کد مطلب: 407986
مهدی مطهرنیا در گفتگو با الف:
سوریه آوردگاه جنگ نیابتی در دو سطح بین المللی و منطقه ای است/ بحران سوریه به کلافی سردرگم تبدیل شده است
بخش بین الملل الف، 9 آبان 95
تاریخ انتشار : يکشنبه ۹ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۰۷:۰۰
نشست سه جانبه محمد جواد ظریف، سرگئی لاوروف و ولید المعلم وزیران امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، روسیه و سوریه هفتم آبان ماه با هدف رایزنی درباره بحران سوریه، راه حل های سیاسی رفع بحران و نحوه کمک رسانی به مردم سوریه در مسکو برگزار شد.
در یک سال گذشته دولت سوریه توانسته در عرصه تحولات میدانی دست بالا را از آن خود کند و با باز پس گیری شهرهای مهمی همچون، حمص، حماه و پالمیرا، نوار پیروزی های خود را به دروازه های شهر حلب امتداد دهد. هم اکنون نیز نبردی سرنوشت ساز برای وارد آوردن ضربه مهلک بر پیکر تروریست ها در حلب در جریان است.
برگزاری این نشست، نیز کفه ترازو را به نفع محور حامیان دولت دمشق سنگین تر می کند؛ چرا که این دست رایزنی ها به منظور تبادل آخرین دیدگاه ها در مورد بحران سوریه، سطح بالای انسجام در جبهه حامیان دولت قانونی دمشق را به نمایش می گذارد. هماهنگی در این جبهه، درست نقطه مقابل ساز ناکوک و ناهماهنگ جبهه مخالفان دولت سوریه است.
خبرنگار الف برای تحلیل نشست مسکو و نبردهای سوریه گفت گویی با مهدی مطهرنیا، کارشناس مسائل بین المللی انجام داده است که در ادامه می آید.
مهدی مطهرنیا در مورد نشست سوریه که روز جمعه با حضور ایران، روسیه و سوریه در مسکو برگزار شد، اظهار داشت: سوریه در حال حاضر کلاف سردرگمی است، سردرگمی نه به واسطه بی نظمی طبیعی، بلکه ناشی از یک برنامه ریزی آشفتگی است. سوریه جغرافیای تلاقی قدرتهای بزرگ جهانی برای شکل دادن به نظم آینده جهانی و نظام بین الملل است.
وی تصریح کرد: از سوی دیگر سوریه جغرافیای اصطکاک قدرت های بزرگ منطقه ای برای محتوا بخشیدن به نظم منطقه ای نیز است. تلاقی مضاعف این دو سطح یعنی سطح نظام کلان بین الملل و نظم منطقه‌ای پیچیدگی سوریه را بیشتر کرده است. این کشور در سال‌های اخیر نه آوردگاه برخورد حکومت بشاراسد و معارضین و مخالفین وی، بلکه آوردگاه جنگ نیابتی در دو سطح بین المللی و منطقه ای است.
مطهرنیا افزود: از طرف دیگر ما شاهد سوریه ای هستیم که در یک وضعیت نامناسب داخلی و منطقه ای قرار دارد. از منظر داخلی سوریه در انزوای عربی به سر می‌برد و از نظر منطقه ای مورد حمایت دو قدرت بزرگ منطقه ای و بین المللی است. تهران و مسکو قدرتهای بزرگ منطقه ای و بین المللی هستند که در این وضعیت انزوا، از دولت دمشق حمایت می کنند. لذا این جبهه بندی داخلی معارضه بر سرمایه داخلی را بین افراد و مخالفانش به پایتخت های دو قدرت تهران و مسکو پیوند زده و کشاکش داخلی سوریه به بعد منطقه ای و بین المللی منتقل و بالعکس بحث مدعیان پایتخت را با مخالفین خود در ابعاد بین المللی و منطقه ای به سوریه انتقال می دهند.
وی ادامه داد: این درحالی است که در آن سوی سوریه، در جناح مقابل، معارضین و مخالفین بشار اسد با پایتخت های چون ریاض و آنکارا در منطقه و با پاریس در واشنگتن در خارج از منطقه پیوند می خورند. از این جهت پارامترهای حاکم بر سوریه را پیچیده می کند که راه حل سیاسی و دیپلماتیک جای راه حل نظامی و امنیتی را می گیرد. راه حل های نظامی و امنیتی، کارکردهای سیاسی و امنیتی را تحت تاثیر قرار می دهد و ایجاد توازن میان راه حل دیپلماتیک و سیاسی را سخت می کند.
این کارشناس مسائل بین المللی خاطرنشان کرد: مسئله اصلی سوریه نیست و دعوای اصلی بر سر موضوع و موضوعات دیگری است. اما عمل دعوا جغرافیای سوریه است لذا این نشست ها اتفاقا تاثیرگذار خواهد بود، چه این نشست با تهران و مسکو و با دولت دمشق باشد، چه با واشنگتن و معارضین در پاریس باشد. تاثیر آنها پیچیده کردن بیشتر اوضاع است مگر آنکه مجمعی از همه اینها با اراده صادق یا اراده ای حداقل مستحکم سیاسی برای حل بحران به وجود تلاش کنند و این اراده هیچ گاه چهره نشان نمی دهد مگر آنکه در میدان عملیات به یک توازن معنادار به نفع همه قدرت ها در چارچوب راه یافت برد- برد برسند. این فعالیت از اهمیت کلیدی برخوردار است.
در یک سال گذشته دولت سوریه توانسته در عرصه تحولات میدانی دست بالا را از آن خود کند و با باز پس گیری شهرهای مهمی همچون، حمص، حماه و پالمیرا، نوار پیروزی های خود را به دروازه های شهر حلب امتداد دهد. هم اکنون نیز نبردی سرنوشت ساز برای وارد آوردن ضربه مهلک بر پیکر تروریست ها در حلب در جریان است.
برگزاری این نشست، نیز کفه ترازو را به نفع محور حامیان دولت دمشق سنگین تر می کند؛ چرا که این دست رایزنی ها به منظور تبادل آخرین دیدگاه ها در مورد بحران سوریه، سطح بالای انسجام در جبهه حامیان دولت قانونی دمشق را به نمایش می گذارد. هماهنگی در این جبهه، درست نقطه مقابل ساز ناکوک و ناهماهنگ جبهه مخالفان دولت سوریه است.
خبرنگار الف برای تحلیل نشست مسکو و نبردهای سوریه گفت گویی با مهدی مطهرنیا، کارشناس مسائل بین المللی انجام داده است که در ادامه می آید.
مهدی مطهرنیا در مورد نشست سوریه که روز جمعه با حضور ایران، روسیه و سوریه در مسکو برگزار شد، اظهار داشت: سوریه در حال حاضر کلاف سردرگمی است، سردرگمی نه به واسطه بی نظمی طبیعی، بلکه ناشی از یک برنامه ریزی آشفتگی است. سوریه جغرافیای تلاقی قدرتهای بزرگ جهانی برای شکل دادن به نظم آینده جهانی و نظام بین الملل است.
وی تصریح کرد: از سوی دیگر سوریه جغرافیای اصطکاک قدرت های بزرگ منطقه ای برای محتوا بخشیدن به نظم منطقه ای نیز است. تلاقی مضاعف این دو سطح یعنی سطح نظام کلان بین الملل و نظم منطقه‌ای پیچیدگی سوریه را بیشتر کرده است. این کشور در سال‌های اخیر نه آوردگاه برخورد حکومت بشاراسد و معارضین و مخالفین وی، بلکه آوردگاه جنگ نیابتی در دو سطح بین المللی و منطقه ای است.
مطهرنیا افزود: از طرف دیگر ما شاهد سوریه ای هستیم که در یک وضعیت نامناسب داخلی و منطقه ای قرار دارد. از منظر داخلی سوریه در انزوای عربی به سر می‌برد و از نظر منطقه ای مورد حمایت دو قدرت بزرگ منطقه ای و بین المللی است. تهران و مسکو قدرتهای بزرگ منطقه ای و بین المللی هستند که در این وضعیت انزوا، از دولت دمشق حمایت می کنند. لذا این جبهه بندی داخلی معارضه بر سرمایه داخلی را بین افراد و مخالفانش به پایتخت های دو قدرت تهران و مسکو پیوند زده و کشاکش داخلی سوریه به بعد منطقه ای و بین المللی منتقل و بالعکس بحث مدعیان پایتخت را با مخالفین خود در ابعاد بین المللی و منطقه ای به سوریه انتقال می دهند.
وی ادامه داد: این درحالی است که در آن سوی سوریه، در جناح مقابل، معارضین و مخالفین بشار اسد با پایتخت های چون ریاض و آنکارا در منطقه و با پاریس در واشنگتن در خارج از منطقه پیوند می خورند. از این جهت پارامترهای حاکم بر سوریه را پیچیده می کند که راه حل سیاسی و دیپلماتیک جای راه حل نظامی و امنیتی را می گیرد. راه حل های نظامی و امنیتی، کارکردهای سیاسی و امنیتی را تحت تاثیر قرار می دهد و ایجاد توازن میان راه حل دیپلماتیک و سیاسی را سخت می کند.
این کارشناس مسائل بین المللی خاطرنشان کرد: مسئله اصلی سوریه نیست و دعوای اصلی بر سر موضوع و موضوعات دیگری است. اما عمل دعوا جغرافیای سوریه است لذا این نشست ها اتفاقا تاثیرگذار خواهد بود، چه این نشست با تهران و مسکو و با دولت دمشق باشد، چه با واشنگتن و معارضین در پاریس باشد. تاثیر آنها پیچیده کردن بیشتر اوضاع است مگر آنکه مجمعی از همه اینها با اراده صادق یا اراده ای حداقل مستحکم سیاسی برای حل بحران به وجود تلاش کنند و این اراده هیچ گاه چهره نشان نمی دهد مگر آنکه در میدان عملیات به یک توازن معنادار به نفع همه قدرت ها در چارچوب راه یافت برد- برد برسند. این فعالیت از اهمیت کلیدی برخوردار است.
۱۳۹۶/۰۴/۰۸ ۱۴:۰۸
کلمات کلیدی : ظریف، لاوروف ، ولید المعلم، سوریه، روسیه، ایران
۱۳۹۵-۰۸-۰۹ ۰۸:۱۰:۴۴
گذشت زمان متاسفانه در سوریه به نفع غرب و آمریکا و به ضرر ایران و روسیه است. روسیه هم به خاطر تهدید قطعی تحریم اروپا، از ده روز پیش دیگر عملا حاضر نیست از بمب افکنهی خود در حلب استفاده کند و همانطور که پیش بینی میشد، وقتی صحبت از فشار به اقتصاد روسیه باشد، پوتین هم عقب می‌نشیند. غرب و آمریکا تازه چال سوریه را برای روسیه کندند، و به این راحتی حاضر به اتمام بحران نخواهند شد. چه خوب است که تحلیلگرن ما بعد از جریان هسته‌ای، متوجه می‌شدند، که وقتی می‌خواهیم وارد یک چالش با غرب شویم، چند هفته یا چند ماه آینده را نگاه نکنیم، بلکه چند سال آینده را نگاه کنیم، و آنزمان تصمیم بگیریم که وارد چالش بشویم یا خیر! (3993617) (alef-3)
۱۳۹۵-۰۸-۰۹ ۱۰:۴۱:۵۰
غربی‌ها که دم از نقض حقوق‌بشر در ایران اسلامی می‌زنند مگر اتفاقات تلخ انسانی در سوریه، عراق، یمن، نیجریه، افغانستان، پاکستان، بحرین، عربستان و... می‌افتد را نقض حقوق‌بشر نمی‌دانند؟ غربی‌ها خودشان یکی از نقض‌کنندگان حقوق‌بشر هستند و اهداف پست سیاسی را در تظاهر به شعار حقوق‌بشر تعقیب می‌کنند! نشانه‌اش اینکه بزرگ‌ترین ناقض حقوق‌بشر در منطقه غرب آسیا را به عضویت شورای حقوق‌بشر سازمان ملل در می‌آورند. (3993758) (alef-3)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
