کد مطلب: 226988
نگاهی به «درخت زیبای من»، ژوزه مائورو ده واسکونسلوس/ صادق سخاوتی
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۸ ارديبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۱۶:۴۸
درخت زیبای همه ما
«درخت زیبای من»
نویسنده: ژوزه مائورو ده واسکونسلوس
مترجم:قاسم صنعوی
انتشارات سحر
۲۵۳ صفحه ، ۸۰۰۰ تومان
****
واسکونسلوسِ دورگه ی پرتغالی-سرخپوست به تاریخ سال هزار و نهصد و بیست در یکی از توابع ریودوژانیروی برزیل به دنیا آمد. اولین رمان خود را در بیست و دو سالگی با نام موز وحشی چاپ کرد و پس از سالها صبر بیست سال بعد سرانجام با عرضه ی «روزینیا، قایق من» نام خود را بر سر زبانها انداخت. ژوزه مائورو ده واسکونسلوس که دیگر نویسنده ای نام آشنا و مشهور شده بود، تصویری را که از خود در یاد خواندگانش ساخته بود، خیلی زود با شمایل کودکی بازیگوش و دوست داشتنی به نام «زه زه» عوض کرد.
شش سال بعد از روزینیا این کتابِ عزیز را نوشت تا به واسطه ی آن همراه شویم با زه زه در خیابانها و کوچه های گرم و مدیترانه ای برزیل. و ببینیم چطور می شود که آدم ها از کودکی اساسِ بنای بلند مرتبه ی خود را استوار می کنند.
در درخت زیبای من، درون و بیرون بچه ای بانشاط را سیر می کنیم. با او شیطنت می کنیم و کتک می خوریم. همراه با او از خانواده ی خود می شنویم که «قطعا شیطان توی جلدمان رفته» و خیلی بی ادبیم. غمگین می شویم و به همه جا نگاه می کنیم تا ردِ حتی کمرنگی از بازتاب معصومیتِ انکارناپذیرِ خود در دنیای اطراف ببینیم. با اینکه اغلب دوستمان ندارند، اغلبشان را خیلی دوست داریم.
با پسری همراهیم که همیشه حیران است از تلخیِ دیگران، در حالی که به شکلی فروتنانه در دورترین کنج های قلبش، یقین دارد که شیرینی اش روزی نجاتبخش خواهد بود. یک جور شیرینی که سخت می شود نادیده گرفت. یک جور پاکی که از بس در میان آشوب فلزی روزگار سرکوب می شود، ناچار برای خود همزادی برمی گزیند عجیب تر از خود. یک درخت پرتغال که بسیار ساده و سرراست، چراغ راهنمایی ست در جنگل تاریک دنیای بی احساس.
درخت زیبای من را باید خواند. مخصوصا حالا که از هر طرف با لحن پرطمطراق پست مدرن و سوررئال محاصره شده ایم. مخصوصا حالا که با پیچش های بیمورد، خواه ناخواه مسیر واضح خوشبختی را گم می کنیم. مسیری که زه زه کوچولو تنها و تنها با تکیه بر درخت زیبای معصومیت خود، به درستی برای خود روشن کرد.
هیچ زیبایی و زینتی فاخرتر از سادگی نیست. و البته نوعی سادگی که به بهترین شکل بر قالب داستانی دوست داشتنی با شخصیتهای دوست داشتنی تر منطبق است.
نوعی سادگی که مترجم هم از پس آن به خوبی بر آمده.
«درخت زیبای من»
نویسنده: ژوزه مائورو ده واسکونسلوس
مترجم:قاسم صنعوی
انتشارات سحر
۲۵۳ صفحه ، ۸۰۰۰ تومان
****
واسکونسلوسِ دورگه ی پرتغالی-سرخپوست به تاریخ سال هزار و نهصد و بیست در یکی از توابع ریودوژانیروی برزیل به دنیا آمد. اولین رمان خود را در بیست و دو سالگی با نام موز وحشی چاپ کرد و پس از سالها صبر بیست سال بعد سرانجام با عرضه ی «روزینیا، قایق من» نام خود را بر سر زبانها انداخت. ژوزه مائورو ده واسکونسلوس که دیگر نویسنده ای نام آشنا و مشهور شده بود، تصویری را که از خود در یاد خواندگانش ساخته بود، خیلی زود با شمایل کودکی بازیگوش و دوست داشتنی به نام «زه زه» عوض کرد.
شش سال بعد از روزینیا این کتابِ عزیز را نوشت تا به واسطه ی آن همراه شویم با زه زه در خیابانها و کوچه های گرم و مدیترانه ای برزیل. و ببینیم چطور می شود که آدم ها از کودکی اساسِ بنای بلند مرتبه ی خود را استوار می کنند.
در درخت زیبای من، درون و بیرون بچه ای بانشاط را سیر می کنیم. با او شیطنت می کنیم و کتک می خوریم. همراه با او از خانواده ی خود می شنویم که «قطعا شیطان توی جلدمان رفته» و خیلی بی ادبیم. غمگین می شویم و به همه جا نگاه می کنیم تا ردِ حتی کمرنگی از بازتاب معصومیتِ انکارناپذیرِ خود در دنیای اطراف ببینیم. با اینکه اغلب دوستمان ندارند، اغلبشان را خیلی دوست داریم.
با پسری همراهیم که همیشه حیران است از تلخیِ دیگران، در حالی که به شکلی فروتنانه در دورترین کنج های قلبش، یقین دارد که شیرینی اش روزی نجاتبخش خواهد بود. یک جور شیرینی که سخت می شود نادیده گرفت. یک جور پاکی که از بس در میان آشوب فلزی روزگار سرکوب می شود، ناچار برای خود همزادی برمی گزیند عجیب تر از خود. یک درخت پرتغال که بسیار ساده و سرراست، چراغ راهنمایی ست در جنگل تاریک دنیای بی احساس.
درخت زیبای من را باید خواند. مخصوصا حالا که از هر طرف با لحن پرطمطراق پست مدرن و سوررئال محاصره شده ایم. مخصوصا حالا که با پیچش های بیمورد، خواه ناخواه مسیر واضح خوشبختی را گم می کنیم. مسیری که زه زه کوچولو تنها و تنها با تکیه بر درخت زیبای معصومیت خود، به درستی برای خود روشن کرد.
هیچ زیبایی و زینتی فاخرتر از سادگی نیست. و البته نوعی سادگی که به بهترین شکل بر قالب داستانی دوست داشتنی با شخصیتهای دوست داشتنی تر منطبق است.
نوعی سادگی که مترجم هم از پس آن به خوبی بر آمده.
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
