توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 285631
آمریکا در کنار کردها یا ترک‌ها؟
تاریخ انتشار : سه شنبه ۶ مرداد ۱۳۹۴ ساعت ۱۵:۴۵
روزنامه ایندیپندنت در گزارشی با اشاره به حملات اخیر ترکیه علیه کردها و قطع مذاکرات صلح، این سوال را مطرح می‌کند که آیا آمریکا با حمایت از حملات اخیر ترکیه بزرگ‌ترین اشتباه خود را بعد از جنگ عراق مرتکب می‌شود؟

به گزارش ایسنا، این روزنامه انگلیسی نوشته است: «نیروهای چریک کرد در کمینی با کشتن دو سرباز ترک در جنوب شرقی ترکیه، به آتش بس دو ساله‌ای که میان نیروهای ترکیه و شبه نظامیان کرد برقرار بود، پایان دادند. این حمله به بمباران هوایی پایگاه‌های حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) در کوه‌های قندیل در شمال عراق توسط جنگنده‌های ترکیه منجر شد.

از نشانه‌های از سرگیری عملیات مسلحانه پ.ک.ک علیه دولت براساس آمار ارائه شده از سوی ارتش ترکیه می‌توان به آسیب شدید یک ماشین نظامی ترکیه در جاده‌ای نزدیک به شهر دیاربکر، بزرگترین شهر کردنشین ترکیه، ناشی از انفجار یک بمب اشاره‌ کرد که چهار سرباز در این حمله مجروح شدند.

این حمله در پاسخ به حملات سنگین هوایی جنگنده‌های ترکیه علیه مواضع پ.ک.ک در کوه‌های قندیل در شمال عراق و در عین حال حمله جدید ترکیه به مواضع گروه‌های تروریستی، در روز شنبه انجام گرفت.

کردها، آمریکا را متهم کردند که اقدام جدید دولت آنکارا را علیه اقلیت‌ کردنشین این کشور نادیده گرفتند تا اجازه استفاده جنگنده‌های آمریکایی از پایگاه‌ نظامی اینجرلیک را برای اولین بار علیه افراط گراها به دست آورند.

کامران قره داغی، تحلیل‌گر کردی-عراقی و رئیس دفتر پیشین جلال طالبانی در این باره می‌گوید که "آمریکایی‌ها چندان در محاسبه این مسائل زرنگ نبوده‌اند. شاید آنها در آن طرف این اتفاقات را به همراه ترکیه محاسبه می‌کنند و دیگر نیازی به کردها ندارند."

آمریکایی‌ها انکار می‌کنند که ارتباطی میان اجازه به حملات ترکیه علیه پ.ک.ک در مقابل استفاده آمریکایی‌ها از پایگاه‌های هوایی ترکیه یا اقدام این کشور علیه نیروهای داعش که در گذشته می‌توانستند به راحتی از مرز ۵۵۰ مایلی ترکیه وارد سوریه شوند، وجود دارد.

اما صرف نظر از آرزوهای آمریکا در این باره، نشانه‌های اولیه وجود دارد که دولت ترکیه بیشتر تمایل دارد که اقداماتی علیه کردها در ترکیه، سوریه و عراق انجام دهد تا اینکه حملاتی علیه نیروهای داعش انجام دهد. در همین راستا آنکارا در گذشته پ.ک.ک و داعش را دو "گروه تروریستی" معرفی داده بود.

در همین حال، پلیس ترکیه اقدامات سرکوبگرانه خود را با استفاده از ماشین‌های آب پاش بر روی همه از فعالان سیاسی گرفته تا جماعت علوی شیعه افزایش داده است. در طول آخر هفته، هزار نفر در تظاهرات صلح در آنکارا بازداشت شدند و مچ دستان آنها را با دستبندهای پلاستیکی که گفته می‌شود بسیار فشرده و درد آور است، بستند.

یکی از دلایل می‌تواند این موضوع باشد که آمریکا ممکن است ترکیه را با درگیر کردن در دو جنگ عراق و سوریه به بی ثباتی بکشاند، در حالی که خودش چندان به شکست نیروهای داعش در هیچ یک از این کشورها نزدیک نشده است. اگر اینگونه باشد، آمریکا بزرگ‌ترین اشتباه خود را در منطقه خاورمیانه از زمان اشغال عراق در سال ۲۰۰۳ انجام می‌دهد که در عراق نیز بر این باور بود که صدام را می‌تواند از حکومت ساقط کرده و به جای آن یک دولت حامی آمریکا تاسیس کند.

شامگاه روز یکشنبه وزارت خارجه ترکیه اعلام کرد برگزاری یک نشست اضطراری ناتو را که خودش عضوش است در روز سه‌شنبه درخواست کرده است. ترکیه در این جلسه متحدان خود را از روند و اقدامات اتخاذ شده در طول هفته گذشته مطلع می‌کند، اتفاقات رخ داده‌ای که پس از عملیات انتحاری نیروهای منتسب به داعش در مرز ترکیه و سوریه که منجر به کشته شدن ۳۲ نفر در شهر مرزی ترکیه شد، روی دادند. این اقدام در راستای در جریان گذاشتن متحدان درباره تهدیدات انجام شده علیه ترکیه انجام گرفته است که طبق بند ۴ معاهده ناتو به کشورهای عضو اجازه می‌دهد هر کشوری که امنیتش مورد تهدید قرار گرفته است، با دیگر ۲۷ عضو ناتو در این باره مشورت کند.

ترکیه روز به روز بی‌ثبات‌تر و پرخشونت‌ تر می‌شود به خصوص در طول دو سال گذشته که رجب طیب اردوغان تلاش می‌کند که بیش از پیش به قدرتش بچسبد حتی زمانی که حزب عدالت و توسعه در ماه گذشته نتوانست اکثریت را در مجلس به دست آورد.

همچنین یک برداشت درباره اقدامات اخیر دولت ترکیه علیه داعش، پ.ک.ک و هر گروه مخالف دیگر، این است که اردوغان در نظر دارد در صورت عدم تشکیل دولت ائتلافی با دیگر احزاب، بتواند در انتخابات زودهنگام پیروز شود و بدین شکل بتواند آرای اکثریت ملی گرایان، ضد کردها و ضد تروریسم را به دست آورد و پیروز مطلق انتخابات شود.

در حالیکه آمریکا در سوریه در اتحاد با کردهای سوری به سر می‌برد اما این کشور پ.ک.ک را به عنوان گروه تروریستی معرفی می‌کند. بن رودز، سخنگوی کاخ سفید در این باره گفت که آمریکا پ.ک.ک را به عنوان یک سازمان تروریستی می‌شناسد، بنابراین ترکیه این حق را دارد که در برابر اهداف تروریستی اقدام کند. وی اظهارنظری درباره حمایت آمریکا از ترکیه در جمع آوری اطلاعات درباره پایگاه‌های پ.ک.ک در عراق از سال ۲۰۰۷ نکرد.

این شکلی از سیاست واقع گرایانه ماکیاولی است که اعضای گروه وای. پی. جی (گروه سوری وابسته به پ.ک.ک) به دلیل تجربیات نظامی در مبارزات علیه ترک‌ها توانسته‌اند موفقیت‌های بیشتری نسبت به گروه‌های دیگر در برابر داعش داشته باشند. حالا در حقیقت داعش از وضعیت به وجود آمده سود می‌برد زیرا برخی از اعضای پ. وای. دی (حزب اتحاد دموکراتیک کردهای سوریه) در سوریه اکنون برای مبارزه با ارتش ترکیه بازگشته‌اند.

در همین راستا، عمر شیخ موسی، از رهبران کارکشته سوری کردی در خارج از کشور معتقد است که درباره مبارزه علیه داعش، دخالت ترکیه بسیار مهم‌تر از حضور کردها در کنار آمریکایی‌هاست.

اما هنوز مشخص نیست که ترکیه تا چه زمانی خود را متعهد به جنگ علیه داعش بداند. ترکیه اعلام می‌کند که می‌خواهد یک منطقه‌ای خالی از نیروهای داعش در غرب کوبانی ایجاد کند. اما این بیانات در حالی مطرح می‌شود که بولنت آرینچ، معاون نخست وزیر ترکیه اعلام می‌کند که کشورش به فکر فرستادن نیروهای زمینی به میدان نیست.

ترکیه در حال حاضر نیروهای وابسته به داعش را دستگیر می‌کند، بسیاری از کسانی که همانطور که مخالفان می‌گویند در گذشته بدون هیچ مشکلی توسط نیروهای امنیتی ترکیه، زندگی می‌کردند. بدون شک پس از تغییر موضع گیری ترکیه علیه داعش، آمریکا می‌تواند حملات هوایی خود را علیه داعش تقویت کند و جنگنده‌های بیشتری را در آسمان نگه دارد، زیرا پایگاه اینجرلیک تنها ۶۰ مایل تا مرزهای سوریه فاصله دارد.

هم‌چنین یکی از دلایل تغییر موضع ترکیه می‌تواند شکل گیری اتحاد جدید ترکیه-آمریکا باشد. به نظر می‌رسد ترکیه چندان خشنود نبود که کردهای سوری به متحد نزدیک آمریکا تبدیل شوند، همچنین ترک‌ها نگرانند که توافق هسته‌ای با ایران، این خطر را ایجاد کند که تهران به کشوری بسیار مهم‌تر از آنکارا در محاسبات آمریکا تبدیل شود.

به نظر می‌رسد که آمریکا اقدامات ترکیه علیه پ.ک.ک را تحمل می‌کند، این در حالی است که پ.ک.ک ممکن است در این شرایط به فکر جلب حمایت ایران یا دولت سوریه بیفتد، همانطور که در گذشته روابط خوبی با دمشق داشت.»
 
کلمات کلیدی : کرد، ترکیه
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.