داخلی صفحه سیاسی آرشيو يادداشت

شاخصی برای رفتار سیاسی در انقلاب اسلامی

بخش تعاملی الف - مهدی یاراحمدی خراسانی

اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.

شاید انقلابی‌گری مجاهدانه و متعهدانه همراه با مشی انصاف و اعتدال، مهمترین وجه تمایز رفتار سیاسی ایشان با بسیاری از عناصر سیاسی کشور باشد. همواره در میان توصیه های حضرت امام خمینی(ره) به مسئولین نظام یک نکته اساسی به چشم می آید که ایشان بدان تأکید داشتند که؛ «همواره مراقب قدرت، مظاهر و عناصر فریبنده ی آن باشید خصوصاً زمانی که سن شما افزایش می یابد چرا که در پیری انسان اقبالش به دنیا بیشتر می شود.» در حالی که برخی افراد در دایره مسئولان نظام بدین توصیه توجه زیادی نکردند تا جایی که امروز یا جز ریزش های انقلاب اسلامی محسوب می شوند و یا دیگر سخن و نظر آن ها در میان مردم همچون گذشته شاخص نبوده و خریداری ندارد!

مرحوم آیه الله محمد رضا مهدوی کنی هر چه بر سن، تجربه و مناصب دنیایی اش اضافه شد بر میزان وقار، متانت و صلاحیت های اخلاقی و رفتاری ایشان خصوصاً در زمان های حساس و مقاطع تصمیم گیری های اساسی نظام نیز افزوده گردید تا آن جا که حتی با این که تفکر ایشان بیشتر در قالب جریان های اصولگرایی تعریف می شد نخبگان اصلاح طلب نیز انصاف و اعتدال وی را تأیید می کردند. از این رو بزرگی، کدخدامنشی و حکمیت نامبرده اکثراً در حل و فصل تنش ها و کشمکش های سیاسی مورد تأیید و پذیرش قرار می گرفت.

عمق باور و ارزشِ رفتار سیاسی افرادی همچون رئیس فقید مجلس خبرگان زمانی به چشم می آید که فتنه ها و هیجانات کاذب جامعه را در بر می گیرد و هنگامه ی عمل، ولایت مداری و تصمیم گیری صحیح فرا می رسد. در این میدان سختِ عمل در میان نخبگان و سیاست مداران افرادی که بتوانند با درایت سره را از ناسره تشخیص داده و با بصیرت، تقوا و زمان شناسی رفتار و تصمیماتشان را کنترل و هدایت نمایند محدود هستند. اما مرحوم مهدوی کنی در تمامی این لحظاتِ حساس با متانت و خویشتن داری رفتاری را از خود نشان می داد که حاصل عمری تزکیه و تقوا بود همان چیزی که شاید بسیاری از عناصر سیاسی از آن غافل هستند. لذا در طول عمر ایشان رفتارهای هیجان زده و دور از منطق و انصاف به چشم نمی آید و موافق و مخالف ناخودآگاه وی را تأیید کرده و به او احترام می گذارند. بی شک زمانی که چنین بینش و نگرشی همراه با منش و روش معتدل، عقلانی و اسلامی در انسانی متجلی می شود وی را تبدیل به شاخص و الگویی می نماید جهت رفتارهای سیاسی که مطابق آرمان های انقلاب و تأکیدات بنیان گذار جمهوری اسلامی است.

لذا مسئولیت هایی که ایشان در نظام اسلامی پذیرفته و خدمات ارزشمندی که در این راستا انجام داده است بیشتر در مقاطع بسیار حساسی بوده است که در صورت عدم حضور و پذیرش ایشان یا کار مهمی بر زمین می ماند و یا فرد دیگری در این اندازه و توان، صلاحیت انجام آن کار را نداشت؛ چه آن زمان که سرپرستي كميته انقلاب اسلامي را قبول کرد، و یا در زمان حساسی که پس از شهادت شهیدان رجایی و باهنر در منصب نخست وزیری کشور قرار گرفت، و چه بعدها که دشمنان نظام اقدامات ناصوابی را برای سازماندهی اختلافات در مجلس خبرگان رهبری آغاز کرده بودند و ایشان تحت مجموعه ای از فعالیت های مناسب مسئولیت این امر مهم را مقتبل شد.

به بیان دیگر رفتار و منش سیاسی مرحوم آیه ا... مهدوی کنی بیشتر از آن که همراه با هوچه گری، تبلیغات، خودبینی، هوای نفس و موارد دیگری از این دست -که در بسیاری از رفتارهای سیاسی امروز امری عادی و غلطی مصطلح گردیده است- باشد دارای مبانی عقلی، اعتقادی و ارزشی بود. برای همین بیشتر از آنکه حرف بزند اهل عمل به باورهایی بود که سال ها در مکتب امام راحل(ره) آموخته بود. همان اصول ارزشمندی که با دقت و حساسیت بسیار بالایی سعی بر آن داشت تا از طریق کادرسازی نیروهای جوان و مستعد و ترویج علوم مختلف بر مبنای اقتضائات دینی و ملی در سنگر دانشگاه امام صادق(ع) در کشور نهادینه سازد.

سخن پایانی این که امروز بعد از تحمل نزدیک به چهار ماه بیماری دیگر آیه ا... محمد رضا مهدوی کنی در بین ما نیست و نظام اسلامی یکی از عناصر ارزشمند و یاران وفادار خود را به خاک تیره می سپارد. اما می بایست روش و منش رفتاری ایشان که تحت اثرات روح متعالی و پرفتوح نامبرده می باشد به عنوان شاخص و نرم افزاری پیشرو در رفتار سیاسی انقلاب اسلامی در بین؛ مدیران، مسئولان و نخبگان جامعه ترویج یابد و شاخص رفتارِ وظیفه گرایانه و تصمیم گیری مسئولانه ایشان بعنوان الگویی ارزشمند همواره در کنار سایر بزرگان، برگزیدگان و اندیشمندان انقلاب اسلامی مورد عنایت و توجه قرار گیرد.