واژه‌هایی چون اعتدال، تدبیر و امید که آقای دکتر روحانی مطرح کردند در واقع به معنای اعتلای نظام مقدس جمهوری اسلامی در زیر پرچم اسلام و ولایت است و کسی که به عنوان وزیر در کابینه ایشان انتخاب می‌شود باید وجودش را در راه آرمانهای انقلاب اسلامی بگذارد و نه چیز دیگر. (1542106) (alef-13)

کدام اقتدار مجلس از دست رفته که عده‌ای صحبت از بازگرداندن اقتدار آن می‌کنند. چرا بعضی‌ها مرتب در جهت تشویش اذهان قدم برمی‌دارند؟ (1542108) (alef-13)

کارخانه تولید طرح و نقشه و اجرای سازمان جاسوسی آمریکا سه شیفت مشغول کار است و فقط در مورد ایران از 28 مرداد 32 تا الان قریب 60 سال است که شب و روز طرح و نقشه دارد تا 6 مرداد 92 که طرح قانون پیشگیری از ایران هسته‌ای را مطرح کرده است، با همه اینها به لطف خدا در تمام این طرحها ناکام و ناموفق بوده و خواهد بود. (1542115) (alef-13)

اینکه شعار آقای روحانی اعتدال بود جای خود.ولی برخورد های بعد از انتخابات با این اتفاق طوری بود که انگار اصولگرایان پیروز میدان بودند و دائما با خط و نشان گرفتن به سوی ریییس جمهور منتخب و ملت این شائبه را ایجاد کردند که اقای روحانی زیر فشار اصلاح طلبان است و باید ایشان از هیچیک از اصلاح طلابان استفاده نکند.
ولی فراموش نشود انتخاب آقای روحانی مرحون حمایت آقای خاتمی و هاشمی از ایشان بود و در مرحله اول عدم دعوت از آقای خاتمی در مراسم تحلیف نشان میدهد آقای روحانی تحت تاثیر جو قرار گرفته و بسیاری از طرفداران خود را نا امید کرده است . امیدواریم ایشان در مقابل این هجمه طاقت بیاورد و طبق قول و قرار هایش عمل کند. (1542117) (alef-13)

البته ایشان شعار اعتدال میدن ولی دوستای شما در کیهان هی ایشان رو تحریک میکنن نمیدونم چرا (1542132) (alef-13)

پس انقلاب و حرکتهای جهادی چه جایگاهی دارند؟؟ (1542138) (alef-13)

الف دلت خیلی خوشه.با این کابینه ی انتخاب شده حتما کشور به افقهای بلندی دست پیدا میکنه. (1542153) (alef-13)

امیدی به اصلاح امور نیست چه با دولت تدبیر چه دولت مهر از الان میشه سنگ اندازیو مصلحت اندیشیو دید (1542163) (alef-13)

اعتدال معنایش امضائ قراراداد ترکمن چای با غرب نیست و تسلیم شدن و نابودی کار احمق هاست نه اعتدالیون (1542217) (alef-13)

اعتدال را می توان در سیره ی حضرت علی (ع) جستجو کرد:

وقتی در زمان ابوبکر، ابوسفیان به او پیشنهاد اقدام مسلحانه برای بدست
گرفتن قدرت را داد، محکم رد کرد.

وقتی شورشیان، خانه عثمان را محاصره کردند و آب را بروی اهل خانه بستند،
پسرانش را به محافظت از خانه گماشت و به اهل آن آب رساند.

وقتی مردم، بعد از قتل عثمان، با اصرار شدید و بیسابقه از او خواستند که
حاکم شود گفت “مرا رها کنید و سراغ کس دیگری روید، من هم کمکش میکنم”.
اینطور که برخی میگویند نبود که حکومت را حق خداداد خود بداند و تشکیل آن
را تکلیف شرعی خود بشمارد و از هر فرصتی استفاده کند.

اول کسی بود که با رای قاطع مردم حاکم شد. بعد از انتخاب شدن به مردم
نگفت “به خانه روید و مطیع باشید”. گفت “در صحنه بمانید و اظهار نظر و
انتقاد به حق کنید که من ایمن از خطا نیستم مگر اینکه خدا نگهم دارد”.

سعد ابن ابی وقاص، مشروعیت دولتش را نپذیرفت و بیعت نکرد، نه خانه را
برسرش خراب کرد، نه در خانه حبسش کرد و نه حتی علیهش سخن گفت .

طلحه و زبیر، به بهانه حج، مدینه را ترک کردند تا در مکه به عایشه
بپیوندند و جنگ راه بیندازند. به آن دو گفت “میدانم حج نمی روید!”؛ اما
با این وجود نه جلو رفتنشان را گرفت، نه به جرم فتنه گری حبسشان
کرد، و نه اصلا بر سابقه جهادشان خط کشید .

شب جنگ جمل، زبیر را صدا زد و با ذکر خاطره برادری سابقشان و سابقه
جهادشان با هم در محضر پیغمبر، دل او را لرزاند و از جنگ منصرفش کرد.
سلاحش “کلمه” بود. “غلام آن کلماتم که آتش انگیزد”.

روز جمل، اول سپاه مقابل تیراندازی کردند و یک سرباز او را کشتند. یارانش
گفتند شروع کنیم. او گفت نه و سر به آسمان بلند کرد و گفت “اللهم اشهد”
(خدایا شاهد باش). سپاه مقابل دومین تیر را انداختند و دومین سرباز او را
کشتند. یاران گفتند شروع کنیم. او باز مخالفت کرد و سر به آسمان بلند کرد
و گفت “اللهم اشهد”. تیر سوم را که انداختند و سومین سرباز او را که
کشتند، سر به آسمان بلند کرد و گفت “خدایا شاهد باش که ما شروع نکردیم”
آنگاه شمشیر کشید. ماجراجو و جنگ طلب نبود.

بعد از جنگ، بر پیکر طلحه گریست و خطاب به او گفت “کاش بیست سال پیش از
این مرده بودم و کشته ترا افتاده بر زمین و زیر آسمان نمی دیدم!”. حتی
حرمت سابقه جهاد دشمنش را هم نگه داشت.

سپس به دیدن عایشه رفت و حرفهای درشت او را تحمل کرد و حالش را پرسید،
سپس با ۴۰ زن مسلح روپوشیده (شبیه مردان جنگجو!) اسکورتش کرد و به وطنش
برش گرداند. با زنان، حتی مجرمانی که اقدام مسلحانه علیه امنیت ملی کرده
بودند، اینطور بود.

کسانیکه با او جنگیدند را “محارب و منافق و فتنه گر” نخواند، گفت
“برادران مسلمان مایند که در حق ما ظلم کردند!”.

نگذاشت در جنگ صفین، یارانش جواب شعارهای زشت یاران معاویه را بدهند. گفت
“من بدم می آید که شما زشت گویی کنید، بهتر آنست که از کارهایشان بگویید
و حال و روزشان را یاد کنید و به خدا بگویید خدایا خونهای ما و آنها را
حفظ کن!”.

در میانه صفین، درست سر بزنگاه و آنجا که بقول مالک اشتر “فقط چند قدم و
ضربت شمشیر تا خیمه معاویه مانده بود”، مردم نامردمش دست از جنگ کشیدند،
جز سلاح “کلمه” سلاح دیگری بر این نافرمانان نکشید. حتی اختیار جنگش دست
مردم بود. به جای مردم تصمیم نمی گرفت و نظر برحق خودش را به مردم تحمیل
نمی کرد. وقتی قرار بر مذاکره و حکمیت شد، او خواست که مالک اشتر یا ابن
عباس را بفرستد، مردمش مخالفت کردند و ابوموسی اشعری را فرستادند، و او
باز رای برحق خودش را به مردمش تحمیل نکرد و در عمل میزان را رای مردم
قرار داد و جز سلاح “کلمه” به کار نگرفت.

خوارج مسلح، در کمال آزادی علیهش تظاهرات میکردند، نه گفت از من اجازه
بگیرید، نه سرکوبشان کرد.

خوارج مسلح، در کمال امنیت در مسجد خدا، وسط نماز جماعت، با صدای بلند
برضد او شعار می دادند و او خطاب به خود این آیه را می خواند “فاصبر، ان
وعد الله حق”. همین! نه شکنجه، نه تجاوز، نه اعدام.

میگفت “نباید چیزی را از شما پنهان کنم جز در جنگ”.

وقتی شنید در مرز کشور تحت حکومتش، مهاجمان خارجی به خانه مردم ریخته اند
و غارتگری کرده اند، نگفت “سیاه نمایی نکنید”. خودش اپوزیسیون خودش شد و
خبر را به مردم گفت و گفت “مرد مسلمان باید از غم این حادثه بمیرد”!

بارها خودش مردم را به نظارت بر خودش دعوت کرد و انتقاد از حاکم را تکلیف
شرعی مردم دانست!

مرحوم مطهری با ذکر شواهدی از گفتار و رفتارش، تلویحا او را “لیبرال”
خواند! آنجا که در کتاب “آینده انقلاب” گفت “تعلیمات لیبرالیستی در متن
تعالیم اسلام هست”.

مردم که میگفت فقط مسلمانها را نمی گفت. خودش به صراحت گفت که “مردم یا
با ما همدین اند یا همنوع”؛ یعنی حرمت و حقوق همه باید محفوظ باشد.

به منصوبانش میگفت “مبادا مانند گرگ درنده به جان مردم بیفتید و خوردنشان
را غنیمت شمرید”.

هیچگاه در خانه مردم را نشکست و حرمت حریم خصوصیشان را، حتی آنجا که
دانست بساط فحشا پهن است، نقض نکرد.

به قاضی چنان امنیت و استقلالی داده بود که علیه خودش حکم کرد!

به از کارافتاده ها مقرری داد.

در سفری، وقتی که مردم دنبال مرکبش دویدند، ذوق نکرد، برعکس برسرشان
فریاد زد! مردم را خوار نمی خواست.

صورتش را نزدیک آتش می برد و می گفت “بچش علی، این سزای حاکمیست که مردمش
را فراموش کند”.

خدمات دولتهای قبل را ستود، بویژه برای عمر سنگ تمام گذاشت، نگفت آنها
دزد و فاسد و خائن بودند و حق مرا خوردند!

به معاویه نگفت “خدا حق حکومت را به من داده”. گفت “مردم مرا خواسته اند”.

بر حاکمان واجب کرد که تا ریشه فقر را نکنده اند همسطح فقیرترین مردم زنگی کنند.

در بستر مرگ گفت “مبادا در خون مردم بیفتید و بگویید وای علی کشته شد”.

مشی ما چه میزان شباهت به سیره ی مولایمان دارد؟
با سپاس از وب سایت همیشه متفاوت الف. (1542232) (alef-13)

تبریک به ملت که اگر نداره، چون واقعا به اعتدال و پرهیز از تندرویها رای دادن. (1542247) (alef-13)

نمیشه که رادیکال ترین حرف ها و شعارها رو بدیم و بعدش از اعتدال صحبت کنیم. (1542265) (alef-13)

از رای به روحانی پشیمانم....باز هم بازی خوردم.....انچه ایشان اعتدال می نامد تنها تن دادن و عقب نشینی در برابر فشار اصولگرایان زیاده خواه هست که در این هشت سال مملکت را به خاک سیاه نشانیدند و با معرفی یک رقیب مجازی بنام اقای روحانی دوباره مردم ساده دل و بریده را به میدان کشانیدند.....هر چند الف این کامنت را یقینا نمیگذارد اما درد دل کردم از تاسف خود در کمتر از دو ماه از رای دادنم (1542278) (alef-13)

اعتدال را باید در سیره پیامبر اکرم دید آن زمان که در فتح مکه خانه ابوسفیان این دشمن بزرگ اسلام را امن و ساکنان در آن را امن نامیدند عتدال را باید در روش امام علی دید آنهنگام که کاسه شیر آوردند فرمودند برای ضارب من برده اید واعتدال را باید در روش و منش قران کبیر دید ودر ..................
اگر بگذارند و اگر جناب روحانی آن باشد که در شعارش کفت بجز خدا از احدی نهراسد موفق است بجز این باید به خدا پناه ببرد برای دروغ هایی که گفته است (1542303) (alef-13)

سلام
من دیشب (9/5/1392) از شبکه یک سیما , سخنان آقای روحانی رئیس جمهورمنتخب را درجمع پیشکسوتان جهاد وشهادت از شبکه یک شیما دیدم وشنیدم.
واقعا" لذت بردم از تفکر ایشان .
و بیش از پیش به منظور ایشان از اعتدال پی بردم.
خدا نگهدارشان باشد.
خدا نگهدار آقای احمدی نژاد هم باشد.
واقعا" تاکنون رئیس جمهورانی داشته ایم که هریک خدمات بزرگی برای ملت داشته اند ومنشا اثرات برجسته ای بوده اند.
خدا به ملت ایران برکت و خیر دهد.
والسلام (1542408) (alef-13)

هر وقت که موضوع حراست از اصول انقلاب و اسلام به میان کشیده می‌شود مدعیان اصلاح‌طلبی ولی اصلاح‌نشده و متمایل به غرب افراد متعهد و معتقد به نظام را افراطی می‌خوانند (1542466) (alef-13)

کم توجهی به وضعیت نابسامان اخلاقی در جامعه روزافزون شده و در کنار آن گستاخی کسانی که روز به روز فساد را در جامعه علنی کرده به آنجا رسیده که با نگاهی بغض‌آلود در پاسخ به نهی از منکر مردم به توهین و درگیری می‌افزایند. به راستی در شأن جامعه اسلامی که مردم پایبند به اخلاق اسلامی دینی هستند نباید مشتی نادان و در برخی موارد مغرض چنین کنند.

از دولت اعتدال و تدبیر و امید انتظار اقدام مناسب برای هدایت نسل جوان را داریم. (1542469) (alef-13)

از رئیس جمهور می‌خواهیم اعتدال‌گرایی سیاسی را در جامعه کاملا شفاف بیان کنند. متاسفانه برخی در جامعه اعتدال‌گرایی را با معدل‌گرایی اشتباه می‌گیرند یعنی فکر می‌کنند هم مثبت و هم منفی در نظریه سیاسی آقای روحانی باید باشد یعنی مثلا انسان می‌تواند هم لیبرال باشد هم سوسیالیست یعنی معدل‌گرایی داشته باشد حال آن که اعتدال‌گرایی با معدل‌گرایی تفاوت‌های فاحشی دارد (1542480) (alef-13)

بهتر است آقای روحانی که حرف از اعتدال می‌زنند مراقب رفتار اطرافیان خود باشند (1542483) (alef-13)

در دنیا نظامی مثل نظام مردم‌سالاری دینی در ایران نداریم. دنیا باید از این مسئله درس بگیرد. احزاب و سیاستمداران هم باید از مردم درس بگیرند. وقتی مردم فردی را که دوست دارند برای ریاست جمهوری انتخاب می‌کنند این نشان از مردم سالاری دینی دارد. آقای دکتر روحانی تا زمانی بین مردم محبوبیت خواهد داشت که در مسیر اسلام ناب و اصیل و براساس رهنمودهای رهبر حرکت کند. (1542484) (alef-13)