شما نبوده ایم و نیستیم. ای امام زمان! ما را ببخش که کمبودهای خود را با تاختن به عزای امام حسین جبران می کنیم. ای امام زمان! ما را ببخش که داغی بر داغ های بی شمار دل شما افزودیم. یا امام زمان! ما را ببخش.
علاوه بر این، در چند رباعی نیز خطاب «ارباب» به سیدالشهدا، شرک تلقی شده و شاعر خود را جای حضرت اباعبدالله قرار داده، از زبان امام اظهار شرمندگی می کند که در مجلس عزاداری ایشان چنین شرکی اتفاق افتاده است!!!
او کلمۀ «ارباب» را مترادف با کلمۀ «رب» گرفته و کلمۀ «رب» را نیز مترادف با اسم متبرکۀ «الله»! و چنین نتیجه گرفته که خطاب ارباب به سیدالشهدا شرک است. کسانی که به قدر بسیار اندک با ادبیات عرب آشنایی دارند، می دانند که بین «ارباب» تا «الله» از زمین تا آسمان فرق است و حقیر به جهت جلوگیری از اطالۀ کلام، توضیحات بیشتر پیرامون معنی و کاربرد این دو کلمه را به فرهنگ «المنجد» حواله می دهم.
در مجموع، در این ۱۸ رباعی، علاوه بر ضعف های شدید ادبی، ضعف های اعتقادی بسیاری وجود دارد که طی آن، به اعتقاد اساسی مکتب حقۀ تشیع حمله شده است اما این افراد تنها عرض خود می برند و زحمت ما می دارند. چراکه به شکر حق، مجالس عزای حضرت سیدالشهدا، هر سال پرشورتر و پررونق تر از سنوات گذشته در حال برگزاری است.
در پایان از خبرگزاری فارس که پس از پی گیری های این غلام آستان حسین (ع) و دیگر دلباختگان حضرتش، اقدام به حذف مطلب موهن فوق کردند، سپاسگزاریم. امید است دیگر در کشوری که به تنهایی علم تشیع را در عالم به دوش می کشد، شاهد چنین بی حرمتی هایی به ساحت قدس معصومین و شعایر مذهبی نباشیم. انشاالله
جانباز45%
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۱۷:۰۷:۵۵
مگه قرارنیست همه مابه دنیای باقی سفرکنیم بیاییم به پیام امام حسین فکرکنیم چون اوشهیدشده ونزدخداروزی می خورداگرفکرمی کنیدبرای حسین اشک بریزی اوهم بیایدشفاعت گناهانت رابکندخودت رافریب می دهی چون اووپدرش شهیدراه عدالت شدندپس بنابراین آنهاازبی عدالتی وگناهکارحمایت نمی کنندبیاییم ماهم حسین شویم وراه اورابرویم (1772638) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۱۶:۲۳:۰۳
بعضي افراد براي مصونيت خودشان و كلامشان ، عناويني چون "جانباز 45% " و يا "پير غلام حسين" و ... استفاده ميكنند كه ضمن احترام به آن جايگاه لازم است بگويم كه نقدهايي معتبر است كه داراي پشتوانه علمي و يا عقلي و يا سندي قوي باشد ؛ و اگرنه حرف هاي شخصي افراد براي خودشان محترم است (1777155) (alef-13)
نوروزشاد
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۱۶:۲۵:۵۲
تصور آن که کسی حسینی باشد ( و به تعبیر شما راه حسین را برود) ولی بر مصیبت آن حضرت دلش نسوزد و نگرید، تصوری محال است!
شما اگر امکان دارد بگو چطور می شود کسی هیچ عاطفه ای نداشته باشد و حسینی هم باشد؟ (1777159) (alef-13)
شما اگر امکان دارد بگو چطور می شود کسی هیچ عاطفه ای نداشته باشد و حسینی هم باشد؟ (1777159) (alef-13)
مجید
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۱۷:۱۳:۴۲
امام علی (ع) میفرمایند : افراط و تفریط کار نادان است . نباید با انجام عزاداری های غیر معقول و معمول ، به دین اسلام لطمه وارد کنیم . با این شیوه های عزاداری که توسط دشمنان دانا و دوستان نادان ترویج میشو د هیچ محلی جهت ترویج دین باقی نمی ماند . (1772648) (alef-13)
اشكان
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۱۶:۳۱:۳۱
مجيد جان
لطفا بفرماييد ما چگونه بايد عزاداري كنيم، تا ما همونطوري باشيم؟
ولي تو را به خدا وقتي عزيزت هم از دنيا رفت همونطوري باش و گريه نكن و اندوهگين نباش. چون امام حسين و كلا آل محمد براي ما شيعه ها خيلي عزيز (1777178) (alef-13)
لطفا بفرماييد ما چگونه بايد عزاداري كنيم، تا ما همونطوري باشيم؟
ولي تو را به خدا وقتي عزيزت هم از دنيا رفت همونطوري باش و گريه نكن و اندوهگين نباش. چون امام حسين و كلا آل محمد براي ما شيعه ها خيلي عزيز (1777178) (alef-13)
ص.ج
۱۳۹۲-۰۸-۲۹ ۲۳:۲۴:۰۷
منظورشون رفتارهای بی منطق وبی محتوا وغیر مستند هست مثل نمایش شیر که روی سر مردم کاه میریزه و مثلا گریه می کنه وعروسک های مزخرف سر بریده وخونین ودست های بریده رو میچرخونه با شکل کاملا اهانت آمیز ویا زنجیر زدن و قمه و یا بعضی جاها زنجیر هایی میزنن که سرش چاقو داره وخودشون رو زخمی می کنن . ولی معلوم نیست که نماز میخونن یا نه یا اهل دوز و کلک هستن و ... و حتی وقت نماز هم چنان مشغول عزا داری هستن ونمی دونن که امام وسط حمله دشمن نماز رو حتی تآخیر ننداختن واصلا هدفشون اصلاح در دین بود واقامه شعائر دین .آیا عزاداری بدون توجه وعمل به این حقایق مآجور هست ؟ (1785955) (alef-13)
سید امیر
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۱۷:۲۹:۴۲
امیدوارم که الف جرات کند و لا اقل برای پایان دادن به بعضی خرافات این نظر را چاپ کند و اگر جرات ندارد پاسخی در خور آن بیابد و به چاپ رساند
نویسنده محترم با استناد به حدیثی در همان ابتدای مطلب می گوید:
"اى پسر شبيب! اگر بر حسين عليه السّلام آن قدر گريه كنى كه اشک هايت بر چهره ات جارى شود، خداوند همه گناهانی كه مرتكب شده اى را مى آمرزد؛ چه كوچك باشد، چه بزرگ؛ چه كم باشد چه بسیار.»"
من با استناد به گفته و سخن خود حضرات معصومین که فرموده اند اگر سخن و حدیثی از ما به شما رسید که مخالف قرآن و عقل و سیره ما بود آن را به دیوار بزنید در مورد این حدیث و سایر احادیث مشابه آن مطابق فرمایش خود معصومین عمل می کنم و آن را عین صواب و حرکت در مسیر ائمه می دانم. برادر عزیز، آیا این از عدالت خدا به دور نیست که بنده مثلا بیایم مال و اموال شما را بالا بکشم، هزاران جرم و جنایت کنم و آدم بکشم و از هیچ فسق و فجوری کوتاهی نکنم بعد بیایم چند قطره اشک بریزم و تمام گناهانم بخشیده شود. این چه سخن بی معنی است. امام حسین علیه السلام در شب عاشورا به یارانشان می فرمایند هر کس به مردم غرض یا دینی دارد از جمع ما برود، بعد شما می آیید به این حدیث استناد می کنید. در روایات بسیار است که شهید تمام گناهانش بخشیده می شود الا حق الناس. آخر این چه سخنان بیهوده ای است که به مردم میگویید و دین و ایمان آنها را تضعیف می نمائید. آیا خود نویسنده محترم راضی میشود بنده بیایم از زندگی ساقطش کنم بعد دو قطره اشک بریزم و حق ایشان از گردن من ساقط شود؟ اگر گناهان انسان از نوع حق الله باشد، سلمنا، خداوند ارحم الراحمین است و به لطف او امیدواریم ولی اگر حق الناس باشد خداوند هرگز نمی آید حق دیگران را به بهانه چند قطره اشک پایمال کند. ممکن است بفرمائید شفاعت پس چه می شود؟ اولا لایق شفاعت شدن یک سری حداقل ها میخواهد، دوما شفاعت اگر در مورد حق الناس بخواهد جاری شود حتما به گونه ای است که صاحب حق را راضی نماید نه اینکه همینجوری بیایند طرفی که حق مردم بر گردنش است را ببرند وسط بهشت به صاحبان حق هم بگویند بروید پی کارتان، ظاهرا بعضی ها حساب و کتاب آخرت را با پارتی بازی و آقازاده بازی دنیا اشتباه گرفته اند.
الف جان، اگر نمیتوانید این نظر را چاپ کنید و ملاحظاتی دارید، که این ملاحظات هرگز نمیتواند چیزی از حق بودن این سخن بکاهد، لااقل مطلبی و مقاله ای تهیه کنید و به این موضوع بپردازید. متاسفانه طرح اینگونه مسائل باعث شده است بسیاری از جوانان ما با استناد به این احادیث نادرست هم در عزاداری بیایند و بعد بگویند پاک شدیم و تا سال بعد همه کار بکنند و بگویند باز محرم سال بعد پاک می شویم و این نه تنها ارزشی ندارد بلکه نوعی مسخره کردن شعائر دینی است (1772670) (alef-13)
نویسنده محترم با استناد به حدیثی در همان ابتدای مطلب می گوید:
"اى پسر شبيب! اگر بر حسين عليه السّلام آن قدر گريه كنى كه اشک هايت بر چهره ات جارى شود، خداوند همه گناهانی كه مرتكب شده اى را مى آمرزد؛ چه كوچك باشد، چه بزرگ؛ چه كم باشد چه بسیار.»"
من با استناد به گفته و سخن خود حضرات معصومین که فرموده اند اگر سخن و حدیثی از ما به شما رسید که مخالف قرآن و عقل و سیره ما بود آن را به دیوار بزنید در مورد این حدیث و سایر احادیث مشابه آن مطابق فرمایش خود معصومین عمل می کنم و آن را عین صواب و حرکت در مسیر ائمه می دانم. برادر عزیز، آیا این از عدالت خدا به دور نیست که بنده مثلا بیایم مال و اموال شما را بالا بکشم، هزاران جرم و جنایت کنم و آدم بکشم و از هیچ فسق و فجوری کوتاهی نکنم بعد بیایم چند قطره اشک بریزم و تمام گناهانم بخشیده شود. این چه سخن بی معنی است. امام حسین علیه السلام در شب عاشورا به یارانشان می فرمایند هر کس به مردم غرض یا دینی دارد از جمع ما برود، بعد شما می آیید به این حدیث استناد می کنید. در روایات بسیار است که شهید تمام گناهانش بخشیده می شود الا حق الناس. آخر این چه سخنان بیهوده ای است که به مردم میگویید و دین و ایمان آنها را تضعیف می نمائید. آیا خود نویسنده محترم راضی میشود بنده بیایم از زندگی ساقطش کنم بعد دو قطره اشک بریزم و حق ایشان از گردن من ساقط شود؟ اگر گناهان انسان از نوع حق الله باشد، سلمنا، خداوند ارحم الراحمین است و به لطف او امیدواریم ولی اگر حق الناس باشد خداوند هرگز نمی آید حق دیگران را به بهانه چند قطره اشک پایمال کند. ممکن است بفرمائید شفاعت پس چه می شود؟ اولا لایق شفاعت شدن یک سری حداقل ها میخواهد، دوما شفاعت اگر در مورد حق الناس بخواهد جاری شود حتما به گونه ای است که صاحب حق را راضی نماید نه اینکه همینجوری بیایند طرفی که حق مردم بر گردنش است را ببرند وسط بهشت به صاحبان حق هم بگویند بروید پی کارتان، ظاهرا بعضی ها حساب و کتاب آخرت را با پارتی بازی و آقازاده بازی دنیا اشتباه گرفته اند.
الف جان، اگر نمیتوانید این نظر را چاپ کنید و ملاحظاتی دارید، که این ملاحظات هرگز نمیتواند چیزی از حق بودن این سخن بکاهد، لااقل مطلبی و مقاله ای تهیه کنید و به این موضوع بپردازید. متاسفانه طرح اینگونه مسائل باعث شده است بسیاری از جوانان ما با استناد به این احادیث نادرست هم در عزاداری بیایند و بعد بگویند پاک شدیم و تا سال بعد همه کار بکنند و بگویند باز محرم سال بعد پاک می شویم و این نه تنها ارزشی ندارد بلکه نوعی مسخره کردن شعائر دینی است (1772670) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۲۰:۰۸:۵۷
شفاعت حسین راهشه. شفاعت حسین درک کل یوم عاشورا و کل ارض کربلاست. اگر من پارتی بازی دیدم و ساکت نبودم اگر متجاوز حقوق دیگران نشدم اگر یزید درونم رو شناختم اگر وقتی نشستم پشت میز اداره و پشت فرمون اشکی که برای حسین ریختم یادم بود اگر .... اونوقت سوار سفینه النجات شدم. حر که فرمانده لشگر ظلم بود اگر توبه کرد و بخشیده شد بعدشم برای حسین جنگید و کشته شد در راهش شفاعت مسیریه که اون امام برای من باز کرده بلکم آدم بشم بله اگر آدم شدم اگر اون اشک مقدمه آدم شدنم بود اگر حق الناس رو ادا کردم معلومه که اون گریه و اون توبه حرمت داره وگرنه که تو لشگر یزید زمانه باشی و برای حسین گریه کنی کی میخواد ببخشدت (1773918) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۱۴:۱۶:۳۰
قا سید امیر چقدر از خودت و حق بودن مطمئنی !!! اگر کمی بیشتر در مورد این مسائل بسیار مهم و حساس با اهل علمش (که همون فقها هستند) مشورت کنید و معنی این روایت وصد ها روایت دیگر با همین مضمون رو از آنها جویا شوید دیگر نیازی نیست که روایاتی به این معتبری را به دیوار بکوبید و آنها را با چنین اطمینانی دروغ بینگارید.
اگر از اهلش سوال کرده بودین به شما حتما این نکته را توضیح می دادند که هیچ عملی نمی تواند جبران کننده حق الناس باشد الا جبران حقی که از مردم ضایع شده است و کسب حلالیت از صاحبان آن حق . منظور از ذنب در این روایات حق الله است که خدا از حق خودش (که با انجام گناهان آن حق را مراعات نکرده ایم ) می گذرد. مگر خدا نمی تواند از حق خویش بگذرد و مگر خداوند در قرآن وعده به بخشش همه گناهان داده است (قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ ) نکند قران خدا هم از نظر حضرتعالی اشتباه شده است ؟؟؟!! حال خدایی که وعده به بخشش همه گناهان و حتی تبدیل سیئات به حسنات داده است نمی تواند به واسطه عرض ارادت به حجتش که همه هستیش را در راه او فدا کرد گناهان ما را ببخشد؟؟! یا نکند شما بهتر از حضرت رضا نسبت به امور الهی اگاهی دارید که مطمئنید خدا چنین کاری نمی کند و روایت اشتباه است.
ضمنا این را هم باید همگی به یاد داشته باشیم که در این حدیث شرط آمرزش گناهان قبولی این ارادت در درگاه الهی است . گریه ای که با نیت خدای ناکرده ریا و یا حتی نیت غیر خالص باشد و یا گریه ای که نه به علت اندوه درونی ناشی از مصائب اهل بیت بلکه به علل دیگر باشد مشمول این روایت نمی شود و باز هم باید توجه کرد این روایت قطعا شامل حال کسی که با مغرور شدن به این روایت و به آرزوی توبه (یا گریه بر سید الشهدا علیه السلام) گناه کند حتی اگر گناهی ظاهرا بسیار کوچک باشد (نه گناهان کبیره ای مانند انچه شما ذکر کردید) نمی شود و شاید این غره شدن خود بزرگترین پرتگاه هر انسانی باشد. (1774408) (alef-13)
اگر از اهلش سوال کرده بودین به شما حتما این نکته را توضیح می دادند که هیچ عملی نمی تواند جبران کننده حق الناس باشد الا جبران حقی که از مردم ضایع شده است و کسب حلالیت از صاحبان آن حق . منظور از ذنب در این روایات حق الله است که خدا از حق خودش (که با انجام گناهان آن حق را مراعات نکرده ایم ) می گذرد. مگر خدا نمی تواند از حق خویش بگذرد و مگر خداوند در قرآن وعده به بخشش همه گناهان داده است (قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ ) نکند قران خدا هم از نظر حضرتعالی اشتباه شده است ؟؟؟!! حال خدایی که وعده به بخشش همه گناهان و حتی تبدیل سیئات به حسنات داده است نمی تواند به واسطه عرض ارادت به حجتش که همه هستیش را در راه او فدا کرد گناهان ما را ببخشد؟؟! یا نکند شما بهتر از حضرت رضا نسبت به امور الهی اگاهی دارید که مطمئنید خدا چنین کاری نمی کند و روایت اشتباه است.
ضمنا این را هم باید همگی به یاد داشته باشیم که در این حدیث شرط آمرزش گناهان قبولی این ارادت در درگاه الهی است . گریه ای که با نیت خدای ناکرده ریا و یا حتی نیت غیر خالص باشد و یا گریه ای که نه به علت اندوه درونی ناشی از مصائب اهل بیت بلکه به علل دیگر باشد مشمول این روایت نمی شود و باز هم باید توجه کرد این روایت قطعا شامل حال کسی که با مغرور شدن به این روایت و به آرزوی توبه (یا گریه بر سید الشهدا علیه السلام) گناه کند حتی اگر گناهی ظاهرا بسیار کوچک باشد (نه گناهان کبیره ای مانند انچه شما ذکر کردید) نمی شود و شاید این غره شدن خود بزرگترین پرتگاه هر انسانی باشد. (1774408) (alef-13)
سید امیر
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۱۷:۰۶:۱۰
دوست عزیز،
به نظر می رسد شما به درستی نظر من را نخوانده اید. برادر محترم، در همین متن به صراحت عنوان کرده ام حق الله بحث دیگری است و ما به لطف و کرم حضرت حق امیدواریم. آیا شما از این سخن معنی مخالفت من با قرآن یا آگاهی من از امور الهی و تهمت های دیگری که نسبت به بنده روا داشته اید را برداشت نموده اید؟ آیا این انصاف و مسلمانی است؟ همه عرض من در مورد حق الناس است که خوشبختانه شما نظر درست و صحیحی را اعلام فرموده اید.
در جای دیگر گفته اید اگر بنده به اهل فن مراجعه کرده بودم... . برادر عزیز، بنده مراجعه کرده ام، به نظر مراجع مراجعه کرده ام همه گفته اند حق الناس فقط با رضایت صاحب حق برطرف میشود. این نظراتی که شما در توضیح حدیث آورده اید آیا در متن حدیث موجود می باشد؟ این از شان و عصمت و علم امام بدور است که ایشان سخنی بگویند که نامفهوم باشد و بعد ما بخواهیم راجع به آن توضیح بدهیم و بعد بسیری با استناد به ظاهر حدیث گمراه شوند. متاسفانه در اکثر مجالسی که به این حدیث و یا احادیث مشابه آن استناد می کنند هرگز یک کلام از این توضیحات را نمی دهند بعد جوانی که پای منبر نشسته است با این امید که حتی حق الناسش بخشیده می شود خوشحال از مجلس بیرون میرود. روزی در یک محفل دانشگاهی راجع به این موضوع بحث شد. میدانید نتیجه گوش سپردن به این حدیث بدون توضیحات آن چه بود؟ این بود که طرف مقابل می گفت مردم هیچ حقی ندارند و همه حق الله است چون هیچ کس مالک هیچ چیز نیست و خدا مالک همه چیز است پس حق الناس هم بخشیده می شود. آیا این است منطق اسلام؟ آیا این است منطق قرآن؟ آیا مسلمانی این چنین است.
باز هم میگویم، در مورد حق الله گریه بر سیدالشهدا و توبه نستوه قطعا اثر دارد ولی حق الناس را تا جبران نکنی برطرف نمیشود و این حدیث به گونه ای کلی همه گناهان را مشمول بخشش نموده است و چون چنین چیزی بر خلاف دستورات اسلام است بر خلاف مناجات امیرالمومنین است، برخلاف فرمایش سیدالشهدا است که شب عاشورا به یاران خود فرمودند هرکس حقی از مردم بر گردن دارد از بین ما برود و برخلاف سیره معصومین است، استناد به این حدیث بدون ذکر توضیحات، که متاسفاه تقریبا همیشه اینگونه است، امری نادرست است و موجب معصیت. (1774494) (alef-13)
به نظر می رسد شما به درستی نظر من را نخوانده اید. برادر محترم، در همین متن به صراحت عنوان کرده ام حق الله بحث دیگری است و ما به لطف و کرم حضرت حق امیدواریم. آیا شما از این سخن معنی مخالفت من با قرآن یا آگاهی من از امور الهی و تهمت های دیگری که نسبت به بنده روا داشته اید را برداشت نموده اید؟ آیا این انصاف و مسلمانی است؟ همه عرض من در مورد حق الناس است که خوشبختانه شما نظر درست و صحیحی را اعلام فرموده اید.
در جای دیگر گفته اید اگر بنده به اهل فن مراجعه کرده بودم... . برادر عزیز، بنده مراجعه کرده ام، به نظر مراجع مراجعه کرده ام همه گفته اند حق الناس فقط با رضایت صاحب حق برطرف میشود. این نظراتی که شما در توضیح حدیث آورده اید آیا در متن حدیث موجود می باشد؟ این از شان و عصمت و علم امام بدور است که ایشان سخنی بگویند که نامفهوم باشد و بعد ما بخواهیم راجع به آن توضیح بدهیم و بعد بسیری با استناد به ظاهر حدیث گمراه شوند. متاسفانه در اکثر مجالسی که به این حدیث و یا احادیث مشابه آن استناد می کنند هرگز یک کلام از این توضیحات را نمی دهند بعد جوانی که پای منبر نشسته است با این امید که حتی حق الناسش بخشیده می شود خوشحال از مجلس بیرون میرود. روزی در یک محفل دانشگاهی راجع به این موضوع بحث شد. میدانید نتیجه گوش سپردن به این حدیث بدون توضیحات آن چه بود؟ این بود که طرف مقابل می گفت مردم هیچ حقی ندارند و همه حق الله است چون هیچ کس مالک هیچ چیز نیست و خدا مالک همه چیز است پس حق الناس هم بخشیده می شود. آیا این است منطق اسلام؟ آیا این است منطق قرآن؟ آیا مسلمانی این چنین است.
باز هم میگویم، در مورد حق الله گریه بر سیدالشهدا و توبه نستوه قطعا اثر دارد ولی حق الناس را تا جبران نکنی برطرف نمیشود و این حدیث به گونه ای کلی همه گناهان را مشمول بخشش نموده است و چون چنین چیزی بر خلاف دستورات اسلام است بر خلاف مناجات امیرالمومنین است، برخلاف فرمایش سیدالشهدا است که شب عاشورا به یاران خود فرمودند هرکس حقی از مردم بر گردن دارد از بین ما برود و برخلاف سیره معصومین است، استناد به این حدیث بدون ذکر توضیحات، که متاسفاه تقریبا همیشه اینگونه است، امری نادرست است و موجب معصیت. (1774494) (alef-13)
مسعود
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۱۹:۰۵:۱۶
lمیشه یه زحمت بکشی از هر 1000 نفر از غذا دا رها بپرسی آیا 10 جمله نه بیشتر از سخنان امام خسین علیه السلام رو بگن نمیخواد عمل بهش بکنن ... اگر از هر 1000 نفر 5 نفر پیدا کردی بهت جایزه میدم میخوای ثابت بشه بهت بپرس چون من 8 سال دارم این کار رو میکنم و میبینم که فقط هدف نهایتا خالی شدن از بغض روزمرگیه و شایدم یه قدم جلوتر .... (1777448) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۱۸:۰۱:۴۳
داداش گلم وقتی همچین حدیثی هست این حدیث هم هست که کل روزها عاشورا و کل زمین ها کربلا هست. کسی که توی این روز بزرگ واقعا از ته دل توبه کنه و بخواد خودشو عوض کنه خدا یه چراغ میده دستش واسه ادامه راهش که بتونه به فکر این باشه که همه روزاش عاشورا باشه و هرجایی هم که باشه واسش کربلا باشه. وگرنه این نیست که سال به سال کسی بخواد توبه کنه و باز بشکنه. (1774529) (alef-13)
نوروزشاد
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۱۶:۳۱:۵۵
البته برای اثبات نظرتان باید به حدیث معتبری استناد کنید چون چنین حدیثی وجود خارجی ندارد! ( کل یوم عاشورا، کل ارض کربلا!!) بلکه حدیثی کاملا معکوس از منابع معتبر آمده که امام حسن علیه السلام به برادرش فرمود: لا یوم کیومک یا اباعبدالله! ( هیچ روزی به مانند روز تو نیست ای ابا عبدالله!) (1777179) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۲۳:۴۸:۴۳
----
نظر شما را تا آخر نخواندم ولی از همان اول مشکل داشت . گفته شده خداوند گناهان را می بخشد نه حق الناس را . در ضمن گفته شده توبه هم باعث بخشش گناه است پس از نظر شما این هم دروغ است و با عدالت خداوند در تضاد است ! (1774850) (alef-13)
نظر شما را تا آخر نخواندم ولی از همان اول مشکل داشت . گفته شده خداوند گناهان را می بخشد نه حق الناس را . در ضمن گفته شده توبه هم باعث بخشش گناه است پس از نظر شما این هم دروغ است و با عدالت خداوند در تضاد است ! (1774850) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۸:۰۴:۵۴
همین که نظرات را نخوانده قضاوت می فرمائید گویای همه چیز است!!!! (1775476) (alef-10)
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۰:۰۱:۴۳
اگر معرفت باشد اشک حتما خواهد آمد . اما اشک بر حسین در مجالس نوحه خوانی همیشه یک حسن بزرگ دارد وآن سوالیست که در پی دارد "چرا بر حسین اشک می ریزید ؟ " وتلاش برای پاسخ به این سوال خود می تواند مقدمه آن معرفت باشد والبته این وظیفه مهم سخنرانان ونوحه خوانان مجالس حسینیست که آن را به گونه ای مطرح کنند وپاسخ دهند که اشک ها از روی صدق جاری شود ودلها به معرفت حسین وراه او روشن اما متاسفانه مدتهاست این پاسخگویی ها رنگ باخته یا رنگ سیاسی کاری به خود گرفته و حقایق بیان نمی شود وجای خالی این روشنگری ها را با خواندن نوحه هایی با سبک رپ و بیان جملات لات مابانه وسخیف وملعبه جمعی مراد ونوچه نماها پر کرده اند !!! (1775032) (alef-13)
صمدصداقتی
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۰:۳۹:۳۸
بنده موافق نظر شما هستم، متاسفانه دین را با ساده انگاریها آغشته کرده اند و باعث جدایی افکار از دین میشوند، میدانید با همین نذریهایی که در محرم و صفر داده میشود میتوان چند شغل ایجاد کرد و دست بسیاری از جوانها را گرفت؟ چند نفر را از گناه و یا فلاکت نجات داد؟ چند نفررا درمان کرد و چند نفر را به زندگی بازگرداند و یا چندنفر را به خانه بخت فرستاد و چندنفر........... پس چرا داریم فکر میکنیم اگر نذری فقط خوردنی باشه امام حسین قبول میکنه و اگر موارد بالا انجام بشه هیچ......چرا نماییم فرهنگ عزاداری را عوض کنیم تا بهانه ای هم دست دشمنان نداده باشیم؟ (1775074) (alef-13)
سعید
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۱:۴۹:۱۹
برادر ، امام رضا حق الله را گفتند، نه حق الناس!
اگه حق الناس به گردنت باشه دو وظیفه داری: 1- ادای حق صاحب حق
2- طلب بخشش از صاحب حق
در غیر این صورت ، گریه بر امام حسین و شب قدر و 100 سال روزه گرفتن و...
هیچ کدوم نتیجه ایی نداره! هیچ کدوم
والسلام (1775153) (alef-13)
اگه حق الناس به گردنت باشه دو وظیفه داری: 1- ادای حق صاحب حق
2- طلب بخشش از صاحب حق
در غیر این صورت ، گریه بر امام حسین و شب قدر و 100 سال روزه گرفتن و...
هیچ کدوم نتیجه ایی نداره! هیچ کدوم
والسلام (1775153) (alef-13)
ممد
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۱۴:۵۹:۰۱
برادر من منظور امام علیه وابائه سلام گناهان حق الله می باشد خواهشمند است مطالعه نمایید وبعد نقد یاعلی (1776920) (alef-13)
یاسر
۱۳۹۲-۰۸-۲۶ ۱۹:۲۷:۳۱
برادر من، با الفاظ بازی نفرمائید. در متن حدیث گفته شده است تمام گناهان شما بخشیده می شود و همین محل جدال شده است. گناه یعنی نا فرمانی از دستورات خداوند. همانطور که رعایت نکردن حدود الهی گناه است رعایت نکردن حق مردم هم گناه است چون خداوند به رعایت آن دستور داده است. پس گناه کلا دو نوع است: گناهانی که به واسطه آن حق الله ضایع می شود و گناهانی که حق الناس را ضایع می کند. در متن حدیث به این که منظور کدام است اشاره نشده است و به نظر می آید به طور کلی هم حق الله و هم حق الناس را شامل می شود و همین ابهام محل بحث شده است. بنابراین خواهشنمند است جنابعالی ابتدا متن حدیث را کاملا بخوانید و انواع گناهان را بشناسید بعد نسبت به نظرات منتشره بحث بفرمائید. ملاک متن حدیث است نه اینکه شما بفرمائید منظور چنین است و چنان
در پناه حق (1780041) (alef-13)
در پناه حق (1780041) (alef-13)
علی
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۱۷:۳۷:۵۱
اونوقت اگه این رباعی ها مثلا تو روزنامه شرق چاپ شده بود،الان مدیر مسئولش تو اوین بود. اونوقت فارس یه همچین اشعار توهین آمیزی رو منتشر کرده و خیلی راحت از رو سایتش حذف می کنه و آب هم از آب تکون نمی خوره. واقعا متاسفم. (1772685) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۱۷:۴۰:۲۲
" چراکه ذکر مصیبت امام حسین، حس انتقام جویی از دشمنان اهل بیت را در دل شیعیان حفظ می کند تا پس از قیام قائم آل محمد (عج) شرایط این انتقام عظیم فراهم شود"
یعنی نعوذ بالله قیام امام زمان برای انتقام جویی خانوادگی است. و عزاداری محرم برای گرم نگه داشتن حس انتقام است.
به نظر من نویسنده این مطلب هست که به شیعه توهین کرده است. (1772692) (alef-13)
یعنی نعوذ بالله قیام امام زمان برای انتقام جویی خانوادگی است. و عزاداری محرم برای گرم نگه داشتن حس انتقام است.
به نظر من نویسنده این مطلب هست که به شیعه توهین کرده است. (1772692) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۲۲:۲۶:۴۰
علی و حسین علیهما السلام را جهل و نفاق امت شهید کرد نه زید و عمری که انتقامشان گرفته شد. حضرت از این مجرمین زنده انتقام می گیرند. (1774031) (alef-10)
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۰۱:۵۵:۲۴
انتقام انتقام خانوادگی نیست این مواجهه یه مواجهه در طول تاریخ و بروز بارزش هم عاشوراست. ابتداش هم قتل هابیل توسط قابیله به قول معلم شهید استاد شریعتی. مواجهه ابراهیم و نمرود مواجهه موسی و فرعون عیسی و فریسیان محمد و کفار شبه جزیره عرب علی و معاویه تا حسین و دستگاه خلافت منحرف بنی امیه ست و پس از حسین هم ادامه داره این مواجهه حق و باطل، انقلاب برعلیه ظلم تا پایان تاریخ تا موعود بیاد و برای همیشه انتقام حق و آدمی رو از این جریان مستمر ظلم در طول تاریخ بگیره. تا انسان آزاد بشه. همینه که حسین (ع) میگه کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا و همینه که میگه هل من ناصر ینصرنی. قیام حسین قیام خانوادگی و گرفتن خلافت از یزید نبود که حالا مهدی موعود بخواد بیاد انتقام اونو بگیره اصلا بیاد از کی بگیره مگه اونا هستن که بیاد ازشون انتقام بگیره؟ (1774909) (alef-13)
شهروند
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۱۸:۰۳:۵۲
جناب آقای محمود حبیبی کسبی آیا شما خودتان این اشعار را خوانده اید ولی من خواندم و شاعر اینن اشعار نه تنها به حسین ع بی اعتقاد نیست که خرافه گرایی معترض است اگر مداحی بر منبر می رود و می گوید من سگ درگاه حسینم آیا این مسخره نیست حسین ع سگش کجا بود؟ اگر می گویند هیات عزاداران متوسیلین به ذوالجناح آیا این مسخره نیست (1772728) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۱۹:۲۴:۵۷
واقعا اشک بر امام حسین و مصائبی که بر آن حضرت رفته است برخاسته از عمق دل های آزاده است. داغی که حادثه کربلا بر دل های عشاق حسینی گذاشت تا ابد خاموش نشدنی است. (1772841) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۲۳:۰۵:۲۳
فکر نمی کنید ریشه ی این انحطاط ها در جای دیگری است. مثلا در ماهواره ها یا اینترنت یا ...... (1773043) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۱۸:۲۰:۴۷
یعنی قبل از ماهواره، اینترنت و .. فساد نبوده؟! یعنی این چند هزار سال همه چیز خوب و خوش بوده، ماهواره که اومده همه چیز فاسد شده؟!
تقصیر رو گردن ابزار نیندازید بلکه مقصر فاعل عمل و فاسد است... (1774547) (alef-13)
تقصیر رو گردن ابزار نیندازید بلکه مقصر فاعل عمل و فاسد است... (1774547) (alef-13)
موظف ایرانی
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۰۲:۳۵:۱۲
اتفاقا به نظر من اشعار خیلی جالب و منطقی بود؛ البته این رو همه میدونن که خیلی از هیات مذهبی هستند که حقیقتا با شعور و به تناسب اون، شور واقعی عزاداری میکنن و البته خیلی ها هم نه.
خدا از اونایی که این وضعیت رو تو این چندین سال اخیر باب کردن نگذره.(چه اونایی که زنده اند و چه اونایی که از این قشر از دنیا رفتن). بدعت گذاشتن تو دین گناه کوچکی نیست و این سبک ها حتما نوعی از بدعته.
خدا عاقبت هممون رو ختم به خیر کنه. (1773196) (alef-13)
خدا از اونایی که این وضعیت رو تو این چندین سال اخیر باب کردن نگذره.(چه اونایی که زنده اند و چه اونایی که از این قشر از دنیا رفتن). بدعت گذاشتن تو دین گناه کوچکی نیست و این سبک ها حتما نوعی از بدعته.
خدا عاقبت هممون رو ختم به خیر کنه. (1773196) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۱۳:۱۳:۲۵
ممكن است اشك‌ها به فرمايش شما «از سر معرفت» نباشد اما دليل بر بيهودگي گريستن بر مصيبت اهل بيت نمي‌شود. (1773501) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۱۹:۴۱:۳۰
سلام خدا بر حسین و لعنت خدا بر یزید (1772858) (alef-6)
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۱۹:۴۲:۴۸
شما برو هر کاری که دلت خواست انجام بده بعد برو مجلس آقا امام حسین بشین گریه کن تا گناهانت پاک شود تا کی اعتقادات مردم باید بازیچه دست کاسبان دین قرار بگیرد جایگاه عقل و منطق کجاست ؟ آقا تو واقعا مظلومی (1772860) (alef-6)
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۱۳:۱۰:۵۹
دوست عزيز! نويسنده با ارائه‌ي مدرك و به صورت مستند به سيره‌ي ائمه در سوگواري امام حسين (ع) اشاره كرده است. آيا شما متن ايشان را كاملاً خوانده‌ايد؟ (1773498) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۱۶:۵۶:۲۰
احسنت فقط همین چند روز را ادعای مسلمانی و پیروی از دین داریم همین که این ایام گذشت دوباره انسان دیگری میشویم به خود اییم (1773714) (alef-6)
مجيد
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۱۴:۳۶:۴۰
مطمئن باشيد هركس كه هركاري انجام دهد ، توفيق گريه كردن بر امام حسين(ع) را پيدا نخواهد كرد و اگر پيدا كند ، امام حسين (ع) يك جا دستش را ميگيرد و نجاتش ميدهد.
كسي كه در اين مجالس با حضور قلب شركت ميكند
متوجه ميشود كه ظلم ناپايدار است و حق همواره ميماند و سعي خواهد كرد كه خودش را اصلاح كند. نبايد اين جلسات حسيني كه در ايام محرم برپا ميشود را با بهانه هايي كنار بگذاريم (1776851) (alef-13)
كسي كه در اين مجالس با حضور قلب شركت ميكند
متوجه ميشود كه ظلم ناپايدار است و حق همواره ميماند و سعي خواهد كرد كه خودش را اصلاح كند. نبايد اين جلسات حسيني كه در ايام محرم برپا ميشود را با بهانه هايي كنار بگذاريم (1776851) (alef-13)
محمد
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۲۰:۰۱:۱۹
دوست عزیز. من اون اشعار رو نخواندم ولی مطمئن هستم که وظیفه ما در قبال قیام امام حسین ، فقط عزاداری نیست و ما حتما باید درمورد قیام امام حسین و قلسقه اون بحث کنیم (1772875) (alef-6)
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۲۰:۰۶:۲۱
فارغ از درستی یا نادرستی بحث که از محتوای آن به اندازه کافی آگاه نیستم تنها یک مساله برایم پیش آمده که اگر چنین متنی که نویسنده به آن اشاره دارند به جای سامانه خبرگزاری فارس در روزنامه ای مثل بهار چاپ می شد چه می شد؟ (1772879) (alef-13)
ه
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۰۲:۳۷:۴۵
بخونش بعد شعار وامصيبتا بده!!! اه اه!! فقط شعار و مظلوم نمايي! با اينكه با برخورد در اون سطح با بهار هم موافق نبودم، اما شرط ميبندم مطلب بهارم نخوندي يا اصولا سوادشو نداري!! همه تو اين مملكت صاحب نظرن!! اون كجا اين كجا؟ نويسنده در اينجا شخصا از شعر برداشت مثبتي نداشته، اما به نظر من شعر منظورش اينا نبود (1774190) (alef-10)
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۲۳:۱۳:۴۲
انشاا... خداوند به بركت پهلوي شكسته زهرا ، فرق شكافته اميرالمومنين ، جگر پاره پاره حسن مجتبي و سر بريده سيدالشهدا همه ما را به راه راست هدايت فرمايد .
ولي خيلي سربسته مي گويم :
كاش برخي از دوستاني كه با وارد كردن خرافه در مداحي (در مجالس عام) و سخنان سياسي آن هم از نوع فحاشانه (در مجالس خاص) ضربه به اين دستگاه مي زنند ببينند كه اجر مدحشان با دور كردن عده اي در حال ذايل شدن است .
برادر من ، عزيز من مگر خدا آن تريبون و ميكروفن را بقيه سال و بقيه جاها از تو گرفته است كه به بهانه عزاداري يك روز اين را حرام زاده مي خواني و روز ديگر آن را؟
آقا خودتان مراعات كنيد .
10 روز دندان روي جگر بگذاريد ، يا آن يكي ، كمي احترام بگذار برادر .
شعر از خواننده لوس آنجلسي مي دزدي تبديل به مداحي اش مي كني ؟
خدا از تو هم قبول كند انشاا... ، اما به فكر عده اي باش كه كمي از اين دستگاه فاصله دارند ، ظرفيتشان محدود است .
چرا مردم از مداحي نزار قطري خوششان آمد؟ چون با ادب بود ،ما براي چشم و ابروي عباس نمي گرييم ، آنچه ما را اسير عشق كرده ادبشان است ، معرفتشان است .
آقا شما هم آن طبل را آهسته تر بزن (حداقل در شب) ،
يا شما ، آن داربست را نمي خواهد وسط خيابان بزني تا ترافيك كيلومتري درست شود .
آن ايستگاه صلواتي را هم در فرعي بزن ، نه در خيابان اصلي .
صداي آن آمپلي فاير و 10 تا باند رو كم كن برادر .
مشكل اينهاست ، چيزهاي خيلي بدتري هم هست ، اما به خدا خجالت مي كشم بگويم . (1773053) (alef-13)
ولي خيلي سربسته مي گويم :
كاش برخي از دوستاني كه با وارد كردن خرافه در مداحي (در مجالس عام) و سخنان سياسي آن هم از نوع فحاشانه (در مجالس خاص) ضربه به اين دستگاه مي زنند ببينند كه اجر مدحشان با دور كردن عده اي در حال ذايل شدن است .
برادر من ، عزيز من مگر خدا آن تريبون و ميكروفن را بقيه سال و بقيه جاها از تو گرفته است كه به بهانه عزاداري يك روز اين را حرام زاده مي خواني و روز ديگر آن را؟
آقا خودتان مراعات كنيد .
10 روز دندان روي جگر بگذاريد ، يا آن يكي ، كمي احترام بگذار برادر .
شعر از خواننده لوس آنجلسي مي دزدي تبديل به مداحي اش مي كني ؟
خدا از تو هم قبول كند انشاا... ، اما به فكر عده اي باش كه كمي از اين دستگاه فاصله دارند ، ظرفيتشان محدود است .
چرا مردم از مداحي نزار قطري خوششان آمد؟ چون با ادب بود ،ما براي چشم و ابروي عباس نمي گرييم ، آنچه ما را اسير عشق كرده ادبشان است ، معرفتشان است .
آقا شما هم آن طبل را آهسته تر بزن (حداقل در شب) ،
يا شما ، آن داربست را نمي خواهد وسط خيابان بزني تا ترافيك كيلومتري درست شود .
آن ايستگاه صلواتي را هم در فرعي بزن ، نه در خيابان اصلي .
صداي آن آمپلي فاير و 10 تا باند رو كم كن برادر .
مشكل اينهاست ، چيزهاي خيلي بدتري هم هست ، اما به خدا خجالت مي كشم بگويم . (1773053) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۱۲:۱۰:۱۰
آفرین
بعضی ها فقط دوست دارن در هیئت ها خودی نشون بدن
دور میدان چهار تا هیئت پشت سر هم آنهم با فاصله یک متری و مداحانش هر کدوم نوحه خود را میگوند بخدا اصلن چیزی مفهوم نیس جز صدای گوشخراش طبل.انگار که برای هم قداره میکشن.هر کی پولی دارد میدهد به چند تا باند و آمپلی فایر و طبل و سنج .هر هیئت در سال بخدا فقط پانصد هزار تومان پول طبل میدهد خود حساب کن،قبلنا هیئتی به هیئتی میرسید به هم سلام میدادن و یکی نوحه را قطع میکرد تا وقتی که از هم دور شون اما حالا میگن صدا رو زیاد کن (1776606) (alef-13)
بعضی ها فقط دوست دارن در هیئت ها خودی نشون بدن
دور میدان چهار تا هیئت پشت سر هم آنهم با فاصله یک متری و مداحانش هر کدوم نوحه خود را میگوند بخدا اصلن چیزی مفهوم نیس جز صدای گوشخراش طبل.انگار که برای هم قداره میکشن.هر کی پولی دارد میدهد به چند تا باند و آمپلی فایر و طبل و سنج .هر هیئت در سال بخدا فقط پانصد هزار تومان پول طبل میدهد خود حساب کن،قبلنا هیئتی به هیئتی میرسید به هم سلام میدادن و یکی نوحه را قطع میکرد تا وقتی که از هم دور شون اما حالا میگن صدا رو زیاد کن (1776606) (alef-13)
مریم
۱۳۹۲-۰۸-۲۱ ۲۳:۴۸:۰۹
به نظرم منظوراین بوده که امامان دردوران خفقان ظالم بودن خلفا و مظلومیت جدشان را به گوش مردم برسانند و این حادیث به نسل آینده نشان دهند تا چه حد این واقعه غم انگیز بوده و با یاد مصیبت های وارده بر این عزیزان سعی در اصلاح رفتار خود داشته باشیم (1773086) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۰۰:۳۲:۰۵
با خنجر جهل، سر بُریدیم از عشق
رضا اسماعیلی از شاعران پیشکسوت کشورمان به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم ۱۸ رباعی سروده است.
- رضا اسماعیلی از شاعران پیشکسوت کشورمان به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم ۱۸ رباعی سروده است. بیشتر این رباعی‌ها به عزادارن و مرثیه خوانان تنبه میدهد و آنها به به تعمق درباره این قیام فرا می‌خواند. اشعار اسماعیلی به شرح زیر است:
۱-
چون خونِ خدا، بیا مسلمان باشیم
یا حداقل، شبیه سلمان باشیم
مولا، سگ آستان نمی‌خواهد مَرد!
او کرده قیام، تا که «انسان» باشیم
۲-
من خون خدا، شکوه بسم الله
گوینده‌ی «لا اِلهَ اِلا اللهَم»
در سینه اگر محبت من داری
ارباب مخوان مرا، که عبداللهم
۳-
گفتی به من ارباب! خطا گفتی تو
شرمنده شدم ز دوست، تا گفتی تو
من بنده‌ام و مقام من جز این نیست
شرک است به بنده ای «خدا» گفتی تو
۴-
غافل تو ز لا اله الا اللهی
هرگز به حریم «او» نداری راهی
در وادی شرک می‌روی، گمراهی
در عشق، اگر شدی حسین اللهی
۵-
وقتی که حسین را تو «سین» می‌خوانی!
در تعزیه، روضه‌ی حزین می‌خوانی
یعنی که حماسه را غلط می‌فهمی
وقتی که ز کوه این چنین می‌خوانی
۶-
ای مرثیه خوان! گزافه گفتن کفرست
با لهجه‌ی دین، خرافه گفتن کفرست
اسلام دو نور عترت و قرآن است
جز این، سخنی اضافه گفتن کفرست
۷-
با کرب و بلا، سراب می‌بافی تو
یک پرسش بی جواب می‌بافی تو
مفهوم حسین را نمی‌فهمی، حیف
با خون حسین، آب می‌بافی تو!
۸-
ای مرثیه خوان! ز چشم و ابرو بگذر
از خال لب و کمند گیسو بگذر
این مرد بزک کرده! ابو فاضل نیست
تکبیر بگو! از این هیاهو بگذر
۹-
غافل ز کرامت مُحرّم هستیم
دلداده‌ی بزم سوگ و ماتم هستیم
با خنجر جهل، سر بُریدیم از عشق
ما ابن زیاد و ابن مُلجم هستیم!
۱۰-
ای مرثیه خوان! ز های و هو می‌گویی
از رأس بریده و گلو می‌گویی
از داغ اسارت و تنور و گودال
پس کی ز حسین ُسرخ رو می‌گویی!؟
۱۱-
ای مرثیه خوان! ز نور جانت خالی ست
از پرتو معرفت، جهانت خالی ست
این روضه نمی‌دهد به ما حالی چون :
از عشق و حماسه، داستانت خالی ست
۱۲-
در مرثیه‌ات، حسین تنها «سین» ست!
در کرب و بلا، شکسته ای غمگین ست
تو تاجر گریه ای و جای شک نیست
از تلخی سوگ، کام تو شیرین ست!
۱۳-
این روضه وضو ندارد و زیبا نیست
دنیا زده است، شیعه‌ی مولا نیست
این «سین» که تو خوانده ای، به قرآن سوگند!
در سوره‌ی سرخ ظهر عاشورا نیست
۱۴-
ای مرثیه خوان! نگاه تو زیبا نیست
چون روح تو، از تبار عاشورا نیست
گفتی سبب قیام دریا، آب است!
این روضه، شناسنامه دریا نیست
۱۵-
ای مرثیه خوان! روضه غفلت کافیست
با ذکر خرافه، کسب شهرت کافیست
از خون خدا، برادر من! شرمی
با سکه‌ی کربلا، تجارت کافیست
۱۶-
ای مرثیه خوان! روح تو نورانی نیست
آیینه در این روضه که می‌خوانی نیست
بر روی حماسه می‌زنی سیلی تو
با دست خرافه، این مسلمانی نیست!
۱۷-
ای مرثیه خوان! کرب و بلا ماتم نیست
میراث حسین، درد و داغ و غم نیست
جان مایه‌ی نهضت حسینی این ست :
«هر کس که به ظلم تن دهد، آدم نیست»
۱۸-
ای مرثیه خوان! زبان عاشورا باش
هم قبله‌ی کاروان عاشورا باش
با لهجه‌ی سرخ عشق، همچون زینب
بر خیز و حماسه خوان عاشورا باش
منبع: فارس
خوب بود نویسنده این 18 رباعی را یکی یکی نقد می کرد
وقتی هیات متوسلین به ذوالجناح ساخته شود چه انتظاری هست
کاش نویسنده این متن در مورد تحریف های عاشورا و کتاب شهید مطهری را با تعمق می خواندند. (1773120) (alef-13)
رضا اسماعیلی از شاعران پیشکسوت کشورمان به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم ۱۸ رباعی سروده است.
- رضا اسماعیلی از شاعران پیشکسوت کشورمان به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم ۱۸ رباعی سروده است. بیشتر این رباعی‌ها به عزادارن و مرثیه خوانان تنبه میدهد و آنها به به تعمق درباره این قیام فرا می‌خواند. اشعار اسماعیلی به شرح زیر است:
۱-
چون خونِ خدا، بیا مسلمان باشیم
یا حداقل، شبیه سلمان باشیم
مولا، سگ آستان نمی‌خواهد مَرد!
او کرده قیام، تا که «انسان» باشیم
۲-
من خون خدا، شکوه بسم الله
گوینده‌ی «لا اِلهَ اِلا اللهَم»
در سینه اگر محبت من داری
ارباب مخوان مرا، که عبداللهم
۳-
گفتی به من ارباب! خطا گفتی تو
شرمنده شدم ز دوست، تا گفتی تو
من بنده‌ام و مقام من جز این نیست
شرک است به بنده ای «خدا» گفتی تو
۴-
غافل تو ز لا اله الا اللهی
هرگز به حریم «او» نداری راهی
در وادی شرک می‌روی، گمراهی
در عشق، اگر شدی حسین اللهی
۵-
وقتی که حسین را تو «سین» می‌خوانی!
در تعزیه، روضه‌ی حزین می‌خوانی
یعنی که حماسه را غلط می‌فهمی
وقتی که ز کوه این چنین می‌خوانی
۶-
ای مرثیه خوان! گزافه گفتن کفرست
با لهجه‌ی دین، خرافه گفتن کفرست
اسلام دو نور عترت و قرآن است
جز این، سخنی اضافه گفتن کفرست
۷-
با کرب و بلا، سراب می‌بافی تو
یک پرسش بی جواب می‌بافی تو
مفهوم حسین را نمی‌فهمی، حیف
با خون حسین، آب می‌بافی تو!
۸-
ای مرثیه خوان! ز چشم و ابرو بگذر
از خال لب و کمند گیسو بگذر
این مرد بزک کرده! ابو فاضل نیست
تکبیر بگو! از این هیاهو بگذر
۹-
غافل ز کرامت مُحرّم هستیم
دلداده‌ی بزم سوگ و ماتم هستیم
با خنجر جهل، سر بُریدیم از عشق
ما ابن زیاد و ابن مُلجم هستیم!
۱۰-
ای مرثیه خوان! ز های و هو می‌گویی
از رأس بریده و گلو می‌گویی
از داغ اسارت و تنور و گودال
پس کی ز حسین ُسرخ رو می‌گویی!؟
۱۱-
ای مرثیه خوان! ز نور جانت خالی ست
از پرتو معرفت، جهانت خالی ست
این روضه نمی‌دهد به ما حالی چون :
از عشق و حماسه، داستانت خالی ست
۱۲-
در مرثیه‌ات، حسین تنها «سین» ست!
در کرب و بلا، شکسته ای غمگین ست
تو تاجر گریه ای و جای شک نیست
از تلخی سوگ، کام تو شیرین ست!
۱۳-
این روضه وضو ندارد و زیبا نیست
دنیا زده است، شیعه‌ی مولا نیست
این «سین» که تو خوانده ای، به قرآن سوگند!
در سوره‌ی سرخ ظهر عاشورا نیست
۱۴-
ای مرثیه خوان! نگاه تو زیبا نیست
چون روح تو، از تبار عاشورا نیست
گفتی سبب قیام دریا، آب است!
این روضه، شناسنامه دریا نیست
۱۵-
ای مرثیه خوان! روضه غفلت کافیست
با ذکر خرافه، کسب شهرت کافیست
از خون خدا، برادر من! شرمی
با سکه‌ی کربلا، تجارت کافیست
۱۶-
ای مرثیه خوان! روح تو نورانی نیست
آیینه در این روضه که می‌خوانی نیست
بر روی حماسه می‌زنی سیلی تو
با دست خرافه، این مسلمانی نیست!
۱۷-
ای مرثیه خوان! کرب و بلا ماتم نیست
میراث حسین، درد و داغ و غم نیست
جان مایه‌ی نهضت حسینی این ست :
«هر کس که به ظلم تن دهد، آدم نیست»
۱۸-
ای مرثیه خوان! زبان عاشورا باش
هم قبله‌ی کاروان عاشورا باش
با لهجه‌ی سرخ عشق، همچون زینب
بر خیز و حماسه خوان عاشورا باش
منبع: فارس
خوب بود نویسنده این 18 رباعی را یکی یکی نقد می کرد
وقتی هیات متوسلین به ذوالجناح ساخته شود چه انتظاری هست
کاش نویسنده این متن در مورد تحریف های عاشورا و کتاب شهید مطهری را با تعمق می خواندند. (1773120) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۰۲:۲۳:۱۶
حرفاش بعضا بجاست
ولی رباعی ده واقعا خطاست. و نویسنده متن حاضر به درستی جواب آن را دادند. ما از شور حسین و روضه نیز شعورمان را تقویت خواهیم کرد ان شاالله. وقتی رهبرمان ولی فقیه مان روضه ارباب و حتی فاطمیه برگزار میکنندبازم آدم بایدبگوید روضه خواندن اشتباهست!!! و یا در درجه دوم است و از فلسفه ابتدا باید صحبت کرد. (1774189) (alef-10)
ولی رباعی ده واقعا خطاست. و نویسنده متن حاضر به درستی جواب آن را دادند. ما از شور حسین و روضه نیز شعورمان را تقویت خواهیم کرد ان شاالله. وقتی رهبرمان ولی فقیه مان روضه ارباب و حتی فاطمیه برگزار میکنندبازم آدم بایدبگوید روضه خواندن اشتباهست!!! و یا در درجه دوم است و از فلسفه ابتدا باید صحبت کرد. (1774189) (alef-10)
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۱:۰۱:۴۹
مگر می شود حسین ودلیل قیامش را ندانی وشور حسین در تو به وجود آید شور حسین از شعور نسبت به حسین ایجاد می شود وگرنه آنچه شما شور می نامی ناشی از ریتم آهنگ اشعاریست که اخیرا مد کرده اند ودر مراسم حسینی می خوانند !! در ضمن روضه رهبر را با آنچه در برخی محافل به نا حق وتوهین آمیز می خوانند یکی نکن وخود را به نا دانی نزن که منظور شاعر رباعی ها کاملا واضح ومعلوم است ! (1775104) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۴:۱۸:۰۵
خود این شعرم یه ذره مشکل داره( مثلا اونجا که میگه لااقل شبیه سلمان باش انگار سلمان مسلمان نبوده!) ولی خب واقعا بعضی مداحان رسما چرت و پرت میگن برای اینک اشک مردم را درآورند اگر کسی وقایع کربلا را همانگونه که هست بیان کند بعید میدانم چشمی باشد که نگرید، بعضا اشعارشان توهین آمیز است و گاهی با کفر قاطی است وقتی طرف میگه لا حول و لا قوه الا با .....!!!!!! واقعا چی میشه گفت؟؟؟
من واقعا نمیدونم چرا هیچ وقت نمیتونیم موضع اعتدال داشته باشیم بله نوحه سرایی و روضه خوانی باید باشد ولی به شرطی که باعث انحراف نشود و مجالس عزاداری باید شعور هم برای مردم ایجاد کند ماندن در یک سر طیف از بزرگترین مشکلات ما ایرانی هاست نویسنده محترم مقاله هم ظاهرا بی اطلاع از برخی مداحان است. (1775291) (alef-13)
من واقعا نمیدونم چرا هیچ وقت نمیتونیم موضع اعتدال داشته باشیم بله نوحه سرایی و روضه خوانی باید باشد ولی به شرطی که باعث انحراف نشود و مجالس عزاداری باید شعور هم برای مردم ایجاد کند ماندن در یک سر طیف از بزرگترین مشکلات ما ایرانی هاست نویسنده محترم مقاله هم ظاهرا بی اطلاع از برخی مداحان است. (1775291) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۰۰:۳۷:۰۸
این هم نمونه که با مقاله فوق نمی خونه و در ستون نطرات ببندگان امده است
لا تَجْعَلُوا دُعاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضا.قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنْكُمْ لِواذا.
آن چنان كه همديگر را صدا مىزنيد، پيامبر را صدا مزنيد. خدا مىداند چه كسانى از شما در پناه ديگرى خود را پنهان مى سازید.
(سوره مبارکه نور/آیه کریمه ۶۳)
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْض.أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، صداى خود را از صداى پيامبر بلندتر مكنيد و هم چنان كه باهمديگر بلند سخن مىگوييد با او به آواز بلند سخن مگوييد، كه اعمالتان ناچيز شود و آگاه نشويد.
(سوره مبارکه حجرات/آیه کریمه ۲)
لهجه آرگو یا slang نوعی گویش اجتماعی ست که در انگلیسی بریتانیایی در قالب انگلیسی "کاکنی" و در فارسی تهرانی در قالب برخی لهجه های حاشیه ای این متروپل عظیم ظهور می یابد.این گویش اجتماعی چیزی ورای لهجه بومی و به ادبیات خاص "اوباش" مشهور است.گویشی که مع الأسف دستمایه برنامه سازان صدا و سیما قرار گرفته و نه فقط در برنامه های بزرگسالان ، بلکه از زبان امثال "پنگول" و در مخاطبه با کودکان نیز به کار گرفته می شود.
کار به جایی رسیده که نوحه گران شاغل در برخی هیئات مذهبی ، به کار گیری این سبک گویش را ارزش می پندارند و در مخاطبه با رسول گرامی و آل او ، از فرهنگ "قاب بازی" و "بیخ دیواری" وام می گیرند. "هیپ هاپ" و "سینه زنی" را به هم می آمیزند و "تُرنا بازی" را به نمایش تلویزیونی می گذارند. فردی دستش را دراز می کند و دیگری با لُنگ و تُرنا به جان او می افتد و دستش را "کباب" می کند. یاد و خاطره ای ست مثلاً از واقعه عاشورا و رنجی ست که می برند، به یاد خامس آل عبا !
نتیجه این رویکرد، دانش فقیر زبانی نسل جدید است. نسلی که از درک مفاهیم دیریاب و پیچیده عاجز و از پی بردن به مفهوم و منطوق نهفته در پس عبارات با بافت وابسته و غیر مستقیم ناتوان است. نسلی که نمی داند ابوالفضل العبّاس "فیلسوف آل محمّد" بوده و فضیلت او در قطع دستان مبارکش خلاصه نمی شده.نسلی که به" ذوالجناح" توسّل می جوید و خود را "کلب" حسین می خواند. با "کفتر" های حرم رضوی همذات پنداری می کند و خطاب به زهرای بتول زبان به عربده می گشاید .نسلی که "حدیث الحقیقه" کمیل بن زیاد نخعی را نمی شناسد و معنای دقیق فِقرات اولیه دعای کمیل را نمی داند. نسلی که با زبان "سجع" زینب بیگانه است و "بابا کرم" را به "دیلمان" مؤذن اردبیلی ترجیح می دهد (1773123) (alef-13)
لا تَجْعَلُوا دُعاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعاءِ بَعْضِكُمْ بَعْضا.قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الَّذِينَ يَتَسَلَّلُونَ مِنْكُمْ لِواذا.
آن چنان كه همديگر را صدا مىزنيد، پيامبر را صدا مزنيد. خدا مىداند چه كسانى از شما در پناه ديگرى خود را پنهان مى سازید.
(سوره مبارکه نور/آیه کریمه ۶۳)
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْض.أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ.
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، صداى خود را از صداى پيامبر بلندتر مكنيد و هم چنان كه باهمديگر بلند سخن مىگوييد با او به آواز بلند سخن مگوييد، كه اعمالتان ناچيز شود و آگاه نشويد.
(سوره مبارکه حجرات/آیه کریمه ۲)
لهجه آرگو یا slang نوعی گویش اجتماعی ست که در انگلیسی بریتانیایی در قالب انگلیسی "کاکنی" و در فارسی تهرانی در قالب برخی لهجه های حاشیه ای این متروپل عظیم ظهور می یابد.این گویش اجتماعی چیزی ورای لهجه بومی و به ادبیات خاص "اوباش" مشهور است.گویشی که مع الأسف دستمایه برنامه سازان صدا و سیما قرار گرفته و نه فقط در برنامه های بزرگسالان ، بلکه از زبان امثال "پنگول" و در مخاطبه با کودکان نیز به کار گرفته می شود.
کار به جایی رسیده که نوحه گران شاغل در برخی هیئات مذهبی ، به کار گیری این سبک گویش را ارزش می پندارند و در مخاطبه با رسول گرامی و آل او ، از فرهنگ "قاب بازی" و "بیخ دیواری" وام می گیرند. "هیپ هاپ" و "سینه زنی" را به هم می آمیزند و "تُرنا بازی" را به نمایش تلویزیونی می گذارند. فردی دستش را دراز می کند و دیگری با لُنگ و تُرنا به جان او می افتد و دستش را "کباب" می کند. یاد و خاطره ای ست مثلاً از واقعه عاشورا و رنجی ست که می برند، به یاد خامس آل عبا !
نتیجه این رویکرد، دانش فقیر زبانی نسل جدید است. نسلی که از درک مفاهیم دیریاب و پیچیده عاجز و از پی بردن به مفهوم و منطوق نهفته در پس عبارات با بافت وابسته و غیر مستقیم ناتوان است. نسلی که نمی داند ابوالفضل العبّاس "فیلسوف آل محمّد" بوده و فضیلت او در قطع دستان مبارکش خلاصه نمی شده.نسلی که به" ذوالجناح" توسّل می جوید و خود را "کلب" حسین می خواند. با "کفتر" های حرم رضوی همذات پنداری می کند و خطاب به زهرای بتول زبان به عربده می گشاید .نسلی که "حدیث الحقیقه" کمیل بن زیاد نخعی را نمی شناسد و معنای دقیق فِقرات اولیه دعای کمیل را نمی داند. نسلی که با زبان "سجع" زینب بیگانه است و "بابا کرم" را به "دیلمان" مؤذن اردبیلی ترجیح می دهد (1773123) (alef-13)
محمد علی توکلیان
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۰۵:۲۷:۱۳
چه ربطی داشت؟ هرکی فهمید، برای من هم توضیح بده، تو رو خدا!!! (1774934) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۱:۱۳:۰۴
با تشکر از شما بزرگوار که حق کلام را به درستی بیان کردید و واقعیت نهفته در ورای این حرکت مخرب نسبت به حماسه عاشورا را هرچند به ظاهر عامیانه وجاهلانه می نماید اما کاملا عالمانه وآگاهانه انجام می شود !! بر ملا کردید . (1775116) (alef-13)
سيدحسين
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۰۲:۵۵:۴۳
بنده اصل خبر و اشعار رو نخوندم ولي در باب مطالب نگارنده مواردي از قلم افتاده است
متاسفانه امروزه در اغلب هيئات فقط احاديثي كه نگارنده اشاره كرده ، ذكر و تكرار شده و وجه ميزان بكا و تباكي و پاك كردن گناهان پررنگ ميشود و شوربختانه از رعايت اوليه ترين آداب مسلماني كه ساده ترين ان نماز است خبري نيست! و داستان شده آن مثال عوامانه كه ميگويند دلت فقط بايد پاك باشه ، حله! يعني گريه كني گناهان پاك ميشود و تمام و حرفي از اينكه گريه ملازم با عمل و رعايت اصول و فروع ديني و اداب مسلماني و تشيع است ، نيست! (1773200) (alef-13)
متاسفانه امروزه در اغلب هيئات فقط احاديثي كه نگارنده اشاره كرده ، ذكر و تكرار شده و وجه ميزان بكا و تباكي و پاك كردن گناهان پررنگ ميشود و شوربختانه از رعايت اوليه ترين آداب مسلماني كه ساده ترين ان نماز است خبري نيست! و داستان شده آن مثال عوامانه كه ميگويند دلت فقط بايد پاك باشه ، حله! يعني گريه كني گناهان پاك ميشود و تمام و حرفي از اينكه گريه ملازم با عمل و رعايت اصول و فروع ديني و اداب مسلماني و تشيع است ، نيست! (1773200) (alef-13)
م معلم
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۰۷:۵۲:۲۸
چه انتظاري از بعضي از مداحان (داراي برند) كه پول ميليوني ميگيرد تا شور به پا كرده و اشگ مردم را جاري كنند داريد؟ انتظار داريد با كم فروشي نان شبهه‌ناك بخورند!؟ ..
خوب معلوم است وقتي كه قافيه مدحشان تنگ آيد ابو عطا هم مي‌خوانند!
البته بسياري نبز به عشق اباعبدالله(ع) از جان مايه مي‌گذارند و مجلس را هم خوب اداره ميكنند..
ولي اين واقعيت آشكار را هم نبايد فراموش كنيم كه دستكاري در شيوه عزاداري سنتي و عرفي عامه كار ساده‌اي نيست و اين اصلاح و هدايت آرماني مسئوليت شگرفي است كه در اين دوره سياسي و تاريخي فقط از عهده علما و رهبران عالي نظام و حوزوي‌ها بر ميآيد كه متاسفانه در دهه‌هاي اخير كمتر به آن پرداخته اند.
شوربختانه دانشگاهيان و روشنفكران كلاهي و غير معمم در عرصه تبليغ دين و آيين بقدري بي‌قدر شده اند كه نمي‌توانند نقش مهمي در اصلاح اين امور از خرافه و گزافه داشته باشند چون به سرعت از سوي همان مداحان و صاحبان منبر به ضديت با حسين(ع) متهم مي‌شوند و ذنديق و فتنه‌گر و كافرشان مي‌خوانند و جان و مال و آبروشان مباح مي‌گردد..!
ضمنا ذكر اين نكته نيز خالي از لطف نيست كه بدانيم اگر نبودند امثال مطهري‌ها و شريعتي‌ها در دوران انقلاب، شعور عاشورا بر شور راويان غالب نمي‌شد و بهمن 57 نيز حادث نمي‌‌گرديد..
حسين وارث آدم است و شهيد شمع تاريخ بشريت "فاعتبرو يا اولي‌الابصار" (1773256) (alef-13)
خوب معلوم است وقتي كه قافيه مدحشان تنگ آيد ابو عطا هم مي‌خوانند!
البته بسياري نبز به عشق اباعبدالله(ع) از جان مايه مي‌گذارند و مجلس را هم خوب اداره ميكنند..
ولي اين واقعيت آشكار را هم نبايد فراموش كنيم كه دستكاري در شيوه عزاداري سنتي و عرفي عامه كار ساده‌اي نيست و اين اصلاح و هدايت آرماني مسئوليت شگرفي است كه در اين دوره سياسي و تاريخي فقط از عهده علما و رهبران عالي نظام و حوزوي‌ها بر ميآيد كه متاسفانه در دهه‌هاي اخير كمتر به آن پرداخته اند.
شوربختانه دانشگاهيان و روشنفكران كلاهي و غير معمم در عرصه تبليغ دين و آيين بقدري بي‌قدر شده اند كه نمي‌توانند نقش مهمي در اصلاح اين امور از خرافه و گزافه داشته باشند چون به سرعت از سوي همان مداحان و صاحبان منبر به ضديت با حسين(ع) متهم مي‌شوند و ذنديق و فتنه‌گر و كافرشان مي‌خوانند و جان و مال و آبروشان مباح مي‌گردد..!
ضمنا ذكر اين نكته نيز خالي از لطف نيست كه بدانيم اگر نبودند امثال مطهري‌ها و شريعتي‌ها در دوران انقلاب، شعور عاشورا بر شور راويان غالب نمي‌شد و بهمن 57 نيز حادث نمي‌‌گرديد..
حسين وارث آدم است و شهيد شمع تاريخ بشريت "فاعتبرو يا اولي‌الابصار" (1773256) (alef-13)
اباذر
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۰۸:۲۹:۴۰
سلام
من اشعار را به زحمت به دست آوردم و خواندم. اينهم از طرفه هاي روزگار است که نقد کنيم و خود اشعار را پيگيري کنيم تا حذف شود و از منشا نقد اثري نباشد تا يکطرفه قضاوت کنيم
برادر من. شما دقيقا کدام رباعي را ميگويي خلاف دين و قرآن و مرثيه خواني است؟
18 رباعي گفته شده يکي از يکي دقيقتر. آيا منکر اين هستي که در اکثر نوحه ها که از تلويزيون هم پخش ميشود به جاي اينکه بگويد حسين ميگويد سين؟
حتي بچه 10 ساله من به اين روش نوحه خواني معترض بود و ميگفت بابا اينها امام حسين را مسخره ميکنند.
کدام شعر نوحه جديدي آمده که روح داشته باشد و از سر حکمت باشد نه از سر تجارت و مجلس گرم کني؟ نقل است آخوندي سرمنبر سنگ ريزه پرت ميکرد گفتند چرا گفت ميخواهم شور گريه بيشتر شود؟ اين گريه بر امام است يا سنگ ريزه؟ رباعي ها موضوع انحراف در مرثيه ها را نشانه رفته اند نه زدن تيشه بر ريشه مرثيه را.
از الف ميخواهم حداقل رباعي ها را در کنار اين نقد منتشر کند تا هر صاحب انديشه اي امکان مقايسه نقد را داشته باشد و بعد نتيجه بگيرد. (1773274) (alef-13)
من اشعار را به زحمت به دست آوردم و خواندم. اينهم از طرفه هاي روزگار است که نقد کنيم و خود اشعار را پيگيري کنيم تا حذف شود و از منشا نقد اثري نباشد تا يکطرفه قضاوت کنيم
برادر من. شما دقيقا کدام رباعي را ميگويي خلاف دين و قرآن و مرثيه خواني است؟
18 رباعي گفته شده يکي از يکي دقيقتر. آيا منکر اين هستي که در اکثر نوحه ها که از تلويزيون هم پخش ميشود به جاي اينکه بگويد حسين ميگويد سين؟
حتي بچه 10 ساله من به اين روش نوحه خواني معترض بود و ميگفت بابا اينها امام حسين را مسخره ميکنند.
کدام شعر نوحه جديدي آمده که روح داشته باشد و از سر حکمت باشد نه از سر تجارت و مجلس گرم کني؟ نقل است آخوندي سرمنبر سنگ ريزه پرت ميکرد گفتند چرا گفت ميخواهم شور گريه بيشتر شود؟ اين گريه بر امام است يا سنگ ريزه؟ رباعي ها موضوع انحراف در مرثيه ها را نشانه رفته اند نه زدن تيشه بر ريشه مرثيه را.
از الف ميخواهم حداقل رباعي ها را در کنار اين نقد منتشر کند تا هر صاحب انديشه اي امکان مقايسه نقد را داشته باشد و بعد نتيجه بگيرد. (1773274) (alef-13)
ستاره
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۱۱:۱۰:۱۹
شعر باید همراه شعور باشه تا شور بیافرینه ، اشعاری که در بعضی مداحی ها خوانده میشه تا صرفا به هر صورتی که شده عواطف را جریحه دار کنه و اشک شنونده را در آره به نظر من وهن امامه یه جور ترحم در انهاست در حالی که اگر حاوی اهداف امام حسین باشه و مظلومیتش در برابر جهل زمانه که زیر بار حرف حق او نمی رفتند و اینکه او با خونش جلو انحراف دین ایستاد و..... این گریه آورتر است چون کمی ملموس است (1773394) (alef-13)
هامون
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۱۱:۴۰:۵۱
من در اشعار مورد نظر نویسنده مقاله احساس نکردم شاعر نظرش رد عزاداری بر سید الشهدا (علیه السلام) باشد. بلکه ایشان بر چند مورد تاکید داشته است:
الف- وجود خرافات در برخی اشعار و بیانات مداحان
ب- خالص نبودن هدف برخی مداحان و داشتن اهداف دنیوی
ج- بیان برخی الفاظ در مورد سید الشهدا (علیه السلام) که ممکن است تلقی نادرستی در بین مسلمانان ایجاد کند نظیر بیان مداحی که میگوید «من حسین الهی ام » و بردن اسم سید الشهدا (علیه السلام) و اهل بیت ایشان به صورت سخیف
د- تاکید بر بیان حماسه عاشورا
البته اینکه نویسنده مقاله فوق تعصب به اهل بیت دارند جای تقدیر و تشکر دارد ولی با لحن احساسی ایشان موافق نیستم. بحث خرافات و بیان ان در مورد ائمه نگرانی آیات عظام نیز هست به عنوان نمونه مطلب زیر از درس اخلاق حضرت آیت الله مکارم شیرازی دامت برکاته می باشد:
« حديث اخلاقى: دروغ بستن به خدا و ائمّهعليهم السلام
قال الباقرعليه السلام: لا تكذب علينا كذبة فتسلب الحنيفيّة ولا تطلبنّ أن تكون رأساً فتكون ذَنَباً ولا تستأكل الناس بنا فتفتقر فإنّك موقوف لا محالة ومسئول فإن صدقت صدّقناك وإن كذبت كذّبناك.
ترجمه حديث:
امام باقرعليه السلام مىفرمايد: دروغى به ما نبند اگر چنين كنى ايمانت بر باد مىرود. خيلى براى رسيدن به رياست تلاش نكن كه اگر چنين كنى از همه دنبالهروتر خواهى شد، به نام ما اموالى از مردم جمع نكن و كسب درآمد نكن كه باعث فقر است و در قيامت بايد پاسخگو باشى، اگر راست گفته باشى ما تو را تصديق مىكنيم و اگر دروغ بسته باشى ما تو را تكذيب خواهيم كرد.
شرح حديث:
دروغ حرام است ولى اگر دروغى به خدا يا پيامبر اكرمصلى الله عليه وآله يا ائمّه هدىعليهم السلام ببندند، حرمتش مضاعف مىشود.مسأله دروغ به خدا و پيامبرصلى الله عليه وآله در طول تاريخ بوده و عدّهاى به خاطر انگيزههاى مختلف به خدا و پيامبرصلى الله عليه وآله دروغ بستهاند؛ از جمله انگيزهها گسترش دايره خرافات در جامعه است؛ افراد مختلفى مسائلى كه در اسلام نيست دستآويز قرار داده و براى خود دكانى باز مىكنند كه هم چهره اسلام خراب مىشود و هم بهانهاى به دست دشمن مىافتد. اگر دين آميخته با خرافات شود تمام اصالتهاى دين از دست مىرود.
امورى سرچشمه پيدايش خرافات است كه مىتوان به موارد ذيل اشاره نمود:
1. خوابهايى كه ديده مىشود كه گاه دروغين و گاه راست است ولى خواب حجّيت ندارد. اگر پايه و اساس برنامهها خواب باشد تمام امور به هم مىريزد.
2. جهل يكى از مهمترين عوامل پيدايش خرافات است.
3. افراد سودجو خود سرچشمه پيدايش خرافاتند چون يكى از ابزارهاى درآمد خرافات است كه گاه سوء استفاده مادى و گاه جنسى است.
4. بيگانگان نيز از عوامل پيدايش خرافاتند كه براى انحراف اسلام از مسير آن را آميخته به خرافات مىكنند تا آگاهان و عالمان به آن گرايش پيدا نكنند. مثلاً در مورد امام زمانعليه السلام مىگويند به قدرى خون خواهد ريخت كه تا ركاب مركبش را خون مىگيرد در حالى كه امام زمانعليه السلام رئوف است و با علم مردم را هدايت مىكند.
فرقه ضالّه وهابيت و بهائيت هم آميخته با خرافات و ساخته دست دشمنان است.
دروغ بستن بر خدا و پيامبرصلى الله عليه وآله و خرافه ساختن و به مذهب آميختن گناهى است كه آمرزيده نمىشود چون بايد تمام آنانى را كه گمراه كرده از انحراف بازگرداند و عملاً اين كار ناممكن است.
بهترين راه مبارزه با خرافات اين است كه مردم احكام خود را از بزرگان دين بياموزند، البته مكاتب و مذاهب دروغين و خرافى اجازه ارتباط با علما را نمىدهند چون مىدانند كه خرافات آنها آشكار خواهد شد.
و امّا اين كه امام فرمود »مستأكل بنا« نباشيد مراد اين است كه دروغ به ما نبنديد و از اين راه كسب درآمد نكنيد اين دروغ و درآمد از آن حرام است و مسئوليت مضاعف دارد.»
و آیت الله جوادی آملی دام ظله در سالهای اخیر در درس تفسیر خود به مناسبت آغاز ماه محرم و تبلیغ طلاب توصیه های مهمی به مبلغان داشته اند نیز نکات مهمی فرموده اند. در سخنان این مرجع تقلید آمده است:«این استاد برجسته تفسیر و اخلاق با اشاره به گوشه هایی از تاریخ و دوران معاویه هشدار دادند:اگر خدای نكرده هدایت و خرافات‌روبی و زدودن عوام‌زدگی نباشد، ممكن است خدای ناكرده بر سر اسلام بیاید آنچه را كه «امویّ»ها آوردند.
....
شما بزرگواران حامل یك چنین پیامی هستید تا برای شما ممكن است منبر را ترك نكنید و جریان سیدالشهداء شرف دنیا و آخرت ما است. مبادا كسی خدای ناكرده خیال بكند كه این منبرها آدم را كوچك می‌كند كه اگر خدای ناكرده این فكر باشد، اینجا هم متأسفانه نظیر پاكستان می شود كه كار به دست «ذاكرین» می‌افتد كه علماء آنجا مهجورند و كسی حرف علماء را گوش نمی‌دهد.
...................
مگر مقتل كم است ،مگر مصیبت كم است ،مگر حرفهای گدازنده كم است مگر اشعاری كه ترجیع بند گونه بعد از مرحوم محتشم كاشانی، سرایندگان فخرآور ما گفتند كم است. همین ترجیع بندی كه مال مرحوم محتشم كاشانی است خیلیها هم به همان وضع شعر گفتند؛ آنها پوست و استخوان آدم را می‌سوزاند اگر كسی اهل معرفت باشد دیگر لازم نیست كه حتماً آن حرفهایی كه معقول نیست مقبول نیست منقول نیست آنها را آدم نقل بكند.
...ما هم نباید در بیفتیم خدای ناكرده با كسی. مخالفت بكنیم و این وسیله‌ای بشود برای رنجش و چالش. هر چیزی برای خودش یك راه دارد ﴿قُولاَ لَهُ قَوْلاً لَّیِّناً﴾ این گفتار نرم خیلی اثر دارد كجا ما گفتار نرم داشتیم اثر نكرد؟!» (1773423) (alef-13)
الف- وجود خرافات در برخی اشعار و بیانات مداحان
ب- خالص نبودن هدف برخی مداحان و داشتن اهداف دنیوی
ج- بیان برخی الفاظ در مورد سید الشهدا (علیه السلام) که ممکن است تلقی نادرستی در بین مسلمانان ایجاد کند نظیر بیان مداحی که میگوید «من حسین الهی ام » و بردن اسم سید الشهدا (علیه السلام) و اهل بیت ایشان به صورت سخیف
د- تاکید بر بیان حماسه عاشورا
البته اینکه نویسنده مقاله فوق تعصب به اهل بیت دارند جای تقدیر و تشکر دارد ولی با لحن احساسی ایشان موافق نیستم. بحث خرافات و بیان ان در مورد ائمه نگرانی آیات عظام نیز هست به عنوان نمونه مطلب زیر از درس اخلاق حضرت آیت الله مکارم شیرازی دامت برکاته می باشد:
« حديث اخلاقى: دروغ بستن به خدا و ائمّهعليهم السلام
قال الباقرعليه السلام: لا تكذب علينا كذبة فتسلب الحنيفيّة ولا تطلبنّ أن تكون رأساً فتكون ذَنَباً ولا تستأكل الناس بنا فتفتقر فإنّك موقوف لا محالة ومسئول فإن صدقت صدّقناك وإن كذبت كذّبناك.
ترجمه حديث:
امام باقرعليه السلام مىفرمايد: دروغى به ما نبند اگر چنين كنى ايمانت بر باد مىرود. خيلى براى رسيدن به رياست تلاش نكن كه اگر چنين كنى از همه دنبالهروتر خواهى شد، به نام ما اموالى از مردم جمع نكن و كسب درآمد نكن كه باعث فقر است و در قيامت بايد پاسخگو باشى، اگر راست گفته باشى ما تو را تصديق مىكنيم و اگر دروغ بسته باشى ما تو را تكذيب خواهيم كرد.
شرح حديث:
دروغ حرام است ولى اگر دروغى به خدا يا پيامبر اكرمصلى الله عليه وآله يا ائمّه هدىعليهم السلام ببندند، حرمتش مضاعف مىشود.مسأله دروغ به خدا و پيامبرصلى الله عليه وآله در طول تاريخ بوده و عدّهاى به خاطر انگيزههاى مختلف به خدا و پيامبرصلى الله عليه وآله دروغ بستهاند؛ از جمله انگيزهها گسترش دايره خرافات در جامعه است؛ افراد مختلفى مسائلى كه در اسلام نيست دستآويز قرار داده و براى خود دكانى باز مىكنند كه هم چهره اسلام خراب مىشود و هم بهانهاى به دست دشمن مىافتد. اگر دين آميخته با خرافات شود تمام اصالتهاى دين از دست مىرود.
امورى سرچشمه پيدايش خرافات است كه مىتوان به موارد ذيل اشاره نمود:
1. خوابهايى كه ديده مىشود كه گاه دروغين و گاه راست است ولى خواب حجّيت ندارد. اگر پايه و اساس برنامهها خواب باشد تمام امور به هم مىريزد.
2. جهل يكى از مهمترين عوامل پيدايش خرافات است.
3. افراد سودجو خود سرچشمه پيدايش خرافاتند چون يكى از ابزارهاى درآمد خرافات است كه گاه سوء استفاده مادى و گاه جنسى است.
4. بيگانگان نيز از عوامل پيدايش خرافاتند كه براى انحراف اسلام از مسير آن را آميخته به خرافات مىكنند تا آگاهان و عالمان به آن گرايش پيدا نكنند. مثلاً در مورد امام زمانعليه السلام مىگويند به قدرى خون خواهد ريخت كه تا ركاب مركبش را خون مىگيرد در حالى كه امام زمانعليه السلام رئوف است و با علم مردم را هدايت مىكند.
فرقه ضالّه وهابيت و بهائيت هم آميخته با خرافات و ساخته دست دشمنان است.
دروغ بستن بر خدا و پيامبرصلى الله عليه وآله و خرافه ساختن و به مذهب آميختن گناهى است كه آمرزيده نمىشود چون بايد تمام آنانى را كه گمراه كرده از انحراف بازگرداند و عملاً اين كار ناممكن است.
بهترين راه مبارزه با خرافات اين است كه مردم احكام خود را از بزرگان دين بياموزند، البته مكاتب و مذاهب دروغين و خرافى اجازه ارتباط با علما را نمىدهند چون مىدانند كه خرافات آنها آشكار خواهد شد.
و امّا اين كه امام فرمود »مستأكل بنا« نباشيد مراد اين است كه دروغ به ما نبنديد و از اين راه كسب درآمد نكنيد اين دروغ و درآمد از آن حرام است و مسئوليت مضاعف دارد.»
و آیت الله جوادی آملی دام ظله در سالهای اخیر در درس تفسیر خود به مناسبت آغاز ماه محرم و تبلیغ طلاب توصیه های مهمی به مبلغان داشته اند نیز نکات مهمی فرموده اند. در سخنان این مرجع تقلید آمده است:«این استاد برجسته تفسیر و اخلاق با اشاره به گوشه هایی از تاریخ و دوران معاویه هشدار دادند:اگر خدای نكرده هدایت و خرافات‌روبی و زدودن عوام‌زدگی نباشد، ممكن است خدای ناكرده بر سر اسلام بیاید آنچه را كه «امویّ»ها آوردند.
....
شما بزرگواران حامل یك چنین پیامی هستید تا برای شما ممكن است منبر را ترك نكنید و جریان سیدالشهداء شرف دنیا و آخرت ما است. مبادا كسی خدای ناكرده خیال بكند كه این منبرها آدم را كوچك می‌كند كه اگر خدای ناكرده این فكر باشد، اینجا هم متأسفانه نظیر پاكستان می شود كه كار به دست «ذاكرین» می‌افتد كه علماء آنجا مهجورند و كسی حرف علماء را گوش نمی‌دهد.
...................
مگر مقتل كم است ،مگر مصیبت كم است ،مگر حرفهای گدازنده كم است مگر اشعاری كه ترجیع بند گونه بعد از مرحوم محتشم كاشانی، سرایندگان فخرآور ما گفتند كم است. همین ترجیع بندی كه مال مرحوم محتشم كاشانی است خیلیها هم به همان وضع شعر گفتند؛ آنها پوست و استخوان آدم را می‌سوزاند اگر كسی اهل معرفت باشد دیگر لازم نیست كه حتماً آن حرفهایی كه معقول نیست مقبول نیست منقول نیست آنها را آدم نقل بكند.
...ما هم نباید در بیفتیم خدای ناكرده با كسی. مخالفت بكنیم و این وسیله‌ای بشود برای رنجش و چالش. هر چیزی برای خودش یك راه دارد ﴿قُولاَ لَهُ قَوْلاً لَّیِّناً﴾ این گفتار نرم خیلی اثر دارد كجا ما گفتار نرم داشتیم اثر نكرد؟!» (1773423) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۱۱:۴۰:۵۱
این نویسندۀ مقاله که فقط به عزا و گریه توصیه میکند و روایاتی را صرفاً یافته که در توصیه به اشک در ماتم سیدالشهدا است ـ که جانم فدایش ـ کمی مشکوک میزند. (1773424) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۱۳:۴۷:۳۲
نوشته این برادر محترم منطقی نیست. این برادرمان چنان اصالتی به اشک و گریه داده که غفلت از آن را «معصیت بزرگ» قلمداد کرد است. این را از کجای دین آورده اید؟ از این گذشته، مگر گریه کردن بر اباعبدالله(ع) امری سفارشی است که با نوشته خبرگزاری فارس کم رنگ شده و از بین برود یا با سفارش این نویسنده محترم، اوج بگیرد و بیشتر شود؟ نویسنده محترم در این نوشته، گریه را امری کنتراتی و سفارشی فرض کرده است که اصلاً منطقی نیست. این دیگر چه نوع دفاعی از امام حسین(ع) است؟ (1773537) (alef-6)
sadra
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۱۴:۲۵:۴۶
صلی الله علیک یا مولای یا اباعبدالله الحسین (1773564) (alef-13)
محمد
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۱۵:۵۱:۳۶
یعنی با گریه کردن کناهان پاک میشود.بیخود نیست مداحان خودشان را بهشتی میدانند و دچار کبر و غرور شده اند. (1773647) (alef-13)
تبریزی
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۱۵:۵۹:۴۶
با سلام رجوع فرمائید به کتاب ارزشمند حماسه ی حسینی نوشته ی شهید مطهری.در این کتاب ضمن این که نفس گریه بر عزای حسین علیه السلام محترم شمرده شده وجوه حماسی و فلسفه ی قیام آن حضرت مورد تاکید قرار گرفته است. (1773651) (alef-13)
مهرداد
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۱۷:۴۸:۳۶
درود بر آقای اسماعیلی شاعر متعهد و باسواد کشورمان . بسیار زیبا خرافه گیرایی را با مدد هنر و شعر و ادبیات به نقد کشیده است . اتفاقا باید از ایشان تقدیر کرد . باید به نویسنده ی عزیز متذکر شوم که این اشعار را به کرات تقطیع عروضی کردم هیچیک از لحاظ ساختار شعری و آرایه ای و عروضی ایرادی ندارند . لطفا بجای تحکم به خلق الله تفکر به آنان بیاموزید . (1773763) (alef-13)
شهرام
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۰۱:۳۳:۰۸
من خون خدا، شکوه بسم الله
گوینده‌ی «لا اِلهَ اِلا اللهَم»
در سینه اگر محبت من داری
ارباب مخوان مرا، که عبداللهم
برادر من! اگر شما وزن و قافيه در شعر را بلديد، احتمالا بايد مي فهميديد که در اين رباعي قافيه معيوب است و سه بار کلمه »الله« قافيه شده که غلط است. بگذريم از انحرافات بارزي که به لحاظ اعتقادي در اين رباعي ها وجود دارد. (1774167) (alef-10)
گوینده‌ی «لا اِلهَ اِلا اللهَم»
در سینه اگر محبت من داری
ارباب مخوان مرا، که عبداللهم
برادر من! اگر شما وزن و قافيه در شعر را بلديد، احتمالا بايد مي فهميديد که در اين رباعي قافيه معيوب است و سه بار کلمه »الله« قافيه شده که غلط است. بگذريم از انحرافات بارزي که به لحاظ اعتقادي در اين رباعي ها وجود دارد. (1774167) (alef-10)
تبریزی
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۰۰:۱۰:۰۱
سلام احتمالا مصرع اول به این صورت است. من خون خدا شکوه بسم اللهم..... (1774866) (alef-13)
صدري
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۱:۰۳:۰۰
دوست عزيز من فقط شعر را اصلاح مي کنم: من خون خدا شکوه بسم اللهم (م =هستم) (1775107) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۱:۳۲:۵۰
شما که این قدر انحراف رباعیات را می شناسی وتشخیص می دهی لابد انحرافات نهفته در اشعار به اصطلاح مداحان امام حسین را هم تشخیص می دهی پس کمی به آنها بپرداز !! (1775133) (alef-13)
تبریزی
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۳:۴۸:۵۸
احتمالا مصرع اول به این شکل صحیح است....من خون خدا شکوه بسم اللهم. (1775265) (alef-13)
مانی
۱۳۹۲-۰۸-۲۲ ۲۰:۴۷:۵۲
عزاداری مستحب است ...دقت کنیم برای مستحب به گناه نیفتیم!!!!
روایتی که می گوید گریه برامام حسین علیه السلام پاک کننده گناهان کوچک وبزرگ است جای تامل دارد! گناه باتوبه پاک می شود وگناهان حق الناسی باجبران حق ضایع شده ... (1773966) (alef-10)
روایتی که می گوید گریه برامام حسین علیه السلام پاک کننده گناهان کوچک وبزرگ است جای تامل دارد! گناه باتوبه پاک می شود وگناهان حق الناسی باجبران حق ضایع شده ... (1773966) (alef-10)
اقبال
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۰۹:۱۶:۴۷
جناب اسماعیلی از شاعران بسیار خوب و مومن و از شاعران انقلاب هستند اگر ایشان نتوانند حرف بزنند وای به حال دیگران ! (1774254) (alef-10)
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۱۱:۰۷:۴۱
از متن:
"حقیر هرچه در میان احادیث و روایات مربوط به معصومین جست و جو کردم و هرچه از علما و فضلا پرسیدم، در تمام روایات مروی از اهل بیت عصمت و طهارت، ما تنها مأمور به عزاداری، گریستن و احیای شعایر حسینی هستیم."
واقعا خود شما به این گفته خود اعتقاد دارید که وظیفه ما تنها و تنها عزاداری و گریستن است؟ البته اگر عزاداری با معرفت باشد درست، اما جوری که شما نوشته ای به نظرت می رسد منظورت صرف گریه بوده... البته من با صرف گریه مخالف نیستم.. اما چرا به حداقل ها اکتفا کنیم؟ یعنی معرفت امام حسین، مطالعه در باب اینکه چرا حضرت قیام کرد، اهداف حضرت، تطبیق رفتار حضرت با شرایط عصر ما و .... هیچ کدام وظایف ما نیست؟ اینها است که گریه را با معرفت می کند و آن وقت آدم می فهمد چرا گریه میکند. (1774304) (alef-13)
"حقیر هرچه در میان احادیث و روایات مربوط به معصومین جست و جو کردم و هرچه از علما و فضلا پرسیدم، در تمام روایات مروی از اهل بیت عصمت و طهارت، ما تنها مأمور به عزاداری، گریستن و احیای شعایر حسینی هستیم."
واقعا خود شما به این گفته خود اعتقاد دارید که وظیفه ما تنها و تنها عزاداری و گریستن است؟ البته اگر عزاداری با معرفت باشد درست، اما جوری که شما نوشته ای به نظرت می رسد منظورت صرف گریه بوده... البته من با صرف گریه مخالف نیستم.. اما چرا به حداقل ها اکتفا کنیم؟ یعنی معرفت امام حسین، مطالعه در باب اینکه چرا حضرت قیام کرد، اهداف حضرت، تطبیق رفتار حضرت با شرایط عصر ما و .... هیچ کدام وظایف ما نیست؟ اینها است که گریه را با معرفت می کند و آن وقت آدم می فهمد چرا گریه میکند. (1774304) (alef-13)
علی
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۱۴:۵۲:۱۶
من به شخصه هیچ جای قرآن ندیدم، با گریه گناه کسی پاک شود.
معمولا هم وقتی پای سخن مدافعان این گونه روایات می‌نشینی، آن قدر این گریه را خاص میکنند که تنها شامل حال معدودی از انسان‌ها خواهد شد. گریه‌های حاصل از شور در مراسم عزاداری امام حسین (ع) معمولا ناشی از همذات‌پنداری و مشابهت سازی مردم است. کسی که فرزند خردسال دارد، به یاد علی‌اصغر و رقیه گریه میکند، کسی که نوجوان دارد به یاد علی‌اکبر، کسی که جوان دارد به یاد حضرت عباس (علیهم السلام) و الی آخر. (1774425) (alef-13)
معمولا هم وقتی پای سخن مدافعان این گونه روایات می‌نشینی، آن قدر این گریه را خاص میکنند که تنها شامل حال معدودی از انسان‌ها خواهد شد. گریه‌های حاصل از شور در مراسم عزاداری امام حسین (ع) معمولا ناشی از همذات‌پنداری و مشابهت سازی مردم است. کسی که فرزند خردسال دارد، به یاد علی‌اصغر و رقیه گریه میکند، کسی که نوجوان دارد به یاد علی‌اکبر، کسی که جوان دارد به یاد حضرت عباس (علیهم السلام) و الی آخر. (1774425) (alef-13)
حميدرضا
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۱۵:۰۱:۰۴
علي جان
شما كه الحمدلله اهل قرآن خواندن هستي ؟ ميشه بفرماييد كجاي قرآن گفته شده نماز صبح 2 ركعت است؟
عزيز من احاديث ما ، درباره عزاداري براي امام حسين (ع) و يارانش بسيار سفارش كرده است.
و همينطور نحوه خواندن نماز در احاديث است و نه در قرآن (1776928) (alef-13)
شما كه الحمدلله اهل قرآن خواندن هستي ؟ ميشه بفرماييد كجاي قرآن گفته شده نماز صبح 2 ركعت است؟
عزيز من احاديث ما ، درباره عزاداري براي امام حسين (ع) و يارانش بسيار سفارش كرده است.
و همينطور نحوه خواندن نماز در احاديث است و نه در قرآن (1776928) (alef-13)
سامان
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۱۸:۳۴:۴۷
هیچ انسان آزاده ای بعد از فاجعه عاشورا تا امروز عظمت فوق طاقت بشری و قیام امام حسین در عاشورا رانفی نکرده و همگان لئامت یزیدیان را نکوهش کرده اند. وهمانطور که در روایات واحادیث محکم وموثق از معصومان امده ذکر مصیبت امام حسین وخاندان مطهر او از جمله بهترین عبادات است وهمچنین گریه بر امام حسین چون آب آتش بسیاری از گناهان را می زداید و ذکرفضیلت گریه بر امام حسین وخاندان مطهر واصحاب با وفای او در این مجال نمی گنجد .اما . متاسفانه برخی از مداحان در اینروزها در مجالس حرف ها وشعر هایی را می خوانند که دل هر عاشق امام حسین بدرد می اید .برخی از این مداحان امام حسین وخاندان او واصحاب اورا موجوداتی ذلیل ودرمانده که برای جرعه ای اب به یزیدیان التماس می کنند تنزل می دهند .وهیچکس جلودار اینها نیست (1774560) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۱:۳۶:۴۹
اینها همان گروهی هستند که شیعه را ذلیل می خواهند و اشتباه محض است اگر کار آنها را نا آگاهانه بدانیم مخصوصا که چند سال اخیر مجالسشان فراوان شده وظاهرا از گوشه امن هم بر خوردارند !!! (1775135) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۱۹:۱۹:۱۰
گريه كردن بيشتر از جنبه تحول احساسي است كه بايد منجر به تفكر و تعقل در باب واقعيت قيام عاشورا را باعث شود ولي متاسفانه با غلو و استناد به گفته هاي نامعتبر يك پديده كه خود معلول است تبديل به علت براي رهايي و تحول شده كه اثري در نزديكي به فلسفه قيام عاشورا يعني عدالت طلبي و ظلم ستيزي ندارد (1774608) (alef-13)
روزبه
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۱۹:۲۳:۴۳
با سلام .
در باب نظرات نوشته شده توسط دوستان و همچنين مطلب نويسنده محترم نكاتي چند به نظرم قابل توجه مي باشد.
اول. در باب اهميت عزاي سيد الشهدا
4 نفر به فرمايش خود امام حسين عليه السلام از ايشان افضل هستند. جد بزرگوارشان پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و اله پدر بزرگوارشان حضرت امير عليه السلام. مادر بزرگوارشان حضرت صديق طاهره. سلام الله عليها و برادر بزرگوارشان امام حسن مجتبي عليه السلام. اما در مورد هيچ يك از اين چهار بزرگوار انچه در مورد سيد الشهدا وارد شده وارد نشده است. براي هيچ از انها به اين شكل سفارش به عزا نشده است. براي هيچ كدام چهلم يا اربعين سفارش نشده وحال انكه اربعين امام حسين جزو علامات مومن است. خداوند شفا را حتي در خاك مكه قرار نداده است. اما تربت الحسين ع شفا است. خداوند در عرفه ابتدا به زائران امام حسين ع نظر ميكند و بعد به زائران خانه خويش. و از اين دست مواردي كه خداوند براي امام حسين ع استثنا قائل شده به قدري زياد است كه در اين مختصر نمي گنجد. اما همين اندك دال بر اهميت موضوع است.
دوم. در باب رواياتي كه مطرح شده ذكر اين نكته را لازم مي دانم كه از انجا كه سند اين روايات صحيح است پس ما بايد بدنبال اين باشيم كه موضوع را در يابيم. در اينجا به نظر من اين گونه مي ايد كه اگر كسي واقعا بر مظلوميت اباعبدالله و خاندان او بگيرد(نه براي حوائج شخصي و امور دنياي خويش) روح اين عمل بقدري بزرگ است و عظمت دارد كه نهايتا باعث مي شود تا صاحب عمل عاقبت بخير از دنيا برود.
سوم. با توجه به اهميتي كه امام حسين عليه السلام در نزد خداوند دارند صميمانه به دوستان توصيه مي كنم حتي اگر در باب موضوعي نسبت به امام حسين ع شك دارند بهتر است خودشان بيشتر تحقيق كنند تا اينكه به راحتي تصميم بگيرند روايات را بر ديوار بكوبند. تا مبادا باعث شود كسي كه امكان تحقيق بيشتري برايش ممكن نيست و يا نمي خواهد تحقيق كند دچار ترديد و سهل انگاري نسبت به موضوع شود. كه در اين صورت خسارت مبين خواهد. بود. (1774614) (alef-13)
در باب نظرات نوشته شده توسط دوستان و همچنين مطلب نويسنده محترم نكاتي چند به نظرم قابل توجه مي باشد.
اول. در باب اهميت عزاي سيد الشهدا
4 نفر به فرمايش خود امام حسين عليه السلام از ايشان افضل هستند. جد بزرگوارشان پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و اله پدر بزرگوارشان حضرت امير عليه السلام. مادر بزرگوارشان حضرت صديق طاهره. سلام الله عليها و برادر بزرگوارشان امام حسن مجتبي عليه السلام. اما در مورد هيچ يك از اين چهار بزرگوار انچه در مورد سيد الشهدا وارد شده وارد نشده است. براي هيچ از انها به اين شكل سفارش به عزا نشده است. براي هيچ كدام چهلم يا اربعين سفارش نشده وحال انكه اربعين امام حسين جزو علامات مومن است. خداوند شفا را حتي در خاك مكه قرار نداده است. اما تربت الحسين ع شفا است. خداوند در عرفه ابتدا به زائران امام حسين ع نظر ميكند و بعد به زائران خانه خويش. و از اين دست مواردي كه خداوند براي امام حسين ع استثنا قائل شده به قدري زياد است كه در اين مختصر نمي گنجد. اما همين اندك دال بر اهميت موضوع است.
دوم. در باب رواياتي كه مطرح شده ذكر اين نكته را لازم مي دانم كه از انجا كه سند اين روايات صحيح است پس ما بايد بدنبال اين باشيم كه موضوع را در يابيم. در اينجا به نظر من اين گونه مي ايد كه اگر كسي واقعا بر مظلوميت اباعبدالله و خاندان او بگيرد(نه براي حوائج شخصي و امور دنياي خويش) روح اين عمل بقدري بزرگ است و عظمت دارد كه نهايتا باعث مي شود تا صاحب عمل عاقبت بخير از دنيا برود.
سوم. با توجه به اهميتي كه امام حسين عليه السلام در نزد خداوند دارند صميمانه به دوستان توصيه مي كنم حتي اگر در باب موضوعي نسبت به امام حسين ع شك دارند بهتر است خودشان بيشتر تحقيق كنند تا اينكه به راحتي تصميم بگيرند روايات را بر ديوار بكوبند. تا مبادا باعث شود كسي كه امكان تحقيق بيشتري برايش ممكن نيست و يا نمي خواهد تحقيق كند دچار ترديد و سهل انگاري نسبت به موضوع شود. كه در اين صورت خسارت مبين خواهد. بود. (1774614) (alef-13)
سید امیر
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۲۲:۳۷:۴۸
جناب روزبه عزیز،
کسی در باب هیچ موضوعی نسبت به امام حسین علیه السلام شک ندارد و این هم از آن دست تهمت هایی است که باید در آخرت جواب دهید. و اما بعد،
مسئله این است که ائمه فرموده اند ببینید سخنی که از قول ما نقل میشود با قرآن و سیره ما یکسان است یا نه، نفرموده اند به سند حدیث بنگرید. اهمیت موضوع به حدی است که اگر حدیثی وارد شود و سند آن معتبر نباشد ولی با قرآن و سیره ائمه تطابق داشته باشد علما و فقها عمل به آن حدیث را جایز می شمارند ولی برعکس اگر حتی حدیث سند معتبری داشته باشد ولی با قرآن و سیره ائمه سازگار نباشد علما آن حدیث را قبول نمی کنند. شما بفرمائید آیا این از آموزه های قرآن است یا در سیره ائمه بوده است که من و شما با چند قطره اشک حق الناس مردم از گردنمان برطرف شود؟ امام حسین علیه السلام در شب عاشورا به یارانشان فرمودند هر کس حقی از مردم بر گردن دارد از جمع ما برود، به کسانی این سخن را گفتند که قرار بود جانشان و هستیشان را در راه ایشان بدهند نه فقط یک قطره اشک بریزند. اگر به معنی عظیم این جمله کوتاه اندکی فکر کنید متوجه همه چیز خواهید شد. شما نمیدانید با ذکر چنین احادیثی و بدون اشاره به توضیحات تکمیلی آن چه بدعت خطرناکی در جامعه در حال شکل گرفتن است
فرموده اید مبادا کسی دچار تردید و سهل انگاری شود. بفرمائید نسبت به چه چیزی دچار تردید شود. اگر نسبت به این موضوع دچار تردید شود که با چند قطره اشک (که معلوم نیست خلوصش، درجه توبه اش و ...چگونه است) همه گناهانش از جمله حق مردم از او برطرف میشود، که باید دچار تردید شود و به قرآن و سیره ائمه مراجعه نماید تا تردیدش به یقین تبدیل گردد. اگر منظورتان این است که نسبت به اصل موضوع و اصل عزاداری برای امام علیه السلام دچار تردید شود که همین جا میگویم عزاداری و ذکر مصیبت بر سیدالشهدا عین عبادت است و بایستی سینه به سینه به نسل های بعد منتقل شود و منظور من هرگز این نبوده است که خدای نکرده در عزاداری سید الشهدا دچار تردید نمایم.
و من الله التوفیق (1774787) (alef-13)
کسی در باب هیچ موضوعی نسبت به امام حسین علیه السلام شک ندارد و این هم از آن دست تهمت هایی است که باید در آخرت جواب دهید. و اما بعد،
مسئله این است که ائمه فرموده اند ببینید سخنی که از قول ما نقل میشود با قرآن و سیره ما یکسان است یا نه، نفرموده اند به سند حدیث بنگرید. اهمیت موضوع به حدی است که اگر حدیثی وارد شود و سند آن معتبر نباشد ولی با قرآن و سیره ائمه تطابق داشته باشد علما و فقها عمل به آن حدیث را جایز می شمارند ولی برعکس اگر حتی حدیث سند معتبری داشته باشد ولی با قرآن و سیره ائمه سازگار نباشد علما آن حدیث را قبول نمی کنند. شما بفرمائید آیا این از آموزه های قرآن است یا در سیره ائمه بوده است که من و شما با چند قطره اشک حق الناس مردم از گردنمان برطرف شود؟ امام حسین علیه السلام در شب عاشورا به یارانشان فرمودند هر کس حقی از مردم بر گردن دارد از جمع ما برود، به کسانی این سخن را گفتند که قرار بود جانشان و هستیشان را در راه ایشان بدهند نه فقط یک قطره اشک بریزند. اگر به معنی عظیم این جمله کوتاه اندکی فکر کنید متوجه همه چیز خواهید شد. شما نمیدانید با ذکر چنین احادیثی و بدون اشاره به توضیحات تکمیلی آن چه بدعت خطرناکی در جامعه در حال شکل گرفتن است
فرموده اید مبادا کسی دچار تردید و سهل انگاری شود. بفرمائید نسبت به چه چیزی دچار تردید شود. اگر نسبت به این موضوع دچار تردید شود که با چند قطره اشک (که معلوم نیست خلوصش، درجه توبه اش و ...چگونه است) همه گناهانش از جمله حق مردم از او برطرف میشود، که باید دچار تردید شود و به قرآن و سیره ائمه مراجعه نماید تا تردیدش به یقین تبدیل گردد. اگر منظورتان این است که نسبت به اصل موضوع و اصل عزاداری برای امام علیه السلام دچار تردید شود که همین جا میگویم عزاداری و ذکر مصیبت بر سیدالشهدا عین عبادت است و بایستی سینه به سینه به نسل های بعد منتقل شود و منظور من هرگز این نبوده است که خدای نکرده در عزاداری سید الشهدا دچار تردید نمایم.
و من الله التوفیق (1774787) (alef-13)
روزبه
۱۳۹۲-۰۸-۲۹ ۰۲:۴۸:۵۴
برادر گرامی جناب سید امیر با سلام واحترام.
اجازه میخواهم در نقد کلام شما چند جمله ای عرض نمایم.
1- از اینکه بنده را مورد لطف قرار داده و عرائض بنده را مطالعه نمودید بسیار سپاسگزارم.
2- اگر مطب بنده را به دقت مطالعه نمایید تصدیق می فرمایید، که بنده تهمتی روا نداشته بلکه دوستانه تذکری داده ام.
3- مطلب من الزاما پاسخ به فرمایش شما نبود، بلکه همان گونه که در اول مطلب نیز توضیح داده بودم، پاسخ من ناظر به مطالب تمام دوستانی بود که کم هم نبودند و با شما موافق بودند. ضمن اینکه خود بنده نیز، با قسمتی از مجموع فرمایشات شما در بالا موافق هستم. و به همین دلیل مطلبم را دقیقا در پاسخ به شما درج نکردم.
4- اما در باب اظهار لطف شما باید عرض نمایم به دلایلی که در بالا (بند اول) ذکر آن رفت و ادله بیشمار دیگری که مجال این مختصر نیست معتقد هستم امام حسین ع و دستگاه ایشان در نزد قادر متعال از جایگاه ویژه و استثنائی برخوردار است. لذا قبل از پاسخ به شما، تذکر دوستانه ام را به شکل دیگری مطرح می نمایم. بر اساس آنچه آموخته ام مشی من این است که تا آنجا که می توانم نسبت به دستگاه امام حسین ع موضع ایجابی داشته باشم. به این معنا که حتی اگر با موضوعی موافقت کامل ندارم، جایگزین آن را پیشنهاد می کنم و هیچ گاه « نه » به زبان نمی آورم. لذا از همین روی بود که دوستان را به بررسی بیشتر تشویق نمودم.
برادر بزرگوار دوستانه و دوستانه عرض میکنم سعی کنید حتی به اندازه یک سر سوزن نسبت به دستگاه امام حسین ع موضع سلبی و نفی نداشته باشید. این موضوع برای من بسیار و بسیار مهم تر از پاسخی است که در ذیل به فرمایش شما ارائه داده ام.
و اما آنجا که فرموده اید پاسخ دهم "که ممکن است تردید نسبت به چه چیزی ایجاد شود". تردید نسبت به اصل عزای بر امام حسین ع السلام. البته برای من روشن است که مقصود شما قطعا این نبوده و نیست اما باور بفرمایید که ذکر این گونه مطالب این خطر را هم دارد که تردید در اصل را ایجاد می کند. البته شاید این تفاوت دیدگاه ناشی از این باشد، که احتمالا شما در ایران زندگی می کنید و من در آلمان.
5- همچنین پیشاپیش عرض نمایم که من هرگز موافق ترویج خرافات نبوده و نیستم و به شدت با استفاده ابزاری از دین مخالفم.
اما در مورد فرمایش شما در باب اشک بر اباعبدالله
مفروض شما این است : که چون خداوند از حق الناس نمی گذرد، و از آنجا که اشک بر اباعبدالله هم تادیه حق نیست پس نمی توان نتیجه گرفت که اشک بر اباعبدالله می تواند باعث بخشش همه گناهان گردد.
با شما موافق هستم که خداوند از حق الناس نمی گذرد. و همچنین با شما موافق هستم که اشک بر اباعبدالله هم تادیه حق نیست. اما نتیجه من نتیجه شما نیست. چگونه؟ عرض میکنم.
1- اولا باید بگویم که همانطور که شما هم تصدیق فرمودید گریه بر اباعبدالله یک عمل عبادی است و برای هر عملی شرط قبولی وجود دارد یعنی ممکن است این عمل قبول نشود. اما فرض ما در اینجا این است که این عمل شرایط پذیرش در درگاه خداوند را پیدا میکند.
2- دوم مایلم حدیثی را که گمان می کنم بسیار شنیده اید یاد آوری نمایم. رسول اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند : ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه. (این کلام در سمت راست عرش خداوند، نیز نوشته شده است) (و البته گمان نمی کنم تصمیم داشته باشید این حدیث را به دیوار بکوبید)
3- نتیجه گیری من از اینجا با شما تفاوت می کند که بنده بر اساس این کلام، امام حسین ع را کشتی نجات میدانم و معتقدم همانگونه که کشتی نوح در طوفان بلا موجب نجات گردید، امام حسین علیه السلام نیز کشتی نجاتی است که توسل و تمسک بدو نهایتا باعث نجات فرد خواهد شد.
4- بنابراین معتقدم اگر کسی اسباب نزدیکی خود به اباعبدالله را بواسطه گریه بر مصائب او فراهم نمود (شرط قبولی را فراموش ننمایید)، روح این عمل به قدر بزرگ است که نهایتا (نه در همان لحظه) فرد به نحوی از انحاء نجات خواهد یافت. ( چگونه ؟ من نمی دانم. بنده می داند وخدای خویش. ممکن است در همین دنیا خداوند اسبابی فراهم نمایید تا او موفق به اداء دین گردد. و یا ... )
5- پس نتیجه من این است که این عمل می تواند باعث بخشش همه گناهان گردد. ( به سبب گریه و اشک مقبول بر مصائب امام حسین علیه السلام) اما ممکن است نه در همان لحظه، لیکن در نهایت او نجات خواهد یافت .در پایان یادآور می شوم، توضیح بنده به هیچ عنوان به معنای جواز بر انجام عمل خلاف و ارتکاب گناه نیست. بلکه این استدلال را شیطانی می دانم که خوب، امروز گناه میکنم و شب به مجلس می روم و قدری گریه می کنم و پاک می شوم و فردا دوباره....
اللهم عرفني نفسک فانک ان لم تعرفني نفسک لم اعرف نبيک.
اللّهم عرفني نبيک(رسولک) فانک ان لم تعرفني نبيک (رسولک) لم اعرف حجتک.
اللهم عرفني حجتک فانک ان لم تعرّفني حجتک ضللت عن ديني؛
ارادتمند روزبه (1784250) (alef-13)
اجازه میخواهم در نقد کلام شما چند جمله ای عرض نمایم.
1- از اینکه بنده را مورد لطف قرار داده و عرائض بنده را مطالعه نمودید بسیار سپاسگزارم.
2- اگر مطب بنده را به دقت مطالعه نمایید تصدیق می فرمایید، که بنده تهمتی روا نداشته بلکه دوستانه تذکری داده ام.
3- مطلب من الزاما پاسخ به فرمایش شما نبود، بلکه همان گونه که در اول مطلب نیز توضیح داده بودم، پاسخ من ناظر به مطالب تمام دوستانی بود که کم هم نبودند و با شما موافق بودند. ضمن اینکه خود بنده نیز، با قسمتی از مجموع فرمایشات شما در بالا موافق هستم. و به همین دلیل مطلبم را دقیقا در پاسخ به شما درج نکردم.
4- اما در باب اظهار لطف شما باید عرض نمایم به دلایلی که در بالا (بند اول) ذکر آن رفت و ادله بیشمار دیگری که مجال این مختصر نیست معتقد هستم امام حسین ع و دستگاه ایشان در نزد قادر متعال از جایگاه ویژه و استثنائی برخوردار است. لذا قبل از پاسخ به شما، تذکر دوستانه ام را به شکل دیگری مطرح می نمایم. بر اساس آنچه آموخته ام مشی من این است که تا آنجا که می توانم نسبت به دستگاه امام حسین ع موضع ایجابی داشته باشم. به این معنا که حتی اگر با موضوعی موافقت کامل ندارم، جایگزین آن را پیشنهاد می کنم و هیچ گاه « نه » به زبان نمی آورم. لذا از همین روی بود که دوستان را به بررسی بیشتر تشویق نمودم.
برادر بزرگوار دوستانه و دوستانه عرض میکنم سعی کنید حتی به اندازه یک سر سوزن نسبت به دستگاه امام حسین ع موضع سلبی و نفی نداشته باشید. این موضوع برای من بسیار و بسیار مهم تر از پاسخی است که در ذیل به فرمایش شما ارائه داده ام.
و اما آنجا که فرموده اید پاسخ دهم "که ممکن است تردید نسبت به چه چیزی ایجاد شود". تردید نسبت به اصل عزای بر امام حسین ع السلام. البته برای من روشن است که مقصود شما قطعا این نبوده و نیست اما باور بفرمایید که ذکر این گونه مطالب این خطر را هم دارد که تردید در اصل را ایجاد می کند. البته شاید این تفاوت دیدگاه ناشی از این باشد، که احتمالا شما در ایران زندگی می کنید و من در آلمان.
5- همچنین پیشاپیش عرض نمایم که من هرگز موافق ترویج خرافات نبوده و نیستم و به شدت با استفاده ابزاری از دین مخالفم.
اما در مورد فرمایش شما در باب اشک بر اباعبدالله
مفروض شما این است : که چون خداوند از حق الناس نمی گذرد، و از آنجا که اشک بر اباعبدالله هم تادیه حق نیست پس نمی توان نتیجه گرفت که اشک بر اباعبدالله می تواند باعث بخشش همه گناهان گردد.
با شما موافق هستم که خداوند از حق الناس نمی گذرد. و همچنین با شما موافق هستم که اشک بر اباعبدالله هم تادیه حق نیست. اما نتیجه من نتیجه شما نیست. چگونه؟ عرض میکنم.
1- اولا باید بگویم که همانطور که شما هم تصدیق فرمودید گریه بر اباعبدالله یک عمل عبادی است و برای هر عملی شرط قبولی وجود دارد یعنی ممکن است این عمل قبول نشود. اما فرض ما در اینجا این است که این عمل شرایط پذیرش در درگاه خداوند را پیدا میکند.
2- دوم مایلم حدیثی را که گمان می کنم بسیار شنیده اید یاد آوری نمایم. رسول اکرم صلی الله علیه و آله می فرمایند : ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه. (این کلام در سمت راست عرش خداوند، نیز نوشته شده است) (و البته گمان نمی کنم تصمیم داشته باشید این حدیث را به دیوار بکوبید)
3- نتیجه گیری من از اینجا با شما تفاوت می کند که بنده بر اساس این کلام، امام حسین ع را کشتی نجات میدانم و معتقدم همانگونه که کشتی نوح در طوفان بلا موجب نجات گردید، امام حسین علیه السلام نیز کشتی نجاتی است که توسل و تمسک بدو نهایتا باعث نجات فرد خواهد شد.
4- بنابراین معتقدم اگر کسی اسباب نزدیکی خود به اباعبدالله را بواسطه گریه بر مصائب او فراهم نمود (شرط قبولی را فراموش ننمایید)، روح این عمل به قدر بزرگ است که نهایتا (نه در همان لحظه) فرد به نحوی از انحاء نجات خواهد یافت. ( چگونه ؟ من نمی دانم. بنده می داند وخدای خویش. ممکن است در همین دنیا خداوند اسبابی فراهم نمایید تا او موفق به اداء دین گردد. و یا ... )
5- پس نتیجه من این است که این عمل می تواند باعث بخشش همه گناهان گردد. ( به سبب گریه و اشک مقبول بر مصائب امام حسین علیه السلام) اما ممکن است نه در همان لحظه، لیکن در نهایت او نجات خواهد یافت .در پایان یادآور می شوم، توضیح بنده به هیچ عنوان به معنای جواز بر انجام عمل خلاف و ارتکاب گناه نیست. بلکه این استدلال را شیطانی می دانم که خوب، امروز گناه میکنم و شب به مجلس می روم و قدری گریه می کنم و پاک می شوم و فردا دوباره....
اللهم عرفني نفسک فانک ان لم تعرفني نفسک لم اعرف نبيک.
اللّهم عرفني نبيک(رسولک) فانک ان لم تعرفني نبيک (رسولک) لم اعرف حجتک.
اللهم عرفني حجتک فانک ان لم تعرّفني حجتک ضللت عن ديني؛
ارادتمند روزبه (1784250) (alef-13)
مهدی
۱۳۹۲-۰۸-۲۳ ۲۳:۳۲:۳۰
السلام علی الحسین
و علی علی ابن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسین علیه‌السلام (1774830) (alef-13)
و علی علی ابن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسین علیه‌السلام (1774830) (alef-13)
حسین
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۰۸:۲۵:۰۱
هر غلطی می توانیم در طول سال انجام دهیم حق مردم را پایمال کنیم وووو و در آخر در ماه محرم پای چند مداح به نشینیم و خوب گریه کنیم و درهای بهشت بر ما باز میشود! (1774960) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۰۹:۰۸:۱۲
نویسنده محترم که اینهمه روایت نقل کرده اند خوب بود حدیث امام صادق را هم نقل میکردند که اگر احادیث با قرآن تطابق نداشت به دیوارش بکوبید فاضربوه علی الجدار
خوب نویسنده گرامی اگر با چند قطر اشک تمام گناهان کوچک و بزرگ بخشیده شوند؟ دیگر تقوی و دینداری و اینهمه قران و الذین امنو و عملوا الصالحات لازم نیست
انسان هر گناهی مرتکب میشود چند قطره اشک تموم شد همون کاری که این آقایان میکنند.
خوب چه وهنی بالاتر از این برای دین؟ (1774993) (alef-13)
خوب نویسنده گرامی اگر با چند قطر اشک تمام گناهان کوچک و بزرگ بخشیده شوند؟ دیگر تقوی و دینداری و اینهمه قران و الذین امنو و عملوا الصالحات لازم نیست
انسان هر گناهی مرتکب میشود چند قطره اشک تموم شد همون کاری که این آقایان میکنند.
خوب چه وهنی بالاتر از این برای دین؟ (1774993) (alef-13)
فاروق
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۱۵:۰۹:۰۵
هيچ جاي قرآن نگفتند كه
عزاداري براي امام حسين (ع) انجام ندهيد
اينرا براي آندسته افرادي ميگويم كه عزاداري براي سيدالشهدا را مغاير با قرآن ميدانند!!!
حالا وهابيون اينقدر آسمون ريسمون نبافند . (1776953) (alef-13)
عزاداري براي امام حسين (ع) انجام ندهيد
اينرا براي آندسته افرادي ميگويم كه عزاداري براي سيدالشهدا را مغاير با قرآن ميدانند!!!
حالا وهابيون اينقدر آسمون ريسمون نبافند . (1776953) (alef-13)
مهران
۱۳۹۲-۰۸-۲۶ ۱۲:۴۲:۰۰
آی کیو چرا باید قرآن در مورد عزاداری ائمه اطهار آیه داشته باشه با اجازه حضرتعالی قرآن قبل از وفات پیامبر عظیم الشأن اسلام ص نازل شده بود (1778741) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۱:۳۹:۳۲
سلام .وعرض تسلیت به شیعیان اعم ودست اندر کاران سایت محترم الف خاص .ممنون از بحث اشاره شده که ضمن مطالعه مطلب ارایه شده نظرات واظهاررات خوانندگان محترم هم بسیار خوب بودکلی استفاده بردیم خدا اجر همه را هم در این دنیا که عاقبت به خیری است اعطا وهم در ان دنیا جزای خیر وبهشت نصیب شان فرماید .اگه ممکن است مطلب یا مطالبی هم در مورد کتاب شهیدجاوید درج فرمایید. (1775139) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۴ ۱۱:۵۹:۳۴
شعار و حرف های شیرین اگر با عملکردها یکی نباشد مردم مایوس و باورها ضعیف میشود.بهترین مصداق ارزیابی عملکردها هست.بهترین مثال اقایانی که در بزرگترین اختلاس تاریخ ایران یعنی اختلاس سه هزار میلیاردی حضور و نقش و الوده بودند .رانت ها به اشکال مختلف اقایان استفاده کردند مادی تحصیلی و غیره برای خودشان و بستگانشان.بنابراین بهتر هست بجای مرتب شعار دادن عمل صالح داشته باشند. (1775165) (alef-13)
تهمينه
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۱۵:۱۴:۱۲
اي كاش اين وهابيون سعودي هم كمي شعور داشتند و مراسم هاي جشن خودشان را در روز هاي قتل امام حسين نميگذاشتند
هذا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ
زِیادٍ وَ آلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ (1776967) (alef-13)
هذا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ
زِیادٍ وَ آلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ (1776967) (alef-13)
امیر قمیشی
۱۳۹۲-۰۸-۲۵ ۲۳:۰۱:۲۱
عظمت کربلا تعزیت بر حسین (ع) قابل عبور محض از باریکه عقل و نقل به تنهایی نیست شاید معبر دیگری چون تجربه دینی یا به قول فلاسفه دین امر Religious Experience) در درک معجزه اشک و عطش و کربلا در کنار عقل و وحی و نقل راه گشا باشد آنجاست که با تمام وجود درک میکنیم کیمیایی است عجب تعزیه داری حسین (ع) و معجزه اشک بر سید شهیدان از چه جنسی است . الهم الرزقنی ..... (1777861) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۶ ۱۵:۲۴:۰۹
عزیزان. یک کتاب در باره ی روز عاشورا و امام حسین بخوانید درست می شه (1779372) (alef-13)
۱۳۹۲-۰۸-۲۸ ۱۰:۱۸:۱۴
کسی که بر حضرت سید الشهدا(ع) گریه کند را خداوند میبخشد. برای اینکه خداوند میداند فردی که بر سیدالشهدا گریسته اگر چه گناهی هم مرتکب شده ولی مصبب ارتکاب این گناه همانهایی هستند که مانع از رسیدن حق به حقدار یعنی حق ولایت به ولی بر حق شدند.در حدیث داریم که اگر حضرت علی (ع) سی سالی که بعد از رحلت حضرت پیامبر اکرم در قید حیات بودند حکومت میکردند دنیا گلستان میشد.
حال شما فکر کن اگر حکومت دنیا به دست اهل بیت بود تا میرسید به دست حضرت ولی عصر(عج) الان در دنیا هیچ ظلم و گناهی وجود نداشت.
الان هم وضعیت اینطوره که انتظار فرج را بالاترین اعمال میدانند.چون منتظر فرج همیشه خودش رو مسئول میداندو اگر احیانا گناهی هم مرتکب شد به گردن مرتکبین قصب ولایته (1782863) (alef-13)
حال شما فکر کن اگر حکومت دنیا به دست اهل بیت بود تا میرسید به دست حضرت ولی عصر(عج) الان در دنیا هیچ ظلم و گناهی وجود نداشت.
الان هم وضعیت اینطوره که انتظار فرج را بالاترین اعمال میدانند.چون منتظر فرج همیشه خودش رو مسئول میداندو اگر احیانا گناهی هم مرتکب شد به گردن مرتکبین قصب ولایته (1782863) (alef-13)
عبدالله
۱۳۹۲-۰۹-۰۲ ۱۰:۴۲:۵۸
سلام
اگر می خواهید حقیقتی را بکوبید ، خوب به آن حمله نکنید ، بد از آن دفاع کنید !
مصداق این جمله حکمت آمیز کسانی هستند که حماسه حسینی به سوگواری و مرثیه تنها خلاصه می کنند و از نگاه به ابعاد معرفتی ، حماسی و عرفانی آن چشم می پوشند . (1790127) (alef-13)
اگر می خواهید حقیقتی را بکوبید ، خوب به آن حمله نکنید ، بد از آن دفاع کنید !
مصداق این جمله حکمت آمیز کسانی هستند که حماسه حسینی به سوگواری و مرثیه تنها خلاصه می کنند و از نگاه به ابعاد معرفتی ، حماسی و عرفانی آن چشم می پوشند . (1790127) (alef-13)
امیر
۱۳۹۲-۰۹-۱۰ ۰۷:۳۸:۲۶
خوب زیبا بیان حرفت خلاف عقله چون همه اهل عقل می فرمایند:اثبات شی نفی ماعدا نمیکند......یعنی اینکه سینه میزنند مثلا مترادف با عدم توجه به معرفت ابی عبدالله ع نیست............وحتما که اینایی که روضه نمیان بیشتر امام حسین ومیشناسند .......واویلابه عقل بی کار ونفس مکار شما بفرمایید استاد از حماسه امام حسین جه میدانید که هیئتی نمی داند با با متفکر ای حماسی ای ..... خیلی ها به فکر رسیدن به بهشت بودن تا آمدن فکر کنند که بهشت با حسینه ع یا یزید سر ابی عبدالله رو نیزه شد پسر خوب به قول ایه الله مجتهدی مشتی ها رفتن کربلا زاهدا استخاره کردن بد آمد.......فکر کردی اون طرف نماز نمیخوندن یا حماسه نمفهمیدن زهی خیال باطل (1811081) (alef-13)
امیر
۱۳۹۲-۰۹-۱۰ ۰۷:۲۹:۴۳
سلام از همه فهمیده های معصوم از خطا که بیشتر از اهل بیت ع می فهمند(العیاذ بالله) بسیار متشکریم که با ارشادات خودشون دین وروایات وکلا همه چیز غیر خودشون و اصلاح می کنند ممنون
سلسله موی دوست حلقه دام بلاست هرکه دراین حلقه نیست فارق از این ماجراست
آقایان محدث :این چه بی فکر بیان است که معصوم بفرماید ولو گناهان او به اندازه کف دریا باشد غفر له شما میگید نمی بخشه آخه بی وسیله برای فهم حدیث آمدید وراحت می گویید دروغ است آخه داداش من نه معنای غفران می فهمی نه معنی (لو ) واینکه دین یعنی چه اظهار نظر نکن داداش امام سجاد میفرمایند التوبه هو الندامه وندامت کاری قلبیست شما میان آبرو رو درست کنید چشم وکور میکنید آخه خدا یه باب نجات باز کرده که هیچ گناه کاری بواسطه افتادن به دام نا امیدی طغیان نکنه شما میبندیش کسی به امام رضا ع فرمود فلانی 18 نفر رو به دستور فلان حاکم بنی عباس کشته ودیگر ازون به بعد نسبت به خدا نا امید شده حضرت فرمودند گناه نا امیدیش بسیار سنگین تره
2خیلی جالبه که آقایان غیب هم می گویند که اینها همه بد تراند از دیگران که سینه نمی زنند و......... این که افترا وتهمت وگناه کبیره است ویا مگویند نماز صبحشون قضا است
1400سال این احادیث این عزاداری ها بوده وعکس گفته شما دوستان گناه کار حسین ره به سر منزل مقصود برده اند وبه کردن روز به روز اصلاح شدن این تجربه رو هم رد میکنی جنس روضه قلب آماده خشوع میکنه پسر جان
ان شعائر الله من تقوی القلوب اگه تقوای قلب پیدا شد تقوای جوارح میاره پسر گل نمیبینی قرآن همجا اول آمنوا میاره وبعد وعمل الصالحات چون عزیز بزرگوار خدا عمله نمیخواد عاشق میخواد
4.نکنه میخوای بگی که اینا که با امام حسین ع دوستند بدتر از تو پارکیان یاللعجب متفکر محقق(ان الحسین مصباح الهدی وسفینه النجاه) پسر حوب روایت فهم این یعنی امام حسین وخدا برای همین گناه کارا گذاشته
5. آخه عزیزم ادبیات وفرهنگ شششششعر به روز که ساعت میزنه زبون ترانه روز بی ادبی نیست
6. امام به شما فرمودند امتیاز بدی که توی کار ابی عبدالله ریاست ونظارت داری چی درسته وچی غلط پسرجان کلام شعر همه نت وموسیقی حتی نثر شما خالی از نت نیست هیچ وقت حالا چون مثلا فلان کافر از قاشق استفاده میکنه شما نکنید که ........بابا فکر کن
حیف مقال را مجال نیست و فارق را گوش ودرک.........حلوای ...تا نخوری ندانی (1811071) (alef-13)
سلسله موی دوست حلقه دام بلاست هرکه دراین حلقه نیست فارق از این ماجراست
آقایان محدث :این چه بی فکر بیان است که معصوم بفرماید ولو گناهان او به اندازه کف دریا باشد غفر له شما میگید نمی بخشه آخه بی وسیله برای فهم حدیث آمدید وراحت می گویید دروغ است آخه داداش من نه معنای غفران می فهمی نه معنی (لو ) واینکه دین یعنی چه اظهار نظر نکن داداش امام سجاد میفرمایند التوبه هو الندامه وندامت کاری قلبیست شما میان آبرو رو درست کنید چشم وکور میکنید آخه خدا یه باب نجات باز کرده که هیچ گناه کاری بواسطه افتادن به دام نا امیدی طغیان نکنه شما میبندیش کسی به امام رضا ع فرمود فلانی 18 نفر رو به دستور فلان حاکم بنی عباس کشته ودیگر ازون به بعد نسبت به خدا نا امید شده حضرت فرمودند گناه نا امیدیش بسیار سنگین تره
2خیلی جالبه که آقایان غیب هم می گویند که اینها همه بد تراند از دیگران که سینه نمی زنند و......... این که افترا وتهمت وگناه کبیره است ویا مگویند نماز صبحشون قضا است
1400سال این احادیث این عزاداری ها بوده وعکس گفته شما دوستان گناه کار حسین ره به سر منزل مقصود برده اند وبه کردن روز به روز اصلاح شدن این تجربه رو هم رد میکنی جنس روضه قلب آماده خشوع میکنه پسر جان
ان شعائر الله من تقوی القلوب اگه تقوای قلب پیدا شد تقوای جوارح میاره پسر گل نمیبینی قرآن همجا اول آمنوا میاره وبعد وعمل الصالحات چون عزیز بزرگوار خدا عمله نمیخواد عاشق میخواد
4.نکنه میخوای بگی که اینا که با امام حسین ع دوستند بدتر از تو پارکیان یاللعجب متفکر محقق(ان الحسین مصباح الهدی وسفینه النجاه) پسر حوب روایت فهم این یعنی امام حسین وخدا برای همین گناه کارا گذاشته
5. آخه عزیزم ادبیات وفرهنگ شششششعر به روز که ساعت میزنه زبون ترانه روز بی ادبی نیست
6. امام به شما فرمودند امتیاز بدی که توی کار ابی عبدالله ریاست ونظارت داری چی درسته وچی غلط پسرجان کلام شعر همه نت وموسیقی حتی نثر شما خالی از نت نیست هیچ وقت حالا چون مثلا فلان کافر از قاشق استفاده میکنه شما نکنید که ........بابا فکر کن
حیف مقال را مجال نیست و فارق را گوش ودرک.........حلوای ...تا نخوری ندانی (1811071) (alef-13)
شیردژم
۱۳۹۲-۰۹-۱۰ ۱۹:۵۵:۳۵
سلام برادر
به نظرم شما جناب اسماعیلی را خوب نمی شناسید
وگرنه ایرادات اشعارشان را به این شکل مطرح نمی کردید
و خیلی دوستانه در وبلاگ شخصی شان به ایشان می گفتید
قطعاً ایشان آنقدر سعه صدر داشتند که نقدتان را بپذیرند
زنده باشید (1812570) (alef-13)
به نظرم شما جناب اسماعیلی را خوب نمی شناسید
وگرنه ایرادات اشعارشان را به این شکل مطرح نمی کردید
و خیلی دوستانه در وبلاگ شخصی شان به ایشان می گفتید
قطعاً ایشان آنقدر سعه صدر داشتند که نقدتان را بپذیرند
زنده باشید (1812570) (alef-13)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
